روان رنجوری چیست؟

روان رنجوری نوعی بیماری پریشانی ذهنی است که در نتیجه فرد احساس نوعی ناراحتی ذهنی می کند، بنابراین شروع به کارهایی می کند که از نظر عموم مردم “طبیعی” تلقی نشود. برخلاف اسکیزوفرنی یا روان پریشی، اختلالات عصبی شامل توهم نیست. این گزینه نسبتا رایج است. با این حال ممکن است هنوز افرادی آن را نشناسند. علاوه بر این، افرادی که به عنوان “روان رنجور” توصیف می شوند همان کسانی نیستند که از روان رنجوری رنج می برند. روان رنجوری به یک ویژگی شخصیتی (“روان رنجور” بودن) اطلاق می شود، در حالی که روان رنجوری یک شرایط روانی است. در این مقاله، ما روان رنجوری ها و روان پریشی ها را بررسی خواهیم کرد، بنابراین می توانید درک کنید که چگونه ممکن است بر شما تأثیر بگذارد.

انواع اختلالات عصبی

انواع مختلفی از اختلالات نوروتیک وجود دارد و هرچه در تشخیص آنها بهتر می شویم، متوجه می شویم که این موارد کاملاً شایع هستند. این موارد شامل:

• اختلال اضطراب
• فوبیا
• وسواس فکری عملی
• اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)

از بین اختلالات ذکر شده، اضطراب شاید شایع ترین باشد. این یک پاسخ غیر ارادی به افسردگی یا استرس است که با یک احساس عمومی ناراحتی همراه است با احساس ترس یا ناراحتی. از طرف دیگر، فوبیا ترس های شدیدی است که اغلب غیر منطقی است. به عنوان مثال، گفته می شود کسی که از استفراغ می ترسد “امیتوهراس” باشد، در حالی که کسی که از ترک خانه می ترسد “آگورافوبیک” است. از آنجا که یک شخص می تواند ترس عمیقی از هر چیزی داشته باشد، احتمالاً هراس بیشتری نسبت به آنچه ما می دانیم وجود دارد و هراس های جدید می توانند به طور تئوریک هر روز ظاهر شوند.

اختلال وسواس عمومی

برخلاف تصور عمومی، اختلال وسواس عملی بیش از این است که شما فقط قبل از خروج از خانه، وسواس را بشمارید یا اجاق گاز را ده بار روشن و خاموش کنید. در حقیقت، فرد مبتلا به OCD مرتباً افکار منفی، غیرارادی و سرزده ای را تجربه می کند که باعث می شود از اضطراب رنج ببرد. سپس این احساس اضطراب باعث می شود که فرد رفتار غیر منطقی داشته باشد، که منجر به انواع رفتارهای اجباری می شود که با این بیماری ارتباط برقرار می کنیم.

مثالی در ارتباط با این زمینه

به عنوان مثال، ممکن است فرد مبتلا به اختلال وسواس فکری در حین انجام فعالیت، یک فکر ناخواسته و غیر ارادی را تجربه کند که اجاق گاز را روشن گذاشته است، بنابراین خانه او در حال سوختن است. برای اطمینان از اینكه این اتفاق نیفتاده است، آنها به سراغ اجاق گاز رفته و بررسی می كنند كه آیا خاموش است. حتی اگر قطعاً خاموش باشد، آنها باید مرتباً اجاق گاز را روشن و خاموش کنند تا مطمئن شوند که واقعاً خاموش است زیرا آنها نگران هستند که اشتباه می کنند.

فرد مبتلا به OCD ممکن است مجبور باشد همان عمل را چندین بار تکرار کند

فرد مبتلا به OCD ممکن است مجبور باشد همان عمل را چندین بار تکرار کند قبل از اینکه احساس رضایت کافی برای خروج از خانه کند، و تا آن زمان ممکن است برای کار یا معاشرت اجتماعی دیر شود. سرانجام، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) یک بیماری شناخته شده است که اغلب هنگام بازگشت سربازان از جنگ، آنها را آزار می دهد. برخی از پیشکسوتان به خصوص وقتی اتفاقی بیفتد که منعکس کننده چیزی باشد که در میدان جنگ تجربه کرده اند، بازگشت به گذشته را تجربه می کنند. در حالی که PTSD معمولاً با جانبازان در ارتباط است، می تواند و کسی را که نوعی آسیب روحی را در زندگی خود تجربه کرده است تحت تأثیر قرار دهد.

علائم روان رنجوری چیست؟

از آن جایی که روان رنجوری های بسیاری وجود دارد، علائم همراه با آن ها هم متنوع هستند. اگرچه این علائم بسته به شرایط متفاوت است.

برخی از علائم شایع روان رنجوری 

• اضطراب
• افسردگی
• عصبانیت
• گیجی
• بی حالی
• افکار ناخوشایند، سرزده و / یا تکراری
• اجتناب و / یا انزوا

روان رنجوری را می توان به طور کلی به عنوان مانعی برای جلوگیری از سازگاری مناسب فرد با محیط خود خلاصه کرد. متأسفانه، مقابله با تغییرات برای شخصی که از روان رنجوری رنج می برد ممکن است دشوار یا حتی غیرممکن باشد. این افراد همچنین خوشبختی را دشوار می دانند زیرا وضعیت آنها چنان ترس و اضطراب ایجاد می کند که احساس می کنند نمی توانند زندگی را آنطور که قرار است واقعاً تجربه کنند.

آیا احساس می کنید بیش از دیگران روان رنجور هستید؟

حتی هنگامی که می خواهند بهتر شوند، بسیاری از افراد از روان رنجوری خود خجالت می کشند یا از لکه مربوط به روان رنجوری می ترسند، بنابراین دریافت کمک را به تعویق می اندازند یا به طور کلی از آن اجتناب می کنند. طبق مقاله ای در مروری بین المللی روانپزشکی، حداقل 25 درصد از افرادی که از یک اختلال روان رنجوری رنج می برند، ترجیح می دهند از آنها کمکی نگیرند. اگر عضوی از این گروه هستید، بدانید که در روان رنجوری های خود تنها نیستید. هر انسانی تنها یک روان رنجوری یا بیشتر دارد، اما برخی از آنها جدی تر از دیگران است.

درمان اختلال عصبی و روان رنجوری 

بسیاری از افراد سعی می کنند به تنهایی با روان رنجوری های خود مقابله کنند، اما گاهی اوقات لازم است با یک متخصص کمک ذهنی کار کنند. اگر در چنین شرایطی هستید، جستجوی کمک شرم آور نیست. با پزشک خود صحبت کنید، تا آنها بتوانند شما را به شخص مناسب ارجاع دهند. چندین روش درمانی مختلف برای مبتلایان به روان رنجوری وجود دارد که همه آنها را می توان یک روانشناس مجاز یا روانپزشک انجام داد. این موارد شامل:

• دارو درمانی
• رفتار درمانی شناختی (آموزش مغز شما برای واکنش متفاوت در شرایط خاص)
• تمرینات آرامش

شاید برای شما جالب باشد که یک روش درمانی خلاقانه را که از هنر یا موسیقی برای مبارزه با افکار تهاجمی و منفی استفاده می کند، امتحان کنید. همراه با درمان، می توانید موارد زیر را در خانه امتحان کنید:

• به طور مرتب ورزش کنید تا تولید مواد شیمیایی مغز مانند دوپامین را افزایش دهید، که باید سطح شادی شما را بهبود بخشد.
• در گروه های پشتیبانی شرکت کنید یا با دوستان و خانواده در مورد آنچه که پشت سر می گذارید صحبت کنید.
• تکنیک های آرام سازی، مانند تنفس عمیق و مدیتیشن را تمرین کنید.

هرچه زودتر درخواست کمک کنید، زودتر می توانید از زندگی لذت ببرید.

روان رنجوری در مقابل روان پریشی

همانطور که روان رنجوری را بررسی می کنیم، مهم است که درک کنیم چیست. روان رنجوری اساساً نقطه مقابل روان پریشی است زیرا فرد مبتلا به روان پریشی ارتباط خود را با واقعیت از دست داده است. مبتلایان به روان رنجوری کاملاً در واقعیت ریشه دارند، حتی اگر آن را با شدت بیشتری تجربه کرده و تصور کنند، که می تواند منجر به افزایش سطح ناراحتی و اضطراب آنها شود. از طرف دیگر، کسانی که دچار روان پریشی هستند، در تفکیک آنچه واقعی از غیر واقعی است، مشکل دارند. برخلاف روان رنجوری، روان پریشی اغلب منجر به توهم و رویا می شود.

روان پریشی ریشه های مختلفی دارد. به عنوان مثال، می تواند محصول محیط یک فرد یا نشانه بیماری روانی باشد. حتی می تواند به دلیل مواردی مانند کمبود خواب یا استفاده از مواد مخدر و الکل ایجاد شود. علاوه بر این، برخی از زنان می توانند از نوعی روان پریشی معروف به “روان پریشی پس از زایمان” رنج ببرند که به طور معمول طی چند هفته پس از زایمان ایجاد می شود. تمایز مهم دیگر بین روان رنجوری و روان پریشی این است که روان رنجوری بر توانایی فرد در انجام فعالیتهای روزمره تأثیر نمی گذارد، در حالی که روان پریشی تأثیر می گذارد.

علائم روان پریشی

از آنجا که مداخله زودرس بسیار مهم است، شما باید علائم اولیه روان پریشی را بدانید، بنابراین اگر آنها را در خود یا شخص دیگر تشخیص دهید، می توانید بلافاصله به دنبال درمان آن بروید. علائم اولیه روان پریشی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• عدم مراقبت از بهداشت شخصی
• ترجیح در تنهایی
• احساساتی که بیش از حد قوی هستند یا وجود ندارند
• مشکل در تمرکز
• کاهش عملکرد مدرسه یا کار

آیا احساس می کنید بیش از دیگران دچار روان رنجوری هستید؟

همچنین باید از علائم مرتبط با یک دوره روان پریشی آگاه باشید. اگر هر یک از موارد زیر را تجربه کرده اید، قبل از اینکه روان پریشی بالقوه شما بدتر شود، با یک متخصص صحبت کنید:

• طعم، صدا یا بینایی را تجربه کنید که دیگران در آن اشتراک ندارند
• احساسات شدید، بدون هیچ احساساتی، یا احساساتی که برای شرایط نامناسب هستند (مانند خندیدن در مراسم خاکسپاری)
• باورهای پایداری که شما را آزار می دهد، علی رغم اینکه در مورد عقاید خود با دیگران صحبت می کنید که با شما موافق نیستند
• اجتناب از خانواده و دوستان

اگر به هر یک از این علائم توجه کنید، یک متخصص بهداشت روان می تواند علائمی را که گزارش می کنید و رفتار شما را ارزیابی کند تا تشخیص دهد که آیا در واقع با روان پریشی روبرو هستید یا خیر. چه با یک روان رنجوری و چه روان پریشی دست و پنجه نرم کنید، بهتر است در مورد تجربیات خود با یک پزشک یا یک درمانگر صحبت کنید. اگر شک دارید، همیشه می توانید برای راهنمایی، پشتیبانی و اطلاعات بیشتر با یکی از مشاوران مجرب و متخصص مرکز مشاوره همکده تماس بگیرید.