معنا و مفهوم صحبت های افراد در خواستگاری بیان گر چه چیزی است؟

در دنیای امروزی ازدواج کردن برای برخی آسان و برای برخی هم مانند یک جنگ تمام عیار است. این درست است که ازدواج را نباید آسان بگیریم چرا که به علت عوامل بسیار زیادی مثل شرایط اقتصادی و مشکلات خانواده ها هر شخص باید انتخاب مناسبی داشته باشد. برخی از افراد ازدواج را به قدری ساده می گیرند که ممکن است طرف مقابل آن ها را آزار دهد. گاهی اوقات همین ساده انگاری ها باعث می شود که فرد نتواند مسئولیت پذیری زیادی داشته باشد و همیشه از کار های مختلف فراری است. ازدواج کردن در هر کشوری اداب و رویه خاص خودش را دارد. صحبت های افراد در خواستگاری نیز مهم هستند.

برای مثال در کشور ما مراسم خواستگاری از اهمیت بالایی برخوردار است و هر خانواده سعی می کنند در مراسم خواستگاری صحبت های تاثیر گذاری بزند که بتواند به فرزند خود کمک بیشتری کند. در ادامه این مقاله که در وبسایت همکده به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره آنلاین در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است می خواهیم در ارتباط با این که معنا و مفهوم صحبت های افراد در خواستگاری بیان گر چه چیزی است؟ صحبت کنیم.

تعاملات روزانه هر فرد با مردم

به تعاملات روزمره خود با مردم بیندیشید. به عنوان مثال وقتی به فروشگاه می روید، برای تعامل با صندوقدار اسکریپت خاصی را دنبال می کنید. ( اسکریپت همان یک سری مراحل خاص در ذهن است).  این نوع طرز برخورد ها به طور کلی در کودکی توسط همه افراد در یک فرهنگ شناخته شده است و هدف آن ها آسان سازی تعاملات اجتماعی است.

روتین مراحل صحبت کردن عادی در ذهن

نیازی نیست که در مورد شرایطی که باید بگوییم یا انجام دهیم، فکر کنیم. ما یک سری مراحل خاص و آماده در ذهن داریم. این فیلم نامه ها برای خواستگاری و دوست یابی نیز کاربرد دارد. متن های خواستگاری از سرسخت ترین و انعطاف ناپذیرترین فیلم نامه هایی است که در اختیار ما قرار دارد.

مثالی درباره صحبت های افراد در خواستگاری

به عنوان مثال، تصور کنید که یک مرد در یک قرار ملاقات از یک زن می پرسد که او نیز را حساب کند اما وقتی زن بر خلاف گفته مرد خودش نیز را حساب می کند شاید در نگاه خیلی ها این امر عادی باشد اما یک نکته اینجا نمایان می شود. نکته ای که باید گفت این است که ممکن است در ذهن آن مرد این یک اتفاق ناگوار باشد که آن زن نیز را حساب کرده است.

انتظارات ما در این باره و ذهنیت مواجه بوده است؟

همه ما انتظار داریم که مرد قرار است پرداخت کند، یا حداقل آن ها قصد دارند صورتحساب را تقسیم کنند. این انتظارات ناگفته و فرض پیرامون آنچه قابل قبول یا “آنچه مردم انجام می دهند” در طول یک قرار ملاقات، همانند همان متن خواستگاری است.

آیا متن های خواستگاری همیشه برای همه خوب است؟

اما متن های خواستگاری همیشه برای همه خوب نیست. در جهانی که نقش ها و روابط جنسیتی به سرعت در حال تغییر است، معلوم است هنجارهای مربوط به همسریابی به همین سرعت تغییر نمی کنند. این پیامد منفی برای همه، اما بیشتر برای زنان تاثیر دارد. تاریخ و علم چه چیزی می تواند در مورد خواستگاری به ما بگوید تا به ما کمک کند که از این مرحله با موفقیت عبور کنیم؟

روابط در قرن بیستم و صحبت های افراد در خواستگاری

تصور این که دوست یابی برای ما به  غیر از آن چه که در ذهن خود داریم و می دانیم دشوار است، اما در واقع قرن بیستم تغییرات زیادی در نحوه قرار ملاقات مردم ایجاد کرده است. بت بیلی، مورخ، درباره تاریخ این بخش و چگونگی تکامل آن در طول تاریخ می نویسد.

دوست یابی و رتبه بندی

در طی دهه های 1920 و 1930، چیزی به نام “مجموعه دوست یابی و رتبه بندی” وجود داشته است و این همان چیزی است که تجربه دوست یابی را در آن شکل داده است. افرادی که می خواستند قرار بگذارند باید محبوب به نظر می رسیدند. برای محبوبیت، مردان باید علائمی از ثروت را با چیزهایی مانند یک ماشین خوب و لباس خوب نشان دهند. از طرف دیگر، زنان باید طوری به نظر می رسیدند که انگار مرد را وادار به درخواست ملاقات کنند که خود این بخش قوانین خاصی دارد. هر چه قدر او بتواند خودش را طوری جلوه دهد که وقت او شلوغ باشد، محبوبیت بیشتری پیدا می کند و بیشتر مرد ها با او قرار ملاقات می رود.

درخواست ملاقات توسط مردان

مردان مجبور بودند هفته ها قبل از زنان بخواهند و زنان باید از هر درخواست  قرار ملاقات یکی را که مثرد علاقه خودشان است قبول کنند.. در این سیستم، هدف ازدواج نبود. سرانجام این تغییر کرد، اما قرار ملاقات برای کمک به یافتن شریک زندگی برای ازدواج نبود. این قبلاً در مورد انتخاب یک فرد به عنوان دوست شناخته شده بود.

پایدار شدن

پس از جنگ جهانی دوم، اوضاع به شدت تغییر کرد. به جای این فرایند اجتماعی، سناریوی ایده آل دوست یابی برای زوج ها “ثابت” به وجود آمد. پس از جنگ جهانی دوم، ازدواج به عنوان هدف نهایی دوست یابی ایده آل شد. نوجوانان در دبیرستان ها شروع به ایجاد نمادهای “ثابت” می کنند، مانند دختری که فقط از یک قانون برای جذب  پسر استفاده می کرد. این نمادها از مدرسه به مدرسه در سراسر کشور ها بسیار متفاوت بود.

قرار ملاقات برای ازدواج در گذشته

قرار ملاقات به عنوان آمادگی برای ازدواج در 18 سالگی برای دختران و 20 سالگی برای پسران تلقی می شد. این بدان معنا بود که کودکان از هشت سالگی  به گونه ای برای ازدواج تشویق می شوند. این زمانی است که این ایده که مردان و پول با توجه جنسی زنان برابر است، در فرهنگ دوست یابی ریشه گرفت. صحبت های افراد در خواستگاری نیز شکل دیگری گرفته است.

انقلاب جنسیتی

با انقلاب جنسی دهه های 60 و 70، آن کنوانسیون های سخت دهه های قبل شروع به خراب شدن کرد. اگرچه امروز نیز با ایده برابر کردن پول و رابطه جنسی درگیر هستیم، اما اکنون این یک قانون پذیرفته شده کمتر از قبل یا به عبارتی کمتر از دهه 60 است. اما سوال اینجا است که آیا هنوز با تمام این حرف ها با این قوانین یک فرد می تواند به خواستگاری برود؟ پاسخ نه است.

تغییر نقش های جنسیتی

در ژورنالی به نام نقش های جنسی که یک ژورنال تحقیقی است، دوست یابی به عنوان “عمل ابراز شده عمومی که توسط شرکای علاقه مند عاشقانه به منظور شناخت بهتر یکدیگر انجام می شود” تعریف شده است. هدف ایتون و رز، نویسندگان این تحقیق، ارزیابی این بود که آیا همسریابی در چند دهه گذشته بین دو فرد برابر شده است.

دوستیابی برابری طلبانه شده است یا خیر؟

به طور خلاصه، دوست یابی بیشتر برابری طلبانه نشده است. حداقل برای دگرجنسگرایان، خواستگاری و دوست یابی هنوز به سختی در جنسیت تعریف شده است. کارهای خاصی وجود دارد که زن و مرد باید انجام دهند (یا نباید).

نظر ایتون و رز درباره قرار ملاقات ها

وقتی زنان از مردان درخواست قرار ملاقات می خواهند، ایتون و رز فقط تغییرات کمی در حرف زدن های بین آن ها  پیدا کردند، اما در غیر این صورت، نقش های جنسیتی بدون تغییر باقی می ماند. از زنان انتظار می رود حداقل برای چند قرار ملاقات در برابر رابطه جنسی مقاومت کنند. از مردان انتظار می رود که هزینه های اولین قرار ملاقات ها را پرداخت کنند و زن را دنبال کنند.

مشکلات در روابط گذشته

وقتی از دیدگاه برابری طلبانه به آن ها نگاه می کنیم. متن های خواستگاری که امروزه می شناسیم از بسیاری از عقاید جنسیتی پشتیبانی می کنند.

برخی از این باورها شامل ایده هایی در مورد “متجاوز” بودن و جنسیت محور بودن مردان است. در حالی که زنان باید خودشان گزینه های مختلف دوران در نظر داشته باشند. فعالیت های جنسی را تا زمان خودشان بخواهند در یک مرد محدود کنند.

تصمیم گیری در روابط و صحبت های افراد در خواستگاری

به زنان توصیه می شود اجازه دهند مردان تصمیم بگیرند مگر این که واقعاً مجبور به مخالفت باشند. اگر زنی جرات کند در یک قرار ملاقات از مردی چیزی را بخواهد. خطی وجود دارد که نشان دهنده آن است که زن جسارت خود را پیدا کرده است. اما گاهی اوقات هم با دو سه سوال ساده زن می تواند بفهمد که مرد او فقط به دنبال رابطه جنسی است.

نقش سنتی جنسیتی مردان در روابط

به عبارت دیگر، نقش سنتی جنسیتی مردان به عنوان تأمین كننده و متجاوز شناخته می شده و زنان  به عنوان پرورش دهنده و دریافت كننده منفعل پیشرفت، هنوز در متن های خواستگاری و درخواست ازدواج هم این فرضیه مشخص می شود. این به افراد از هر دو جنس آسیب می رساند.

زنان پرخاشگر در رابطه

زنی که بیش از حد پرخاشگرانه عمل می کند به راحتی به عنوان “شلخته” برچسب گذاری می شود، و مردی که فوراً پرخاشگری ندارد فوراً از نظر همسالان مرد و هم زنان اطرافش اصطلاحا  “از یک مرد کم تر” می شود.

تحقیقات در این زمینه

با تحقیقات بیشتر توسط پینتر و لیپر در نقش های جنسیتی افراد : یک مجله تحقیقاتی، اعتقاد به طرح های ذهنیتی  مربوط به داده های خاص، به ویژه دو استاندارد جنسی اشاره دارد که با  با نگرش های جنسیتی در زنان و مردان ارتباط دارد. این بدان معنا است  که افرادی که طبق این متن ها رفتار می کنند، احتمالاً چیزهایی مانند این عقیده که زنان باید در خانه با بچه ها بمانند را باور دارند.