ممانعت از خودکشی عزیزانمان | چطور مانع از خودکشی عزیزانمان شویم؟(قسمت دوم)

ممانعت از خودکشی عزیزانمان را در بخش دوم بررسی می کنیم.

ممانعت از خودکشی عزیزانمان

نکته اول:  اگر نگرانید صحبت کنید.

اگر شاهد علائم هشدار دهنده در کسی بودید که به او اهمیت می دهید شاید ندانید گفتن چیزی در این مورد کار درستی خواهد بود یا نه و اگر اشتباه کرده باشید چه؟ اگر آن فرد عصبانی شود چه؟ در اغلب مواقع احساس ناراحتی یا ترس برای این صحبت چیزی عادی است. اما کسی که در مورد خودکشی حرف می زند یا علائم هشداردهنده ای از خود نشان می دهد نیاز به دریافت کمک فوری دارد، هرچه زودتر بهتر.

صحبت کردن با یک دوست یا یکی از اعضای خانواده در مورد افکار و احساسات مرتبط با خودکشی می تواند برای هر فردی بسیار سخت باشد. اما اگر در مورد تصمیم یک فرد برای خودکشی تردید دارید بهترین راه سوال کردن در مورد آن است. در حقیقت ایجاد فرصتی برای آن فرد جهت توضیح احساساتش می تواند مانع از احساس تنهایی شده و احساسات منفی را از او دور خواهد کرد و حتی می تواند سدی برای تصمیم او به خودکشی شود.

راه های شروع صحبت در مورد خودکشی

• ” من اخیرا برای تو احساس نگرانی می کنم”.
• ” می خواهم اوضاع را باهم چک کنیم زیرا تو اخیرا مثل همیشه به نظر نمی رسی”.
• “اخیرا متوجه چیز متفاوتی در تو شده ام و از اینکه چه کار می خواهی بکنی در تعجبم”.

سوالاتی که می توانید بپرسید:

• “از چه زمانی این حس را داری”.
• “حالا من چطور می توانم از تو حمایت کنم”.
• “آیا در مورد کمک گرفتن از دیگران فکر کرده ای؟”.
• ” آیا اتفاق خاصی افتاده که باعث این احساس برای تو شده است”.

ممانعت از خودکشی عزیزانمان – چیزهایی که می توانید بگویید و ممکن است به شما کمک کنند:

• “تو در این شرایط تنها نیستی. من کنارت خواهم بود”
• ” شاید الان باور نکنی اما در آینده طرز فکر تو تغییر خواهد کرد”
• ” من دقیقا نمی توانم حس تو را درک کنم اما به تو اهمیت داده و می خواهم کمکت کنم”
• ” وقتی می خواهی همه چیز را تمام کنی به خودت بگو تو برای یک روز، یک ساعت یا یک دقیقه ی دیگر این کار را نمی کنی، هرچیزی که با آن بتوانی شرایط را مدیریت کنی”

2. نکته 2: واکنش سریع در بحران

اگر یک دوست یا فردی از اعضای خانواده به شما گفت که در مورد مرگ یا خودکشی فکر می کند باید پیش خودتان ارزیابی کنید خطری که او در آن قرار دارد چقدر می تواند فوری باشد. کسانی که بیشتر در خطر خودکشی در آینده ای نزدیک هستند برنامه ی خاصی برای این کار دارند، برای برنامه ی خود وسایلی تهیه کرده اند، زمانی را در نظر گرفته و برای این کار برنامه ریزی دارد.

سوالات زیر می توانند به شما کمک کنند میزان فوریت خطر برای خودکشی را ارزیابی کنید:

• آیا برنامه ای برای خودکشی داری؟ (برنامه).
• آیا قصد داری زندگی خود را پایان دهی؟ (قصد و تصمیم).
• می دانی چه زمانی می خواهی این کار را انجام دهی؟ (برنامه ی زمانی).
• آیا چیزی که برای پیش بردن برنامه ی خود نیاز داری را تهیه کرده ای؟ (قرص، اسلحه و…).

ممانعت از خودکشی عزیزانمان – سطح خطر برای خودکشی

• کم: برخی افکار برای خودکشی. نداشتن برنامه. او هرگز نگفته است قصد این کار را دارد.
• متوسط: افکار خودکشی. برنامه ای که خیلی منطقی نیست. می گوید فعلا قصدی برای خودکشی ندارد.
• زیاد: افکار خودکشی. برنامه ی مشخص بانظم بالا. می گوید قصد خودکشی ندارد.
• شدید: افکار خودکشی. برنامه ی مشخص با منطق بالا و می گوید می خواهد خودش را بکشد.

اگر به نظر می رسید تصمیم فرد برای خودکشی جدی است با مراکز مربوطه تماس گرفته یا او را به اورژانس ببرید. اسلحه، دارو، چاقو و دیگر وسایلی که می توانند برای این منظور استفاده شوند را از او دور سازید اما تحت هیچ شرایطی او را تنها نگذارید.

• نکته سه: پیشنهاد کمک و حمایت

اگر یک دوست یا عضوی از خانواده قصد خودکشی دارد بهترین کمک از جانب شما بیان حس همدردی و داشتن گوشی شنواست. بگذارید این عزیز شما بداند تنها نیست و شما به او اهمیت می دهید. با این حال نباید مسئولیت درمان او را خودتان به عهده بگیرید. شما می توانید از او حمایت کنید اما نمی توانید کاری کنید که حال این فرد بهتر شود. او باید برای درمان شدن خودش تصمیم بگیرد.کمک کردن به کسی که قصد خودکشی داشته است نیاز به تلاش زیادی دارد. اینکه ببینید یکی از عزیزان شما با فکر به تمام کردن زندگی خود دست و پنجه نرم می کند احساسات سختی برای شما همراه خواهد داشت. وقتی به این فرد کمک می کنید مراقبت از خودتان را فراموش نکنید. کسی را پیدا کنید که به او اعتماد دارید، یک دوست، عضوی از خانواده، مشاور یا یک شخصیت دینی و با او در مورد احساسات خود صحبت کرده و بخواهید شما را به نوعی حمایت کند.

ممانعت از خودکشی عزیزانمان – برای کمک به این فرد

کمک های حرفه ای دریافت کنید.

هرکاری که می توانید انجام دهید تا او کمک هایی که لازم دارد را دریافت کند. برای دریافت نکات لازم با یک مشاور یا متخصص تماس بگیرید. او را تشویق به دیدن یک متخصص سلامت روان کنید، بگویید از امکانات درمانی استفاده کرده یا او را با خود نزد پزشک ببرید.

دنبال کردن درمان.

اگر پزشک دارویی برای او تجویز کرد مطمئن باشید آن را درست مصرف می کند. از عوارض جانبی احتمالی داروها اگاه بوده و اگر به نظر می رسید در حال بدتر شدن است او را نزد پزشک ببرید. اغلب این درمان به زمان و پشتکار نیاز دارد تا دارو یا درمانی پیدا شود که برای آن فرد مناسب باشد.

تشویق به تغییرات مثبت در زندگی.

مانند رژیم غذایی سالم، خواب کافی، و بیرون رفتن در آفتاب یا گذراندن حداقل سی دقیقه در طبیعت. ورزش نیز اهمیت زیادی دارد زیرا باعث آزادسازی اندروفین، کاهش استرس و بهبود سلامت عاطفی خواهد شد.

ممانعت از خودکشی عزیزانمان – فاکتورهای خطر

حداقل نود درصد از کسانی که با خودکشی مرده اند از یک یا چندین اختلال روانی رنج می بردند، مانند افسردگی، اختلال دوقطبی، شیزوفرنی یا مصرف زیاد الکل. افسردگی به خصوص نقش مهم تری در خودکشی ایفا می کند. مشکلی که این افراد در تجسم یک راه حل برای مشکل خود دارند برای آسیبی است که بر اثر افسردگی وارد شده و در نتیجه بخشی از قدرت تفکر آن ها از بین رفته است.

متداول ترین فاکتورهای خطر خودکشی عبارتند از:

• تنهایی و انزوای اجتماعی
• بیماری های روانی، اعتیاد به الکل یا دارو
• بیماری های کشنده یا دردهای شدید، یک اتفاق استرس آور در زندگی یا از دست دادن یک عزیز
• تلاش های قبلی برای خودکشی، سابقه ی خانوادگی خودکشی، سابقه ی خشونت یا آزارهای روانی