تاثیرات منفی والدین روی کودکان

اولین مکانی که همه ما در بدو تولد با آن رو به رو می شویم خانواده است. خانواده‌ نقش بسزایی در رشد شخصیت افراد در جامعه دارند. اما آیا تمام تاثیرات والدین روی افراد و فرزندانشان تاثیرات مثبت است؟ ممکن است برای همه شما این اتفاق افتاده باشد که با والدین خود در یک سری زمینه های درسی یا شغلی خودتان اختلاف نظر داشته باشید. امروز قصد داریم تاثیرات والدین در زندگی فرزندان و همچنین تاثیرات منفی والدین روی کودکان را مورد بررسی قرار دهیم.

اگر نمی دانید چگونه باید فرزندان خود را مدیریت کرده یا آن ها را هدایت کنید می توانید از مشاوره تلفنی روان شناسی استفاده ببرید. البته شما می توانید با مراجعه به مرکز مشاوره همکده هم به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره از مشاوره های حضوری استفاده ببرید.

مهارت فرزند پروری

رابطه کودک و والدین تأثیر عمده ای در بیشتر جنبه های رشد کودک دارد. در صورت بهینه بودن ، مهارت ها و رفتارهای والدین تأثیر مثبتی بر عزت نفس ، پیشرفت مدرسه ، رشد شناختی و رفتار کودکان دارند. رشد مهارت های شناختی و اجتماعی مورد نیاز کودکان برای موفقیت بعدی در مدرسه ممکن است به بهترین وجه توسط یک سبک فرزندپروری شناخته شود که به عنوان فرزندپروری پاسخگو شناخته می شود. به عنوان نقش مهمی در ایجاد بنیان قوی برای رشد مطلوب کودکان نقش مهمی دارد.

والدینی که محبت یا مهربانی و سطح بالایی از انرژی مثبت  را فراهم می کنند باعث می شود تا از راه های مختلف پاسخ دریافت کنند که به طور مداوم با سیگنال های کودک خردسال مرتبط است. پذیرش علایق کودک با پاسخ هایی سریع و منوط به آنچه کودک علامت گذاری می کند ، تا حدی از یادگیری پشتیبانی می کند ، با تسهیل توسعه مکانیسم های کودک برای مقابله با استرس و تازگی در محیط او است. با تکرار تجربیات مثبت ، اعتماد و پیوندی بین کودک و والدین ایجاد می شود که به نوبه خود به کودک اجازه می دهد تا در نهایت این اعتماد را درونی کرده و سپس یادگیری خود را به تجربیات جدید تعمیم دهد. این حمایت حساس باعث تداوم تعامل کودک در فعالیت های یادگیری با والدینش می شود.

بنابراین، این رفتارهای عاطفی- احساسی علاقه و مقبولیت والدین را ایجاد می کند ، باعث تنظیم خود نظم و همکاری می شود ، رفتار های بسیار مهمی که برای یادگیری موثر اتفاق می افتد. از دیدگاه فرهنگی اجتماعی ، تصور بر این است که رفتار های پاسخگو از نظر شناختی (به عنوان مثال حفظ در مقابل علایق تغییر جهت دهنده ، ورودی کلامی غنی) سطح بالاتری از یادگیری را تسهیل می کند. تاثیرات منفی والدین روی کودکان بسیارند.

نقش والدین در شکل گیری آینده فرزندانشان

 

 مدارس به دلیل آموزه های ارزشمندی که از آنجا می گیرند ، خانه دوم دانش آموزان نامیده می شوند ، اما والدین بهترین راهنما یا معلم برای کودکان هستند. آنها بخشی حیاتی از موفقیت دانش آموز هستند.آن ها باید والدین را به روشی پربار پرورش دهند تا به دوستان واقعی آنها تبدیل شوند که اشتراک افکار با آنها آسان می شود.

والدین بخش مهمی برای دانش آموزان به عنوان ستون موفقیت و شکست هستند.

تاثیرات منفی والدین روی کودکان در موارد بسیاری است. حمایت از والدین برای موفقیت دانش آموزان هم از نظر تحصیلی و هم در زندگی شخصی بسیار مهم است. بعضی از دانش آموزان در نمرات خوب نیستند اما در مهارت های دیگر مهارت دارند ، والدین باید به جای اینکه فرزندان خود را به عنوان یک فرد کم کاری در نظر بگیرند ، از این مهارت ها قدردانی کنند. آنها برای بچه هایشان نقاط قوت هستند که در اوقات بدشان به آنها احتیاج دارند.

والدین عامل اصلی توانایی تصمیم گیری کودک و رشد شخصیت پویا هستند.

وقتی به رشد کلی شخصیت کودکان فکر می کنیم ، این یکی از مهمترین نکاتی است که باید مورد توجه قرار گیرد. همانطور که گفته شد ، والدین باید بدانند که چه زمانی باید بمانند و چه زمانی از زندگی دانش آموزان عقب نشینی کنند. آنها باید فرزندان خود را تشویق به تصمیم گیری خود کنند تا آنها را قوی و مستقل کنند.

رفع تاثیرات منفی والدین روی کودکان – والدین پزشکان واقعی هستند.

پدر و مادر برای فرزند جوان خود مانند پزشکان واقعی عمل می کنند. والدین نقش بسیار مهمی در زندگی جوانان عزیز خود دارند ، مشارکت آنها برای دیدن یک پیشرفت کلی در رشد کودک از نظر روحی و جسمی ضروری است. آنها حتی در بهبود عملکرد خود در مدارس نقشی اساسی دارند. آنها هدیه ای برای آن گوهرهای خوش شانس هستند. آنها نقش بسیار مهمی در زندگی فرزند خود دارند.

فرزند پروری بد و نقش منفی والدین

گاهی اوقات ممکن است احساس کند هر انتخابی که انجام می دهیم با اهمیت باشد و هر اشتباهی قابل توجه است. ما نگران تأثیرات طولانی مدت انتخاب های خود هستیم ، خصوصاً وقتی صحبت از تعاملات منفی با فرزندانمان باشد. ما بر این مسئله فشار می آوریم که آیا وقتی زودتر به آنها فریاد می زدیم خیلی تند بودیم ، آیا می توانستیم آن عصبانیت را بهتر انجام دهیم یا عواقب مناسب را بیان می کنیم. اما هر پدر و مادری آن لحظات را دارند که خونسردی خود را از دست می دهند. همه ما در لحظه سرخوردگی یا گیجی گزینه های والدینی کمتر از ستاره را انتخاب کرده ایم.

فرزندپروری بد چیست؟

برخی موارد وجود دارد که به طور کلی توسط هر کس “بد” تلقی می شود. آزار جسمی ، بی توجهی ، سو استفاده عاطفی و سو استفاده جنسی جدی ترین و آسیب زننده ترین ویژگی های رفتاری است که اکثر ما با بد تربیتی برابر می دانیم. این ها مواردی است که باید بلافاصله با کمک تخصصی رفع شود. اما فراتر از کودک آزاری و بی توجهی ، مواردی نیز وجود دارد که والدین ممکن است انجام دهند یا بگویند که می تواند حتی ناخواسته منجر به پیامدهای نامطلوب برای کودک شود. تشخیص اینکه آیا آن کارها را انجام می دهید می تواند به شما کمک کند تا در مورد والدین خود احساس بهتری داشته باشید.

ارزیابی صادقانه از سبک فرزندپروری همیشه کار ساده ای نیست. به همین دلیل مهم است که ابتدا رفتار را از شخص جدا کنید. اینکه خود یا شخص دیگری را “پدر و مادر بد” بنامید چیزی نیست که بخواهید بر اساس تفاوت عقاید یا سبک فرزندپروری به آن بپردازید. همچنین مهم است که تشخیص دهیم بین داشتن یک لحظه بد و یک پدر و مادر بد تفاوت وجود دارد.

تاثیرات منفی والدین روی کودکان

 درگیر شدن با فرزندان

در یک طرف ، شما والدین غیر درگیر را دارید که غفلت می کند و نمی تواند به نیازهای کودک خود فراتر از اصول سرپناه ، غذا و لباس پاسخ دهد. والدین بیش از حد درگیر اگرچه به اندازه یک سبک غفلت زا نیستند ، اما با کنترل تصمیم گیری ها و انجام کارهای بیش از حد برای فرزندشان ، می توانند آسیب بیشتری نسبت به فایده داشته باشند و مانع یادگیری آنها با انجام کار های خاص شوند.

نظم و انضباط سخت

دانشمندی به نام فردریک می گوید برخلاف والدینی که نظم و انضباط را کم و زیاد اجرا می کنند ، می گوید والدینی که نظم و انضباط سخت یا پیچیده دارند (یا همان فرزندپروری اقتدارگرا) اجازه نمی دهند فرزندشان دنیای خود را کشف کند ، که اغلب منجر به کودکی می شود که دچار ترس و اضطراب یا عصیان شود.

تاثیرات منفی والدین روی کودکان – از بین رفتن محبت و توجه

دانشمندی به نام فردریک  می گوید: “بی توجهی به کودک به او می گویید عشق تو مشروط است.” کنار کشیدن محبت زیرا کودک آنچه را که به او گفته شده انجام نمی دهد و باعث آسیب های مشابه می شود. وی می گوید: “این نوع رفتارها باعث می شود كه كودك از عزت نفس پایین و اعتماد به نفس كمی برخوردار باشد ، كه می تواند منجر به عدم ابراز خواسته ها و نیازهای كودك شود.

با گذشت زمان ، فردریک می گوید که این می تواند منجر به هم وابستگی شود ، در این کودک کودک با احساسی که فرد می خواهد شخص از او بخواهد سازگار شود. وی می افزاید: “بسیاری از اوقات ، این می تواند منجر به روابط سو استفاده کننده شود.”