آیا تا به حال به این سؤال فکر کرده‌اید که دلیل روانی عدم داشتن احساسات چیست؟ احساسات در زندگی بسیار مهم هستند. شما نمی‌توانید شخصی را پیدا کنید که احساسات برایش مهم نباشد. احساسات بخش بسیار مهمی را در زندگی و روند رشد فرد تشکیل می‌دهند. احساسات انواع مختلفی دارند. عدم احساسات و سرد بودن نسبت به موضوعات مختلف درست نیست.
در ادامه این مقاله که در وب‌سایت همکده به عنوان اولین و بزرگ‌ترین مجموعه مشاوره تلفنی روانشناسی در ایران و ارائه‌دهنده خدمات مشاوره و روانشناسی نوشته شده است، می‌خواهیم در ارتباط با بیماری عدم بروز احساسات و دلیل روانی عدم داشتن احساسات صحبت کنیم.
عدم داشتن احساسات
صحبت با کسی که به نظر می‌رسد هیچ واکنش عاطفی نسبت به افراد یا موقعیت‌ها ندارد، می‌تواند گاهی ناامیدکننده باشد، به خصوص اگر دلیل کمبود احساسات درک نشود. فقدان احساسات شدید می‌تواند نشانگر جداشدگی عاطفی یا وجود سلامت روان یا اختلال شخصیت باشد.
درک دلیل روانی عدم داشتن احساسات
جداشدگی عاطفی، اجتناب از روابط عاطفی است. جدا بودن از نظر عاطفی که اغلب تحت عنوان تأثیر مسطح شناخته می‌شود، شامل فقدان احساسات یا عواطف مثبت یا منفی است. این ممکن است یک حالت موقتی در پاسخ به یک واقعه آسیب‌زای احساسی یا نتیجه یک بیماری مزمن مانند اختلال شخصیت‌زدایی باشد.
فقدان الگوهایی که پاسخ‌های عاطفی سالم از خود نشان می‌دهند، سابقه روابط ناموفق یا ترس از آسیب دیدن عاطفی نیز ممکن است در ایجاد انزوا عاطفی و دلیل روانی عدم داشتن احساسات نقش داشته باشد. وقتی انزوای عاطفی رخ می‌دهد، تصور خوشبختی از هر نوعی دشوار است. اگرچه ممکن است فرد از نظر بالینی افسرده باشد، اما فقدان هرگونه احساس ممکن است تشخیص افسردگی را دشوار کند.
انواع اختلالات شخصیتی و عدم احساسات
در حالی که بی‌حسی از نظر عاطفی یا کمبود عواطف عمومی می‌تواند نشانه شرایط مختلف پزشکی یا عوارض جانبی دارو باشد، اما کمبود اشتیاق می‌تواند نشان‌دهنده وجود یک اختلال شخصیتی نیز باشد. اختلال شخصیت یک دلیل روانی عدم داشتن احساسات و نوعی اختلال سلامت روان است که باعث می‌شود فرد الگوی ناسالم عملکرد، تفکر و رفتار داشته باشد.
افراد مبتلا به اختلال شخصیت به طور کلی در درک و ارتباط با افراد و موقعیت‌های دیگر مشکل دارند. یکی از مهم‌ترین علائم اختلال شخصیت، فقدان احساسات یا ناتوانی در بیان احساسات است.
اختلال شخصیت اسکیزوئید
اختلال شخصیت اسکیزوئید یک دلیل روانی عدم داشتن احساسات نوعی بیماری روانی است که با اجتناب از فعالیت‌های اجتماعی و روابط بین فردی مشخص می‌شود. افرادی که به اختلال شخصیت اسکیزوئید مبتلا هستند، در صورت بروز احساسات، طیف محدودی از بیان عاطفی دارند.
افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید غالباً تنها تلقی می‌شوند یا ممکن است به انکار دیگران متهم شوند. آن‌ها معمولاً تمایل و یا مهارت لازم برای ایجاد روابط شخصی نزدیک با دیگران را ندارند. به دلیل عدم واکش‌های احساسی، به نظر می‌رسد بی‌توجه هستند.
علائم اختلال شخصیت اسکیزوئید معمولاً در اوایل بزرگسالی بروز می‌کنند. با این حال، برخی از علائم و دلیل روانی عدم داشتن احساسات ممکن است در دوران کودکی یا نوجوانی مشهود باشد. ویژگی‌های این اختلال ممکن است موجب بروز مشکل در عملکرد در مدرسه یا کار و اختلال در زمینه‌های شخصی و شغلی زندگی شود.
افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید معمولاً کارهایی را ترجیح می‌دهند که به تنهایی انجام شود. از ویژگی‌های بارز اختلال شخصیت اسکیزوئید می‌توان به پرهیز از روابط نزدیک، عدم تمایل به روابط جنسی، عدم پاسخ‌گویی به ستایش و یا سخنان انتقادی دیگران و کمبود انگیزه یا اهداف اشاره کرد.
اختلال شخصیت اسکیزوتایپال
اسیکیزوتایپ نیز یک دلیل روانی عدم داشتن احساسات است. افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپ ممکن است به عنوان غیرعادی یا عجیب و غریب توصیف شوند. آن‌ها معمولاً روابط نزدیک کم داشته یا اصلاً هیچ رابطه‌ای ندارند. آن‌ها قادر به درک چگونگی شکل‌گیری روابط نیستند و یا از تأثیری که رفتارهای آن‌ها بر دیگران می‌گذارد، قدردانی نمی‌کنند.
افراد مبتلا به این اختلال ممکن است انگیز‌ها یا رفتارهای دیگران را اشتباه تعبیر کنند و بی‌اعتمادی طاقت‌فرسای دیگران را احساس کنند. با وجود احساساتشان، آن‌ها به ندرت احساسات نشان می‌دهند. اختلال شخصیت اسکیزوتایپال معمولاً با وجود پنج یا بیشتر از این علائم تشخیص داده می‌شود:
- عدم توانایی در تفسیر صحیح وقایع
- اضطراب اجتماعی مداوم و بیش از حد
- تنها بودن
- داشتن دوستان کم یا نداشتن دوست
- پاسخ عاطفی نامناسب
- تأثیر مسطح
- الگوهای مبهم یا غیرمعمول صحبت کردن
اختلال شخصیت اسکیزوتایپال معمولاً در اوایل بزرگسالی تشخیص داده می‌شود و علائم آن معمولاً در تمام طول عمر ادامه دارند. درمان‌هایی مانند دارو و برخی از روش‌های درمانی ممکن است علائم را بهبود بخشند.
روان گسیختگی
اسکیزوفرنی یک دلیل روانی عدم داشتن احساسات و یک اختلال روانی جدی است که باعث اختلال در نحوه تفسیر فرد از واقعیت می‌شود. این اختلال ممکن است باعث توهم و رفتار یا تفکر غیر متشکل شود که عملکرد روزانه را مختل می‌کند. اگر چه به نظر می‌رسد افراد مبتلا به اسکیزوفرنی در بعضی مواقع رفتارهای نامنظمی دارند، اما در صورت فعال بودن علائم، فرد مبتلا هیچ احساسی نخواهد داشت.
علائم منفی اسکیزوفرنی به کاهش یا عدم توانایی عملکرد طبیعی اشاره دارد. هنگامی که علائم منفی وجود دارند، ممکن است فرد تماس چشمی برقرار نکند، به صورت یکنواخت صحبت کند یا حالات چهره را تغییر ندهد. کناره‌گیری اجتماعی و عدم توانایی تجربه لذت نیز اغلب اتفاق می‌افتند.
اختلال شخصیت اجتماعی یا پاتیک
ما می‌خواهیم بدانیم دلیل روانی عدم داشتن احساسات چیست؟ اختلال شخصیت اجتماعی پاتیک که به عنوان اختلال شخصیت ضد اجتماعی شناخته می‌شود، یک اختلال شخصیت است. این اختلال شامل دروغگویی و فریب فراگیر، پرخاشگری جسمی، بی‌توجهی به امنیت و آسایش دیگران و عدم پشیمانی از هرگونه عمل است.
تصور می‌شود که اختلال شخصیت روانی به عنوان نوع شدیدتر سوسیوپاتی است و فرد مبتلا معمولاً علائم بیشتری از خود در زمینه عدم احساسات بروز می‌دهد. از ویژگی‌های روان‌پریشی می‌توان به عدم وابستگی عمیق عاطفی، جذابیت سطحی، رفتار بی‌پروا، عدم همدلی با دیگران و عدم احساس گناه یا پشیمانی اشاره کرد.
اوتیسم و عدم پاسخ های احساسی
اوتیسم یک دلیل روانی عدم داشتن احساسات اصطلاحی است که برای توصیف طیف وسیعی از شرایط عصبی به کار می‌رود که ممکن است توانایی فرد در برقراری ارتباط یا تعامل اجتماعی را تحت تأثیر قرار دهد و ممکن است سایر رفتارها را نیز نشان دهد. علائم اوتیسم ممکن است خفیف یا شدید باشد.
اولین علائم اوتیسم ممکن است در نوزادی هنگامی آشکار شود که نوزادان به طور غیرطبیعی عقب‌نشینی می‌کند و به پیوند عاطفی واکنش نشان نمی‌دهد. همان‌طور که برخی از کودکان مبتلا به اوتیسم رشد می‌کنند، ممکن است نتوانند مشابه کودکان عصبی در موقعیت‌های اجتماعی درگیر شوند.
بیماری آلزایمر
این بیماری یک دلیل روانی عدم داشتن احساسات است و بر حافظه، رفتار و خلق و خو تأثیر می‌گذارد که می‌تواند باعث سردرگمی و مشکل در شناخت یا ارتباط با دیگران شود. افراد مبتلا به بیماری آلزایمر ممکن است ابتدا تغییرات خفیف در شخصیت و فقدان خودانگیختگی از خود بروز دهند.
چه عواملی باعث اختلالات شخصیتی می شوند؟
اگرچه علت دقیق اختلالات شخصیتی کاملاً روشن نیست، اما اعتقاد بر این است که عوامل خاصی خطر ایجاد یا تحریک صفات اختلال شخصیت را افزایش می‌دهند. سابقه اختلال سلوک در دوران کودکی، تغییر در ساختار مغز و شیمی، روابط خانوادگی توهین‌آمیز یا ناپایدار و سابقه خانوادگی اختلالات شخصیتی یا سایر بیماری‌های روانی از عوامل موؤثر در این امر هستند.
اختلالات شخصیتی می‌توانند در زندگی فرد مبتلا و در افرادی که از آن‌ها مراقبت می‌کنند، اختلالات قابل توجهی ایجاد کنند. آن‌ها می‌توانند تأثیرات منفی بر روابط شخصی و شغلی، مدرسه یا عملکرد شغلی داشته باشند و منجر به انزوای اجتماعی، الکل یا سوءمصرف مواد مخدر شوند.
درمان اختلالات شخصیتی و عدم داشتن احساسات
اگر چه برای اکثر اختلالات شخصیتی درمانی و دلیل روانی عدم داشتن احساسات وجود ندارد، اما اگر این بیماری در اوایل زندگی شناسایی شوند، ممکن است برخی از بهبودها در رفتارها مشاهده شود. از آنجا که افراد مبتلا به اختلالات شخصیتی تجربیات یا عواطف اجتماعی را به روش افراد عادی پردازش نمی‌کنند، معمولاً نمی‌توانند پاسخ‌های احساسی مانند پیوند، همدلی یا مراقبت را تجربه کنند. به علاوه، رفتار عاطفی یا فقدان آن‌ها به ندرت تغییر می‌کند.
همکده، جایی برای بهبود رفتار
عدم داشتن و بروز احساسات در بلندمدت به شدت مضر است و سلامت روان را به خطر می‌اندازد. با کمک مشاوره همکده به بحران‌های زندگی خود غلبه کنید و به روش سالم با آن‌ها کنار بیایید. مشاوره همکده به طور شبانه‌روز در خدمت شما است.
