چگونه با اپیدمی تنهایی مبارزه کنیم
در روان شناسی نکات مختلفی وجود دارد. بسیاری از آن ها را ممکن است بدانید و بسیاری هم برای ما تازگی دارند. در دنیای روان شناسی بحث تنهایی بسیار بحث قابل فهم و درگیری است اما نیاز به تحقیقات فراوانی دارد. افراد مختلف در دنیای روان شناسی هر کدام نظر خاصی در این زمینه دارند. یکی از نکاتی که روان شناسان به آن اشاره دارند این است که هر فردی بتواند قبل از این که آیا علائم در او تشدید پیدا کنند خود را درمان کند. این که چگونه با اپیدمی تنهایی مبارزه کنیم ابعاد مختلفی را به خود اختصاص داده است.
هر اختلالی می تواند به علت یک اتفاق ناگوار به وجود آمده باشد. خیلی از افراد به عنوان مثال ممکن است بعد از یک تصادف رانندگی دیگر سوار ماشین نشوند یا این که از سوار شدن به ماشین ترس داشته باشند. به عنوان مثال دیگر افرادی هستند که در دوران نوجوانی دچار مشکلات خانوادگی شده اند ممکن است در آینده و حتی در زمان ازدواج هم این تصویری که در آن دوره در ذهنشان بوده است به همراه داشته باشند.
گزارشاتی درباره تنهایی در کشور آمریکا
با گزارش تقریباً نیمی از آمریکایی ها که احساس تنهایی می کنند، کم کم داریم به این توجه می رسیم که تنهایی یک تجربه ساده از زندگی است. چرا مردم عمومی خود را تنها می دانند؟
شما در زمینه اپیدمی تنهایی تنها نیستید
یک درمانگر مجاز می تواند به شما کمک کند که امروز با آن ها همسان شوید.
تنهایی احساسی است که با احساس عمیق پوچی و انزوا مشخص می شود.
تنهایی احساسی است که با احساس عمیق پوچی و انزوا مشخص می شود. چه نوع تجربه هایی به تجربه تنهایی کمک می کنند؟
نگاهی به تنهایی در طول زمان
انسان ها به عنوان برترین موجود اجتماعی که قادر به همکاری پیچیده است شناخته می شوند. بدون گفتن این که در گذشته، شكارچیانی وجود داشته كه كاملاً قادر به شكار انسان هستند، اما با همكاری ما عالی سلطنت كرده و به سرعت به پستانداران مسلط در سلسله مراتب بزرگ زنجیره غذایی حیوانات تبدیل شده ایم.
نکته ای در ارتباط با این که چگونه با اپیدمی تنهایی مبارزه کنیم
از نظر تکاملی، دنبال شکار به تنهایی یا تبعید شدن از بسته، حکم اعدام داشت. نداشتن امنیت و دائماً مراقب خطر بودن، باعث آسیب پذیری و تخلیه بیشتر مردم می شود. در آن زمان، تجربه تنهایی ریشه در پتانسیل واقعی مرگ داشت. انسان ها از نظر جسمی و عاطفی به یکدیگر احتیاج پیدا کردند.
مثبت بودن در تنهایی
تنها بودن تنها خلوتی است که برای لذت بردن از معاشرت شخصی یا صرف گذراندن یک روز بهداشت روانی لازم است. تنهایی می تواند فرصتی برای ترمیم و آرامش باشد. در فرهنگ های شرقی و غربی، می توان به تنهایی به عنوان یک سیستم مراقبه ای نگاه کرد که مثبت و ارزشمند است. این چه تفاوتی با تجربه تنها بودن دارد؟
تنها بودن یک واقعیت است و احساس تنهایی یک تجربه است.
تنها بودن و حتی لذت بردن از آن امکان پذیر است. همچنین ممکن است در جمع دیگران باشید و احساس تنهایی کنید.
تنهایی همه چیز نیست
گزارشات مربوط به تنهایی در شهرهای بزرگ مانند نیویورک در بالاترین سطح قرار دارد. حتی روستاهایی که در کوه های متروک واقع در وسط ظاهرا هیچ جا واقع شده اند، رتبه بالاتری نسبت به شهرهای پرتحرک انتظار ما گزارش نکرده اند.
نکته ای در ارتباط با این زمینه
به نظر می رسد بسیاری از افراد احساس ارتباط با افراد اطراف خود را از دست داده اند. تنها بودن به این دلیل نیست که به سادگی تنها باشید، بلکه به تعداد تعاملات ما در یک روز معین مربوط نمی شود، بلکه این افراد نیستند که حتی می شناسیم. پس بهتر است این را هم بدانیم که چگونه با اپیدمی تنهایی مبارزه کنیم
تنهایی مدرن
با استفاده از رسانه های اجتماعی که هر شخص در دسترس را به رایانه شما متصل می کند، ما هرگز ارتباط بیشتری با جامعه و افراد ساکن در آن نداشته ایم، اما حتی در این صورت، مردم احساس تنهایی بیشتری می کنند. متأسفانه، در چند دهه گذشته، ما لذت روابط واقعی و صمیمی را جایگزین تقلیدهای ارزان قیمت کرده ایم.
لایک، دنبال کننده و متن نمی تواند جایگزین گفتگوی صمیمی یا دوستی شود
لایک، دنبال کننده و متن نمی تواند جایگزین گفتگوی صمیمی یا دوستی شود که در مواقع ضروری می توانیم روی او حساب کنیم. این اشکال ارتباطی ممکن است راحت باشد. ما با چند کلیک فقط با هر کسی ارتباط برقرار می کنیم و حتی می توانیم در لحظه ای لحظه ای افرادی را که از آن ها مراقبت می کنیم مشاهده کنیم. اما تحقیقات نشان می دهد که این روابط متفاوت از تعاملات رو در رو است.
نظرسنجی شرکت خدمات بهداشتی جهانی Cigna در ارتباط با این زمینه
شرکت خدمات بهداشتی جهانی Cigna نتایج یک نظرسنجی را منتشر کرد که نشان می دهد 20،000 بزرگسال آمریکایی در سنین 18 سال و بالاتر گزارش می دهند که 40٪ احساس تنهایی ، 47٪ احساس کنار گذاشته شدن، 27٪ احساس می کنند که سوtood تفاهم ندارند. آمارهای تولید شده با نسل Z ما نتایج بدتری را نشان می دهند و این نسل اکنون تنها ترین نسل محسوب می شود.
رسانه های اجتماعی تقلیدی از تعاملات اجتماعی را ارائه می دهند
رسانه های اجتماعی تقلیدی از تعاملات اجتماعی را ارائه می دهند، اما ارتباطات معناداری را که در واقعیت داریم جایگزین نمی کند. اگر اپیدمی تنهایی در مورد ایجاد تعاملات اجتماعی معنادار باشد، چه کاری می توانیم انجام دهیم تا بیشتر این موارد را وارد زندگی کنونی کنیم؟
تنهایی اپیدمی: کمک برای این زمینه در افراد.
به طور کلی، صرف هر زمان برای دیگران تمرکز کمتری بر روی خود و مشکلات خودمان ایجاد می کند. این که آیا وقت خود را به شخص دیگری می دهید یا صرفاً اجازه می دهید که وقت شما بین سر و صدای یک واقعه اجتماعی از بین برود، بیرون آمدن از ذهن خود و ورود به قلب واقعیت جایی است که می توانیم ارتباط بیشتری پیدا کنیم.
صحبت با غریبه ها حتی به مدت 30 ثانیه باعث افزایش سروتونین می شود
ثابت شده است که صحبت با غریبه ها حتی به مدت 30 ثانیه باعث افزایش سروتونین در دو طرف مکالمه می شود. برنامه ریزی زمان روبرو شدن با دوستان و خانواده باعث تقویت اندورفین و تسکین مواد شیمیایی مغز می شود. سوزان پینکر در اثر دهکده می گوید، غذا خوردن با هم مانند چسب اجتماعی عمل می کند.
نکته ای در ارتباط با این که چگونه با اپیدمی تنهایی مبارزه کنیم
احساس واقعی لمس، در آغوش گرفتن، گرفتن دست یا حتی نوازش بر روی کسی می تواند پاسخ های استرس فیزیولوژیکی را کاهش داده و به مبارزه با عفونت و التهاب کمک کند. این پاسخ به لمس، اکسی توسین را آزاد می کند و پیوندهای اجتماعی را تقویت می کند. ممکن است احمقانه به نظر برسد، اما حتی آواز خواندن به تنهایی یا همراه با خواننده مورد علاقه خود می تواند تمرین خوبی در هنگام تنهایی باشد
کینه توزی از تنهایی. ناراحت بودن برای قلبمان سخت است
از یک متخصص فصلی کمک بگیرید. داشتن مشاور برای گفتگو با وی به ویژه توانمند سازی است. سایت های مختلف متخصصانی را آموزش داده است که در کمک به مشتریان برای برقراری ارتباط با دیگران تخصص دارند.
آسیب پذیر بودن نشانگر اعتماد است
از بین بردن فشار مشکلات خود در حالی که متعاقباً از عزیزانمان مراقبت می کنیم، این است که چگونه مشکلات خود را کاهش می دهیم و چگونه با احساس تنهایی خود مبارزه می کنیم. اما برای رسیدن به این مرحله، ما نیز باید سهیم باشیم.
نشان داده شده است که تنهایی شبیه عذاب گرسنگی است.
نشان داده شده است که تنهایی شبیه عذاب گرسنگی است. اگر احساس تنهایی می کنیم، پس به سادگی به معاشرت بیشتر نیاز داریم. تنهایی ممکن است شایع باشد، اما کاملاً قابل کنترل است. به روابط خود ادامه دهید و از احساس تنهایی جلوگیری خواهید کرد. مقابله با این اپیدمی تنهایی به درجه شدیدی از تلاش نیاز دارد، زیرا ما باید مسئولیت یافتن ارتباط معنادار خود و کشف جوامع متعلق به خود را داشته باشیم.
کمک مداوم به سمت احساس تعلق می تواند میزبان را به اثرات مثبتی برساند.
کمک مداوم به سمت احساس تعلق می تواند میزبان را به اثرات مثبتی برساند. احساس عمیق تعلق خاطر نه تنها به تعاملات روزمره شادتر کمک می کند، بلکه به آرامی افراد مشابه زندگی ما را به خود جلب می کند و راه را برای گفتگوهای معنادار و شاد فراهم می کند
افکار نهایی در این راستا که چگونه با اپیدمی تنهایی مبارزه کنیم؟
اپیدمی تنهایی در ما احساسی ایجاد می کند که دیگر امیدی به یافتن دیگران که ما را درک می کنند نداریم، اما جستجوی تعلق یک سفر ثابت و طاقت فرسا است. اگر ما موفق به یافتن حتی یک نفر شویم که چنین احساسی از معنا را به ما القا کند و در زمان آسیب پذیری ما را قضاوت نکند بسیار موثر خواهد بود در این صورت می توانیم زندگی پراسترس کمتری داشته باشیم و با یک حرکت مثبت به سمت تعلق بیشتر به جستجو ادامه دهیم.