شکست عصبی چه حسی دارد؟

اصطلاح “شکست عصبی” معانی زیادی دارد. فرهنگ عامه اغلب این اصطلاح را انتخاب می کند تا نشان دهد که چیزی به بیراهه رفته است یا کسی دوران سختی را پشت سر می گذارد. “شکستگی عصبی” همچنین می تواند برای توصیف تمایل یک جوان به تغییر شدید زندگی خود یا بیان کودک نو پا در میان عصبانیت استفاده شود. با این حال، یک شکست عصبی واقعی دلیل کمتری برای سرگرمی است. بیشتر نشانه ای مشروع است که نشان می دهد چیزی به نقطه شکست خود رسیده است. دقیقاً شکست عصبی چیست؟ اگر در این‌ زمینه مشکل دارید می توانید به مرکز مشاوره همکده مراجعه کنید. مرکز مشاوره همکده اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره در ایران می باشد. این مرکز ارائه دهنده خدمات حضوری و مشاوره تلفنی روان شناسی است.

شکست های عصبی: مبانی

اگرچه این اصطلاح زمانی به عنوان ابزاری برای توصیف علائم بیماری روانی رواج داشت، اما محبوبیت خود را در بین پزشکان از دست داده است. با این وجود، این یک واژه ارزشمند برای بیماران و متخصصان بهداشت روان است. زیرا پلی را برای بحث در مورد احتمال وجود بیماری روانی یا نیاز به یک پزشک بهداشت روان فراهم می کند. به جای آنکه نشانه ای از بحران میانسالی، عصبانیت یا اصلاح شیوه زندگی باشد، شکستگی عصبی به طور معمول نشانه ای از بی ثباتی عاطفی، اضطراب فوق العاده زیاد، اختلال وحشت، اختلالات افسردگی یا شکل دیگری از بیماری روانی است.

اگرچه این یک تشخیص بالینی نیست. اما در دسترس بودن یک اصطلاح حیاتی است. زیرا می تواند علائم شدید را بدون اصطلاح اصطلاحات بالینی تعریف کند. به طور معمول، یک شکست عصبی هر رویداد عاطفی یا ذهنی گسترده ای است که در آن کسی از شدت خود احساس کنترل نمی کند یا می ترسد. شکستگی های عصبی می توانند احساس خشم، ترس یا ناامیدی داشته باشند یا ممکن است شامل درجاتی از هر یک از این احساسات باشد. شکست های عصبی از درون افزایش می یابد. اغلب منجر به نوعی “انفجار” می شود، مانند یک سری فریادها، حمله هراس، یا فریاد با گریه.

انواع فرپاشی عصبی

دو نوع فروپاشی عصبی وجود دارد: شکست طولانی مدت (مزمن) و کوتاه مدت (حاد). هر یک از این انواع چالش ها و مشکلات خود را نشان می دهد و هر دو معمولاً می توانند از نوعی مداخله بهره مند شوند.

چه کسی می تواند یک شکست عصبی داشته باشد؟

پاسخ به این نکته ظریف است. در حالی که هر کسی توانایی رسیدن به نقطه ای از شکست عصبی را دارد، اغلب علائم و نشانه های هشدار دهنده وجود دارد که ابتدا چیزی نادرست است. در نتیجه، شکست ذهنی ممکن است در میان افرادی که با اختلال خلقی یا استرسی دست و پنجه نرم می کنند. مانند اختلال افسردگی اساسی یا اختلال استرس پس از سانحه، بیشتر دیده شود. دلیل این امر ساده است: از آنجا که یک شکست عصبی اغلب اوج اضطراب و افسردگی است، معمولاً نشانه هایی از اضطراب و افسردگی مداوم وجود دارد. تشخیص هر یک از این موارد نیاز به شکست عصبی نیست. زیرا ممکن است بدون تشخیص زندگی کرد و تشخیص نداد که چیزی اشتباه است تا زمانی که علائم به اوج خود برسند و به شکست عصبی منجر شود.

زنان و مردان هر دو به طور مساوی قادر به تجربه شکستگی عصبی هستند. همچنین سطح استرس بالا در میان کودکان و نوجوانان باعث می شود که در بین گروه های سنی جوانتر نیز زمینه بروز اختلالات عصبی وجود داشته باشد. به دور از هدف قرار دادن یک گروه محدود از افراد، شکست های عصبی تحریک چشمگیر بیش از حد توانایی های ذهنی، عاطفی یا جسمی فرد است که می تواند در میان افراد در هر سنی، زمینه و تاریخ رخ دهد. در حالی که بیماری روانی معمولاً با بروز یک اختلال عصبی همراه است. عوامل استرس زای روزمره، وقایع مهم زندگی و تغییرات جهانی می تواند آغاز یک شکست عصبی باشد.

علائم و نشانه های یک شکست عصبی

علائم و نشانه های شکست عصبی از فردی به فرد دیگر متفاوت است. به طور قابل توجهی به سلامت روانی فرد مبتلا به این اختلال متکی خواهد بود. به عنوان مثال شخصی که مدتهاست با عصبانیت کنترل نشده نبرد کرده است. احتمالاً دچار یک شکست عصبی به صورت از دست دادن روحیه، فریاد زدن، پرتاب چیزها و رفتارهای مشابه عصبانیت خواهد شد. فردی که مدتهاست با اضطراب دست و پنجه نرم می کند. ممکن است به عنوان نوعی حمله وحشت دچار یک شکست شود، در جایی که احساس می کند در خطر جدی قرار دارد.

افرادی که بیشتر مستعد ناامیدی هستند. احتمالاً دچار یک ناراحتی عصبی به عنوان نوعی غم و اندوه طاقت فرسا می شوند. که به دلیل ناتوانی ظاهری در توقف گریه یا آرام شدن، نقطه گذاری می شود. بنابراین، علائم یک شکست عصبی هر بیماری روانی را که بازی می کند یا هر آنچه باعث اختلال در سلامت روان می شود، از نزدیک تقلید می کند. در نتیجه، هیچ دو شکست ذهنی یکسان نیست.

علائم مزمن و حاد شکستگی عصبی نیز وجود دارد.

یک حالت مزمن ممکن است روزها یا هفته ها ادامه داشته باشد و با فراخواندن مکرر از کار، مدرسه نرفتن و عادت های غذایی و خواب ناسالم مشخص می شود. یک شکست ذهنی حاد به احتمال زیاد با عجله احساسات، علائم جسمی و احساس شرم و پشیمانی همراه است.

علائم فیزیکی خرابی حال

برجسته ترین نشانه های جسمی تجزیه حاد، افزایش فشار خون یا ضربان قلب است. این که از نظر عاطفی چه قدر متفاوت است، اما از نظر جسمی، افزایش فشار خون اغلب با احساس سرگیجه یا جدا شدن، افزایش تعریق و لرزش نشان داده می شود. همچنین ممکن است با حالت تهوع همراه باشد. این علائم حاد غالباً مستقیماً از نوعی ترشح عاطفی مانند فریاد، گریه، التماس برای کمک یا نجات دهنده پیش می آیند.

علائم جسمی یک شکست مزمن یا مداوم مشابه است اما شدت آن کمتر است. کسی که دچار یک فروپاشی مزمن است ممکن است در خواب مشکل داشته باشد. ممکن است دچار تنش عضلانی یا درد عمومی در بدن شود و اشتها را کم یا زیاد کند. این افراد ممکن است افزایش یا کاهش قابل توجهی در وزن مشاهده کنند و ممکن است علائم التهاب مانند افزایش خستگی و بیماری مکرر را مشاهده کنند.

علائم ذهنی / احساسی از یک شکست

علائم حاد روانی و عاطفی ناشی از شکست عصبی اغلب به بیماری روانی نسبت داده می شود. اما لزوماً شاخص های خوبی برای یک اختلال نیستند. اینها شامل احساس خشم، وحشت و ناامیدی است. از نظر احساسی، یک شکست عصبی حاد نیز ممکن است احساس عدم کنترل داشته باشد. اگر خشم احساس غالب باشد، ممکن است احساس شود که غیر از عصبانیت، چیز دیگری وجود ندارد. اگر وحشت احساس غالب باشد، ممکن است احساس شود که همه چیز یک تهدید است. هر کلمه ای که گفته می شود مانند یک اظهار نظر ظالمانه و بی رحمانه احساس می شود، هر صدایی می تواند ترس ایجاد کند.

نکته قابل توجه درباره شکست عصبی 

اگر غم و اندوه احساس غالب باشد، ناامیدی ممکن است حاکم شود، و ممکن است این احساس به وجود بیاید که هیچ وقت دیگر هیچ چیز خوب یا ایمن نخواهد بود. برعکس، نشانه های مزمن ذهنی و عاطفی خرابی شدت کمتری دارند اما شاید شیوع بیشتری داشته باشند. به عنوان مثال عصبانیت ممکن است در یک حالت فزاینده و مداوم موجو نباشد، اما کسی که دچار یک فروپاشی طولانی مدت شده است گاهی به طور مداوم احساس تحریک پذیری، ناامیدی و دائمی در آستانه از دست دادن وسوسه خود کند. کسانی که اضطراب دارند ممکن است یک جنگ طولانی مدت یا پاسخ پرواز داشته باشند و اغلب احساس ترس، پارانوئید یا نگرانی می کنند که می تواند منجر به افکار مسابقه ای، کناره گیری از دوستان و عزیزان و خاموش شدن عاطفی شود.

سرانجام، ناامیدی مزمن اغلب به نظر می رسد کاهش علاقه به چیزهایی است که زمانی ارزش آنها را گرفته یا آنها را دوست داشته اید، کاهش علاقه به فعالیت های مورد علاقه و کاهش علاقه به گذراندن وقت با دیگران را نشان می دهد. از دست دادن دیدگاه معمولاً باعث اختلال در طولانی مدت و کوتاه مدت عصبی می شود، از دست دادن دیدگاه در یک شکست کوتاه مدت می تواند به تسخیر احساسات کمک کند، زیرا احتمال عواقب آن را از بین می برد. از دست دادن دیدگاه می تواند به خرابی های طولانی مدت کمک کند زیرا احتمال تغییر و بهبود را از بین می برد. شکست عصبی علامت آسیب عمدی با علاقه و توانایی نیست بلکه معمولاً یک واکنش استرسی است که برای تأثیر در بهبود ایجاد می شود.

حرکت به جلو پس از یک شکست عصبی

اگرچه اختلالات عصبی شهرت منفی دارند. اما می توانند نقطه عطف اساسی در بیماری های روانی باشند و شما را در مسیر بهبود سلامت روان قرار دهند. در نهایت، یک شکست عصبی تلاش بدن و ذهن شما برای جلب توجه شما است. بدون هیچ تردیدی نشان می دهد که مشکلی پیش آمده است. خواه این نشانه ای از وجود یک تغییر بیولوژیکی در بازی باشد. یا نشانگر این است که شما تاکنون بیش از حد و نیاز به تغییر دارند.

غالباً بهترین قدم برای برداشتن یک شکست عصبی، پیدا کردن یک متخصص بهداشت روان است که می تواند به شما کمک کند تا چه عواملی شما را به آن فضا سوق دهد و در روند بهبودی به شما کمک کند. در بعضی موارد، این ممکن است به معنای درمان بیماری روانی باشد و در موارد دیگر، ممکن است به معنای انجام برخی مداخلات در سبک زندگی باشد.

نکته قابل توجه

داشتن یک شکست عصبی می تواند ترسناک باشد. این می تواند احساسی ایجاد کند که شما دچار حمله قلبی شده اید. دیگر کنترل حال خود را از دست داده اید و یا به حالت غیرقابل برگشت تغییر کرده اید. خوشبختانه، با این وجود، یک شکست عصبی معمولاً یک عمل “تنظیم مجدد” است که توسط بدن برای نشان دادن بی فایده بودن چیزی طراحی می شود و گوش دادن به این پاسخ به عنوان یک علامت هشدار دهنده می تواند احتمال تجربه دوباره چنین پاسخی را به طرز چشمگیری کاهش دهد.

این که آیا شما اولین شکست عصبی خود را تجربه کرده اید. یا در گذشته دچار بیماری های روانی درمان نشده ای شده اید که به دنبال آن یک شکست روبرو شده است. می توانید پس از یک شکست ذهنی وقت بگذارید. با یک درمانگر، یک مشاور معتبر یا یک دوست صحبت کنید تعیین کنید که چه چیزی برای زندگی شما باید تغییرات ایجاد شود. چه درمانی ممکن است برای ایجاد یک محیط سالم، از نظر داخلی و خارجی لازم باشد.