چگونه دیگران را ببخشیم؟
چگونه دیگران را ببخشیم؟ رفتارهای انسانی می گویند اغلب افراد زمانی که به سختی توسط فرد دیگری آسیب می بینند به دنبال راهی برای تلافی کارهای او هستند. غرور یا عزت نفس ما به نوعی آسیب می بیند. توقعات یا رویاهای شما به نوعی آسیب می بینند. ما شاید چیزی که برایمان بسیار ارزشمند است را از دست داده باشیم و می خواهیم این آسیب را به نوعی جبران نماییم.
اما در این بین سختی هایی وجود دارد که انگیزه ی ما برای بخشیدن دیگران را از بین خواهد برد. افکار یا باورهای خودکار باعث می شوند نتوانیم دیگران را ببخشیم. ما به خودمان می گوییم ” من او را نمی بخشم زیرا هیچوقت مسئولیت کارهای خود را نمی پذیرد ” یا ” اگر من او را ببخشم در واقع این رفتار نوعی دورویی است زیرا من دوست ندارم ببخشم ” یا ” بخشش تنها برای افراد ضعیف است “
ما چگونه دیگران را ببخشیم و به پیش برویم؟
توضیحات شما برای رفتارتان می توانند نوعی مانع راه شما باشند. وقتی کسی به ما آسیب زده یا ما را اذیت کرده است می خواهیم دلیلی درونی برای رفتار خود با دیگران ایجاد نماییم. ما فکر می کنیم این ها بر اساس شخصیت یا خصوصیات رفتاری آن فرد است. ما به خودمان می گوییم ” او فردی بسیار فراموش کار و بی دقت است ” یا ” او لیاقت من را ندارد ” و یا ” او این کار را از عمد انجام داده است ” در واقع ما دیگران را قضاوت های شدید و سختی خواهیم کرد.
وقتی ما کاری اشتباه، آسیب زننده یا ناامیدکننده انجام می دهیم می خواهیم با ارتباط دادن آن به عوامل بیرونی به نوعی برای رفتار خود بهانه می آوریم. در برخی موارد ما می گوییم ” کودکم من را دیوانه کرده است ” یا ” در اتوبان چند ماشین باهم تصادف کرده بودند ” ما می خواهیم خود را از این اشتباه خارج کرده و به خودمان اجازه ی شکست و اشتباه بدهیم.
این چیزی است که روان شناسان آن را ” خطای انتساب اساسی ” می نامند. ما تمام مسئولیت یا تقصیر رفتار دیگران را بر عهده ی آن ها می گذاریم در حالی که برای خودمان رفتارهای منفی را به فاکتورهای مرتبط با موقعیت ربط می دهیم. به بیان دیگر این اشتباه من نبوده است چون …. حتما باید دقت داشته باشید که پذیرفتن و قبول کردن اشتباه در رفتار مسئولیت اخلاقی فرد آسیب زننده را کم نخواهد کرد. بخشیدن فردی دیگر نمی تواند دیگر عواقب کار او را از بین ببرد.
کمبود همدلی
کمبود همدلی با دیگران نیز می تواند به نوعی مانع شما در مسیر بخشش شود زیرا همدلی یک مسیر در روان درمانی برای رسیدن به بخشش است. ما می توانیم با تلاش برای شروع تغییر دادن طرز فکر خود همدلی با دیگران را به دست آوریم. غیرممکن است که بتوانید کاملا متوجه شوید چرا فردی رفتار خاصی را داشته است. هدف بهبود همدلی و بخشش است و البته نگاهی واقع گرایانه تر به اتفاقات آسیب زننده از دیدگاه فرد مقابل. این شامل فکر کردن در مورد بهترین خصوصیات فرد است به جای اینکه بخواهید سریعا نتیجه گیری های بدی در مورد شخصیت یا نیت او داشته باشید. به زمانی فکر کنید که خودتان نیز نیاز داشتید کسی شما را ببخشد.
نکته مهم درباره اینکه چگونه دیگران را ببخشیم؟
آخرین بار چه زمانی توانستید با کسی که به شما آسیب زده است همدلی داشته باشید؟ از خودتان بپرسید ” من دوست دارم شرایط بهتر شود یا آزار دهنده تر؟ ” بخشش تاثیر بزرگی روی سلامت و وضعیت عاطفی ما دارد. عمل بخشش روی قلب خودتان اثر بیشتری خواهد داشت تا روی فرد مقابلتان. بخشش در واقع به نوعی به نفع خودتان است اما اغلب در این بین چیزهایی مانع راه شما خواهد شد.
اجازه ندهید این خشم و ناراحتی به نوعی مانع زندگی شما شود، این نفرت رابطه ی شما و روابطتتان را خراب خواهد کرد. بخشش در واقع به معنای آزادسازی یک زندانی شماست و باید بدانید این زندانی خود شما هستید.
گذشتن از آسیب های وارد شده بر خودتان اغلب یک تجربه ی یک شبه نیست. این کار نیاز به زمان دارد زیرا زمانی که برای بخشیدن دیگران کار می کنید ارزش تلاش کردن را دارد.
هیچ یک از ما بی عیب و نقص نیستیم.
نکته مهم
چگونه دیگران را ببخشیم؟ بخشیدن دیگران برای شما بسیار ساده تر خواهد بود اگر لذت بخشیده شدن برای کاری که انجام داده اید را تجربه کرده باشید. با فکر کردن به بخشش بالای خدا، ما می توانیم دیگران را ببخشیم حتی اگر زخم های عمیقی بر ما وارد کرده باشند. این کار نیاز به زمان و تلاش دارد اما ارزشش را خواهد داشت.
بعد از اینکه کسی در مورد شما اشتباه کرد و موج اولیه ی احساسات فروکش کردند حالا با یک چالش جدید روبه رو خواهید شد: آیا آن فرد را می بخشید؟ با بخشش از قضاوت ها و شکایت ها رها شده و به خودتان اجازه می دهد بهبود یابید. شاید در صحبت این کار خوب به نظر برسد اما تمرین بخشش گاه می تواند غیرممکن به نظر برسد.
برای اینکه یاد بگیرید چطور دیگران را ببخشید باید در ابتدا یاد بگیرید بخشش شامل چه چیزهایی نمی شود. اغلب ما حداقل چند باور اشتباه در مورد بخشش داریم. اما باید دانست چگونه دیگران را ببخشیم؟
بخشیدن یک فرد به این معنا نیست:
- بخشش به این معنا نیست که شما تمام کارهای فرد مقابل را فراموش کرده یا برای ان بهانه ای پیدا کنید.
- بخشش به آن معنا نیست که دیگر در این رابطه نباید روی چیزی کار کرده و حالا دیگر همه چیز بین شما درست است.
این یک روند تدریجی است و لزوما به این معنا نیست که باید این راه همراه با کسی باشد که او را می بخشید.
بنابراین می توان گفت بخشش کاری برای خودتان است و می تواند به بهبود حالتان کمک کند، اما چرا اینقدر سخت است؟
بخشیدن نیاز به احساس تمایل برای بخشش دارد. گاهی این کار را نمی کنید زیرا اسیب عمیقی دیده اید یا فرد مقابل اظهار پشیمانی نکرده یا پرخاشگری می کند. قبل از اینکه کامل احساسات خود را نشناخته و عصبانیت و درد را از خود دور نکرده اید به فکر بخشش نیفتید.
چگونه دیگران را ببخشیم؟
-
به سراغ کار بعدی بروید.
اجازه ندهید آن ها در ذهن شما نیز باشند زیرا لحظات فعلی تان را خراب خواهند کرد. زندگی شما مانند یک بازی با چندین حرکت است. برخی از شخصیت هایی که وارد زندگی شما می شوند نقش های کوتاهی را ایفا می کنند و برخی دیگر نقش های طولانی تر. برخی از آن ها نقش هایی شیطانی داشته و برخی افراد خوبی هستند. اما وجود همه ی آن ها لازم است، در غیر این صورت این بازی کامل نخواهد بود. همه ی ان ها را فراموش کرده و به سراغ کارهای بعدی بروید.
این توافق جدید که در آن وضعیت فیزیکی خود و وضع روحی تان با هم ترکیب می شوند می توانند به سرعت عشق را در وجود شما ایجاد کند. حالا هرجایی که بروید دیگران نیز این درخشش شما را تجربه می کنند و تمام مشکلاتی که تجربه کرده اید در زمان حال شما نمودار نخواهند شد.
-
در مورد چیزی که باعث عصبانیت شما شده است فکر کنید.
-
از رشدی که در نتیجه ی این اتفاق داشته اید اگاه شوید.
-
چگونه دیگران را ببخشیم؟- حالا در مورد فرد مقابل فکر کنید.
او اشتباه کرده است همانطور که همه ی انسان ها اشتباه می کنند. همه ی ما گاه کارهایی را به دلیل باورها و اطلاعات محدودی که داریم انجام می دهیم. وقتی شما آسیب دیدید شاید او به فکر برآورده کردن نیازی در خود بوده است. فکر می کنید این نیاز چه بوده و چرا او به این شکل سعی در برآورده کردن ان داشته است؟
-
در نهایت تصمیمی بگیرید می خواهید فردی که در حق شما بدی کرده است را ببخشید یا نه.