ترک آلپرازولام
ترک آلپرازولام ممکن است با بروز برخی عوارض ترک همراه باشد که در برخی شرایط جدی و خطرناک هستند. آلپرازولام یا زاناکس یکی از رایج ترین دارو های ضد اضطراب است که یک روانپزشک یا پزشک ممکن است آن را برای بیمارانی که دچار بی خوابی و بیماری های زمینه ای مانند نگرانی بیش از حد، حملات پانیک و اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) هستند تجویز کنند.
مصرف زاناکس می تواند در مبتلایان به پریشانی حاد موثر باشد اما مصرف آن در طولانی مدت توصیه نمی شود. چون استفاده طولانی مدت از بنزودیازپین ها مانند زاناکس ممکن است منجر به بروز علائم ترک و حتی عوارض جدی تر شود. برای همین توصیه می شود مصرف آلپرازولام یا زاناکس را به طور ناگهانی ترک نکنید و در صورت بروز هر گونه علائم ترک سریعا با روانپزشک خود مشورت کنید.
آیا ترک آلپرازولام منجر به بروز علائم می شود؟
حتی اگر زاناکس را فقط برای چند روز مصرف کنید، مصرف آن ممکن است منجر به اعتیاد و وابستگی فیزیکی به دارو شود. از طرفی هم ترک آن حتی بعد از مصرف کوتاه مدت می تواند منجر به بروز عوارض شود. احتمالاً ترک آلپرازولام یا علائم جسمی و روانی ناراحت کننده ناشی از قطع دارو همراه است. شدت علائم ناشی از ترک آلپرازولام بستگی به دوز مصرفی شما یا مقدار زاناکس و مدت زمان مصرف شما دارد.
ترک زاناکس نیز می تواند از نظر پزشکی جدی باشد. اگر چندین بار در روز زاناکس مصرف می‌کنید، ترک آن ممکن است زمان بر باشد. تنها راه مطمئن برای ترک آلپرازولام این است که دوز مصرفی خود را به تدریج و زیر نظر روانپزشک خود کاهش دهید. چون ترک ناگهانی آلپرازولام می تواند منجر به بروز علائم خطرناک از جمله هذیان و تشنج شود.
در سال 2017، پزشکان نزدیک به 45 میلیون نسخه برای آلپرازولام (Xanax) نوشتند. تحقیقات نشان می دهد که در سال 2018، حدود 5.4 میلیون نفر بالای 12 سال از بنزودیازپین های تجویزی مانند زاناکس سوء استفاده کردند.
علائم و نشانه های ترک زاناکس
علائم و نشانه های ترک زاناکس یا آلپرازولام از فردی به فرد دیگر متفاوت است. بررسی های صورت گرفته نشان می‌دهد که تقریباً 40 درصد از افرادی که بنزودیازپین‌ها را برای بیش از شش ماه مصرف می‌کنند، علائم قطع مصرف متوسط تا شدید را تجربه می‌کنند. 60 درصد باقی مانده علائم خفیفی را داشتند.
- فیزیکی
- سردرد
- بیخوابی
- هایپرونتیلاسیون
- اسپاسم عضلانی
- نبض مسابقه ای
- تشنج
- تعریق
- لرزش
- روانشناسی
- اضطراب
- هذیان
- افسردگی
- مشکل در تمرکز
- احساس غیر واقعی بودن
- توهمات
- موارد وحشت زدگی
- بی قراری
زاناکس یک داروی پرقدرت است. به نظر می رسد علائم ترک آلپرازولام یا زاناکس نسبت به سایر بنزودیازپین ها مانند والیوم (دیازپام) شدیدتر باشد.
ترک آلپرازولام یا زاناکس چقدر طول می کشد؟
علائم ترک آلپرازولام معمولاً در عرض 8 تا 12 ساعت پس از آخرین دوز مصرفی ظاهر می شود. اگر دوز مصرفی خود را نتوانید به درستی کاهش دهید، علائم ترک به طور فزاینده ای تشدید می شود. علائم ترک ناشی از مصرف آلپرازولام عموماً در بدترین حالت خود در روز دوم به اوج خود می رسد و در روز چهارم یا پنجم بهبود می یابد. با این حال، علائم حاد می تواند به طور قابل توجهی بیشتر طول بکشد.
علائم ترک اولیه آلپرازولام: این علائم معمولاً در دو روز اول پس از آخرین دوز شما ظاهر می شوند. آنها شامل سردرد، بی خوابی، اضطراب، بی قراری و یا حملات پانیک هستند.
علائم قطع حاد: علائم بین روز سوم و روز پنجم یا ششم پس از آخرین دوز به اوج خود می رسد. سایر علائم احتمالی می تواند شامل توهم، پرخاشگری، گیجی، مشکلات حافظه، فشار خون بالا، درد عضلانی، حالت تهوع، لرزش و موارد دیگر باشد.
علائم ترک دیررس آلپرازولام: پس از حدود یک هفته از ترک آلپرازولام، علائم فیزیکی ممکن است قابل تحمل تر شوند. با این حال، علائم دیگری ممکن است بعد از این دوره رخ دهد که شامل اضطراب یا افسردگی، بی خوابی و یا افکار خودکشی می شود.
علائم ترک طولانی مدت آلپرازولام
برآوردها حاکی از آن است که حدود 10 تا 25 درصد از افرادی که از بنزودیازپین ها برای مدت طولانی استفاده می کنند، چیزی را تجربه می کنند که به عنوان ترک طولانی مدت شناخته می شود. ترک طولانی مدت یک تجربه ترک طولانی مدت است که با طیف وسیعی از علائم روانشناختی خفیف مشخص می شود که در طی چندین ماه ممکن است به صورت گاه به گاه بروز پیدا کنند. علائم ترک طولانی مدت زاناکس می تواند تا یک سال طول بکشد.
عوامل موثر بر علائم ترک آلپرازولام
علائم ترک زاناکس در همه افراد یکسان نیستند. بری افراد ممکن است علائم بیشر و شدیدتری را تجربه کنند. به طور مثال مبتلایان به اختلالات روانی زیر ممکن است علائم بیشتری را بعد از ترک ناگهانی آلپرازولام تجربه کنند:
- اختلال هراس: یک مطالعه کوچک نشان داد که 15 نفر از 17 بیمار مبتلا به اختلال پانیک که تحت درمان با آلپرازولام قرار گرفتند، پس از قطع داروی زاناکس دوباره حملات پانیک (برخی در سطوح بالاتر از قبل از درمان) را تجربه کردند.
- اختلال استرس پس از سانحه (PTSD): در یک مطالعه کوچک دیگر، هر هشت بیمار مبتلا به PTSD که پس از هشت هفته مصرف زاناکس را کاهش دادند، تشدید اضطراب، اختلال خواب، کابوس ، تحریک پذیری، خشم و افکار قتل را تجربه کردند.
- بارداری: زنان در دوران بارداری و هنگام مصرف آلپرازولام در معرض خطر افزایش علائم ترک زاناکس، از جمله تشنج قرار دارند.
چگونه با علائم ترک آلپرازولام مقابله کنیم؟
بهترین راه برای کاهش شدت و مقابله با علائم ترک زاناکس، این است که دوز مصرفی دارو را به طور تدریجی کاهش دهید. کاهش به معنای مصرف تدریجی دوز دارو در طی چند هفته است. البته ترک آن باید حتما تحت نظر روانپزشک صورت بگیرد.
آلپرازولام یک داروی کوتاه اثر است، یعنی بدن شما آن را خیلی سریع متابولیزه می کند. ترک ناگهانی زاناکس چالش برانگیز است زیرا مقدار دارو در سیستم بدن شما ممکن است کم و زیاد شده و منجر به بروز علائم ترک شود. برای همین روانپزشک ممکن است مصرف زاناکس را بنزودیازپین‌های طولانی‌اثر مانند والیوم (دیازپام) تغییر دهند. حتی جایگزین کردن زاناکس با والیوم می تواند در کاهش و تسکین علائم ترک موثر باشد.
اما اگر در مواقعی که پزشک دوز داروی شما را کاهش می دهد باز هم علائمی از ترک مصرف دارو را تجربه می کنید بهتر است برای معرفی دارو جایگزین با پزشک معالج خود مشورت کنید تا یک یا چند نوع درمان زیر را توصیه کند:
- مراقبه
- ورزش
- ملاتونین
- تمرین ذهن آگاهی
- درمان شناختی رفتاری
- داروهای گیاهی خواب آور مانند ریشه سنبل الطیب و بابونه
آیا علائم ترک آلپرازولام خطرناکند؟
برخلاف بسیاری دیگر از سندرم‌های ترک، ترک بنزودیازپین می‌تواند پیچیده و گاهی خطرناک و جدی باشد. تشنج ناشی از ترک زاناکس ممکن است در برخی افراد به ویژه در افرادی که تحت کنترل و درمان نشده ترک زاناکس هستند رخ دهد. سایر عوارض جانبی ترک ممکن است باعث بیماری های زمینه ای (به عنوان مثال، کم آبی بدن در اثر اسهال یا استفراغ) شود.
علاوه بر خطر مستقیم تشنج، علائم ترک روانی می تواند باعث شود که فرد برای رهایی از علائم، فعالیت های خطرناک یا غیرعادی انجام دهد. ناراحتی شدید جسمی در طول ترک کاملا طبیعی هستند و می تواند آنقدر ناراحت کننده باشد که فرد ممکن است دوباره استفاده از Xanax (یا مواد مختلف) را برای اجتناب از احساسات شروع کند. عوارض دیگر ممکن است شامل تپش قلب، افزایش فشار خون و هذیان باشد.
افرادی که سابقه ابتلا به بیماری روانی جدی مانند اختلال هراس، PTSD، اختلال دوقطبی، یا اختلال شخصیت مرزی (BPD) دارند باید در هنگام ترک زاناکس باید بسیار مراقب باشند.
افراد با سابقه سندرم های ترک پیچیده و افرادی که بیماری زمینه ای دارند و همچنین سالمندان و افراد مبتلا به زوال شناختی نیز باید از پزشک خود برای نحوه ترک دارو کمک بگیرند. اگر به هر دلیلی نگران خطرات ناشی از ترک زاناکس هستید، این نگرانی ها را با پزشک در میان بگذارید. ممکن است برای سم زدایی نیاز به بستری شدن داشته باشید.
سخن آخر
زاناکس نیمه عمر نسبتاً کوتاهی دارد، به این معنی که به سرعت جذب شده و از بدن خارج می شود. علائم ترک ممکن است در 24 ساعت اول معمولاً 6 تا 8 ساعت پس از مصرف آخرین دوز شروع شود. ترک زاناکس نیاز به زمان، صبر و اراده دارد. اگر بیش از چند ماه از آن استفاده کرده اید، ترک آن می تواند سخت باشد.
برای پیشگیری از بروز عوارض جدی ناشی از ترک مصرف دارو ها بهتر است با یک روانپزشک مجرب و باتجربه از همکده مشورت بگیرید. اگر شما یا یکی از عزیزانتان با وابستگی یا اعتیاد به زاناکس دست و پنجه نرم می کنید، گزینه های موثر و مطمئنی وجود دارد که به شما کمک می کند در مسیر بهبودی قرار بگیرید.