چگونه علائم روان پریشی در نوجوانان را تشخیص دهیم؟

نوجوانان نیازمندی های بسیار زیادی دارد. همان طور که می دانید خانواده ها نقش مهمی در تربیت فرزندان خود دارند. اگر ما نتوانیم به خوبی فرزندان خودمان را تربیت کنیم دچار مشکلاتی خواهیم شد. یکی از مشکلات در نوجوانان روان پریشی است. روان پریشی یک نوع رفتاری است که ممکن است بسیاری از افراد آن را داشته باشند. رفتار روان پریشی می تواند آسیب های بسیاری را ایجاد کند. این ویژگی ها می تواند از ابتدا در فرد وجود داشته باشد یا این که به علت دلایل دیگری اتفاق بیفتد. هر فردی باید بداند که رفتارها به گونه ای است که در زندگی همه اتفاق می افتاد اما قابل کنترل است.

نکته ی دیگر این است که افراد باید بدانند خودشیفتگی ممکن است در آینده به شما آسیب های بزند. رفتار در هر فردی می تواند متفاوت باشد. نوع رفتار هر فردی باعث می شود آن فرد ویژگی های خود را نشان دهد. رفتار باید به گونه ای باشد که قابل انعطاف و در بعضی موارد قابل کنترل باشد. رفتار در افراد مختلف متفاوت است. در ادامه می خواهیم ببینیم چگونه علائم روان پریشی در نوجوانان را تشخیص دهیم؟

رفتار های مختلف و علائم روان پریشی در نوجوانان

این رفتار می تواند شامل گزینه های مختلفی باشد. برای مثال وقتی که فرد بتواند رفتار خود را در زمینه های مختلف بهبود بخشد می تواند توانایی‌ خود را افزایش دهد. در ادامه این مقاله که در وبسایت همکده به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره تلفنی  روان شناسی در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است می خواهیم در ارتباط با چگونه علائم روان پریشی در نوجوانان را تشخیص دهیم؟ صحبت کنیم.

نوجوانان می توانند انواع بیماری های روانی از جمله روان پریشی را تجربه کنند.

نوجوانان می توانند انواع بیماری های روانی از جمله روان پریشی را تجربه کنند. با این حال، مانند علائم افسردگی و سایر اشکال بیماری روانی در نوجوانی، شاخص های کلیدی که در بزرگسالان دیده می شود ممکن است نادیده گرفته شوند. یا حتی به سادگی به استرس طبیعی رشد نوجوان نسبت داده شوند.

روان پریشی در نوجوانان شامل اختلال در افکار و ادراکات یک فرد است که تشخیص بین واقعی و غیر واقعی را برای او دشوار می کند. با این حال، مهم است که از قبل بدانیم که روان پریشی یک علامت است تا یک تشخیص.

بررسی اجمالی

شدت روان پریشی متفاوت است. ممکن است یک فرد دچار اختلال خفیف باشد در حالی که فرد دیگری به دلیل علائم خود با فعالیت های روزمره زندگی خود دست و پنجه نرم می کند. روان پریشی در نوجوانان عموماً از اختلالات روانپزشکی مختلف سرچشمه می گیرد، اگر چه ممکن است در جریان برخی شرایط پزشکی و عصبی نیز ظاهر شود. قبل از تشخیص روانپزشکی، پزشکان باید این علل را رد کنند.

تشخیص زودهنگام و درمان می تواند اثرات روان پریشی را کند کند، متوقف کند یا حتی در برخی موارد معکوس کند. والدین باید در مورد آنچه که باید جستجو کنند و همچنین به کجا برای کمک مراجعه کنند، آگاه باشند.

علائم روان پریشی در نوجوانان

متأسفانه، بیشتر بزرگسالان مبتلا به روان پریشی می گویند که والدین آن ها در جوانی علائم هشدار دهنده را تشخیص نمی دادند. طبق نظرسنجی انجام شده توسط اتحادیه ملی بیماری های روانی (NAMI)، تنها 18.2 درصد از افراد مبتلا به روان پریشی گفتند که والدین آن ها علائم بیماری روانی را مشاهده کرده و مداخله کردند.

بسیاری از والدین ممکن است برای شناسایی علائم بیماری روانی یا روان پریشی به پزشک کودک خود اعتماد کنند. با این حال، طبق NAMI، تنها 4.5٪ از افراد مبتلا به روان پریشی گزارش می دهند که متخصصان پزشکی علائم آن ها را تشخیص داده اند.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

نوجوانان مبتلا به روان پریشی شروع به از دست دادن ارتباط با جنبه های خاصی از واقعیت می کنند. علائم ممکن است برای مدتی ظاهر شوند و سپس ناپدید شوند. والدین، مراقبان و سایر بزرگسالان در زندگی یک نوجوان (مانند معلمان و مربیان) ممکن است این رفتارها را به عنوان یک مرحله یا نوسانات خلقی معمولی نوجوانان نادیده بگیرند. هنگامی که علائم ظاهر می شوند و می روند، آن ها ممکن است تصور کنند که یک نوجوان در دوره هایی که علائم وجود ندارد خوب است. علائم هشدار دهنده اولیه روان پریشی ممکن است شبیه علائم افسردگی یا بیماری روانی دیگر باشد، از جمله:

• نوسانات خلقی
• حرکات غیر معمول
• رفتار سرد و منفک
• ناتوانی در بیان احساسات
• از دست دادن علاقه به فعالیت های معمول
• مشکل در حفظ روابط
• رعایت نکردن بهداشت فردی
• مشکلات در مدرسه (اجتماعی یا تحصیلی)

چالش ها

این غیرمعمول نیست که نوجوانان سعی کنند تا زمانی که ممکن است علائم خود را پنهان کنند. نوجوانی که روان پریشی را تجربه می کند، احتمالاً احساس سردرگمی، خجالت و حتی ترس می کند. علائم روان پریشی در نوجوانان از فردی به فرد دیگر متفاوت است. مهم است که میزان رفاه نوجوان خود را اندازه گیری کنید. و از نزدیک تغییرات خلق و خو یا رفتار او را که فراتر از فراز و نشیب های عادی دوران نوجوانی است، زیر نظر بگیرید.

والدین همچنین باید بدانند که روان پریشی ناگهانی، مانند یک اختلال روان پریشی مختصر، نسبتاً غیرعادی است. در مقابل، اغلب افراد مبتلا به اسکیزوفرنی، برای مثال، علائم روان پریشی را برای ماه ها، اگر نه سال ها، قبل از تشخیص نشان می دهند.

گمان ها

توهمات یکی از علائم رایج روان پریشی در نوجوانان است و می تواند بر هر یک از حواس از جمله بینایی، شنوایی، لامسه، بویایی و چشایی تاثیر بگذارد. توهمات شنوایی رایج ترین نوع توهم هستند. نوجوان ممکن است صداهایی را بشنود که به او می گوید چه کاری انجام دهد یا به او در مورد خطر هشدار می دهد. برخی از نوجوانان گزارش می دهند که صدا از درون مغز آن ها می آید. در حالی که برخی دیگر احساس می کنند که در اطراف خود صداهایی را از افرادی می شنوند که وجود ندارند. برای برخی، صداها به سادگی مانند نویز پس زمینه به نظر می رسند.

گمان های بصری

گمان های بصری شامل دیدن چیزهایی است که واقعاً وجود ندارند. یک نوجوان ممکن است افراد یا اشیایی را ببیند که هیچ کس دیگری آن ها را نمی بیند. این گمان ها می توانند از نظر محتوا و شدت، دامنه وسیعی را ایجاد کنند. برخی از گمان ها به سادگی گیج کننده هستند (به نظر می رسد رنگ یک دیوار تغییر می کند، یا یک شی در مکانی غیر منتظره ظاهر می شود). اما همچنین می توانند به شدت ناراحت کننده باشند (مانند دیدن خون روی زمین یا چهره یک غریبه در آینه).

توهمات بویایی و روان پریشی در نوجوانان

گمان های  بویایی شامل بوها می شود. یک فرد ممکن است بوهایی را که واقعاً وجود ندارند، مانند عطر، تخم مرغ فاسد یا زباله تشخیص دهد. برخی از گمان های بویایی می آیند و می روند، در حالی که برخی دیگر ممکن است همیشه وجود داشته باشند.

نوجوانان مبتلا به روان پریشی ممکن است احساسات جسمانی “شبیه” را نیز تجربه کنند. افراد مبتلا به توهمات لمسی ممکن است احساس کنند چیزی روی پوست یا زیر پوست آن ها خزیده است. یا ممکن است به این فکر کنند که کسی روی شانه آن ها ضربه زده است.

هذیان ها در نوجوانان

نوجوانانی که دچار هذیان می شوند، باورهای غلطی دارند که با آن ها همخوانی ندارد. به عنوان مثال، یک نوجوان ممکن است باور کند که دولت رفتار آن ها را از طریق تلویزیون کنترل می کند. یا متقاعد شود که کسی او را مسموم می کند.

حتی زمانی که هیچ مدرکی برای حمایت از این باورها وجود ندارد، نوجوانانی که روان پریشی را تجربه می کنند، توهمات خود را حفظ خواهند کرد. در حالی که ممکن است ناامید کننده باشد، نمی توانید با فردی که دچار هذیان است صحبت کنید. یا صرفاً با بیان این که این توهم نادرست است دست از یک توهم بردارید.

تفکر اختلال گونه و روان پریشی در نوجوانان

گاهی اوقات، نوجوانان مبتلا به روان پریشی ممکن است گفتار نامنظم از خود نشان دهند. آن ها ممکن است به راحتی در طول مکالمه گیج شوند. جملات آن ها ممکن است معنی نداشته باشد و گفتار آن ها حاوی کلمات بی معنی باشد. اختلال تفکر ناشی از روان پریشی می تواند بر تمرکز تأثیر بگذارد و نوجوانان را در ارتباط با دیگران احساس ناراحتی کند.

علل و عوامل خطر

علت دقیق روان پریشی مشخص نیست، اما محققان گمان می کنند که عوامل متعددی مانند ژنتیک وجود دارد. نوجوانانی که یکی از بستگان نزدیک (مانند والدین یا خواهر و برادر) دارند که روان‌پریشی را تجربه کرده‌اند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آن هستند.

روان پریشی به عنوان نشانه ای از اختلال روانپزشکی

برخی از اختلالات روانپزشکی ممکن است همراه با روان پریشی در نوجوانان ظاهر شوند، از جمله:

• اسکیزوفرنی: نوجوانان مبتلا به اسکیزوفرنی تغییرات رفتاری را نشان می دهند که ممکن است شدید باشد. آن ها ممکن است توهم یا هذیان داشته باشند. علائم اغلب بر تحصیلات و روابط آن ها تأثیر می گذارد.
• اختلال اسکیزوافکتیو: فرد مبتلا به اختلال اسکیزوافکتیو ترکیبی از علائم خلقی برجسته که در اختلال دوقطبی یا افسردگی به همراه ویژگی های روان پریشی اسکیزوفرنی وجود دارد، دارد.