چگونه به کودک عاطفی خود کمک کنیم تا با احساسات بزرگ کنار بیاید؟

داشتن یک کودک عاطفی از یک جهت خوب و از یک جهت آسیب زا است. در واقع  این که ما بگوییم یک کودک باید حتما از همان ابتدا منطقی باشد کاملا غلط است. کودک در دوران ابتدایی زندگی خیلی از چیز ها را یاد نگرفته است. اما ما به عنوان بزرگتر و خانواده او باید بتوانیم به روش های پرستی با او برخورد داشته باشیم. در این دوره بیشتر احساسات کودک شکل می گیرد. حتی اگر مراقب نباشیم ممکن است اتفاقای مثل اضطراب یا افسردگی در کودک ما اتفاق بیفتد.

در دنیایی که زندگی می کنیم اختلالات روانی بسیاری وجود دارد. برخی از این اختلالات روانی را ممکن است بشانسید. برخی هم برای شما تازگی دارند. موفقیت لازمه تلاش و کوشش است. شما اگر می خواهید کودکتان در ایده موفق تر شود باید از امروز عزت نفس او را تقویت کنید. اگر کودک بتواند هر دو گزینه عزت نفس و اعتماد به نفس را در خود ایجاد کند پیروز خواهد شد. در ادامه می خواهیم ببینیم که چگونه به کودک عاطفی خود کمک کنیم تا با احساسات بزرگ کنار بیاید؟

رفتار کودک عاطفی و والدین

این رفتار ممکن است در هر فردی به وجود بیاید. این که بگوییم فرد چه نوع رفتاری را در چه لحظه ای انجام خواهد داد غیر قابل پیش بینی و درست نیست. وقتی یک مشاور با شخص مورد نظر صحبت می کند رفتار های او را تشخیص می دهد. تشخیص رفتار باعث می شود که مشاور بداند چه کاری انجام دهد تا فرد بتواند رفتار خود را مدیریت کند. در ادامه این مقاله که در وبسایت همکده به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره تلفنی  روان شناسی در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است می خواهیم در ارتباط با چگونه به کودک عاطفی خود کمک کنیم تا با احساسات بزرگ کنار بیاید؟ صحبت کنیم.

گریه کردن یک واکنش طبیعی در کودک عاطفی

در هر سنی، گریه کردن یک واکنش طبیعی به غرق شدن در احساسات قوی مانند خشم، ترس، استرس یا حتی شادی است. اما برخی از کودکان بیشتر از بقیه گریه می کنند. همین کودکان ممکن است بیشتر عصبانی شوند، سریعتر احساس ناامیدی کنند و در مقایسه با همسالان خود بیش از حد هیجان زده شوند.

توانایی تنظیم احساسات بزرگ تا حد زیادی به سن و رشد بستگی دارد. تجربه کردن چیزها با شدت بیشتر نیز گاهی اوقات فقط بخشی از شخصیت کسی است.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

احساسات بزرگ یک کودک عاطفی می تواند زندگی را برای این او کمی سخت تر کند. مگر این که یاد بگیرند چگونه در تنظیم احساسات شرکت کنند. در حالی که این به طور طبیعی در طول زمان آموخته می شود، راه هایی وجود دارد که می توانید به کودک خود کمک کنید تا آگاهی عاطفی را پرورش دهد و مهارت های مقابله ای سالم را اتخاذ کند.

به کودک خود در مورد احساسات آموزش دهید

برای کودک شما مهم است که احساس خود را بشناسد و تعریف کند.  به او درباره احساسات آموزش دهید تا یاد بگیرند که چیزهایی که ممکن است بی شکل یا طاقت فرسا به نظر برسند، در واقع یک نام دارند.

بگویید: «در حال حاضر غمگین به نظر می‌رسی» یا «می‌توانم بگویم ناراحتی ». با گفتن این جمله که «از اینکه امروز نمی‌توانیم به دیدن مادربزرگ برویم ناراحتم» یا «از این که آن پسرها خیلی بدجنس بودند، متعجبم، احساسات خود را بیان کنید‌.»

نکته ای در ارتباط با این زمینه

همچنین می‌توانید با صحبت در مورد شخصیت‌های کتاب‌ها یا برنامه‌های تلویزیونی درباره احساسات کودک عاطفی خود صحبت کنید. هر چند وقت یک بار سوالاتی از قبیل “به نظر شما این شخصیت چه احساسی دارد؟” با تمرین، توانایی کودک شما برای بیان کردن به احساسات خود بهبود می یابد. آگاهی عاطفی می تواند به بچه ها کمک کند تا از نظر ذهنی قوی باشند، حتی زمانی که آنها احساسات عمیقی دارند.

احساسات جدا در مقابل رفتارهای کودک عاطفی

همچنین برای کودکان مهم است که یاد بگیرند چگونه احساسات خود را به شیوه ای مناسب از نظر اجتماعی بیان کنند. برای مثال، فریاد زدن با صدای بلند در وسط مغازه یا عصبانیت در مدرسه، اشکال دارد. به کودکان بگویید که می توانند هر احساسی را که بخواهند بیان کنند اما با روش درست.  و این اشکالی ندارد که واقعاً عصبانی یا واقعاً ترسیده باشند. اما، روشن کنید که آن ها در نحوه پاسخگویی به این احساسات ناراحت کننده، انتخاب هایی دارند.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

در حالی که آن ها کاملاً حق دارند از دست کسی عصبانی شوند. مثلاً به کودک عاطفی خود اجازه دهید گاهی اوقات فریاد بزند تا خودش را خالی کند.  به همین ترتیب، آن ها ممکن است از این که بستنی مورد علاقه‌شان تمام شده است ناراحت شوند. اما این بدان معنا نیست که غلت زدن روی زمین و گریه کردن و ایجاد مزاحمت برای دیگران اشکالی ندارد. رفتار را مدیریت کنید، اما احساسات را نه. بگویید: «به خاطر این که برادرت را زدی به اتاقت می‌روی» یا «این اسباب‌بازی را تا آخر روز استفاده نمی کنی.

اعتبارسنجی و مرتبط کردن احساسات در کودک عاطفی

گاهی اوقات والدین به طور ناخواسته احساسات کودک را به حداقل می رسانند. گفتن «اینقدر ناراحت نشو. این موضوع مهمی نیست» به فرزند شما می آموزد که احساسات او اشتباه است. احساسات خوب هستند – حتی اگر فکر می کنید نامتناسب به نظر می رسند. فرقی نمی کند که آن ها عصبانی، غمگین، خجالت زده یا ناامید هستند، نامی برای آن بگذارید. سپس به شما نشان دهید که احساس آنها را درک می کنید و همدل هستید.

در حالی که گفتن «می‌دانم عصبانی هستی که امروز به پارک نمی‌رویم» نشان می‌دهد که آن ها عصبانی هستند، ممکن است کمی خشن به نظر برسد.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

در عوض بگویید: «می‌دانم که ناراحتی که امروز به پارک نمی‌رویم. وقتی نمی‌توانم کارهایی را که می‌خواهی انجام دهم، عصبانی می‌شوی.» این عنصر اضافی کودک شما را تقویت می‌کند که همه گاهی اوقات آن احساسات را احساس می‌کنند، حتی اگر آن‌ها به شدت نباشند. در عین حال، به کودک عاطفی خود کمک کنید تا بفهمد که احساسات می توانند زودگذر باشند. و احساسی که اکنون دارد برای همیشه – یا حتی لزوماً بیش از چند دقیقه – دوام نخواهد آورد.

درک این موضوع که احساسات و همچنین اشک‌های آن‌ها می‌آیند و می‌روند، می‌تواند به کودک کمک کند تا در میانه لحظات احساسی، کمی آرام‌تر بماند.

نشان دادن پذیرش احساسات در کودک عاطفی

طبیعی است که گاهی اوقات با دانستن این که چگونه به کودکان بیش از حد احساساتی پاسخ دهید، مشکل دارید. همچنین طبیعی است که از همه اینها احساس سردرگمی یا غرق شدن کنید. اگر چه ممکن است متوجه نشوید که چرا فرزندتان این احساس را دارد، اما می‌توان به او اذعان کرد که احساساتش را درک می کنید و همراه او هستید.

بچه ها باید یاد بگیرند که آن چه را که تجربه می کنند تشخیص دهند، درک کنند و با آن کنار بیایند. و احساس “دیده شدن” و پذیرفته شدن می تواند بسیار کمک کند.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

برخی ممکن است بچه های بیش از حد احساساتی را “کودک عاطفی” خطاب کنند یا تصور کنند که حساسیت آن ها قابل اصلاح است. که نه تنها به طور بالقوه آسیب زا نیست، بلکه نادرست است. گریه کردن، عصبانی شدن و ناامیدی چیز بدی نیست و نشانه ضعف نیست.

هرکسی خلق و خوی متفاوتی دارد و حساسیت فقط بخشی از خلق و خوی فرزند شماست. مطمئن شوید که فرزندتان می داند که شما آن ها را به خودشان می پذیرید.

آموزش تنظیم هیجان در یک کودک عاطفی

وقتی صحبت از تنظیم احساسات می شود، توانایی تنظیم احساسات بزرگ تا حد زیادی به سن و رشد کودک شما بستگی دارد. قبل از این که کودک به 24 ماهگی و گاهی حتی به 36 ماهگی برسد، توانایی آن ها برای مهار رفتار معمولاً کم است. این بدان معنا نیست که نمی توانید به آن ها آموزش دهید که چگونه احساسات خود را مدیریت کنند. تا زمانی که آن ها پیش دبستانی را شروع می کنند، بسیاری از بچه ها مهارت های لازم برای شروع یادگیری نحوه تنظیم احساسات خود را دارند.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

در این جا چند مهارت مفید برای آموزش به فرزندتان آورده شده است تا بتواند یاد بگیرد که احساسات خود را مدیریت کند:

تنفس عمیق را تمرین کنید

به کودک عاطفی خود بیاموزید که چگونه به آرامی و آرام از بینی نفس بکشد و سپس از دهان بیرون بیاورد. (سعی کنید به آن ها بگویید “یک گل را بو کنید، و نفس خود را بیرون بیاورید” تا به این کار مسلط شوید.) ممکن است این کار را چند بار در لحظه ناراحتی با آن ها انجام دهید. اما آن ها را تشویق کنید که در صورت نیاز خودشان از این کار استفاده کنند.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

برای آرام شدن به کودک خود بیاموزید که با شمردن افکار ناراحت کننده را از بین ببرد. شمارش کاشی های سقف، شمارش تا 10 یا شمارش معکوس از 100 تنها چند کار ذهنی است که ممکن است ناراحتی آن ها را کاهش دهد.