علائم و نشانه های شایع ترین اختلالات رفتاری در کودکان

دنیای کودکی همان گونه که جذابیت های خودش را دارد خطراتی هم دارد. در دنیایی که زندگی می کنیم اختلالات روانی بسیاری وجود دارند. برخی از این اختلالات را ممکن است بشانسید. برخی هم برای شما تازگی دارند. اختلالات رفتاری یکی از انواع اختلالات در دنیای روان شناسی است. ما اگر نتوانیم به درستی از کودکان خود مراقبت کنیم ممکن است آن ها دچار اختلالات روانی شوند. همان طور که در بسیاری از بزرگسالان می بینم که به علت فشار در دوران کودکی دچار اختلالات روانی می شوند.

برای همین امر روان شناسان تاکید می کنند که خانواده ها باید در دوران کودکی مراقبت های لازم را انجام دهند. در روان شناسی ما می گوییم که افراد باید بتوانند اختلالات خود را قبول کنند و برای این که فرآیند آن ها رو به بهبود برود تلاش کنند. این که بخواهیم اختلالات را فقط با چند گزینه معرفی کنیم درست نیست.

در واقع شما باید بدانید که در روان شناسی این گونه نیست که اگر شما دو یا حتی ۴ مورد از ویژگی های اختلالات را داشته باشید یعنی آن اختلال درون شما وجود دارد. باید بدانید که مشکلات روانشناسی ممکن است در طول زندگی به وجود بیاید اما نکته ای که باید بدانید این است که تمام مشکلات بعد از مدتی حل خواهد شد پس نگران نباشید. در ادامه این مقاله که در وبسایت همکده به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره تلفنی  روان شناسی در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است می خواهیم در ارتباط با علائم و نشانه های شایع ترین اختلالات رفتاری در کودکان صحبت کنیم.

طبیعی است که کودکان با رشد خود مراحل سختی را پشت سر بگذارند.

طبیعی است که کودکان با رشد خود مراحل سختی را پشت سر بگذارند. بخشی از تسلط و استقلال آن ها مستلزم به چالش کشیدن قوانین و حدود است. از سوی دیگر، اختلالات رفتاری چیزی فراتر از عصبانیت های گاه به گاه یا رفتارهای مخرب هستند. کودک مبتلا به اختلال رفتاری قابل تشخیص مشکلات رفتاری را تجربه می کند. این به حدی شدید است که عملکرد مدرسه یا روابط با دوستان و خانواده را مختل می کند.

اختلالات رفتاری می توانند در طول زمان بدون درمان بدتر شوند، بنابراین مهم است که در صورت مشکوک بودن به اختلال رفتاری، کودک توسط یک متخصص بهداشت روانی واجد شرایط ارزیابی شود.

اختلالات رفتاری چیست؟

هنگامی که رفتارهای مخرب کودک شش ماه یا بیشتر طول می کشد و بر مدرسه، خانه و زندگی اجتماعی او تأثیر می گذارد. ممکن است بخواهید به دنبال تشخیص باشید. علائمی که ممکن است نشان دهنده اختلال رفتاری باشد عبارتند از:

• بی توجهی
• بیش فعالی
• تکانشگری
• سرکشی
• استفاده مواد مخدر
• بزهکاری

تشخیص شامل ارزیابی برای ارزیابی علائم، سابقه پزشکی و سابقه فرزند شما می شود. یک پزشک اطلاعات را از شما و فرزند شما جمع آوری می کند. آن ها همچنین ممکن است بخواهند با معلمان و سایر مراقبین فرزندتان صحبت کنند. این کار باعث می شود تا تصویر کاملی از رفتار کودک شما در شرایط مختلف بدست آورند. فقط یک متخصص واجد شرایط – مانند روانپزشک، روانشناس، مددکار اجتماعی، پرستار یا متخصص اطفال می تواند اختلال رفتاری را تشخیص دهد.

اختلال نقص توجه و بیش فعالی

اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) یکی از شایع ترین اختلالات رفتاری است. اگر چه ADHD اغلب به عنوان یک اختلال دوران کودکی در نظر گرفته می شود. اما چیزی نیست که یک فرد از آن پیشی بگیرد.

ADHD یک اختلال تکاملی عصبی است که 11 درصد از کودکان مدرسه ای را تحت تاثیر قرار می دهد. برای 75٪ افراد مبتلا به ADHD، علائم تا بزرگسالی ادامه می یابد. علائم می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد.

انواع ADHD و اختلالات رفتاری

• عمدتا بیش فعال-تکانشی
• عمدتا بی توجه
• ترکیبی از بیش فعالی-تکانشی و بی توجهی

نشانه های ADHD

موارد بررسی در ADHD بسته به این که ADHD خفیف یا شدید کودک شما و نوع ADHD فرزند شما است متفاوت است. نشانه ها در سنین مختلف می تواند متفاوت باشد. به عنوان مثال، یک کودک خردسال ممکن است با پیروی از دستورالعمل ها و بی حوصلگی دچار مشکل شود، در حالی که یک نوجوان ممکن است با تعیین اولویت ها و دور شدن از مسیر بیشتر مبارزه کند.

علائم ADHD:

• اشتباه و بی دقتی می کند
• مشکل در تمرکز
• مشکل در پیروی از دستورالعمل ها
• بی نظمی
• از انجام کارهایی که نیاز به تلاش ذهنی دارند اجتناب می کند
• اغلب فرصت ها را از دست می دهد
• به راحتی منحرف می شود
• فراموشکاری

علائم ADHD تکانشی یا بیش فعال:

• بی وقفه صحبت می کند
• ناتوانی در آرام نشستن
• مشکل در شرکت در فعالیت های آرام
• بی تابی
• فاش کردن پاسخ ها یا اظهار نظرهای نامناسب
• انجام کارها بدون در نظر گرفتن عواقب آن

تشخیص و درمان

تشخیص ADHD بسیار مهم است. بدون حمایت و درمان مناسب، کودکان می توانند از نظر تحصیلی، اجتماعی و احساسی با مشکل روبرو شوند. برای تشخیص ADHD، یک پزشک یک ارزیابی جامع از جمله سابقه پزشکی کامل و سابقه رفتار فرزند شما را انجام می دهد. دیدگاه والدین، ​​معلمان و فرزند شما در درمان اختلالات رفتاری ضروری است.

یک پزشک بالینی می تواند برای کودکان در سن 4.7 سالگی تشخیص دهد. در حین ارزیابی، آن ها به دنبال این هستند که آیا علائم فرزند شما در درجه اول بی توجهی، تکانشی، بیش فعالی یا ترکیبی است. این اطلاعات یک برنامه درمانی را راهنمایی می کند. درمان ADHD اغلب چند وجهی است. حتی ممکن است شامل ترکیبی از داروها، رفتار درمانی، آموزش والدین و اصلاحات و پشتیبانی تحصیلی باشد.

اختلال نافرمان مخالف یک اختلالات رفتاری

اختلال نافرمان مخالف (ODD) با سرپیچی مداوم و نافرمانی نسبت به شخصیت های قدرتمند مشخص می شود. رفتار مخالف یک مرحله رشد طبیعی در کودکان نوپا و نوجوان است. اما وقتی این رفتار در مقایسه با سایر افراد هم سن و سال خصمانه، مکرر و شدید می شود، ممکن است نشان دهنده ODD باشد.

موارد نشان دهنده اختلال نافرمان مخالف (ODD)

علائم اختلال نافرمانی مخالف اغلب در خانه و مدرسه به طور عمیق ظاهر می شود. بین 1 تا 16 درصد از کودکان و نوجوانان مدرسه ای دارای ODD هستند

نشانه های ODD عبارتند از:

• عصبانیت های مزمن مکرر
• مشاجره مکرر با بزرگسالان
• عمداً دیگران را آزار می دهند
• اغلب زیر سوال می روند و از پیروی از قوانین خودداری می کنند
• سرزنش دیگران به خاطر اشتباهات
• به راحتی عصبانی می شوند
• رفتار انتقام جویانه

تشخیص و درمان

ODD اغلب با سایر اختلالات رفتاری همراه است. بدون مداخله، ODD ممکن است به اختلالات رفتاری تبدیل شود. بنابراین تشخیص و درمان زودهنگام مهم است. تشخیص ODD را یک پزشک و یک ارزیابی جامع تکمیل می کند.  طی آن آن ها همچنین به دنبال اختلالات همزمان هستند. والدین و مراقبین نقش مهمی در درمان دارند. یادگیری نحوه تربیت فرزند با ODD نیاز به آموزش دارد. علاوه بر این، درمان خانوادگی و فردی اغلب اجزای درمان هستند. همچنین ممکن است از داروها برای کنترل علائم استفاده شود.

اختلال رفتاری شامل الگوی تکراری نقض حقوق دیگران

اختلال رفتاری شامل الگوی تکراری نقض حقوق دیگران یا نقض مداوم قوانین اجتماعی مناسب سن است. کودکان مبتلا به اختلال سلوک اغلب “بد” یا بزهکار تلقی می شوند. اما در حقیقت، آن ها با یک بیماری روانی زندگی می کنند. برخی موارد ممکن است کودک را در معرض خطر ابتلا به اختلال سلوک قرار دهد. سوء استفاده یا بی توجهی به کودکان، شکست در مدرسه و تجربیات ناگوار زندگی، همه عواملی هستند که ممکن است در ایجاد اختلال دخیل باشند

علائم در اختلالات رفتاری چگونه است؟

اختلال رفتار به منزله نادیده گرفتن قوانین و رفتارهای غیرقابل قبول اجتماعی است. کودکان مبتلا به اختلال سلوک غالباً احساس همدلی و احترام نسبت به دیگران ندارند. علائم اختلال سلوک عبارتند از:

• تجاوز فیزیکی به افراد یا حیوانات
• تخریب اموال و خرابکاری
• فریبکاری و دروغگویی
• سرقت
• نقض جدی قوانین (یعنی فرار، ترک مدرسه، شکستن منع رفت و آمد)

کودکان مبتلا به اختلال سلوک اغلب از مدرسه تعلیق می شوند. آن ها ممکن است به مداخله پلیس نیاز داشته باشند و گاهی اوقات، از مواد مخدر یا الکل سوء استفاده می کنند.

تشخیص و درمان اختلالات رفتاری

نوجوانان مبتلا به اختلال سلوک ممکن است به مداخلات فشرده ای مانند حمایت در خانه یا حتی محل اقامت نیاز داشته باشند. کودک مبتلا به اختلال سلوک به بزرگسالان بی اعتمادی می کند. این امر درمان را پیچیده می کند.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

رفتار درمانی، روان درمانی، حمایت های تحصیلی و دارو همه ابزارهایی هستند که برای درمان اختلال سلوک مورد استفاده قرار می گیرند. مداخله و درمان زودهنگام بهترین نتایج را به همراه دارد.

اختلال انفجاری متناوب به عنوان یک اختلالات رفتاری چه تاثیری دارد؟

اختلال انفجاری متناوب (IED) یک بیماری روانی است. این بیماری تحت مطالعه قرار نگرفته و تحت درمان قرار نگرفته است. این تنها اختلال بالینی است که با پرخاشگری تکانشی مشخص می شود

علائم اختلال انفجاری متناوب شامل چه مواردی می تواند باشد؟

IED دقیقاً شبیه عصبانیت است. کودکان مبتلا به IED ممکن است چیزهایی بیندازند، دعوا کنند و رفتارهای توهین آمیز از خود نشان دهند.

علائم IED یا اختلال انفجاری متناوب به عنوان یک اختلال رفتاری شامل موارد زیر است:

• خشم
• تحریک پذیری
• افکار مسابقه ای
• انرژی بالا
• عصبانیت
• مجادله و فریاد

https://www.verywellfamily.com/symptoms-of-common-behavior-disorders-in-children-1094939