اثرات مصرف دوزهای مختلف PCP

PCP یک نوع دارو است که امروزه برای بسیاری از افراد با مشکلات روانی تجویز می شود. متاسفانه گاهی اوقات برخی از داروها باعث ایجاد اعتیاد در افراد می شوند. این اعتیاد می تواند آسیب های مختلفی را برساند. همان طور که در مقاله های قبل گفتیم اعتیاد علاوه بر مواد مخدر در موارد دیگر هم وجود دارد. یکی از مواردی که همیشه در هنگام اضطراب و استرس ها خطرناک است ماندگاری آنان است. در روان شناسی اختلالات مختلفی وجود دارد.

این اختلالات می تواند به علت های مختلفی در افراد به وجود بیاید. برخی از این اختلالات را ممکن است بشناسید و برخی هم برای شما تازگی دارند. اختلالات روانی أنواع مختلفی دارند و ممکن است در دوران کودکی ایجاد شود. اگر در دوران کودکی این اختلالات درمان نشوند می تواند تا بزرگسالی هم ادامه داشته باشد. یکی از اختلالات معروف در دنیای روان شناسی اختلال اضطراب اجتماعی است. اختلال اضطراب اجتماعی دارای علائم مختلفی است. این علائم در افراد مختلف متفاوت است. در مقاله های قبل در ارتباط با اختلالات اضطراب اجتماعی صحبت کردیم. در ادامه می خواهیم ببینیم که موارد مصرف و عوارض بنزودیازپین ها چگونه است؟

انواع مختلف درمان ها و عوارض PCP

درمان ها نیز انواع مختلفی دارد. اضطراب و استرس یکی از اختلالات رایج در دنیای ما هستند. همه ما می دانیم که در زندگی ممکن است روزی دچار استرس یا اضطراب شویم. تا حدودی بخشی از این استرس و اضطراب طبیعی است. اما اگر ادامه پیدا کند می تواند زندگی ما را مختل کند. اضطراب و استرس اگر کنترل و درمان نشود می تواند جلوی موفقیت شما را در بخش های مختلف زندگی بگیرد. انواع مختلفی از اضطراب ها وجود دارد که برخی از آن ها را برای شما گفتیم. انواع درمان حمله اضطراب موضوع امروز ما است. در ادامه این مقاله که در وبسایت همکده به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره تلفنی  روان شناسی در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است می خواهیم در ارتباط با اثرات مصرف دوزهای مختلف PCP، صحبت کنیم.

آنچه در مورد سیپرالکس (اسیتالوپرام) و PCP باید بدانید

سیپرالکس نام تجاری اسیتالوپرام در انگلستان است. این دارو به صورت قرص و مایع موجود است. سیپرالکس به گروهی از داروهای شناخته شده به عنوان مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) تعلق دارد. SSRI ها با افزایش سطح سروتونین در مغز عمل می کنند. سروتونین یک انتقال دهنده عصبی است که وقتی آزاد می شود، خلق و خوی شما را تثبیت می کند و باعث ایجاد احساس خوشبختی و شادی می شود.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

با این حال، هنگامی که سروتونین دوباره به سلول های عصبی بازجذب می شود، دیگر تاثیری بر خلق و خوی شما ندارد. SSRI هایی مانند سیپرالکس از جذب مجدد سروتونین توسط سلول های عصبی (فرآیندی که به عنوان “بازجذب” شناخته می شود) جلوگیری می کند (یا “مهار”) می کند. این باعث می شود سطح سروتونین برای مدت زمان طولانی تری در سیناپس در دسترس باشد. که اثر آن را طولانی تر می کند و به تسکین علائم افسردگی و اضطراب کمک می کند.

PCP در کشور های مختلف

در کشور های مختلف PCP با نام تجاری مختلفی در دسترس است. فقط Lexapro توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای درمان افسردگی و اختلال اضطراب فراگیر (GAD) تایید شده است. این مقاله کاربردهای سیپرالکس و همچنین عوارض جانبی احتمالی را مورد بحث قرار می دهد. همچنین اطلاعات دوز و اقدامات احتیاطی را که باید قبل از مصرف این دارو بدانید را پوشش می دهد.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

سیپرالکس و PCP برای درمان نوعی افسردگی به نام اختلال افسردگی اساسی (MDD) و اختلال اضطراب فراگیر (GAD) استفاده می شود. تحقیقات نشان می دهد که ماده فعال سیپرالکس، اسیتالوپرام، برای انواع دیگر شرایط نیز موثر است، از جمله:

• اختلال وسواس اجباری (OCD)
• بیماری هراس
• بیماری استرس پس از سانحه (PTSD)
• اختلال نارسایی پیش از قاعدگی (PMDD)
• اختلال اضطراب اجتماعی (SAD)

اثرات مصرف دوزهای مختلف PCP

PCP که ابتدا در دهه 1950 به عنوان یک بی حس کننده جراحی داخل وریدی توسعه یافت، در کلاسی به نام داروهای تجزیه کننده شناخته می شود. این دارو در دامپزشکی استفاده می شد اما به دلیل عوارض جانبی مصرف آن در انسان متوقف شد.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

این دارو در دهه 1960 هنگامی که به شکل قرص ظاهر شد و در دهه 1970 هنگامی که به شکل پودر در دسترس قرار گرفت، به یک داروی سوء مصرف تبدیل شد. یک روش معمول این بود که پودر PCP را روی مفاصل ماری جوانا پاشیدند و آن را دود می کردند، اما می توان آن را به شکل قرص یا به شکل قرص قورت داد.

شروع اثرات آرام بخشی PCP

شروع اثرات آرام بخش و بی حس کننده آن سریع است. کاربران گزارش می‌دهند که تجربه‌ای شبیه خلسه دارند یا احساس «خارج از بدن» یا جدا شدن از محیط خود دارند. کاربران می توانند تنفس کم عمق، افزایش فشار خون و ضربان قلب و افزایش دمای بدن را تجربه کنند.

اثرات داروهای تجزیه کننده، از جمله PCP در این جا لیستی از اثرات داروهای تجزیه کننده به طور کلی آمده است:

دوزهای کم تا متوسط

• بی حسی
• از دست دادن هماهنگی
• سرگردانی
• گیجی
• سرگیجه
• تهوع و استفراغ
• تغییرات در ادراکات حسی
• توهمات
• احساس جدایی از خود و محیط
• افزایش فشار خون
• افزایش ضربان قلب
• سرعت تنفس سریع
• افزایش دمای بدن

دوزهای بالاتر

• توهمات
• از دست دادن حافظه
• پریشانی جسمی
• پریشانی روانی مشخص
• وحشت یا ترس شدید
• اضطراب
• پارانویا
• آسیب ناپذیری
• قدرت اغراق آمیز
• پرخاشگری

نکته ای در ارتباط با این زمینه

علاوه بر اثرات کلی ذکر شده در بالا، کاربران PCP می توانند به شدت پرخاشگر یا خشن شوند و علائم روان پریشی مشابه اسکیزوفرنی را تجربه کنند. هنگامی که PCP با دوزهای بالای الکل یا سایر داروهای مضعف استفاده می شود، می تواند منجر به ناراحتی تنفسی یا ایست شود و منجر به مرگ شود.

اثرات PCP غیرقابل پیش بینی است

اثرات PCP غیرقابل پیش بینی است و می تواند از کاربری به کاربر دیگر بسیار متفاوت باشد. در برخی از کاربران، می تواند باعث انقباضات عضلانی شود که می تواند حرکات ناهماهنگ و حالت های عجیب و غریب ایجاد کند. این انقباضات می توانند به قدری شدید شوند که منجر به تجزیه عضلانی و آسیب کلیه شوند. طبق تحقیقات موسسه ملی سوء مصرف مواد مخدر، دوزهای بسیار بالای PCP می تواند باعث تشنج، کما، افزایش دمای بدن و مرگ شود.

کاهش محبوبیت PCP

این عوارض جانبی شدید دلیل اصلی این است که PCP حتی در میان ماجراجوترین مصرف کنندگان مواد مخدر شهرت بدی به دست آورده است. در نتیجه، شیوع استفاده از PCP در ایالات متحده در 20 سال گذشته به شدت کاهش یافته است.

اثرات بلند مدت PCP

متأسفانه، تحقیقات بسیار کمی در مورد اثرات طولانی مدت PCP و سایر داروهای تجزیه کننده انجام شده است، بنابراین، میزان کامل استفاده از PCP در یک دوره زمانی طولانی به طور کامل درک نشده است. برخی از محققان اثرات طولانی مدت زیر را گزارش کرده اند:

• از دست دادگی حافظه
• مشکلات گفتاری
• افسردگی
• اضطراب
• کناره گیری اجتماعی

افکار خودکشی

شواهد علمی وجود دارد که نشان می دهد برخی از اثرات بلندمدت فوق می توانند تا یک سال یا بیشتر پس از اینکه مصرف کنندگان مصرف داروهای تجزیه کننده را متوقف کنند، باقی بمانند. به گفته مؤسسه ملی سوء مصرف مواد مخدر، برخی از

مصرف‌کنندگان نسبت به داروهای تجزیه‌کننده تحمل می‌کنند، به این معنی که برای ایجاد اثرات مشابه، به مقدار بیشتری از دارو نیاز دارد.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

مصرف کنندگان طولانی مدت داروهای تجزیه کننده علائم ترک را هنگام ترک مصرف گزارش کرده اند، از جمله سردرد، تعریق، و ولع مصرف دارو. در برخی موارد، ترک می تواند تهدید کننده زندگی باشد و نیاز به نظارت پزشکی دارد.

پس از شروع مصرف سیپرالکس، ممکن است چند هفته طول بکشد تا احساس بهتری داشته باشید، و ممکن است تا زمانی که چندین ماه از برنامه درمانی توصیه شده پیروی نکنید، مزایای کامل دارو را تجربه نکنید.

قبل از مصرف سیپرالکس و PCP چه نکاتی باید رعایت شود

در مورد تمام داروها، مکمل ها و ویتامین هایی که در حال حاضر مصرف می کنید با پزشک خود صحبت کنید. در حالی که برخی از داروها خطرات تداخل جزئی دارند، برخی دیگر ممکن است منع مصرف آشکاری داشته باشند یا در مورد اینکه آیا مزایای درمان در مورد شما بیشتر از معایب آن است، بررسی دقیقی انجام دهند.

اقدامات احتیاطی و موارد منع مصرف

اگر به PCP حساسیت دارید، از مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (MAOIs)، یا داروهایی برای مشکلات ریتم قلب یا داروهایی که ممکن است بر ریتم قلب شما تأثیر می‌گذارند، مصرف کنید، نباید سیپرالکس مصرف کنید، مانند:

• داروهای ضد روان پریشی (به عنوان مثال، مشتقات فنوتیازین، پیموزید، هالوپریدول)
• برخی از آنتی هیستامین ها (به عنوان مثال، هیدروکسی زین، میزولاستین)
• برخی از عوامل ضد میکروبی (مانند اسپارفلوکساسین، موکسی فلوکساسین، اریترومایسین IV، پنتامیدین، درمان ضد مالاریا به ویژه هالوفانترین)