خشم خودشیفته چیست؟

در این مقاله قصد داریم به بررسی این مسئه بپردازیم که خشم خودشیفته چیست و بهترین راه برای مقابله با آن چه می باشد؟ خشم خودشیفته علائم خاصی دارد که ما در روند مقاله به بحث در ارتباط با آن می پردازیم. نکته مهم تر این است که ما علل خشم خودشیفته را بدانیم و بتوانیم آن را درون خود تشخیص دهیم.

علاوه بر آن لازم است تا رفتار با این افراد را بدانیم تا اگر در معرض فرد خودشیفته بودیم مشکلی پیش نیاید. ما تا حد امکان تمام این مطالب را در ادامه مقاله برای شما بررسی کرده ایم. در نهایت و پس از پایان مقاله اگر متوجه مشکلات بیشتری در این باره شدید می توانید به مرکز مشاوره همکده مراجعه نمایید. مرکز مشاوره همکده اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره در ایران می باشد. این مرکز ارائه دهنده خدمات حضوری و مشاوره تلفنی روان شناسی می باشد. اما برای ابتدای راه ببینیم که خشم خودشیفته چیست؟!

خشم خودشیفته یا خودشیفتگی طغیانی چیست؟

خشم خودشیفتگی طغیانی از عصبانیت یا سکوت شدید است که می تواند برای کسی که دچار اختلال شخصیت خودشیفته است اتفاق بیفتد. اختلال شخصیت خودشیفته (NPD) زمانی اتفاق می افتد که کسی از اهمیت خود اغراق آمیز یا بیش از حد مغرور شده باشد. این با خودشیفتگی متفاوت است زیرا NPD با ژنتیک و محیط شما مرتبط است.

شخصی که عصبانیت خودشیفتگی را تجربه می کند ممکن است احساس کند شخص دیگری یا واقعه ای در زندگی او تهدید کننده است یا ممکن است عزت نفس یا اعتماد به نفس او را جریحه دار کند. آن ها ممکن است نسبت به دیگران رفتار و احساس بزرگی و برتری داشته باشند. به عنوان مثال، حتی اگر به نظر برسد که برای بدست آوردن چیزی یا کسی کاری نکرده اند، ممکن است آن ها مورد احترام و مهر و محبت ویژه ای باشند. با این حال دقت کنید کا افراد مبتلا به NPD ممکن است احساس اساسی عدم امنیت داشته باشند و احساس ناتوانی در مدیریت هر چیزی را که به عنوان انتقاد تصور می کنند، ندارند.

آشکارسازی خود واقعی

 بخش مهم تر این است، هنگامی که “خود واقعی” آن ها آشکار می شود، ممکن است فرد مبتلا به NPD نیز احساس خطر کند و عزت نفس او خرد شود. در نتیجه، آن ها ممکن است با احساسات و اعمال مختلفی واکنش نشان دهند. خشم تنها یکی از آن هاست، اما اغلب یکی از بارزترین این احساسات در فرد می باشد. واکنش های نامعقول مکرر برای افرادی که شرایط دیگری دارند نیز اتفاق می افتد. اگر شما یا یکی از عزیزانتان مرتباً این دوره های عصبانیت را تجربه می کنید، مهم است که یک تشخیص درست را بدست آورید و بهترین روش درمانی را پیدا کنید.

خشم خودشیفته چه شکلی است؟

همه ما تمایل به توجه و تحسین افراد اطراف خود را داریم. اما افراد مبتلا به NPD ممکن است وقتی به آن ها توجهی نمی شود که احساس می کنند شایسته آن هستند، با عصبانیت خودشیفته شان واکنش نشان دهند. این خشم ممکن است به صورت جیغ و داد کشیدن باشد. سکوت انتخابی و اجتناب منفعلانه – پرخاشگرانه نیز می تواند با خشم خودشیفتگی اتفاق بیفتد. اکثر قسمت های عصبانیت خودشیفتگی از یک تداوم رفتار وجود دارد. ممکن است فردی دور از ذهن و عقب باشد. هدف آن ها ممکن است صدمه زدن به شخص دیگری با غیبت باشد. در طرف دیگر، انفجار ها و اقدامات انفجاری است.

در اینجا دوباره، ممکن است هدف این باشد که “صدمه ای” را که احساس می کنند به عنوان حمله به شخص دیگری وارد کنند و خود نیز تبدیل به شخصیتی متفاوت شوند. مهم است این نکته را به یاد داشته باشید که همه انفجار های عصبانیت قسمت هایی از خشم خودشیفتگی نیستند. هر کسی توانایی داشتن یک شخصیت عصبانی را دارد، حتی اگر اختلال شخصیتی نداشته باشد. خشم خودشیفتگی تنها یکی از اجزای NPD است. شرایط دیگر نیز ممکن است باعث اپیزود هایی مشابه خشم خودشیفتگی شود که عبارتند از:

• توهم پارانوئید
• اختلال دو قطبی
• اپیزودهای افسردگی

چه عواملی می تواند منجر به دوره های خشم خودشیفتگی شود؟

سه دلیل اصلی وجود دارد که خشم خودشیفتگی بر اساس آن ها اتفاق می افتد.

آسیب به عزت نفس یا اعتماد به نفس

با وجود یک نظر بزرگ درباره خود، افراد مبتلا به NPD عزت نفس را که به راحتی آسیب دیده است، پنهان می کنند. وقتی آن ها “صدمه می بینند” ، خودشیفته ها به عنوان اولین خط دفاعی خود عقب می روند. آن ها ممکن است احساس کنند آسیب رساندن و ناراحت کردن کسی یا صدمه زدن عمدی وی با کلمات یا خشونت می تواند به او در محافظت از شخصیت خود کمک کند.

چالشی برای اعتماد به نفس آن ها

افراد مبتلا به NPD سعی دارند اعتماد به نفس خود را با دوری مداوم از دروغ یا شخصیت های دروغین افزایش دهند. وقتی کسی آن ها را تحت فشار قرار داده و ضعفی را نشان می دهد، ممکن است افراد مبتلا به NPD احساس ناکافی بودن کنند. این احساس ناخوشایند می تواند باعث شود آن ها به عنوان محافظت خود یا دیگری را در حجمه شرایط سخت قرار دهند.

حس نفس زیر سوال می رود!

اگر افراد فاش کنند که فرد مبتلا به NPD توانایی و استعدادی را ندارد که ممکن است وانمود کند، این چالش برای احساس خودشان ممکن است منجر به یک طغیان بریده شده و تهاجمی شود.

چگونه NPD تشخیص داده می شود؟

NPD می تواند باعث بروز مشکلاتی در زندگی، روابط، کار و وضعیت مالی فرد شود. افراد مبتلا به NPD اغلب با توهم برتری، بزرگواری و استحقاق زندگی می کنند. آن ها همچنین ممکن است با مسائل اضافی مانند رفتار اعتیاد آور و عصبانیت خودشیفتگی روبرو شوند. اما خشم خودشیفتگی و سایر مسائل مرتبط با NPD به آسانی عصبانیت یا استرس نیست.

یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی یا یک متخصص بهداشت روان مانند یک درمانگر یا روان پزشک می توانند علائم NPD را تشخیص دهند. از این رو بهترین کار مراجعه به مرکز  مشاوره همکده می باشد. این روند می تواند به کسی که مبتلا بهNPD  و علائم عصبانیت است کمک کند تا بتواند همیاری و درمان لازم را پیدا کند. هیچ آزمایش تشخیصی قطعی وجود ندارد. درعوض، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما سابقه سلامتی و همچنین رفتار ها و بازخورد افراد زندگی شما را درخواست و بررسی می کند.

چگونه NPD تشخیص داده می شود؟

یک متخصص بهداشت روان می تواند بر اساس موارد زیر تشخیص دهد که شما NPD دارید.

• علائم گزارش شده و مشاهده شده
• معاینه فیزیکی برای کمک به رد یک مسئله فیزیکی زمینه ای که می تواند علائم ایجاد کند.
• ارزیابی روانشناختی
• معیار های تطبیق در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) توسط انجمن روانپزشکان کشور های مختلف
• معیارهای تطبیق در طبقه بندی آماری بین المللی
• بیماریها و مشکلات بهداشتی مرتبط (ICD-10) در یک لیست طبقه بندی پزشکی توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO)

مهم ترین نشانه ها برای بروز خشم خودشیفته چیست؟

سناریو های موجود در خشم خودشیفتگی 

• خودشیفته راه خود را انتخاب نمی کند حتی اگر غیر منظقی باشد.
• خودشیفته به نوعی مورد انتقاد قرار می گیرد، حتی اگر انتقاد به صورت دیپلماتیک، منطقی و سازنده انجام شود.
• با خودشیفته به عنوان مرکز توجه رفتار نمی شود، حتی در صورت وجود اولویت های دیگر.
• فرد خودشیفته گرفتار قوانین شکنی، نقض هنجارهای اجتماعی یا بی توجهی به مرز ها می شود. به طور مثال شنیدن صحبت هایی مانند چطپر توانستی در مقابل پسرم با من این گونه صحبت کنی؟
• از فرد خودشیفته خواسته می شود درمورد عملکرد خود پاسخگو باشد.
• فرد خودشیفته ضربه ای به تصویر ایده آل و خودخواهانه خود می زند (مثلاً وقتی به او گفته می شود “از قاعده مستثنی نیست” یا “شرایط ویژه” به او تعلق نمی گیرد)
• شخص خودشیفته خیرخواهی، دستکاری، استثمار ، ناکافی بودن، شرمساری یا نفرت از خود را یادآوری می کند.
• خودشیفته احساس می کند (می ترسد) محیط رابطه ای یا جسمی خود را کنترل نکند.

   

نکته قابل توجه

در هر یک از موارد بالا، عصبانیت خودشیفته به عنوان یک ابزار دستکاری در خارج  و یک دستگاه جلوگیری از درد در داخل استفاده می شود. خودشیفتگی مانند یک کودک که وقتی سرگرم نمی شود، عصبانی می شود، خود را وارد چرخه عصبانیت می کند و سعی می کند با عصبی شد قربانیان خود را برای رسیدن به اهدافش مجبور به تسلیم کند. در عین حال، “درام” شدید خودشیفته را از درد درونی منحرف می کند و ناکافی بودن به طور مداوم در یک پایه (منبع خودشیفتگی) پرستش نمی شود.

خودشیفته، از نظر روانی و عاطفی از هم دور می شود، زیرا احتمال دارد “خاص” ، “منحصر به فرد” یا “بالاتر از دیگران” نباشد. خودشیفته ها عموما هزینه سنگینی بابت عصبانیت خود می پردازند. به طور مثال می توان گفت این گونه افراد در خانواده خود هم تنها هستند یا در روابط خود طلاق یا انحلال را تجربه می کنند. این افراد عموما دچار تنهایی و انزوا هستند و عموما به دلیل رفتار خاصی که دارند، روابط نزدیک و پایدار بسیار کمی را تجربه می کنند. در عین حال می تواند گفت که فرصت های از دست رفته آن ها هم بسیار زیاد حواهد بود.