مزایا و خطرات مربوط به نفس کشیدن هولوتروپیک

روان شناسان و پزشکان راه های درمانی مختلفی را در دنیای روان شناسی ایجاد کردند. برخی از راه های درمانی را ممکن است شما بدانید یا آن را تجربه کرده باشید. برخی هم جدید هستند و حتی اسم آن ها را هم نشنیده ایم. اما نکته مهمی که باید در نظر داشته باشید و موضوع امروز ما هم است این است که هر نوع راه درمانی یک سری مزایا و یک سری معایب دارد. در ادامه این مقاله ما می خواهیم مزایا و خطرات مربوط به نفس کشیدن هولوتروپیک را برای شما بگوییم.

برای کسب اطلاعات بیشتر در ارتباط با این موضوع می توانید به مرکز مشاوره همکده مراجعه نمایید. مرکز مشاوره همکده اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره در ایران و ارائه دهنده خدمات حضوری و مشاوره تلفنی روان شناسی می باشد.

مزایا و خطرات مربوط به نفس کشیدن هولوتروپیک

در این بخش قصد داریم به بررسی مزایا و خطرات این مسئله بپردازیم.

فواید نفس کشیدن هولوتروپیک

نفس کشیدن هولوتروپیک (HB) به طور فزاینده ای در میان کسانی که به دنبال کشف روند منحصر به فرد خود در ترمیم برای دستیابی به یک حالت کامل هستند، محبوب شده است. این عمل غیر متعارف عصر جدید توسط روانپزشکان استانیسلاو و کریستینا گروف در دهه 1970 برای دستیابی به حالات تغییر یافته هوشیاری (بدون استفاده از دارو) به عنوان یک ابزار درمانی بالقوه توسعه یافته است. نفس کشیدن هولوتروپیک شامل کنترل و سرعت بخشیدن به الگوهای تنفسی برای تأثیر بر وضعیت روحی، عاطفی و جسمی شما است. این عملی است که از یک چارچوب معنوی گرفته شده است، اما همچنین دارای یک مارک تجاری است.

تمرین کنندگان مربوط به نفس کشیدن هولوتروپیک

تنفس رسمی هولوتروپیک فقط توسط مربیان معتبری که پس از اتمام دوره آموزش 600 ساعته از بنیاد گروف دریافت می کنند، می تواند ایجاد شود. در بسیاری از کشورها، پزشکان از این روش به عنوان یک روش معنوی و نه یک روش درمانی استفاده می کنند. به این ترتیب، برخی از افراد برای گسترش آگاهی خود و نه برای غلبه یا مدیریت یک وضعیت بهداشت روانی مشارکت می کنند. بسیاری از طرفداران HB پیشنهاد می کنند که این روش شما را به سمت آگاهی بالاتر سوق می دهد.

به عبارت دیگر، ممکن است شما را به حالت دیگری سوق دهد، که می تواند برای افرادی که احساس گیر افتادن دارند و نمی توانند با استفاده از روش های دیگر پیشرفت کنند، جذاب باشد. اغلب اوقات، این احساس بیداری می تواند از طریق نوعی کاتارسیس اتفاق بیفتد. با این حال، اعتقاد بر این است که ضربه فقط در صورت جلسه ای ضروری است که برای بهبودی لازم باشد. این در ابتدای جلسه مشخص نخواهد شد. بلکه تجربه هر شخص با HB منحصر به فرد، خودگردان است و با پیشرفت عمل به خودی خود آشکار می شود.

مزایا و خطرات مربوط به نفس کشیدن هولوتروپیک بسیار قابل درک است.

تاریخ مربوط به نفس کشیدن هولوتروپیک

پس از اعلام غیرقانونی بودن LSD در اواخر دهه 1960، گروفس، كه طرفداران اثرات درمانی LSD بود، به بررسی نفس كشیدن هولوتروپیك پرداخت. این روش برای دستیابی به حالات روان گردان مانند بدون استفاده از داروهای روان گردان ایجاد شده است. گروف ها در روان كاوی درمانی فرویدی آموزش دیدند و معتقد بودند كه روند كاوش عمیق و خودآموز ناشی از این سیستم های تغییر یافته می تواند باعث بهبود شود.  استانیسلاو گروف به عنوان بنیان گذار روان شناسی فرا شخصی (همراه با آبراهام مازلو) شناخته می شود. گروف کار خود را در انستیتوی تحقیقات روان پزشکی در پراگ آغاز کرد و سرانجام به دانشگاه جان هاپکینز در بالتیمور نقل مکان کرد. کار او با بیمارانی بود که دچار بیماری روان پزشکی، سرطان و اعتیاد به مواد مخدر بودند.

پنجره به درون خود

عمل تنفس هولوتروپیک شامل استفاده از یک فرایند تنفس کنترل شده برای دسترسی به حالات تغییر یافته هوشیاری است. هدف این است که نوعی روشنگری بدست آوریم. از کلمات یونانی، “holos” (کل) و “trepein” (برای حرکت به سمت) ، کلمه “holotropic” به معنی “حرکت به سمت تمامیت” است. اصل اساسی  این تکنیک این است که بهبودی از درون شخصی حاصل می شود در حالی که فرد نفس نفس می زند.

این فرضیه همچنین برای کمک به شرکت کننده در احساس قدرت شخصی بودن است. در حین نفس کشیدن هولوتروپیک، شرکت کنندگان به سرعت و به طور مساوی نفس می کشند تا حالتی تغییر یافته را القا کنند که اعتقاد بر این است درک عمیق تری از خود فرد می تواند حاصل شود. برخی این تجربه را به عنوان شکل شدید تر مراقبه توصیف می کنند.

پیش فرض اساسی مزایا و خطرات مربوط به نفس کشیدن هولوتروپیک

اصل اساسی HB این است که هر شخص دارای یک رادار درونی است که می تواند مهم ترین تجربه را در یک لحظه مشخص کند، اما تا زمانی که اتفاق نیفتد نمی توانیم از این تجربه آگاه باشیم. از این منظر، مجری نیازی به گفتن به کسانی که در حال تمرین هستند و باید بر روی چه چیزی تمرکز کند ندارد. در عوض، به شرکت کنندگان دستور داده می شود که هنگام انجام کار، آن چه را که برای آن ها به وجود می آید، کشف کنند. مردم غالباً یک بحران شدید “درمانی” را تجربه می کنند که به دفع انرژی منفی کمک می کند و آن ها را به یک مکان درمانی با درک بیشتر هدایت می کند.

این همیشه مختص فرد در آن زمان خاص از زندگی او خواهد بود. الگوی تنفسی در نظر گرفته شده به گونه ای طراحی شده است که شرکت کننده از تزریق بیش از حد هوا جلوگیری کند. با این حال، برخی احساسات جسمی این تجربه را ناشی از خارج شدن از تعادل دی اکسید کربن (CO2) – اکسیژن (O2) شخص می دانند، این همان اتفاقی است که هنگام تزریق بیش از حد رخ می دهد. عمل تهویه بیش از حد (تنفس بیش از حد CO2، که باعث آلکالوز تنفسی یا قلیایی شدن خون می شود) ممکن است منجر به تغییر حالت هوشیاری و همچنین احساسات جسمی گزگز انگشتان و دهان، سبکی سر و سرگیجه شود.

چگونه نفس کشیدن هولوتروپیک تمرین می شود؟

در زیر شرح آن چه یک جلسه نفس کشیدن هولوتروپیک به نظر می رسد وجود دارد. نفس کشیدن هولوتروپیک اغلب در یک گروه انجام می شود که توسط یک مجری آموزش دیده انجام می شود. این ممکن است که فرد در جلسات فردی یا به عنوان بخشی از جلسات گروهی عقب نشینی ارائه شود. افراد در یک تنظیم گروهی جفت می شوند. یک “تنفس” و یک “نشستن” وجود دارد.

نیمکت نشین فقط در صورت نیاز به نفس کشیدن هولوتروپیک کمک می کند

تنفس برای کسی است که به طور فعال HB را تمرین و تجربه می کند. با نشستن اطمینان حاصل می کند که تنفس ایمن است و در طول جلسه پشتیبانی می شود.

یک مجری جلسه را راهنمایی می کند

جهت افزایش سرعت و ریتم تنفس تمریناتی داده می شود. به فرد متصل به دستگاه تنفس گفته می شود در حالی که چشمان خود را بسته نگه دارد، سریع تر و عمیق تر نفس بکشد. در حالی که سرعت تنفس افزایش می یابد ، به یکنواخت نگه داشتن تنفس توجه می شود، که به پزشکان کمک می کند تا از عوارض ناشی از افزایش فشار خون جلوگیری کنند. این از مزایا و خطرات مربوط به نفس کشیدن هولوتروپیک می باشد.

یک جلسه ممکن است در کل از 2 تا 3 ساعت طول بکشد

فرد نیازمند به تنفس برای یک جلسه روی یک حصیر دراز خواهد کشید. دراز کشیدن در زمین تنفس راحتی ایجاد می کند و به آن ها توانایی حرکت آزاد را می دهد، در هر موقعیتی که نفس آن ها را تحریک کند.

موسیقی تکراری پخش می شود.

موسیقی ریتمیک تنفس را ترغیب می کند تا وارد حالت هوشیاری تغییر یافته شود. (شبیه به دیدن موسیق زنده). موسیقی با نواختن طبل شروع می شود. در نهایت به اوج می رسد و به “موسیقی قلب” تغییر می کند. از آن جا سرانجام به موسیقی مراقبه ای تغییر می کند.

جلسه به صورت پایان باز است

این بدان معناست که هر فرد قادر است معنای خاص خود را بدست آورد و به هر شکلی که برای او معنی یابد، به کشف خود دست یابد. علاوه بر حرکت به هر طریقی که بخواهند ، تنفس کننده ها ترغیب می شوند تا صداهایی را که برای آن ها مناسب است تولید کنند. پس از آن، شرکت کنندگان درباره تجربه خود تصویری می کشند و درباره آن چه اتفاق افتاده بحث می کنند. این می تواند تجربه مجدد آسیب دیدگی گذشته، احساس شادی یا رشد آگاهی معنوی باشد. اساساً هدف این است که HB یک کاتالیزور برای بیرون آوردن مهم ترین موضوعاتی باشد که شخص باید به آن بپردازد.

گزینه های مربوط به نفس کشیدن هولوتروپیک و نشستن برای جلسات بعدی نقش را عوض می کنند.

یک دستورالعمل یا انتظار مشخص درباره این که چه چیزی باید رخ دهد یا چه موضوعاتی در طول جلسه بررسی می شود وجود ندارد. شرکت کنندگان با ورود به حالت تغییر یافته آزادند که در مورد آن چه برای شان پیش می آید کار کنند. طرفداران این روش ادعا می كنند كه این حالت تغییر یافته به افراد اجازه می دهد تا به قسمت هایی از ذهن كه معمولاً در دسترس نیستند دسترسی پیدا كنند. این ممکن است شامل خاطرات دوباره از حوادث گذشته باشد. مزایا و خطرات مربوط به نفس کشیدن هولوتروپیک بسیار کمک کننده است.

انجام این روش چه حسی دارد؟

یک سوال معمول این است که شرکت در نفس کشیدن هولوتروپیک چه حسی دارد؟ ممکن است به این ترتیب نفس کشیدن ترسناک باشد و نگران تأثیراتی باشید که تجربه خواهید کرد. تنفس سریع می تواند طاقت فرسا یا ناراحت کننده باشد اما اگر احساس بیش از حد ایجاد شود، پزشکان همیشه خوشحال هستند که عقب نشینی کنند.

با این حال، در صورت توانایی، تنفس کنندگان تشویق می شوند که (با خیال راحت) به خود فشار بیاورند، زیرا تصور می شود این مسیر راهی برای روشن گری است که این روش می خواهد آشکار کند. برخی ترجیح می دهند به جای این که آن را یک حالت آگاهی تغییر یافته بنامند، از این حالت به عنوان  “حالت هوشیاری غیر عادی” یاد کنند تا منعکس کنند که لزوماً دارای مفاهیم منفی حالت های تغییر یافته نیست.