ابتلا به اوتیسم در زنان بیشتر از هر زمانی است

ابتلا به اوتیسم در زنان همان علائم را نسبت به مردان دارد. در مقاله های قبل ما درباره اوتیسم در کودکان صحبت کردیم. برای درمان اختلالات روانی روان شناسان راه حل های زیادی را ارائه داده اند. خانواده ها می توانند با مراجعه به روان شناسان این راه های درمانی را پیدا کنند.

برخی از افراد را در کنارتان می بینیم که ناخواسته دچار بیماری های هستند. یکی از آن ها بیماری اوتیسم است. همه ما حق زندگی کردن و پیشرفت داریم. بیماران اوتیسمی هم تفاوتی با بقیه ما ندارند. بعضا شاید بسیاری از آن ها باهوش تر از ما باشند. اما گاهی اوقات برای کنترل رفتارهایی که آن ها را آزار می دهد راهکارهای انضباطی وجود دارد. ما در مقاله های قبل قکه اوتیسم چیست و افراد اوتیسمی چه ویژگی هایی دارند. در ادامه می خواهیم ببینیم که چرا ابتلا به اوتیسم در زنان بیشتر از هر زمانی است.

ارتباط مشکلات جسمی مثل ابتلا به اوتیسم در زنان و مسائل روانی

روان با ذهن ارتباط دارند. حافظه همان طور که قبلاً گفتیم یکی از مهم ترین بخش های ذهن انسان است. حافظه می تواند خاطرات و اتفاقات مختلف را در ذهن شما ثبت کند و هر زمان که خودتان بخواهید آن ها را حذف خواهند کرد. برای تقویت حافظه راه های مختلفی وجود دارد. حافظه انواع مختلفی دارد. این بار می خواهیم راهکارهای انضباطی برای کودکان مبتلا به اوتیسم  را بدانیم. در ادامه این مقاله که در وبسایت همکده به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره تلفنی  روان شناسی در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است می خواهیم در ارتباط با ابتلا به اوتیسم در زنان بیشتر از هر زمانی است، صحبت کنیم.

ابتلا به اوتیسم در زنان و کودکان

ممکن است کودک رفتار نادرستی از خود نشان می دهد. اعم از عصبانیت، عصبانی شدن کودک دیگر، یا نادیده گرفتن دستورالعمل ها. شما ممکن است تمایل داشته باشید که او را سرزنش کنید یا امتیازات خاصی را از او بگیرید. اما تربیت کودک مبتلا به اوتیسم ممکن است نیاز به رویکرد متفاوتی داشته باشد.

راهکارهای انضباطی سنتی همیشه برای کودک مبتلا به اوتیسم موثر نیست. بسته به جایی که آن ها قرار می گیرند، ممکن است برای درک عواقب یا رسیدگی به توبیخ های سخت تلاش کنند. اما این بدان معنا نیست که شما اصلاً نباید از هیچ راه و روشی استفاده نکنید. در عوض، راهبردهای ملایم تر و سازگارتر ممکن است کلید کمک به کودکان مبتلا به اوتیسم برای مدیریت رفتار آن ها باشد.

چگونه می توان رفتارهای غلط کودکان مبتلا به اوتیسم را بدون مجازات مدیریت کرد؟

درک رفتارهای رایج ابتلا به اوتیسم در زنان

ما معمولاً بچه ها را تنبیه می کنیم زیرا آن ها آگاهانه به شیوه های نامناسب عمل می کنند. خواه این رفتارها از روی حسادت برادرانه یا خواهرانه باشد یا از روی عمد انجام شود. با این حال، یک کودک مبتلا به اوتیسم ممکن است نتواند رفتارهای خاصی را کنترل کند. این مهم است که آن ها به خاطر انجام ندادن یک سری کارها به سختی مجازات نشوند. برخی از رفتارهایی که ممکن است کودکان مبتلا به اوتیسم در کنترل آن ها مشکل داشته باشند عبارتند از:

• گاز گرفتن دست و انگشتان آن ها
• تکان دادن یا فشار دادن دست (رفتار خود تحریک کننده که به افراد مبتلا به اوتیسم کمک می کند احساسات خود را تنظیم کنند)
• جیغ کشیدن یا داد زدن
• با ضربه زدن به سر خود، خود را آزار می دهند
• نگاه نکردن به افراد یا برقراری ارتباط چشمی
• تجاوز فیزیکی به همسالان و بزرگسالان، مانند گاز گرفتن یا لگد زدن

نکته ای در ارتباط با این زمینه

بسیاری از این رفتارها از تلاش کودکان برای بیان نیازها یا خواسته های آن ها یا درک هنجارها و نشانه های اجتماعی ناشی می شود. در عوض، مهم این است که شما بفهمید چرا آن ها اینگونه رفتار می کنند. و در صورت لزوم، سعی کنید در آینده از این عوامل جلوگیری کنید.

برای راهکارهای انضباطی از تقویت مثبت استفاده کنید

ابتلا به اوتیسم در زنان فرآیندی است که در آن زنان به تکنیک های نظم و انضباطی که بر موارد مثبت تمرکز می کنند بهتر پاسخ می دهند. با استفاده از استراتژی های تقویت مثبت، شما توجه خود را به کارهایی که فرزند شما به درستی انجام می دهد (برای مثال از صدای آرام خود در سوپر مارکت) جلب می کنید.  و او را تحسین می کنید یا به خاطر آن پاداش می دهید.

برخی از کودکان ممکن است با یک حرف جزئی دارای انگیزه باشند، جایی که می توانند حرف ها را برای رفتار خوب جمع آوری کنند. آن ها می توانند در نهایت برای تعداد مشخصی از برچسب ها جایزه دریافت کنند. اما بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم، به ویژه خردسالان، به بازخوردهای مثبت و پاداش های فوری پاسخ می دهند که مستقیماً به رفتار مربوط می شود.

آموزش تکنیک های آرامش بخش برای ابتلا به اوتیسم در زنان و کودکان

فروپاشی در کودکان شایع است. اما آرام کردن کودک مبتلا به اوتیسم دشوارتر است. برخی از کودکان مبتلا به اوتیسم می توانند تکنیک های آرامش بخش را برای زمانی که احساس می کنند از کنترل خود یا موقعیتی خارج شده اند، بیاموزند.

کنترل محیط آن ها و راهکارهای انضباطی

مخصوصاً برای ابتلا به اوتیسم در زنان و کودکان، ایجاد محیط مناسب برای راحتی آن ها مفید است. مراقبت از پر کردن محل بازی یا اتاق آن ها با اسباب بازی ها و اشیاء خوب است. این می تواند به آن ها احساس امنیت و راحتی بیشتری دهد، که ممکن است منجر به رفتارهای منظم تری شود.

ابتلا به اوتیسم در زنان بیشتر از هر زمانی است

به طور کلی، اختلال طیف اوتیسم (ASD) – یک اختلال رشدی که به دلیل تفاوت در مغز ایجاد می شود – بیشتر در پسران مرتبط است. ارقام کنونی حاکی از آن است که به ازای هر چهار مرد تشخیص داده شده، یک زن مبتلا به آسپرگر یا اوتیسم تشخیص داده می شود. اما شبکه آسپرگر اتیسم (AANE) می گوید که شیوع واقعی بیشتر شبیه یک زن اوتیسم به ازای هر سه مرد است. شواهد رو به رشد نشان می‌دهد که روش‌های تشخیصی طولانی‌مدت برای تعیین چگونگی تظاهرات ASD در زنان، شکست خواهد خورد، که احتمالاً اختلاف در میزان ابتلا به اوتیسم در زنان را تشدید می‌کند. داده ها همچنین ممکن است تحت تأثیر این واقعیت باشد که زنان در سنین بالاتر به طور قابل توجهی مبتلا به ASD تشخیص داده می شوند.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

علاوه بر این، احتمال بیشتری وجود دارد که بین زمان ارزیابی اولیه تا دریافت تشخیص بالینی ASD تاخیرهای بیشتری را تجربه کنند. این در گفتگوهایی که در رسانه‌های اجتماعی اتفاق می‌افتد منعکس می‌شود، جایی که محبوبیت اوتیسم و ​​صفحات اجتماعی آنلاین با محوریت عصبی در سال‌های اخیر افزایش یافته است. در دنیا ماه آوریل آگاهی از اوتیسم است، بنابراین گسترش بحث در مورد زنان مبتلا به اوتیسم برای بهبود تشخیص و مراقبت ضروری است.

ابتلا به اوتیسم در زنان

افراد مبتلا به ASD اغلب مشکلاتی در ارتباط و تعامل در محیط های اجتماعی دارند و رفتارهای کاهش یافته یا تکراری از خود نشان می دهند. آنها همچنین ممکن است روش های متفاوتی برای کاربرد، یادگیری یا حرکت داشته باشند. امی مورین، روان درمانگر می گوید: «علائم اوتیسم در زنان معمولاً تفاوت چندانی با مردان ندارد. به گزارش AANE، با این حال، دختران و زنان ممکن است واکنش‌های ظاهری متفاوتی نسبت به نمایه نشان دهند. البته، هر دختر و زن مبتلا به ASD منحصر به فرد است – اما بسیاری از آن‌ها تجربیات خاصی را به اشتراک می گذارند.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

مورین می‌گوید: «زن‌ها ممکن است در تعاملات اجتماعی بهتر عمل کنند، زیرا ژست‌های دیگران را مشاهده و کپی می‌کنند. آن‌ها همچنین ممکن است تشخیص دهند که برقراری تماس چشمی از نظر اجتماعی مناسب است حتی زمانی که از انجام این کار احساس ناراحتی می کنند. زنان تمایل دارند علائم اوتیسم خود را بهتر بپوشانند و ما به دیدن علائم کلاسیک در مردان عادت کردیم که آشکارتر هستند.

نظر پزشکان در ارتباط با این زمینه

یک زن مبتلا به ASD ممکن است آگاه باشد که او متفاوت است – شاید به این دلیل که علایق او با گروه همسالانش یکی نیست. او ممکن است تنها با چند دوست راحت تر از یک گروه بزرگ باشد و ممکن است از گذراندن وقت به تنهایی لذت ببرد. او همچنین ممکن است نسبت به چیزی که به طور گسترده محبوب، زنانه یا مد روز در نظر گرفته می شود، بیزار باشد. در بسیاری از بانوان با ابتلا به اوتیسم در زنان به گونه ای است که به بافت ها حساس هستند و لباس های راحت و کاربردی را ترجیح می دهند. گاهی اوقات آن‌ها را به عنوان ساده لوح یا نابالغ، یا هنجارهای اجتماعی تضعیف می کنند.

ابتلا به اوتیسم در زنان و تقلید از همسالان

در تمام این موارد، یک زن مبتلا به ASD ممکن است سخت تلاش کند. این کار باعث می شود تا با تقلید از همسالان خود، تکیه بر دنیای فانتزی یا احساس انزوای خود از فعالیت های اجتماعی، اضطراب اجتماعی یا سردرگمی خود را در مورد شخصیت خود پنهان کند. در عین حال، او ممکن است جنبه های مختلفی از شخصیت خود را در محیط های اجتماعی مختلف نشان دهد. وقتی او در خانه است، ممکن است احساسات بد خود را از طریق طغیان ها رها کند و از فشار عدم معاشرت و پنهان کردن خود واقعی خود احساس خستگی کند.

تفاوت اوتیسم پسران و ابتلا به اوتیسم در زنان

پسران مبتلا به اوتیسم تمایل دارند مناطق بازی تکراری و محدودتری داشته باشند، در حالی که دختران کمتر تکراری هستند. اما حوزه های بازی وسیع تری دارند. جولیان لاگوی، روانپزشک می گوید: آن‌ها همچنین به احتمال زیاد به ارتباطات غیرکلامی پاسخ می دهند. مورین می افزاید: «ما در تشخیص اوتیسم در زنان بهتر می شویم. خانم‌ها در   علائم پنهانی خود بهتر عمل می‌کنند.

افزایش آگاهی از ابتلا به اوتیسم در زنان

دکتر لاگوی می گوید که افزایش آگاهی از ASD به طور کلی به نابودی قضاوت ها کمک می کند. او می‌گوید: «این به خانوم ها کمک می‌کند تا ابتلا به اوتیسم در زنان را بیشتر درک کنند و نسبت به مبتلایان به آن کمتر قضاوت کنند و انگ باشند. برای زنانی که در مراحل بعدی زندگی مبتلا به ASD قابل تشخیص می‌شوند، آگاهی بیشتر و انگ کمتر می‌تواند بسیار توانمند باشد.

نظرات پزشکان در ارتباط با این زمینه

دکتر لاگوی می گوید: «این می تواند به توضیح بسیاری از چیزها برای افراد کمک کند، و همچنین به آن‌ها کمک می کند تا خودشان را بهتر درک کنند. “مردم تمایل دارند به ابتلا به اوتیسم در زنان نگاه تحقیر آمیز داشته باشند، با این حال، آن‌ها ویژگی های منحصر به فرد و مثبت بسیاری دارند که نباید پنهان شوند. ما باید برای همه به خاطر استعداد های منحصربه‌فردشان ارزش قائل شویم.»

مورین اضافه می‌کند که تعداد فزاینده‌ای از افراد مبتلا به اوتیسم که درباره تشخیص و تجربیات خود صحبت می‌کنند، می‌توانند به شکست برخی از کلیشه‌های افراد از نحوه نمایش آن در تلویزیون یا فیلم کمک کنند.