در مورد افسردگی چه می دانید؟

افسردگی (اختلال افسردگی یا افسردگی بالینی) یک اختلال خلقی و روانی جدی است، که باعث ایجاد علائم شدید بر روی بدن و ذهن انسان می شود و بر احساس، فکر کردن و انجام فعالیت های روزمره مانند خواب، خوردن و یا کار تاثیر زیادی  می گذارد. برای تشخیص علائم باید حداقل دو هفته بیمار را کاملا روانکاوی کرد تا بتوان این علائم را تشخیص داد.

کج خلقی، افسرده خویی یا دیستایمیا

• بیماری مزمن که دو سال طول می کشد. بیمار دارای علائمی هم چون احساس ناامیدی، کم خوابی یا پر خوابی، ضعف در تمرکز و دشواری در تصمیم گیری، اشتهای کم یا پرخوری، انرژی کم یا خستگی مفرط، اعتماد به نفس پایین، میل جنسی کم و زود رنجی است.

افسردگی پس از زایمان

• (علائم ابتدا نسبتا خفیف است و معمولا ظرف دو هفته پس از زایمان  فرد دچار اضطراب می شود) بسیاری از زنان پس از زایمان آن را تجربه می کنند. احساس ناراحتی شدید، اضطراب و خستگی بعد از زایمان باعث می شود مادران افسرده به خوبی نتوانند فعالیت های روزانه خود را انجام دهند.

روان پریشی (افسردگی روانی)

بیماری شدیدی که به همراه آن فرد دچار روان پریشی می شود. و دارای اعتقادات نادرستی مانند(بدگمانی)، شنیدن و دیدن چیزهایی که دیگران نمی توانند ببینند و بشنوند(توهم) ، هم چنین دارای علائم روانی هم چون  داشتن گناه، فقر و یا داشتن بیماری های خطرناک هستند.

اختلال عاطفی فصلی

• شروع این بیماری در ماه های زمستانی مشخص می شود، زمانی که نور خورشید  به شکل طبیعی کمتر باشد و عموما در فصل بهار و تابستان افزایش می یابد. افسردگی زمستانی، معمولا همراه با برداشت اجتماعی اشتباه، افزایش خواب و افزایش وزن، علائم خود را نشان می دهد. و هر ساله با اختلالات عاطفی فصلی باز می گردد.

اختلال دوقطبی

• اختلالات دو قطبی با افسرده شدن متفاوت است، اما در این فهرست گنجانده شده است، این اختلالات که به شیدایی نیز معروف هستند از اوایل نوجوانی تا سنین بزرگسالی رخ می دهند. این بیماری انواع مختلفی دارد که مهمترین انواع آن اختلال دوقطبی نوع یک و اختلال دو قطبی نوع دو است. فرد دارای اختلال دوقطبی درای تجربیات فوق العاده بی نظیر و تحریک پذیر است که به فرم مناسب و مطلوب آن “مانیا” و شکل  نامطلوب این نوع اختلال “هیپومیا” گفته می شود. دوره‌های شیدایی از چند روز تا چند ماه به طول می‌انجامند و معمولاً در صورت وخیم شدن باعث می‌شود که بیمار نیازمند درمان جدی به صورت بستری یا همراه با مراقبت ویژه باشد.

راهکارهای درمانی

هیچ راهی به طور قطع ثابت نشده است که مردمی که از افسرده بودن رنج می برند کاملا درمان شوند. با این حال طیف وسیعی از درمان های موثر وجود دارد که توسط متخصصان ارائه شده است تا به بهبود هر چه بیشتر فرد افسرده کمک کند تا از افسردگی نجات پیدا کند.

درمان های روانشناختی

درمان های روانشناختی (درمانهایی با عنوان صحبت درمانی) که می توانند در الگوی تفکر فرد تاثیر بسیار زیادی داشته باشند. تا فرد بتواند مهارتهای مقابله ای خود را بهبود ببخشد و از استرس خود بکاهد. هم چنین این نوع درمان ها با شناسایی رفتار فرد بیمار بر روی ذهن بیمار کار کرده تا بتواند با مشکلات مقابله کند. انواع مختلفی از این نوع درمان افسردگی وجود دارد. برخی ها به سمت روانشناسان حرفه ای و یا مشاوران می روند. برخی نیز در کارگروه های گروهی روانشناسی شرکت کرده و صحبت های خود را بیان می کنند.

درمان های پزشکی افسردگی

درمان اصلی برای بیماران افسرده از نظر روانپزشکان داروهای ضد افسردگی است. در مورد داروهای ضد افسردگی اطلاعات غلطی وجود دارد و در حالی که هیچ توضیحی ساده برای نحوه عملکرد داروهای ضد افسردگی وجود ندارد اما این نوع داروها  در درمان افسردگی متوسط و شدید و برخی اختلالات اضطرابی بسیار مفید است. اگر در معرض افسردگی متوسط یا شدید هستید، پزشک ممکن است داروهای ضد افسردگی را به همراه درمان های روانپزشکی تجویز کند. داروهای ضد افسردگی در صورتی  تجویز می شود که درمان های دیگر موفق نبوده و یا درمان های روانشناختی به علت شدت بیماری یا عدم دسترسی به درمان امکان پذیر نیست. افراد مبتلا به افسردگی شدید تر (اختلال دوقطبی و روان درمانی) معمولا باید با دارو درمان شوند. این نوع درمان  افسردگی ممکن است شامل یک یا ترکیبی از تثبیت کننده های خلق، داروهای ضد روان پریشی و ضد افسردگی ها باشد.