آمادگی برای زندگی بهتر پس از COVID-19

واقعا زندگی ما چقدر غیرقابل پیش بینی است؟ در سال گذشته، زندگی، همانطور که می شناسیم، به سرعت در حال حرکت به هرج و مرج غیرمنتظره، نامشخص و غیرقابل تصور امروز است. از مارس 2020 تا کنون موارد زیادی برای مردم در همه جنبه های مختلف زندگی تغییر کرده است و با افزایش سرسام آور موارد روزانه در موج دوم هند و افزایش مرگ و میر ناشی از آن، به نظر می رسد که نبرد طولانی در پیش داریم. جهت آمادگی برای زندگی بهتر پس از COVID-19 و برای رفع مشکلات روانی ناشی از این بیماری می توانید با متخصصان مرکز مشاوره همکده در ارتباط باشید.

آمادگی برای زندگی بهتر پس از COVID-19

تصور زندگی پس از COVID-19 سخت تر می شود. قرنطینه گسترده در سراسر کشور ها، مشکلات در سراسر سیستم و نبود زیرساخت های مراقبت های بهداشتی باعث آسیب های جبران ناپذیر و وحشت های غیرقابل تصور شده است. بازارها در حال سقوط هستند و مشاغل دچار مشکل می شوند. خانواده هایی که برای یافتن مداخله پزشکی ضروری یا فقط برای نگه داشتن غذا روی میز تلاش می کنند واقعیتهای تلخی هستند که ما امروز مجبوریم با آنها روبرو شویم. اما بحرانی نامرئی در راه است که به سختی درباره آن صحبت می شود. در حالی که همه مشغول رسیدگی به پیامدهای جسمی ناگهانی این همه گیری هستند، یک تأثیر پنهان وجود دارد که می تواند در طول زمان تلفات سنگینی ایجاد کند. این بحران وخامت سلامت روانی در طول همه گیری است-نگرانی ای که تنها با بی توجهی با طولانی شدن نبرد علیه COVID-19 بدتر می شود.

تاثیرات COVID-19 بر همه

بیماری همه گیر کنونی می تواند نسل ها را تا پایان عمر دچار زخم روانی کند. کارگران خط مقدم که سوگند یاد کردند که با بیماران به بهترین نحو ممکن رفتار کنند، مانند هیچ کس دیگر دچار آسیب نمی شوند. از رویای نجات جان گرفته تا آزمایش و تصمیم گیری در مورد زندگی، این جنگجویان COVID حتی پس از همه گیری همه جانبه بار عاطفی سنگینی را تحمل خواهند کرد. برای والدین ما، این زمان ترسناک است. COVID-19 و خبر مرگ در اطراف آنها به عنوان یک یادآور ثابت از مرگ و میر خودشان عمل می کند. دنیایی که آنها می شناختند و افرادی که به آنها آشنایی دادند در حال کوچک شدن است.

از سوی دیگر، این یک کوکتل کشنده از غرق شدن، اضطراب، ترس و ناامنی برای متخصصان جوان طبقه کارگر است. اکثر متخصصان با پارانویای بی پایان در مورد از دست دادن شغل و پیامدهای آن در آستانه ذهن خود هستند. ترس از آنچه فردا به همراه خواهد داشت و عدم اطمینان باعث می شود امروز خواب خود را از دست بدهند. و برای کسانی که به طور معقول از شغل خود مطمئن هستند، احساس غرق شدن، ترس، عدم تمایل، تمرکز و ذهنیت برای انجام وظایف خود وجود دارد. کارهایی که اکثر ما به عنوان کار انجام می دهیم چقدر اهمیت دارد وقتی نگران کننده ترین موضوعات تهدید کننده زندگی وجود دارد؟

کووید نوزده و اثرات آن بر گروه های مختلف

برای کارآفرینان و افرادی که ریسک پذیر هستند، این همه گیری یادآور شکننده شکنندگی شرکت آنها است. سطوح عدم قطعیت، فشار فزاینده برای حمایت از کارکنان و تأمین کنندگان آنها، تغییر مداوم قوانین و مقررات قانونی – همه اینها باعث می شود که صاحب مشاغل در حال کار کردن و مدیریت مسئولیت های متعدد با پشتیبانی کم یا بدون پشتیبانی، نفس نفس بزند.

برای کودکانی که در این آب و هوا بزرگ می شوند، بی گناهی آنها خیلی زودتر از آنچه که باید از بین می رود. در این مواقع کودکان سریعتر بالغ می شوند. علاوه بر این، کودکان امروزه به طور کامل از همسالان خود جدا شده اند و می توانند حتی نسلی بیشتر از قبل در امروزه رشد کنند. بزرگسالان جوان با خاطره ای از دنیای پیش از کووید وضعیت مطلوبی ندارند زیرا با عدم قطعیت زندگی آینده خود پس از COVID-19 دست و پنجه نرم می کنند. با تعطیلی دانشگاه ها، فرصت های بازار کار کم و فشار مداوم همکاران به لطف رسانه های اجتماعی، 12 ماه اخیر برای این جوانان سنگ تمام گرفته است.

آیا آمادگی برای زندگی بهتر پس از COVID-19 داریم؟

در حالی که هیچ کس نمی تواند بگوید COVID-19 چند موج دیگر برای ما در نظر گرفته است، تلفات احساسی این همه گیری هر روز در حال گران شدن است. واکسن ها ممکن است مدتی ما را نگه دارند. با این حال، به نظر می رسد COVID-19 چند سالی است که باقی می ماند تا دانشمندان یک درمان بی عیب و نقص برای همه جهش های احتمالی ویروس پیدا کنند. در این میان، انعطاف پذیری احساسی نیاز به مراقبت دارد. بزرگسالان باید به طور مداوم مراقب سلامت روانی خود باشند و اقدامات یا اقدامات پیشگیرانه ای را برای آسیب رساندن به کنترل انجام دهند و عشق، توجه و حمایت عاطفی لازم را برای نزدیکان و عزیزان ارائه دهند تا عواقب آن محدود شود.

چگونه از نظر روحی برای زندگی پس از COVID-19 آماده شویم

در اینجا چند راه وجود دارد که می توانیم انعطاف پذیری عاطفی ایجاد کنیم و خود را برای زندگی پس از COVID-19 بهتر آماده کنیم.

پذیرش واقعیت جدید

برای شروع، همه ما باید غم از دست دادن جان خود را همانطور که می دانستیم داشته باشیم و رویاهای آنچه را که در چند سال آینده برنامه ریزی کرده بودیم، دفن کنیم. ما باید با واقعیت جدید روبرو شویم و آن را کاملاً بپذیریم. پذیرش کامل مستلزم کنار گذاشتن افکاری مانند “چه می شد”، “ای کاش”، “اگر فقط”، “باید باشد” یا “حتما” بود.

ما باید واقعیت جدید خود را همانطور که هست بپذیریم – واقعیتی مملو از عدم قطعیت، ترس از عفونت و آینده ای ترسناک. بسیاری از ما معتقدیم پذیرش به عنوان یک رفتار نرم، منفعل و ضعیف است، اما کاملاً برعکس است. پذیرش نیاز به شجاعت فوق العاده ای برای رویارویی با واقعیت های سخت شرایط کنونی دارد.

پردازش کنید، آن را نادیده نگیرید

همه ما دوست داریم از احساسات خود فرار کنیم. ما ترجیح می دهیم احساسات را نادیده بگیریم، نادیده بگیریم، نادیده بگیریم یا بی حس کنیم، زیرا صادق باشیم، نمی دانیم چگونه با آنها برخورد کنیم.

امروز ما با سونامی احساسات روبرو هستیم و نمی دانیم از کجا شروع کنیم. چگونه می توان از طریق این توده کار کرد بدون آنکه زیر بار همه این احساسات فرو بریزد؟ و بنابراین ما نگاه دیگری داریم. ما وانمود می کنیم که این احساسات وجود ندارد. ما Netflix را بسیار تماشا می کنیم یا بدتر از آن، برای کاهش درد به مواد مخدر روی می آوریم. اما این ها مشکل را حل نمی کند فقط موقتاً فراموش می شود مانند امواج برخورد کرده و به اقیانوس عقب می روند. اما امواج برمی گردند، و این احساسات نیز برمی گردند – آنها با قدرت بیشتری از قبل برمی گردند و برمی گردند.

بنابراین، از آن غافل نشوید، آن را پردازش کنید. احساسات خود را با دوستان و خانواده خود به اشتراک بگذارید که می توانند گوش بدون قضاوت را ارائه دهند. اگر نه، با خطوط راهنمای سلامت روان، مشاوران و درمانگران تماس بگیرید تا احساسات را تسکین داده و درد را تسکین دهید.

به دنبال و ارائه حمایت عاطفی باشید

اطمینان حاصل کنید که وضعیت عزیزان شما چگونه است. چند قدم فراتر از “حالت چطور است؟” واقعاً بدانند آیا آنها خوب عمل می کنند از آنها بپرسید که سلامت روانی آنها در این مواقع چگونه است. آیا آنها خوب می خوابند؟ آنها چگونه با عدم قطعیت و ترس کنار می آیند؟

اگر آنها به روی شما باز می شوند، فضا را نگه دارید و بدون قضاوت گوش گوش دهید. برای به اشتراک گذاشتن داستانهای خود یا ارائه توصیه های ناخواسته عجله نکنید. به آنها اطلاع دهید که شما در کنار آنها هستید و اگر آنها نتوانند با این مشکل کنار بیایند مشکلی نیست. با این حال، به یاد داشته باشید که این یک خیابان یک طرفه نیست. در حالی که خود را در اختیار عزیزان خود قرار می دهید، مطمئن شوید که در صورت نیاز به کمک و پشتیبانی مراجعه می کنید. سعی نکنید با نادیده گرفتن نیازهای خود یک ناجی فوق العاده باشید.

مانند آهنگ بیل وتر:

“وقتی قوی نیستی به من تکیه کن ،

و من دوست شما خواهم بود، به شما کمک می کنم تا ادامه دهید…

زیرا طولی نخواهد کشید، تا زمانی که به کسی نیاز داشته باشم که به او تکیه کند

لطفاً غرور خود را ببلعید، اگر چیزهایی دارم که باید قرض بگیرید

زیرا هیچ کس نمی تواند نیازهای شما را برآورده کند که اجازه نمی دهید آنها را نشان دهد. “

با گروه خود در ارتباط باشید

من قویاً به قدرت گروه اعتقاد دارم. هر  گروهی که هستید – چه زیرگروهی از همکاران کار، گروه هنری، دوستان تمرین کننده، کارآفرینان گروهی در شبکه یا خانواده بزرگ دوستان و عموزاده ها – از گروه حمایت کنید و از آنها حمایت کنید و در این مدت آرامش پیدا کنید. بار. تسکین بزرگ این است که بدانید تنها نیستید، به ویژه هنگامی که از افرادی که دوستشان داریم فاصله گرفته ایم و از انجام کارهایی که دوست داریم محدود شده ایم. از فناوری برای حداقل ادامه گفتگوها استفاده کنید. جلسات را برای نجات بزرگنمایی کنید! چه ایجاد هنر در کنار هم و چه آنلاین شدن برای عرق ریختن و سوزاندن کالری، مطمئن شوید که با گروه خود در ارتباط باشید، مخصوصاً همانطور که زندگی را پس از COVID-19 تصور می کنید.

برای ایجاد لحظات شادی وقت بگذارید

در حالی که نبرد با ویروس ممکن است نومید کننده باشد، پرورش شیوه هایی که به ما شادی می بخشد ضروری است – خواه مدیتیشن در تاریکی و سکوت قبل از طلوع آفتاب، آن فنجان قهوه در بالکن، ثبت افکار و احساسات، تکمیل پازل جدول کلمات متقاطع، مهمانی تماشای Schitt’s Creek یا Office، تماس های تصویری با خانواده یا شب های بازی آخر هفته با دوستان. در فعالیتهایی فراتر از گفتگوی مداوم COVID مشارکت کنید که حتی در این مواقع بحرانی لحظات شادی را برای شما به ارمغان می آورد. این ممکن است چیزهای کوچکی باشد، اما آنها می توانند به حفظ سلامت عقل و بازگرداندن تعادل روانی کمک کنند.

آیا این ها همراه با ضرر است؟

همه ما هنگام دفاع از بشریت در برابر این ویروس مرگبار، چیزی را از دست می دهیم. بسیاری از ما از دست دادن عزیزان خود غمگین خواهیم بود و به دنبال پر کردن خلایی هستیم که هرگز نمی توان آن را پر کرد و تقریباً همه ما بخشی از خود را پشت سر خواهیم گذاشت زیرا زندگی دیگر هرگز مانند گذشته نخواهد بود. به قول معروف، “هیچ مردی هرگز دوبار در یک رودخانه قدم نمی گذارد، زیرا این همان رودخانه نیست و او همان انسان نیست.”

اما همه چیز بد نیست

افکار نهایی

من عمیقا معتقدم که همه گیری نیز زمان بیداری است، جایی که ما سرانجام چشمان خود را بر روی آنچه واقعاً مهم است و آرزوی زندگی بعد از COVID-19 داریم باز می کنیم. شاید، هنگامی که همه گیری پشت سر ما قرار گرفت، ما شادی بیشتری را در چیزهای روزمره ای که به عنوان مسلم تلقی می کردیم، بیابیم. عجله صبحگاهی برای آماده شدن بچه ها برای مدرسه، رفت و آمد به محل کار، مهمانی های خسته کننده اداری، مکالمات و تعطیلات آخر هفته.

ما احتمالاً از آزادی در معاشرت با دوستان، ملاقات با والدین خود یا تعطیلات بیشتر سپاسگزار خواهیم بود و خاطرات ماندگاری را از جشن های تولد ساده با دوستان گرفته تا عروسی های بزرگ هندی خود ایجاد خواهیم کرد. تا بیشتر دوست بداریم، بیشتر  بخندیم و بیشتر گرامی بداریم.

نکته آخر در آمادگی برای زندگی بهتر پس از COVID-19

از مارس 2020 تا کنون موارد زیادی برای مردم در همه جنبه های مختلف زندگی تغییر کرده است و با افزایش سرسام آور موارد روزانه در موج دوم هند و افزایش مرگ و میر ناشی از آن، به نظر می رسد که نبرد طولانی در پیش داریم. جهت آمادگی برای زندگی بهتر پس از COVID-19 و برای رفع مشکلات روانی ناشی از این بیماری می توانید با متخصصان در ارتباط باشید