چرا کمال گرایی دشمن خلاقیت است؟
تابه حال به این مسئله فکر کرده اید که چگونه کمال گرایی می تواند به ترس از قضاوت مبدل شود. و کمال گرایی دشمن خلاقیت باشد. کمال گرایی می تواند یک سرمایه بزرگ باشد وقتی که شما باید برای یک امتحان آماده شوید یا محاسبات پیچیده انجام دهید. اما اگر به یک دلیل خلاق باشید ، می تواند به سرعت دشمن شما شود. اگر از کمال گرایی آزرده خاطر هستید می توانید به مرکز مشاوره همکده، اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره مراجعه نمایید. شما می توانید از مشاوره تلفنی روان شناسی هم استفاده ببرید.
چرا کمال گرایی دشمن خلاقیت است؟
کمال گرایی اصولا اضطراب ایجاد می کند. اگر شما یک فرد خلاق و در عین حال کمال گرا هستید ، احتمالاً می ترسید که کار های خود را در روند کمال گرایی انجام دهید. اما در خلاقیت ، چه چیزی به اندازه کافی خوب است؟ این موضوع ذهنی است و هرگز نباید فکر کنید که آنچه خلق می کنید بی ارزش است. در واقع نباید کمال گرایی شما مانع از انجام خلاقیت ها یا بهبود مسیر خلاقیتی شما شود. اگر بر خلاقیت ها و ایده های خود ایراد بگیرید، نمی توانید با کمال گرایی هم ردیف و همرده شوید. در واقع کمال گرایی مانع می شود. پس سعی کنید خلاقیت های خود را به دقت مورد برررسی قرار دهید.
به تأخیر انداختن
این احتمال وجود دارد که اگر شما یک کمال گرا باشید ، کار شما هرگز آماده نخواهد شد. همیشه زمان برای ویرایش های کوچک وجود دارد. درست است ، اما شاید اکنون دنیا به کار شما نیاز دارد. اهمال کاری هیچ ضرری ندارد ، اما به یاد داشته باشید که زمان به سرعت می گذرد و هر کار خلاقانه زمان مناسب خود را برای رها سازی دارد. اگر این زمان از دست برود شما فرصت پیش روی خود را از دست داده اید. در این میان خلاقیت ها و ایده های شما می تواند توسط افراد دیگری اجرا شود. به همین دلیل است که تاخیر در انجام کار ها حتی می تواند انگیزه فعالیت های بیشتر را هم از شما بگیرد.
ترس از قضاوت
کمال گرایی می تواند ترس از قضاوت مبدل باشد. من نویسندگان مشتاق بسیاری را می شناسم که حتی کتاب نوشتند ، اما نمی خواهند خلاقیت خود را به اشتراک بگذارند زیرا آن ها فکر می کنند که این کار به بررسی بیشتری نیاز دارد. این ممکن است درست باشد. اما بیشتر اوقات ، مشکل این است که آن ها فقط از دریافت بازخورد می ترسند. وقتی خودم اولین کتاب غیر کامل خود را منتشر کردم ، من هم ترسیدم ، اما بعد به خودم گفتم: “اگر بتوانم حتی یک نفر را با این کتاب الهام دهم ، ارزش خطر را دارد.” پس بهتر است این گونه گفت که شروع کردن خود مرحله ای اساسی است که می تواند با جلوگیری از ترس قضاوت شما را به پیش ببرد.
الهام را از بین می برد.
در نهایت ، تمام این افکار منفی مرتبط با کمال گرایی می توانند الهام را از بین ببرند. اگر نمی توانید از رسیدن به کمال دست بکشید چگونه می توانید چیز خوبی خلق کنید؟ همانطور که استفان کینگ در کتاب خود درباره نوشتن می آموزد ، شما باید با در بسته بنویسید و با درب باز ویرایش کنید. برای خلق شاهکار خود به بازخورد نیاز دارید.
تعادل در کمالگرایی
نکته اساسی این است که کمالگرایی هیچ مشکلی ندارد ، اما مانند هر چیز دیگری در زندگی ، باید با چیز دیگری تعادل یابد. در این مورد ، شجاعت است که کامل کننده می باشد. شما باید شجاع باشید تا خود را در آنجا قرار دهید. این آسان نیست ، اما به یاد داشته باشید که جهان به کار شما نیاز دارد. در بهترین توانایی، کار خود را ایجاد کنید ، اما مهلت تعیین کنید. در غیر این صورت ، این احتمال وجود دارد که کار شما هرگز نوری به بیرون نبیند.
کمال گرایی دشمن خلاقیت در زندگی
ووری لاینز ، هنرمند ناشناس به ما می گوید: “برای مدتی كمال گرایی برای من همیشه مانند یك نیروی محرك احساس می شد.” “در ابتدا ، این کار من را به انجام بهترین کار خود سوق داد.” در دوره ای از زندگی حرفه ای او ، این تغییر کرد. تمایل به کامل بودن دیگر انگیزه ایجاد نمی کرد، بلکه خفه کننده بود. او به یاد می آورد ، “هرچه من بیش از حد کار می کردم و بیش از حد تحت فشار قرار می گرفتم ، کمال گرایی شروع به تبدیل شدن به یک بلوک می کرد تا یک پیشران.”
“وقتی با یک لیست طولانی برای انجام کار روبرو می شوم ، کمال گرایی من را از انجام هر کاری منصرف می کند ، زیرا می دانستم به هیچ وجه نمی توانم همه کار را به طور کامل انجام دهم و در ذهن من ، هر چیزی بهتر از شکست کامل است. شکست وحشت آور بود. این مسیر واقعاً فلج کننده بود. “
او تنها نیست برای افراد خلاق ، کمال گرایی می تواند یک سرمایه باشد. این می تواند ما را به سمت پیشرفت و نوآوری سوق دهد و زمانی مفید است که بتوان آن را به سمت اهداف تولیدی هدایت کرد. اما اگر آن صدای حساس داخلی بیش از حد بلند شود ، می تواند بیش از سود آن آسیب برساند.
عکاس بندتا ریستوری به ما می گوید: “بعد از کار زیاد روی خودم ، به این نتیجه رسیده ام که اگر کمال گرایی اگر به صورت مضطرب و منفی در زندگی استفاده شود ، تقریباً هرگز به چیز خوبی منجر نمی شود.” “در کار های خلاقانه ، ما دائماً با فراز و نشیب هایی روبرو می شویم. برخورد با مشاغل آزاد مستقل ، رقابت ، طرد شدن ، و غیره و من فکر می کنم افزودن این نوع فشار روانی زائد و مضر است. در حقیقت اتلاف وقت ماست. “
نکته قابل توجه
این روز ها کمال گرایی در حال افزایش است. سال گذشته ، داده های کالج های ایالات متحده ، کانادا و انگلیس نشان داد که در میان دانشجویان دانشگاه ، از سال 1989 تاکنون 33 درصد جهش داشته است.برخی از کارشناسان گمان می کنند ممکن است ارتباطی با رسانه های اجتماعی داشته باشد. جوانان امروز دائماً خود را با افراد هم سن و سال خود مقایسه می کنند و این تأثیر منفی بر عزت نفس ما دارد. همانطور که توسط نیویورک تایمز گزارش شده است ، والدین نگران هستند که این نوع فشار ها به فرزندان آن ها برای موفقیت کمک نمی کند بلکه منجر به تعلل و اضطراب می شود.
این عادت ها و احساسات می تواند ما را از روزهای مدرسه و در حرفه بزرگسالان دنبال کند. ووری لاینز توضیح می دهد: “من فكر می كنم كمال گرایی چیزی است كه اغلب در كودكانی پرورش می یابد كه بخاطر انجام کارهای خوب مورد ستایش قرار می گیرند.
کمال گرایی دشمن خلاقیت در دنیای هنر
در دنیای هنر ، جایی که فضای کمی برای “شکست” وجود دارد ، این نوع اضطراب می تواند ریسک پذیری را نیز در ذهن فرد از بین ببرد. که البته بخشی اساسی و مهم از روند خلاقیت است. فرایند در اینجا مهم است ، زیرا چندین هنرمند که برای این داستان با آن ها مصاحبه کرده ایم پیشنهاد می کنند بیشتر به سفر بپردازند تا به مقصد. آندره اسپاراسیو تصویرگر اذعان می کند: “من قطعاً یک کمال گرا در حال بهبود هستم.” “کمال گرایی می تواند دشمن هنر های اصیل باشد زیرا چیز های زیادی وجود دارد که می توانید برای آن ها برنامه ریزی کنید و اغلب شما می توانید راه حل هایی را برای انجام کار خود پیدا کنید.
مدت ها بود که آنقدر به نتیجه نهایی اهمیت می دادم که نمی خواستم زمانی را برای مراحل پیشرفت کار صرف کنم. در نتیجه ، من از کار خودم متنفر شدم زیرا برای دوست داشتن آن هیچ خطری نمی کردم. من به خودم اجازه نمی دادم خلاقیتی باشم و از این طریق قدرت داشته باشم. “خوب است که سلیقه عالی داشته باشید ، بخواهید واقعاً خوب باشید ، بخواهید به نمونه کار های خود افتخار کنید. از کمال گرایی به عنوان یک راننده به جای خط کش استفاده کنید ، زیرا برای بهتر شدن باید چیز های “بد” را هم درست کنید. احساس می کنم مردم ترجیح می دهند یک هنرمند با گذشت زمان پیشرفت کند تا اینکه درست بیرون از دروازه کامل باشد.
نمونه ای از کمال گرایی و خلاقیت در عکاسی
نویسنده جیمز کلیر در کتاب پرفروش خود عادات اتمی نمونه بارزی از این پدیده ارائه داده است. عکاس آمریکایی جری اولسمان هنگام تدریس در دانشگاه فلوریدا ، کلاس خود را به دو بخش تقسیم کرد: گروه اول فقط بر اساس تعداد یا “مقدار” تصاویر تولید شده درجه بندی می شود ، در حالی که گروه دوم فقط بر اساس برتری یک تصویر واحد یا “کیفیت”.
از آنجا که عکاسان “باکیفیت” تمام ترم را برای خلق یک تصویر واحد و بی نقص در اختیار داشتند ، ممکن است انتظار داشته باشیم کار آن ها بهتر از کسانی باشد که روی “کمیت” تمرکز کرده بودند. اما در اواخر ترم ، اولسمان دریافت که بهترین تصاویر از بین این گروه ها از گروه عکاسانی است که به تعداد ممکن عکس گرفته اند. اما دلیل؟ عکاسان “کمیت” تجربه و تمرین بیشتری داشتند. آن ها با این فرض کار می کردند که نمرات آنها به “عالی بودن” عکس هایشان بستگی ندارد و در نتیجه ، آن ها آزاد بودند که آزمایش کنند ، اشتباه کنند و سپس آنها را تصحیح کنند. در آخر عکسهایشان بهتر بود.