چرا کابوس های مکرر می بینیم؟

کابوس ها، همه تا به حال این اسم را به طور مکرر توسط خود یا دیگران شنیده ایم. کابوس دیدن اتفاقی است که برای همه ما افتاده است و هر کدام از آن ها هم ممکن است دلایل خاص خودش را داشته باشد. اما اگر تعداد کابوس های یک فرد بیش از حد باشد دیگر نمی توان اسم آن شرایط را شرایط عادی گذاشت. افرادی که کابوس های زیادی می بینند اصطلاحا دچار اختلال کابوس شده اند. در ادامه به این سوال پاسخ خواهیم داد که چرا کابوس های مکرر می بینیم؟

کابوس چیست؟

کابوس ها رویاهایی کاملاً واقع بینانه و آزار دهنده هستند که شما را از یک خواب عمیق بیدار می کنند. آن ها واقعا می توانند ترسناک باشند. کابوس ها معمولاً در هنگام خواب سریع حرکت چشم (REM)، هنگام رویاپردازی بیشتر اتفاق می افتند. همه افراد در دیدن کابوس متفاوت هستند. اما برخی از کابوس های رایج که بسیاری از مردم دارند عبارتند از شرایطی مانند اینکه نمی توانند به سرعت فرار کنند تا از خطر فرار کنند یا سقوط از ارتفاع زیاد. اگر یک رویداد آسیب زا مانند حمله یا تصادف را پشت سر گذاشته اید ، ممکن است کابوس های مکرر درباره این تجربه داشته باشید.

کابوس یک خواب آزار دهنده است که همراه با احساسات منفی، مانند اضطراب یا ترس است که شما را بیدار می کند. کابوس در کودکان شایع است ، اما ممکن است در هر سنی اتفاق بیفتد. نکته مهم این است که کابوس های گاه و بی گاه معمولاً جای نگرانی ندارد. کابوس ها ممکن است در کودکان بین 3 تا 6 سال شروع شوند و پس از 10 سالگی کاهش می یابد. با این حال برخی از افراد آن ها را در بزرگسالی یا در طول زندگی خود دارند. اگر از مشکل دیدن کابوس رنج می برید، می بایست برای مشاوره اقدام کنید. درباره کابوس های مکرر می توانید اقدام به مراجعه به مرکز مشاوره همکده، اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره در ایران نمایید. شما می توانید برای مراجعه حضوری یا مشاوره تلفنی روان شناسی اقدام کنید.

چه عواملی باعث کابوس دیدن در بزرگسالان می شود؟

کابوس ها می توانند به طور تصادفی اتفاق بیفتند و موارد زیادی می تواند بر روی داشتن کابوس تأثیر بگذارد. بعضی از افراد  بعد از یک میان وعده در اواخر شب آن ها را دارند. به نظر می رسد حتی استفاده از برخی از داروها  کابوس را بیشتر از حالت عادی احتمال دهند. ترک دارو ها و مواد، از جمله الکل و آرام بخش ها، ممکن است باعث کابوس شود. کم خوابی دلیل دیگری است. عوامل محرک روان شناختی نیز وجود دارد و برخی از اختلالات خواب نیز علل آن هستند.

آیا کابوس های مکرر برای شما مضر هستند؟

افرادی که مضطرب یا افسرده هستند، بیشتر از کابوس های شبانه خود پریشان می شوند. اگر زیاد کابوس می بینید، به پزشک خود بگویید. اگر کابوس های شما علامت آپنه خواب یا PTSD درمان نشده است، شما می بایست این شرایط را درمان کنید که ممکن است به شما خواب آرام بیشتری ارائه نماید.

درمان کابوس در بزرگسالان چیست؟

درمان این اختلال بستگی به علت دارد. اگر کابوس های شما به دلیل بیماری پزشکی مانند آپنه خواب یا سندرم پاهای بی قرار است، درمان این شرایط اولین قدم است. به همین ترتیب ، اگر کابوس های شما از عوارض جانبی دارو باشد، ممکن است پزشک بتواند نسخه دیگری برای شما تجویز کند. درمان شناختی رفتاری نیز ممکن است کمک کند. همچنین یک برنامه خواب منظم داشته باشید و ورزش را به یک عادت تبدیل کنید. و در استفاده از الکل، کافئین و نیکوتین که می تواند بیش از 12 ساعت در سیستم شما باقی بماند و اغلب الگوی خواب را مختل می کند، محتاط باشید.

اختلال کابوس های مکرر

ا گرچه کابوس های رایج معمول است، اما اختلال کابوس نسبتاً نادر است. اختلال کابوس زمانی است که کابوس ها اغلب اتفاق می افتند ، باعث پریشانی ، اختلال در خواب می شوند ، باعث ایجاد مشکل در عملکرد روز می شوند یا ترس از خوابیدن را ایجاد می کنند. به احتمال زیاد در نیمه دوم شب خود کابوس می بینید. کابوس ها ممکن است به ندرت یا بیشتر، حتی چندین بار در شب رخ دهند. اپیزود ها به طور کلی کوتاه هستند، اما باعث بیدار شدن شما می شوند و بازگشت به خواب می تواند دشوار باشد.

چه زمانی به کابوس ها اختلال می گوییم؟

کابوس ها فقط در صورت یک اختلال در نظر گرفته می شوند:

تکرار مکرر

 ناراحتی عمده یا اختلال در طول روز، مانند اضطراب یا ترس مداوم، یا اضطراب قبل از خواب در مورد داشتن یک کابوس و دیگر مشکلاتی که در تمرکز یا حافظه وجود دارد یا نمی توانید به فکر تصاویر رویا های خود باشید. خواب آلودگی روزانه ، خستگی یا کمبود انرژی هم باعث این مسئله می شود.

• مشکلات عملکرد در محل کار یا مدرسه یا در موقعیت های اجتماعی
• مشکلات رفتاری مربوط به زمان خواب یا ترس از تاریکی
• داشتن کودک مبتلا به اختلال کابوس می تواند باعث اختلال و پریشانی قابل توجه در خواب والدین یا مراقبان شود.

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟

کابوس های گاه به گاه معمولاً جای نگرانی ندارند. اگر کودک شما کابوس می بیند، می توانید به سادگی در یک معاینه معمول کودک از این اتفاق نام ببرید. اگر کابوس دیدید با پزشک خود مشورت کنید:

• مرتباً اتفاق می افتد و با گذشت زمان ادامه می یابد.
• به طور معمول خواب را مختل می کند.
• باعث ترس از خوابیدن شده است.
• مشکلات رفتاری در روز یا مشکل در عملکرد را ایجاد کرده است.

علل کابوس های مکرر

پزشکان از اختلال کابوس به عنوان پاراسومنیا یاد می کنند. نوعی اختلال خواب که شامل تجارب نامطلوبی است که هنگام خواب، در طول خواب یا هنگام بیدار شدن رخ می دهد. کابوس ها معمولاً در مرحله خواب که به حرکت سریع چشم (REM) معروف است رخ می دهد. علت دقیق کابوس ها مشخص نیست.

چرا کابوس های مکرر می بینیم؟

وقتی به کابوس فکر می کنیم، اغلب این رویا های بد را با کودکانی مرتبط می کنیم که از هیولاهای زیر تخت یا چیزهایی که در تاریکی کمین کرده اند ترس دارند. اما بزرگسالان نیز غالباً کابوس می بینند. گاهی اوقات کابوس ها تکرار می شوند. یک کابوس تکراری به عنوان یک رویای ناخوشایند تعریف می شود که در طول مدت طولانی بارها و بارها تکرار می شود. شاید شما آرزو داشته باشید که هفته ای یک بار مورد حملات قرار بگیرید. یا شاید کابوس شما درگیر حادثه ای از یک عزیز باشد و هر بار که به خواب می روید آن را تجربه کنید. هر نوع کابوس تکراری که داشته باشید، احساس وحشتناکی در زمان بیدار شدن از خواب است. وقتی می دانید که احتمالاً یک کابوس دیگر خواهید دید خوابیدن حتی ترسناک تر خواهد بود. خوشبختانه درک اولین کابوس های شبانه روزی شما می تواند اولین قدم برای رفع آن ها باشد.

علل بالقوه دیدن مکرر کابوس ها

در حالی که مدتهاست که رویاها مردم را مجذوب خود کرده اند ، اما هنوز چیز کمی در مورد اینکه چرا خواب می بینیم شناخته نشده است. و در مورد اینکه آیا رویا ها معنای عمیق تری دارند، اتفاق نظر کمی وجود دارد. حتی کمتر در مورد کابوس ها اطلاعات مورد نیازی  شناخته شده است. در حالی که برخی از محققان فکر می کنند کابوس ها ممکن است ناشی از عدم تعادل شیمیایی در مغز باشد، برخی دیگر معتقدند که این مسائل ناشی از مسائل ریشه دار یا تجربیات آسیب زا است. هنوز ، برخی معتقدند که کابوس ها به سادگی نشانه ای از تخیل زنده است.

نیازهای روانشناختی برآورده نشده

برخی از محققان معتقدند که کابوس های مکرر ناشی از برآورده نشدن نیازهای روانشناختی مانند خودمختاری، صلاحیت و وابستگی است. این نیاز های برآورده نشده می تواند به رویاهایی مکرر منجر شود و در بعضی موارد کابوس های مکرر به عنوان تلاشی برای پردازش و تلفیق این تجربیات به وجود می آید.

مواد و داروها

داروها، مواد و الکل ممکن است در مواد شیمیایی مغز تداخل ایجاد کرده و احتمال کابوس های شبانه را افزایش دهند. مطالعات نشان داده است که آرام بخش ها، بتا بلاکرها و آمفتامین ها به ویژه باعث کابوس می شوند. در برخی موارد، خارج شدن از مواد همچنین می تواند منجر به کابوس های مکرر شود.

PTSD

کابوس یکی از رایج ترین علائم PTSD است. آنها اغلب شامل تجربه مجدد همان ضربه ای است که در زندگی واقعی تحمل شده است (اگرچه ممکن است به نظر برسد با یک ضربه خاص واقعی نیز ارتباطی ندارند) .

اختلال شخصیت مرزی و کابوس های مکرر

اختلال شخصیت مرزی نوعی اختلال سلامت روان است که با مسائل مربوط به تصویر از خود، دشواری مدیریت احساسات و رفتار و الگویی از روابط ناپایدار مشخص می شود. حدود 49٪ افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ، کابوس می بینند.

بی نظمی کابوس

برخی از افراد با کابوس های مکرر ممکن است واجد شرایط تشخیص “اختلال کابوس” باشند. اختلال کابوس یک بیماری بهداشت روانی است که توسط

• قسمت های مکرر رویاهای به خاطر سپرده شده که معمولاً شامل تلاش برای جلوگیری از تهدید به زنده ماندن یا یکپارچگی جسمی است.
• هوشیاری سریع هنگام بیدار شدن از خواب
• پریشانی یا اختلال قابل توجه در فعالیت های اجتماعی ، شغلی یا سایر زمینه ها
• به منظور دستیابی به معیارهای تشخیص ، علائم را نمی توان با ماده تغییر دهنده خلق توضیح داد

استرس یا اضطراب

 بعضی اوقات استرس های عادی زندگی روزمره مانند مشکلی در خانه یا مدرسه باعث کابوس می شود. یک تغییر بزرگ، مانند حرکت یا مرگ یکی از عزیزان، می تواند همان تأثیر را داشته باشد. تجربه اضطراب با خطر بیشتر دیدن کابوس همراه است.