رابطه بین ویژگی های شخصیتی و رضایت زناشویی

از ویژگی های شخصیتی می توان برای پیش بینی رفتارهای افراد در شرایط مختلف زندگی، از جمله موقعیت های زندگی زناشویی استفاده کرد. رضایت زناشویی متأثر از عوامل مختلف، معیاری است که برای ارزیابی کیفیت روابط زوجین مورد استفاده قرار می گیرد. هدف از این مطالعه مروری بر مطالعات ایرانی در رابطه بین ویژگی های شخصیتی و رضایت زناشویی است. قصد ما بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی و رضایت زناشویی می باشد. اگر در ارتباط با شرایط زندگی مشترک نیاز به مشاوره دارید می توانید با متخصصان مرکز مشاوره همکده در ارتباط باشید. مرکز مشاوره همکده اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره در ایران می باشد. این مرکز ارائه دهنده خدمات حضوری و مشاوره تلفنی روان شناسی می باشد.

زمینه های بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی و رضایت زناشویی

بسیاری از زوج ها ازدواج را یک عهد مقدس می دانند که منجر به تشکیل خانواده می شود. ثبات ساختار خانواده به کیفیت روابط زوجین بستگی دارد. روابط زناشویی ناکارآمد یا ازدواج های ناموفق نه تنها سلامت روانی زوجین را تهدید می کند بلکه بقای واحد خانواده را نیز به خطر می اندازد. با وجود این واقعیت که نیمی از اولین ازدواج ها در ایالات متحده به طلاق ختم می شود، تصمیم به طلاق لزوما به این معنا نیست که مردم نمی خواهند دوباره ازدواج کنند و زندگی شادی داشته باشند. بنابراین، دو سوم زوجین در ایالات متحده در عرض 5 سال پس از طلاق دوباره ازدواج می کنند.

رضایت زناشویی ناشی از رضایت جنسی و عاطفی معیاری از کیفیت روابط زوجین است که ارزیابی ذهنی آنها از کیفیت رابطه آنها را نشان می دهد. رضایت زناشویی یک مفهوم چند بعدی است که شامل جنبه های مختلف روابط زناشویی از جمله سازگاری، شادی، صداقت و تعهد است. رضایت زناشویی یک مفهوم چند بعدی است که شامل جنبه های مختلف روابط زناشویی است.

آیا رضایت زناشویی به صورت خودکار کسب می شود؟

رضایت زناشویی یک حالت روانی است که به طور خودکار به دست نمی آید، اما نیازمند تلاش مستمر زن و شوهر برای تحقق آن است، به ویژه در سالهای اولیه ازدواج، زیرا در این مرحله، رضایت زناشویی ناپایدار است و روابط زناشویی در خطر است. یک زن و شوهر زمانی رضایت زناشویی را تجربه می کنند که رابطه زناشویی آنها مطابق انتظاراتشان باشد. ازدواج پیوند بین دو فرد با شخصیت های متفاوت است.

کلاکستون اظهار می کند که رابطه عاشقانه طولانی مدت و ایده آل مستلزم آن است که افراد در ارزیابی شریک زندگی خود از ویژگی های بدنی فراتر رفته و ویژگی های شخصیتی را در نظر بگیرند. عوامل مختلف، مانند وضعیت اقتصادی اجتماعی، تحصیلات، سن، قومیت، باورهای مذهبی، جذابیت جسمانی، ضریب هوش و ارزش ها و نگرش های شخصی بر رضایت زناشویی تأثیر می گذارد و می تواند سطح بالاتری از رضایت زناشویی را در زوجین پیش بینی کند

ویژگی های شخصیتی و تاثیر بر ازدواج و رابطه

ویژگی های شخصیتی از جمله عوامل موثر بر رضایت زناشویی است. کارنی و همکاران نتیجه گرفتند که شخصیت رضایت از زندگی را پیش بینی می کند. با توجه به اینکه افراد با ویژگی های شخصیتی متفاوتی ازدواج می کنند، می توان گفت رابطه زناشویی پیوندی بین دو شخصیت متفاوت است. از سوی دیگر، مردم تمایل دارند ویژگی های رفتاری و عملکردی خود را به شریک خود تحمیل کنند. بنابراین، شخصیت آنها می تواند عامل استرس زا در روابط زناشویی آنها باشد. سالهاست که تعریف شخصیت برای محققان چالشی بود، بنابراین تعاریف متفاوتی برای این مفهوم ارائه شد. اگرچه بسیاری از ویژگی های شخصیتی مختلف وجود دارد، اما امروزه اکثر محققان با این موضوع موافق هستند.

مدل پنج عاملی می تواند جنبه های مختلف شخصیت را به درستی توصیف کند.

بر اساس این مدل، شخصیت دارای پنج بعد است: روان رنجوری، برون گرایی، گشودگی، رضایت و وظیفه شناسی. روان رنجوری به تمایل فرد برای تجربه احساساتی مانند اضطراب، خصومت، تکانشگری، افسردگی و عزت نفس پایین اشاره دارد. افراد برون گرا به احتمال زیاد مثبت اندیش، قاطع و متعهد هستند. گشودگی به ویژگی هایی مانند کنجکاوی، هنر دوست داشتن و خرد مرتبط است. موافقت با ویژگی هایی مانند مهربانی، سخاوت، همدلی و نوع دوستی مرتبط است. افراد با وجدان تمایل به اعتماد و نظم و انضباط شخصی دارند و هدف خود را برای دستیابی به موفقیت نشان می دهند افراد با ویژگی های شخصیتی متفاوت می توانند نگرش های متفاوتی نسبت به جنبه های مختلف رضایت زناشویی داشته باشند.

در سال های اخیر تعداد ازدواج ها در ایران به دلایل مختلف کاهش یافته و آمار طلاق به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. ویژگی های شخصیتی زوجین می تواند یکی از عوامل مرتبط با طلاق و رضایت زناشویی باشد. مطالعات ایران بر روی این موضوع نتایج متناقضی را گزارش کرده است. برخی از مطالعات به نتایج جامعی منجر نشده اند و فقط رابطه یک ویژگی شخصیتی (به ویژه روان رنجوری) را با رضایت زناشویی ارزیابی کرده اند.

نتایج آماری همبستگی رضایت زناشویی و ویژگی های شخصیتی

بر اساس نتایج، ضرایب همبستگی زیر بین رضایت زناشویی و ویژگی های شخصیتی یافت شد: r = – 0.439 با روان رنجوری (با 95٪ فاصله اطمینان [CI]: 0.27-0.60)، r = 0.833 با برونگرایی (با 95٪ CI: 0.77-0.88)، r = 0.777 با باز بودن (با 95٪ CI: 0.70-0.84)، r = 0.855 با رضایت (با 95٪ CI: 0.80-0.90) و r = 0.90 با وظیفه شناسی (با 95٪ CI: 0.84 –0.95). شرکت کنندگان در مطالعات مورد بررسی به دو گروه تقسیم شدند: کارمندان دولت و عموم مردم.

یافته های بر اساس این جمعیت ها نشان داد که در هر دو گروه، بیشترین همبستگی بین رضایت زناشویی و وظیفه شناسی و کمترین همبستگی بین رضایت زناشویی و روان رنجوری وجود دارد.

یافته های بر اساس منطقه مقاله نشان داد که در همه مناطق ایران (به جز منطقه 2) بیشترین همبستگی بین رضایت زناشویی و وظیفه شناسی و کمترین همبستگی بین رضایت زناشویی و روان رنجوری وجود دارد. یافته های بر اساس زبان مقاله نشان داد که رضایت زناشویی بیشترین ارتباط را با وظیفه شناسی و کمترین ارتباط را با روان رنجوری دارد.

بحثی بر روند همبستگی رضایت زناشویی و ویژگی های شخصیتی

مطالعه حاضر با هدف بررسی همبستگی بین رضایت زناشویی و ویژگی های شخصیتی نشان داد که رضایت زناشویی با روان رنجوری رابطه منفی دارد. این یافته با یافته های یک مطالعه طولی توسط Caughlin و همکاران مطابقت دارد. در یک مطالعه طولی توسط فیشر و مک نالتی با 72 زوج در اوهایو، ایالات متحده، سطوح بالای روان رنجورخوانی سطح پایین رضایت زناشویی را 1 سال بعد پیش بینی کرد.

افراد مبتلا به روان رنجوری عصبی اغلب احساساتی مانند اندوه، عصبانیت و نارضایتی از خود را تجربه می کنند. احساساتی که می تواند شادی کلی آنها را در زندگی کاهش دهد. از آنجا که این افراد به احتمال زیاد بدخلق و تحریک پذیر هستند. انتظار نمی رود سطح بالاتری از رضایت زناشویی را تجربه کنند. بارلدز نشان داد که روان رنجورخوانی رضایت زناشویی را کاهش می دهد. در مطالعه ای توسط کارنی و بردبری، روان رنجوری 10 درصد از واریانس رضایت زناشویی را توضیح داد. افراد مبتلا به روان رنجورخویی شادی کمتری احساس می کنند زیرا بر رویدادهای منفی زندگی تأکید بیشتری دارند.

دلایل دیگر برای سطوح پایین رضایت زناشویی در افراد مبتلا به روان رنجوری بالا عبارتند از: تفسیر منفی از رویدادهای مبهم، تعاملات منفی با شریک رندگی، رفتارهای منفی بین فردی در هنگام درگیری و بیرونی شدن بیشتر پرخاشگرانه و سطح پایین رضایت جنسی.

تاثیر نگرش بر رضایت زناشویی

نگرش بر رضایت زناشویی تأثیر می گذارد. با توجه به اینکه نگرش به شخصیت بستگی دارد. می توان نتیجه گرفت که افراد با ویژگی های شخصیتی متفاوت نگرش متفاوتی نسبت به ازدواج دارند. این می تواند بر رضایت زناشویی آنها تأثیر بگذارد. در مطالعه حاضر، هدف ما بررسی رابطه بین رضایت زناشویی و ویژگی های شخصیتی در سالمندان ایرانی بود. افراد مبتلا به روان رنجوری عصبی تمایل دارند که با عوامل استرس زای زندگی سازگاری کمتری داشته باشند. و به احتمال زیاد موقعیت های عادی را تهدیدآمیز یا ناامیدی های کوچک را ناامیدی شدید تعبیر می کنند.

رضایت از زندگی فراز و نشیب های زیادی دارد که مستلزم صبر و بخشش هر دو طرف است. اما افراد مبتلا به روان رنجورخویی تمایل دارند در مواجهه با این مشکلات دچار استرس و بدخلقی شوند. بنابراین نه تنها روابط زناشویی بلکه زندگی اجتماعی و حرفه ای آنها را نیز به خطر می اندازد. اثرات منفی روان رنجوری بر رضایت زناشویی ممکن است از طریق ایجاد اضطراب، تنش، ترحم، خصومت، جستجوی نادرست، تکانشگری، افسرگی و عزت نفس پایین باشد.

ویژگی های شخصیتی مانند بی ثباتی عاطفی و روان رنجورخویی ممکن است زوجین را در حالت آسیب پذیری مداوم نگه دارد و بر نحوه سازگاری آنها با عوامل استرس زای زندگی تأثیر بگذارد. یک مطالعه طولی 13 ساله در بین زوج ها نشان داد که تعامل منفی زناشویی ناشی از روان رنجوری زیاد است. به عبارت دیگر، مشخص شد که افراد مبتلا به روان رنجوری عصبی تمایل به رفتار منفی نسبت به شرکای خود دارند که به نوبه خود رضایت زناشویی را در هر دو طرف کاهش می دهد.

همبستگی بین رضایت زناشویی و وظیفه شناسی

در مطالعه حاضر؛ همبستگی قوی بین رضایت زناشویی و وظیفه شناسی وجود دارد. که با یافته های Claxton و همکاران سازگار است. با توجه به این که افراد وظیفه شناسی نظم و انضباط، اصولگرا و قادر به مدیریت موثر مسائل مربوط به روابط هستند. انتظار می رود سطح بالایی از رضایت زناشویی را تجربه کنند. انگل و همکاران (2002) دریافتند که وظیفه شناسی بهترین پیش بینی کننده صمیمیت و تعهد زوجین در مردان است. آنها معتقد بودند که افراد وظیفه شناسی در روابط خود صمیمیت بیشتری نشان می دهند. بنابراین آنها بیشتر قادر به ایجاد روابط موفق هستند.

شیوتا و همکارانش در تحقیقی که بر روی زوج های 40 تا 70 ساله که بیش از 15 سال ازدواج کرده بودند، انجام شد. دریافتند که رضایت زناشویی با برون گرایی و وظیفه شناسی همبستگی قوی دارد.

سخن آخر

از آنجا که ویژگی های شخصیتی در طول زمان نسبتاً پایدار هستند. می توان از آنها برای پیش بینی رفتارهای فرد در شرایط مختلف زندگی، از جمله روابط زناشویی استفاده کرد. بررسی ویژگی های شخصیتی زوجین می تواند دانش ما را در مورد ویژگی های شخصیتی مربوط به رضایت زناشویی ضعیف که خطر جدایی و طلاق را افزایش می دهد و همچنین ویژگی های شخصیتی که با یک رابطه زناشویی بهتر، سالم تر و با ثبات تر مرتبط است، بهبود بخشد.