نشانه ها، تشخیص و درمان کاهش میل جنسی در زنان

اختلال میل جنسی هیپواکتیو که با نام اختلالات میل جنسی در زنان نیز شناخته می شود نوعی ناکارآمدی جنسی است که باعث کاهش تمایل جنسی در زنان می شود. بسیاری از زنان با علائم اختلال هیپواکتیو به عنوان اثرات اجتناب ناپذیر پیری یا تغییرات در بدن مواجه می شوند. اگر کاهش میل جنسی روی کیفیت زندگی شما اثر گذاشته شاید زمان آن رسیده تا با پزشک خود مشورت کنید. کاهش میل جنسی در زنان نشانه های خاصی دارد.

علائم اختلال هیپواکتیو یا کاهش میل جنسی در زنان کدام اند؟

در حالی که نوسانات میل جنسی عادی است اما زنی که دچار این اختلال شده باشد اغلب برای شش ماه یا بیشتر تجربه ی کاهش میل جنسی را دارد.

اگر تغییرات شما در میل جنسی بسیار شدید بوده و روی روابط یا اعتماد به نفستان اثر گذاشته است شاید علت اختلال کاهش میل جنسی باشد.

علائم همراه با این اختلال عبارتند از:

• عدم علاقه به شروع رابطه ی جنسی
• عدم علاقه یا تمایل کم به فعالیت جنسی
• به سختی از رابطه ی جنسی لذت می برد.
• افکار و فانتزی های جنسی بسیار کم یا صفر
• نداشتن احساسات لذت بخش زمان تحریک بخش های جنسی بدن

پزشک چگونه این کاهش میل جنسی در زنان را تشخیص می دهد؟

برخلاف شرایط دیگر در سلامت، هیچ آزمایش خاصی برای تشخیص این مشکل وجود ندارد.

در ابتدا باید علائم خود را به پزشک بگویید. شاید پزشک سوالاتی بپرسد که چگونه کاهش میل جنسی روی سلامت و زندگی شما اثر گذاشته است.

پزشک شما سعی می کند تا علت پنهان در ایجاد این شرایط را تشخیص دهد. این علل می توانند فیزیکی، عاطفی یا ترکیبی از هردو باشند.

علل فیزیکی اختلال هیپواکتیو عبارتند از:

• آرتروز
• دیابت
• بیماری های رگ های کرونری
• کاهش سطح استروژن یا تستوسترون
• تغییرات هورمونی در طول بارداری یا بعد از آن
• خستگی برای کار زیاد، خانواده یا برنامه های درسی
• مصرف داروهای خاصی که روی میل جنسی اثر دارند.

علل عاطفی اختلال کاهش میل جنسی در زنان عبارتند از:

• سابقه ی خشونت جنسی
• مشکلات در اعتماد به شریک جنسی
• سابقه ی اضطراب، افسردگی یا اعتماد به نفس کم

پزشک ممکن است تستی از دهانه ی رحم تجویز کند تا هرگونه تغییراتی که روی میل جنسی شما اثر داشته اند را تشخیص دهد. تست خون برای چک کردن سطح هورمون های تحت تاثیر نیز انجام خواهد شد.

با این وجود گاهی علت خاصی برای این اختلال وجود ندارد. این بدان معنا نیست که اختلال هیپواکتیو دیگر قابل درمان نمی باشد.

پزشکان چطور اختلال هیپواکتیو را درمان می کنند؟

راه های متعددی برای درمان این اختلال استفاده می شوند. برای یافتن درمان صحیح باید علت پنهان در بروز علائم را پیدا کنید.

پزشک می پرسد آیا در حال حاضر دارویی مصرف می کنید یا نه. برخی داروها تاثیری منفی روی میل جنسی دارند.

برای مثال برخی داروهای ضدافسردگی می توانند باعث کاهش میل جنسی شوند. در برخی موارد پزشک شاید دارویی با عارضه ی جانبی کمتر تجویز نماید.

بدون نظر پزشک مصرف داروهای ضدافسردگی را قطع نکنید.

اگر به نظر می رسید مشکلات عاطفی ریشه ی علائم شما هستند پزشک شما شاید مشاوره را پینشهاد دهد. یک متخصص نه تنها به شما آموزش می دهد چطور روابط بهتری با هم داشته باشید بلکه می تواند تکنیک های جنسی برای تجربیات لذت بخش تری را آموزش دهد.

تغییرات سطح استروژن برای زنان در سنین قبل و بعد از یائسگی متداول است. این مشکل باعث کاهش جریان خون به واژن خواهد شد.

اگر کاهش سطح استروژن باعث علائم اختلال هیپواکتیو شده اند استروژن درمانی پیشنهاد می شود. پزشک استفاده از کرم، شیاف طبی یا حلقه ای که استروژن را در واژن آزاد می سازد را تجویز خواهد کرد. این کار بدون عوارض جانبی ناخواسته ی مصرف قرص های استروژن می توانند جریان خون در واژن را زیاد کنند.

گزینه ی درمانی دیگر تایید شده توسط FDA قرص flibanserin است. این دارو میل جنسی در زنان دچار اختلال  تمایل جنسی را بهبود خواهد بخشید.

با این وجود این دارو برای همه مناسب نیست. عوارض جانبی آن می تواند افت فشار خون ( کاهش فشارخون )، سرگیجه و غش کردن باشد.

تغییرات زندگی می تواند استرس را کاهش داده و میل جنسی زنان را بهبود بخشد. از جمله:

• ورزش منظم
• گذاشتن زمانی برای صمیمیت بیشتر
• تمرین تکنیک های کاهش استرس، مانند صحبت با حضور ذهن
• اجتناب از موادی که روی میل جنسی اثر دارند، مانند الکل و تنباکو
• تجربیات جنسی (مانند پوزیشن های مختلف، نقش بازی کردن یا اسباب بازی های جنسی)

تاثیری که کاهش میل جنسی روی زندگی شما دارد را دست کم نگیرید. اگر حس کردید علائم اختلال هیپواکیو روی کیفیت زندگی شما اثر گذاشته اند با پزشک خود صحبت کنید. گزینه های درمانی برای شما وجود خواهد داشت.

آیا زمان صحبت با پزشک در مورد کاهش میل جنسی است؟

• رابطه ی جنسی شما روی روابط با همسرتان اثر گذاشته است.

رابطه ی جنسی، صمیمیت و روابط سالم اغلب باهم در ارتباط اند. وقتی میل جنسی یک زن کم می شود روابط  او نیز تحت تاثیر قرار خواهد گرفت.

داشتن استرس در مورد کمبود میل جنسی می تواند روی رابطه ی شما نقش داشته باشد. همسر شما شاید در درک این تغییر در تمایل جنسی مشکل داشته باشد و تصور کند عدم علاقه ی شما برای این است که از نظر جنسی او را نمی خواهید یا دوست ندارید به هم نزدیک باشید.

اختلالات جنسی متعدد وعلل پنهان با کاهش میل جنسی در ارتباط اند. یکی از این ها اختلال جنسی هیپواکتیو است که با نام اختلال جنسی زنان شناخته می شود. این شرایط حاد باعث می شود زنان تمایل جنسی کمتری داشته و باعث ایجاد استرس می گردد.

اختلال تمایل جنسی زنان مشکل جنسی متداولی است که روی خانم ها اثر می گذارد. اگر رابطه ی شما تحت تاثیر تغییرات میل جنسی قرار گرفته است با پزشک خود مشورت کنید تا بفهمید علت این اختلال یا مشکلات دیگر چیست. این اختلال قابل درمان است.

• رابطه ی جنسی روی کیفیت زندگی شما اثر دارد.

میل جنسی کم تنها روی روابط اثرگذار نیست؛ این مشکل می تواند روی کیفیت کلی زندگی تاثیرگذار باشد.علائم آن عبارتند از:

• درمان های خانگی اثر نداشته اند.
• نگرانی در مورد علت کاهش میل جنسی
• احساس استرس به خاطر نداشتن میل جنسی 
• ترس از اینکه به خاطر میل جنسی کم دیگر جذاب یا خواستنی نیستید.
• داشتن لذت کمتر از فعالیت هایی که در کنار رابطه ی جنسی داشته اید.
• اجتناب از دیدن دوستان، زیرا می ترسید موضوع رابطه ی جنسی مطرح شود.

با وجود اطلاعات زیادی که در اینترنت در دسترس است قبل از رفتن نزد پزشک هنوز هم به دنبال یافتن اطلاعات جدیدی هستید. شاید صحبت راحت تر با همسر خود را امتحان کرده باشید، پوزیشن های جنسی متعددی را استفاده کردید، یا برای انواع مختلف از تحریک از اسباب بازی های جنسی متنوع استفاده کرده اید. همچنین تکنیک های کاهش استرس را تمرین کرده باشید. اما اگر این درمان ها به طور موثری باعث افزایش میل جنسی شما نشده اند وقت آن رسیده تا نزد یک متخصص بروید.