انواع اختلال خلقی را بشناسید.

اختلال خلقی وضعیتی است که به شدت بر خلق و خو و عملکرد های مرتبط با آن در یک فرد تأثیر می گذارد. اختلال خلقی یک اصطلاح کلی است که به انواع مختلف اختلالات افسردگی و اختلالات دوقطبی اشاره دارد که همگی بر خلق و خو تأثیر می گذارند. در صورت ابتلا به هر گونه اختلال خلقی، این احتمال وجود دارد که خلق و خوی شما از بسیار پایین (افسرده) تا بسیار زیاد یا تحریک پذیر (مانیک) متغیر باشد. پس بهتر است علائم انواع اختلال خلقی را بشناسید تا در صورت بروز بتوانید سریعا آنها را بشناسید و برای درمان به موقع و فوری وضعیت خود اقدام کنید. برای همین ما سعی کرده ایم در این مقاله از همکده انواع اختلال خلقی را مورد بررسی قرار دهیم.

انواع اختلالات خلقی

با به روز رسانی  راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) در سال 2013، اختلالات خلقی به دو گروه اختلالات دوقطبی و وابسته به آن و اختلالات افسردگی تقسیم می شوند. طبق این دسته بندی انواع اختلالات خلقی، عبارتند از:

اختلال افسردگی اساسی (MDD)

MDD همان چیزی است که ما اغلب آن را به عنوان افسردگی بالینی می شنویم. این نوع از افسردگی شامل دوره های غم و اندوه شدید، ناامیدی یا پوچی همراه با انواع علائم فیزیکی، شناختی و عاطفی است.

اختلال دوقطبی I

 این اختلال در گذشته افسردگی شیدایی نامیده می شد. شیدایی با خلق و خوی سرخوشانه و یا تحریک پذیر و افزایش انرژی یا فعالیت تشخیص داده می شود. در طول دوره های شیدایی، افراد مبتلا به دوقطبی نیز به طور منظم درگیر فعالیت های مخاطره آمیزی می شوند که ممکن است منجر به بروز عواقب منفی برای خود و یا دیگران شود.

اختلال دوقطبی II

برای تشخیص دوقطبی II، فرد باید حداقل یک دوره هیپومانیا فعلی یا گذشته (خفیف تر از شیدایی) و حداقل یک دوره افسردگی اساسی فعلی یا گذشته داشته باشد.

اختلال سیکلوتیمیک

تشخیص این نوع از اختلال، حداقل به دو سال سابقه از اپیزودهایی که شبیه هیپومانیا و شبیه افسردگی اساسی هستند بستگی دارد.

اختلال دوقطبی و مرتبط با آن به دلیل یک بیماری دیگر

برخی از بیماری های زمینه ای در واقع می توانند منجر به بروز علائم اختلال دوقطبی شوند. اختلال دوقطبی زمانی تشخیص داده می شود که شواهد نشان دهد که اختلال خلقی نتیجه فیزیولوژیکی مستقیم یک بیماری زمینه ای (نه روانی) است.

اختلال افسردگی ناشی از یک بیماری دیگر

انواع اختلال خلقی را بشناسید. || مرکز مشاوره همکده

مشابه اختلال دوقطبی مربوط به یک بیماری پزشکی دیگر، این تشخیص برای افرادی که علائم افسردگی را دارند استفاده می شود. با این حال، علائم به طور مستقیم توسط یک بیماری زمینه ای مانند کم کاری تیروئید ایجاد می شود.

اختلال دوقطبی ناشی از مواد/دارو: نوعی از اختلال دو قطبی را توصیف می‌کند که علائم اختلال دوقطبی را در نتیجه مصرف الکل، مواد مخدر یا دارو بروز دهد.

اختلال افسردگی ناشی از مواد/دارو: این اختلال زمانی تشخیص داده می‌شود که یک فرد اختلال افسردگی را در نتیجه مصرف الکل، مواد مخدر یا دارو تجربه کند.

سایر اختلالات دوقطبی مشخص یا نامشخص: این تشخیص‌ها ممکن است زمانی مورد استفاده قرار گیرند که فردی معیارهای هر نوع اختلال دوقطبی دیگری را نداشته باشد، اما علائم دوقطبی را تجربه می‌کند (مانند دوره هیپومانیک که فقط دو روز طول می‌کشد).

سایر اختلالات افسردگی مشخص یا نامشخص: در این شرایط فرد یک اختلال افسردگی را تجربه می‌کند، اما از نظر تشخیصی معیارهای کامل هیچ اختلال افسردگی دیگری را ندارد.

اختلالات خلقی جدید

DSM-5 سه اختلال خلقی جدید را به لیست اختلالات قبلی اضافه می کند که عبارتند از:

اختلال در تنظیم خلقی مخرب: این اختلال افسردگی به DSM-5 برای تشخیص کودکان 6 تا 18 ساله که تحریک پذیری و عصبانیت مداوم و دوره های مکرر طغیان شدید خلق و خوی بدون هیچ گونه تحریک قابل توجهی از خود نشان می دهند، اضافه شد.

اختلال افسردگی مداوم: این تشخیص به معنای اختلال افسردگی اساسی مزمنی که برای دو یا چند سال ادامه پیدا می کند و آنچه قبلاً به عنوان اختلال دیس تایمیک یا دیس تایمیا شناخته می شد، کاربرد دارد. در اصل یک نوع درجه پایین افسردگی است.

اختلال نارسایی پیش از قاعدگی: این تشخیص بر اساس وجود یک یا چند علامت خاص در هفته قبل از شروع قاعدگی و به دنبال آن برطرف شدن این علائم پس از شروع است. علائم شامل نوسانات خلقی، تحریک پذیری  یا عصبانیت، خلق افسرده یا ناامیدی، و اضطراب یا تنش، و همچنین یک یا چند مورد از هفت علامت خلقی دیگر، در مجموع حداقل پنج علامت است.

DSM-5، بازنگری متن (DSM-5-TR) دسته جدیدی را در فصل اختلالات افسردگی و اختلالات دوقطبی اضافه کرد که به آن اختلال خلقی نامشخص می‌گویند.

با یک اختلال خلقی نامشخص، یک فرد علائم مشخصه یک اختلال خلقی را نشان می دهد، اما معیارهای پزشکی برای تشخیص اختلال افسردگی یا دوقطبی (از جمله اختلال دوقطبی نامشخص یا اختلال افسردگی نامشخص) را ندارد.

شایع ترین علائم اختلالات خلقی

انواع اختلال خلقی را بشناسید. || مرکز مشاوره همکده

اختلالات خلقی می تواند منجر به بروز مشکلاتی در انجام وظایف و خواسته های روزمره زندگی شود. برخی از افراد، به ویژه کودکان، ممکن است علائم جسمی افسردگی مانند سردردهای غیر قابل توضیح یا معده درد داشته باشند. از آنجایی که انواع مختلفی از اختلالات خلقی وجود دارد، می توانند اثرات بسیار متفاوتی بر کیفیت زندگی داشته باشند. به طور کلی، علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • خستگی
  • اضطراب
  • احساس گناه
  • تحریک پذیری
  • مشکل در تمرکز
  • مشکلات تصمیم گیری
  • افکار مردن و یا خودکشی
  • غذا خوردن کم یا زیادتر از حد معمول
  • احساس نداشتن انرژی برای مراقبت
  • مشکل در خوابیدن یا خواب بیش از حد معمول
  • احساس انزوا، غمگینی، ناامیدی و بی ارزشی
  • از دست دادن علاقه به فعالیت هایی که زمانی از آنها لذت می برد.

در صورت ابتلا به اختلالات خلقی، این علائم ادامه دارند و در نهایت شروع به تأثیر منفی بر زندگی روزمره فرد می کنند.

شایع ترین علل اختلال خلقی

هیچ‌ کس علت دقیق اختلالات خلقی را نمی‌داند، اما به نظر می‌رسد عوامل مختلفی در بروز این اختلالات نقش دارند و معمولاً جنبه ارثی دارند. اما به طور کلی عدم تعادل شیمیایی در مغز محتمل ترین علت است. همچنین وقوع رویدادهای استرس‌زای زندگی مانند مرگ، طلاق، یا ضربه‌های روانی نیز می‌توانند باعث بروز افسردگی شوند، به خصوص اگر فردی قبلاً سابقه ابتلا یا سابقه خانوادگی آن را داشته باشد.

اختلال خلقی چگونه تشخیص داده می شوند؟

اختلالات خلقی باید توسط یک متخصص سلامت روان مانند روانپزشک به درستی تشخیص داده و درمان شوند. اگر هر یک از علائم شما در زندگی شما اختلال ایجاد کرده است، به خصوص اگر افکار خودکشی دارید، باید فوراً از یک روانپزشک مجرب کمک بگیرید. پزشک می‌تواند با انجام یک معاینه جسمی و آزمایش‌های آزمایشگاهی برای رد و حتی تایید هر گونه دلایل فیزیکی علائم شما همراه با ارزیابی روان‌پزشکی، بیماری شما را تشخیص دهد.

آیا اختلال خلقی قابل درمان هستند؟

انواع اختلال خلقی را بشناسید. || مرکز مشاوره همکده

میلیون ها نفر اختلالات خلقی را تجربه می کنند و با موفقیت درمان می شوند. حتی درمان به آنها کمک می کند زندگی بهتری داشته باشند. درمان‌های اختلالات خلقی می‌تواند شامل روان‌ درمانی، که به عنوان گفتگو درمانی نیز شناخته می‌شود، و همچنین داروهایی برای کمک به تنظیم عدم تعادل شیمیایی در مغز باشد. ترکیبی از روان درمانی و دارو اغلب بهترین گزینه درمان برای اختلال خلقی هستند.

درمان CBT برای اختلال خلقی

درمان شناختی رفتاری (CBT) یک شکل رایج درمانی است که برای درمان بسیاری از بیماری های روانی از جمله افسردگی و اختلال دوقطبی استفاده می شود. در CBT، یک درمانگر به شما می آموزد که الگوهای افکار منفی را دوباره چارچوب بندی کنید و با استفاده از مکانیسم های مقابله ای سالم، رفتارهای بالقوه مضر را تغییر دهید.

نوع دیگری از درمان که ممکن است برای مبتلایان به اختلالات خلقی توصیه شود خانواده درمانی است. خانواده درمانی می تواند به عزیزان شما کمک کند تا در مورد وضعیت شما اطلاعات بیشتری کسب کنند. حتی می تواند به آنها کمک کند تا در طول درمان بهتر از شما حمایت کنند.

دارو برای اختلال خلقی

پزشک ممکن است برای فردی که اختلال خلقی دارد دارو های ضد افسردگی تجویز کند. داروهای ضد افسردگی برای درمان افسردگی و انواع خاصی از اختلال دوقطبی استفاده می شود. داروهای تثبیت کننده خلق و خو (مانند لیتیوم)، داروهای ضد روان پریشی غیر معمول یا داروهای ضد تشنج، اصلی ترین داروهای مورد استفاده برای درمان اختلال دوقطبی هستند. دپاکوت (والپروات سدیم)، لامیکتال (لاموتریژین) و تگرتول (کاربامازپین) داروهای ضد تشنج هستند که گاهی برای درمان علائم اختلال دوقطبی استفاده می شوند. داروهای ضد تشنج برای درمان تشنج در افراد مبتلا به صرع استفاده می شود، اما مشخص شده است که در درمان علائم اختلال دوقطبی نیز موثر هستند.

سخن آخر

اگر نگران هستید که ممکن است علائم یک اختلال خلقی داشته باشید، حتما با یک روانپزشک مشورت کنید که در صورت لزوم می تواند نوع اختلال خلقی شما را تشخیص دهد. هرچه صادقانه تر با پزشک ارتباط برقرار کنید، آنها بهتر می توانند با ارائه یک برنامه درمانی به شما کمک کنند.

منابع
https://www.verywellmind.com

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا