تعریف فرد Sociopath یا جامعه شناس و علائم آن

در روان شناسی تعاریف متفاوتی وجود دارد. تعریف های موجود در روان شناسی می تواند با باقی رشته ها متفاوت باشد. یک شخص جامعه شناس از نظر روان شناسی ویژگی های متفاوتی دارد. رفتار های هر فرد هم مختلف است. برای مثال شما نمی توانید دو شخص را پیدا کنید به یک گونه ارتباط برقرار می کنند. در مقاله های قبل در ارتباط با رفتار های مختلف در هر فردی صحبت کردیم. امروز می خواهیم درباره افراد با ویژگی رفتاری Sociopath صحبت کنیم. علائم این افراد نیز مختلف است.

در ادامه می خواهیم ببینیم آیا رفتار بر افراد تاثیر گذار خواهد بود یا خیر؟ این رفتار می تواند شامل گزینه های مختلفی باشد. برای مثال وقتی که فرد بتواند رفتار خود را در زمینه های مختلف بهبود بخشد می تواند توانایی‌اش خود را افزایش دهد. در ادامه این مقاله که در وبسایت همکده به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره تلفنی  روان شناسی در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است می خواهیم در ارتباط با تعریف فرد Sociopath یا جامعه شناس و علائم آن صحبت کنیم.

شناسایی یک فرد Sociopath یا جامعه شناس

برای برخی از افراد، شناسایی یک جامعه شناس آسان است، اما برای برخی دیگر، این علائم کاملاً ظریف است. با این وجود، رفتارها و ویژگی های اجتماعی-پاتاتیک باعث ایجاد مشکل در انواع روابط می شود و زندگی با یک جامعه شناس به ویژه دشوار است. در این مقاله، شما با تعریف رسمی sociopath همراه با شاخص های متداول مبنی بر اینکه شخصی ممکن است یکی باشد و نحوه برخورد با رفتار او را فرا خواهید گرفت. جامعه شناسی و تأثیر آن را در زندگی خود درک کنید.

Sociopath به چه شخصی گفته می شود؟

sociopath کسی است که در مورد هنجارهای اجتماعی کمبودهای مشخص و قابل توجهی داشته باشد. جامعه درمانی، که به عنوان اختلال شخصیت ضد اجتماعی نیز شناخته می شود، به طور گسترده ای به عنوان بیماری شناخته می شود که در آن فرد به احساسات شخص دیگری اهمیت نمی دهد یا به آن توجه نمی کند. به طور کلی، جامعه شناسان فاقد وجدان و همدلی هستند و رفتارهای ضد اجتماعی بالایی از خود نشان می دهند که پشیمانی کم و بدون آن را دارند. جامعه شناسان برای تجربه بیشتر احساسات تلاش می کنند. آن ها ممکن است احساس خشم و عصبانیت کنند، اما این به معنای خشونت همه نیست. آن ها همچنین ممکن است در بعضی مواقع احساس گناه یا پشیمانی کنند، اما این باعث نمی شود که آن ها عملکرد نامناسب داشته باشند.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

جامعه درمانی های دارای عملکرد بالا معمولاً ضریب هوشی بالاتر از حد متوسط ​​دارند و بدون اطلاع قبلی در جامعه کار می کنند. آن ها تمایل دارند که جذاب، باهوش و درنده باشند. آن ها تظاهر می کنند احساساتی دارند که ندارند و می دانند چگونه از دیگران بهره ببرند. بدخواه یا خودخواه بودن به معنای ابتلای فرد به این اختلال نیست، اما این ها علائم هشدار دهنده رایجی هستند.

sociopath  در مقابل روان پریشی

اصطلاح “سوسیوپات” غالباً با اصطلاح “روانی” عوض می شود زیرا هر دو دارای صفات مشابه هستند. گفته می شود، اخبار سلامت فعلی این افراد را به دو نوع متمایز طبقه بندی می کند. با این حال، آن ها تحت همان اختلال روانی قرار می گیرند، که یک اختلال شخصیت ضد اجتماعی است. اما، بین این دو تفاوت وجود دارد. در درجه اول، تفاوت در چگونگی شروع علائم است. کارشناسان معتقدند که رفتارهای اجتماعی-پاتاتیک ایجاد می شود، در حالی که شخصی با رفتارهای روانی-روانی متولد می شود.

بسیاری از رفتارها را می توان به عنوان یک جامعه درمانی پنداشت

بسیاری از رفتارها را می توان به عنوان یک جامعه درمانی پنداشت، بنابراین درک جامعه شناسی پدری بیش از یک تعریف اساسی نیاز دارد. علاوه بر این، اصطلاح “جامعه درمانی” به نفع اختلال شخصیت ضد اجتماعی در کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات ذهنی چاپ پنجم (DSM-5) کنار گذاشته شده است. اختلال شخصیت ضد اجتماعی نام خاص این اختلال است، در حالی که sociopath بیشتر به یک اصطلاح عامیانه تبدیل شده است که برای توصیف فرد مبتلا به این اختلال استفاده می شود.

طبیعت در برابر رفتار ها و The Sociopath

عبارت “طبیعت در برابر پرورش” توسط فرانسیس گالتون در اواخر دهه 1800 تصور شد. از آن زمان، برای توضیح دلایل بروز اختلالات روانی و چگونگی پیشرفت آن ها استفاده شده است. طبیعت شامل تمام عوامل محرک و  یا علل ناشی از ژنتیک و ترکیبات بیولوژیکی مانند عدم تعادل هورمونی و شیمیایی است. پرورش شامل تمام عوامل محیطی از قبیل تربیت، پویایی خانواده، اقتصاد، موقعیت های اجتماعی و تجربیات آسیب زا است.

زیست شناسی (طبیعت) و محیط (پرورش) و اختلال شخصیت ضد اجتماعی

زیست شناسی (طبیعت) و محیط (پرورش) هر دو در پیشرفت اختلال شخصیت ضد اجتماعی نقش دارند. در سمت طبیعت، ناحیه ای در مغز به نام قشر پیش پیشانی وجود دارد و وظیفه کنترل قضاوت، تکانشگری، پرخاشگری و تصمیم گیری را بر عهده دارد. این فرضیه وجود دارد که افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی ممکن است عدم تعادل شیمیایی در این ناحیه از مغز داشته باشند و از ارسال پیام هایی که رفتار مناسب را کنترل می کند، جلوگیری می کند.

جنبه های ژنتیکی اختلال شخصیت ضد اجتماعی در حال حاضر به طور کامل درک نشده است

جنبه های ژنتیکی اختلال شخصیت ضد اجتماعی در حال حاضر به طور کامل درک نشده است، اما بسیاری از ژن های مختلف می توانند شانس ابتلا به خصوصیات شخصیتی ضد اجتماعی را در فرد افزایش دهند. این امر به ویژه اگر محیط از آسیب شناسی اجتماعی نیز پشتیبانی کند، درست است. عوامل محیطی شامل مشکلات در اوایل کودکی مانند سو استفاده، ضربه و غفلت است. به همین ترتیب، رفتار ضداجتماعی یک سوسیوپات غالباً از کودکی آغاز می شود، اما به طور کلی این بیماری تا سن 18 سالگی تشخیص داده نمی شود. در این میان، در نوجوانان صفات اجتماعی پات را گاهی “اختلال در رفتار” می نامند.

نشانه های یک Sociopath

ردیابی جامعه شناسان ممکن است دشوار باشد زیرا آن ها می دانند چگونه از لحاظ اجتماعی جا بیفتند. در حقیقت، جامعه شناسان می توانند تصمیم بگیرند که در آن جا قرار بگیرند یا از آن دور بمانند. آن ها غالباً کاملاً اجتماعی و جذاب هستند، اما احساس رضایت عاطفی را که بیشتر مردم از معاشرت به دست می آورند، احساس نمی کنند. برای شناسایی یک sociopath،  ویژگی های زیر گفته شده است:

• رفتار ضد اجتماعی
• نادیده گرفتن حقوق دیگران
• بی توجهی به احساسات دیگران
• برای بهره شخصی از دیگران بهره برداری کنید
• اعمال مجرمانه

نکته ای در ارتباط با این زمینه

بی توجهی به حقوق دیگران همیشه بدیهی نیست زیرا یک جامعه شناس می داند چگونه دیگران را دستکاری کند. با این حال، جامعه شناسان کمبودهای عاطفی شدیدی دارند، بنابراین برای آن ها اهمیتی ندارد که وقتی دیگران اهداف خود را دنبال می کنند، چگونه دیگران را احساس کنند. عدم اخلاق، تکانشگری زیاد و تمایل به دستکاری دیگران اغلب منجر به اعمال مجرمانه می شود.

• کمبودهای بین فردی
• عدم همدلی
• نداشتن اخلاق
• عدم تمایل به ایجاد روابط نزدیک
• هیچ علاقه ای به خواسته ها و نیازهای دیگران ندارد

جامعه شناسان یا sociopath دارای نقایص اخلاقی هستند

جامعه شناسان دارای نقایص اخلاقی هستند که می تواند توانایی آن ها در حفظ روابط نزدیک و پایدار را تحت تأثیر قرار دهد. اما، از آن جا که آن ها فاقد احساسات هستند و عشق دیگران را نمی خواهند و یا به آن احتیاج دارند، بندرت تمایل به ایجاد روابط نزدیک را دارند. به طور کلی، جامعه شناسان به خواسته ها و نیازهای دیگران علاقه مند نیستند، اما به نظر می رسد که آن ها برای اینکه دیگران را وادار به انجام آن چه می خواهند، دلسوز، دوست داشتنی و همدل هستند.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

کمبودهای بین فردی آن ها بر تمام روابطشان تأثیر می گذارد. 

کمبودهای تأثیر یا عاطفه و ناتوانی در درک بیشتر احساسات

فقط خشم و عصبانیت را تجربه می کند

اکثر جامعه شناسان احساسات دیگری را تجربه نمی کنند. آزمایش های الکتروانسفالوگراف (EEG) که فعالیت الکتریکی مغز را ضبط می کند، نشان می دهد که مغز یک جامعه شناس همان ضربه مغزی طبیعی را از خود نشان نمی دهد.