با تبدیل شدن به یک پدر و مادر، زندگی به طرز چشمگیری تغییر میکند. فرزندپروری یکی از پر ارزشترین و در عین حال سختترین مشاغل روی زمین است. ما بهترین چیز را برای فرزندانمان میخواهیم. میخواهیم در پرورش آنها عملکرد خوبی داشته باشیم. با این حال تلاش برای یک پدر و مادر کامل بودن نهتنها غیرممکن است، بلکه میتواند باعث مشکلات پیشبینی نشده نیز شود؛ اینجاست که والدین ناقص بچه های سازگار می سازند.
با پذیرش احساساتمان به خودمان اجازه دهیم به جای سرکوب آنها احساس کنیم. به این ترتیب وضعیت ما و فرزندانمان بهتر خواهد بود. در این مقاله وب سایت همکده ما به بررسی این مسئله میپردازیم که والدین ناقص، بچههای سازگار میسازند. مرکز مشاوره همکده اولین و بزرگترین مرکز مشاوره در ایران و ارائهدهنده خدمات حضوری و مشاوره تلفنی روانشناسی است.
والدین ناقص بچه های سازگار می سازند
والدین کودکان سازگار چگونه هستند؟ گاهی اوقات ما به عنوان والدین باید انتظارات خود را کنار بگذاریم تا بتوانیم «بهم ریختگی زیبا» زندگی خانوادگی را بپذیریم.
چرا خانوادههای ما کامل نیستند؟ این سؤال اشتباهی است که باید پرسید. ما انسانهای ناقصی هستیم و این ذات ماست. یک سؤال بهتر ممکن است این باشد «چگونه میتوانیم بهتر شویم؟» یا «چگونه میتوانیم روابط را ترمیم و ایجاد کنیم؟» «آیا میتوانیم بر اشتباهات غلبه کنیم و محیطهای سالم و ایمن را برای خانواده خود ایجاد کنیم؟»
با تکان دادن احساس حقارتی که اکثر ما داریم، این ایده فلجکننده که ما خوب نیستیم کافی است تا شرایط را پیچیدهتر کند. قبل از هر چیزی باید بدانید پذیرش نقص، جایی است که خانوادههای بزرگ شروع میشوند. جایی است که اشتباهات در آن وجود دارد؛ اما در میان هرج و مرج، عشق وجود دارد.
ما در مورد اینکه والدین ناقص بچه های سازگار می سازند و فرزندپروری ناقص صحبت میکنیم، نه بیتفاوت. برای این منظور ما نباید روی والدین کامل بودن تمرکز کنیم. این نکته مهم را باید در نظر داشت. خانواده جایی است که ما همدیگر را دوست داریم. جایی که میتوانیم خود واقعیمان باشیم. خانوادهها کامل نخواهند بود؛ اما باید ایمن باشند. خانواده باید امنترین جایی باشد که میشناسیم؛ جایی که به آن برمیگردیم.
کودکان به ساختار و مرزهای قابل پیشبینی نیاز دارند. محدودیتهای قابل اعتماد که ساعت به ساعت تغییر نمیکنند. خانوادهای که عملکرد خوبی دارد و هر قواعد و انتظاراتی که دارید، باید به وضوح تعریف شود؛ سپس به طور پیوسته و به طور منطقی اجرا شود. در ادامه میبینیم که چگونه والدین ناقص بچه های کامل می سازند.
ناامید بودن اشکالی ندارد
والدین ناقص بچه های سازگار می سازند و کودکان میتوانند بسیار خستهکننده باشند. ناامید شدن از رفتار کودکان کاملاً طبیعی است. اگر روی چیزی تمرکز کنیم و فرزندمان بیاید و ده بار پشت سر هم همین سؤال را از ما بپرسد، ممکن است احساس ناامیدی کنیم و این امر طبیعی است.
با قضاوت در مورد احساسی که آن را تجربه میکنیم، میتوانیم حتی بیشتر ناامید شویم. بهترین راه برای کنترل ناامیدی این است که لحظهای افکارمان را جمع کنیم و چند نفس عمیق بکشیم؛ سپس با آرامش و شفافیت بیان کنید که «وقتی حرف من را قطع میکنید، احساس ناامیدی میکنم.»
خشمگین بودن اشکالی ندارد
کودکان میتوانند به اعصاب والدین فشار وارد کنند. این یک واقعیت است. به عنوان مثال وقتی کودک ما روی میز آشپزخانه نقاشی میکشد، ما به طور طبیعی احساس عصبانیت میکنیم؛ اما ممکن است افکاری مانند «نباید از دست فرزندم خیلی ناراحت باشم» یا «نباید این موضوع را زیاد جدی بگیرم» داشته باشیم.
همه چیز را با کلمه «باید» روی خودتان متمرکز نکنید. این احساس را بپذیرید، چند نفس عمیق بکشید و بگویید: «وقتی روی میز آشپزخانه نقاشی میکشی، احساس عصبانیت میکنم. ما فقط روی کاغذ نقاشی میکشیم.» به همین دلیل است که میتوان گفت والدین ناقص بچه های سازگار می سازند. منظور از ناقص بودن این است که مشکل داشتن ایرادی ندارد.
وقتی واقعاً احساس میکنیم فرزندانمان به حرفهای ما گوش نمیدهند، احساس ناتوانی یا درماندگی میکنیم. ما ناخودآگاه با خشمگین و عصبانی شدن در برابر آن احساسات دفاع میکنیم. متأسفانه نتیجه ناامیدی نسبت به کودک میتواند از سرپیچی تا ترس، شرم و گوشهگیری متغیر باشد؛ بنابراین فرزندان ما همان احساس ناتوانی را دارند که ما سعی میکردیم از آن اجتناب کنیم.
اشکالی ندارد که نگران باشید
موضوع والدین ناقص بچه های سازگار می سازند به ویژه برای والدینی که کودکانی دارند که با ADHD دست و پنجه نرم میکنند، میتواند سخت باشد. به نظر ما والدین اینطور است که هیچ کاری نمیتوانیم برای ایجاد انگیزه در فرزندانمان انجام دهیم. استراتژیهای مقابلهای والدین از «حمایت کردن فرزندشان» تا پایان دبیرستان و حتی دانشگاه گرفته تا رویکرد دستآمیز و تکیه کامل به داروهای محرک، همگی مشاهده شدهاند.
والدین بچه های سازگار ممکن است متوجه شوند صداهایی که ما برای بیان ترسهایمان با فرزندان خود استفاده میکنیم به طور دائم در ذهن فرزندان آنها جا افتاده است و در طول زندگی آنها شنیده میشود.
به عنوان مثال در مورد یک کودک مبتلا به ADHD و والدینی که دائماً رفتار آنها را زیر نظر دارند، کودک بزرگسال با هشیاری و اضطراب دائمی در مورد انجام وظایف و شرم قابل توجهی که همچنان به عقب انداختن و عدم رعایت ضربالاجلهای مهم ادامه میدهد، تجربه میکنند. به این دلیل است که میتوان گفت والدین ناقص بچه های سازگار می سازند.
اشکالی ندارد که ایراد داشته باشیم
هیچ پدر و مادر کاملی وجود ندارد. هیچ کودک کاملی وجود ندارد. ما همه انسانیم. علاوه بر این همه ما چیزهای زیادی در وجود و درون خود داریم. همه را با هم ندارید؟ شما مطمئنا تنها نیستید. صرفاً به این دلیل که احساس غرق شدن میکنیم به این معنی نیست که کارمان را خوب انجام نمیدهیم.
با پذیرفتن اینکه همه چیز را تحت کنترل نداریم، به خودمان این آزادی را میدهیم که همانطور که هستیم، باشیم و از تلاش برای کنترل چیزهایی که قابل کنترل نیستند، دست برداریم. باید قبول داشته باشیم که کامل بودن امکان ندارد. در واقع والدین ناقص بچه های سازگار می سازند.
بی تاب بودن اشکالی ندارد
از زمانی که به دنیا میآیند، ما میخواهیم فرزندانمان در مسیر درست قرار بگیرند. ما نمیدانیم که آیا آنها به موقع صحبت خواهند کرد یا به سایر نقاط عطف رشد خواهند رسیدیا نه. نکته مهمی که باید به خاطر داشته باشیم، این است که فرزندان ما در جثههای کوچک بزرگسال نیستند. آنها کودکانی هستند که هنوز در حال رشد هستند. یکی از مهمترین اقداماتی که باید در فرزندپروری اجرا شود، توجه به زمانی است که انتظارات ما از نظر رشد مناسب نیستند.
تحقیقات در مورد رشد شناختی نشان داده است که ذهنها از طریق ترکیبی از طبیعت و پرورش شکل میگیرند. همه افراد منحصر به فرد هستند؛ بنابراین از نظر نقاط قوت و ضعف متفاوت هستند. برای مثال در حالی که یک کودک ممکن است در سنین پایین قادر به همدلی باشد، دیگری ممکن است در استدلال کلامی برتر باشد.
مهم است که به مسئله والدین ناقص بچه های سازگار می سازند توجه کنید. جلو افتادن از آنها بسیار آسان است و همچنین به راحتی میتوان تقصیر را به گردن آنها انداخت، زمانی که آنها به ظاهر عقب میمانند و احساس ناامیدی، عصبانیت، بیحوصلگی یا سرخوردگی کردید از خود بپرسید: «با توجه به همه چیزهایی که در مورد فرزندتان و سن او میدانید، آیا انتظارات فعلی شما منطقی است؟»
اشتباه کردن اشکالی ندارد
والدین ناقص بچه های سازگار می سازند. شما در این بخش باید بدانید اشتباه کردن اشکالی ندارد. همه ما این کار را انجام میدهیم. خونسردی خود را از دست میدهیم و چیزهایی میگوییم که ای کاش نمیگفتیم. خوشبختانه بچهها بسیار مقاوم هستند. نفس عمیق بکشید، عذرخواهی کنید و جبران کنید.
این کار نهتنها به فرزندانمان نشان میدهد که ما کامل نیستیم، بلکه الگوی بسیار خوبی را به آنها نشان میدهد. با این رفتار شما، بچهها میفهمند زمانی که شرایط سخت است یا ناامید میشوند، چه کاری انجام دهند.
درمان شرایط سخت و چالش برانگیز کودکان با همکده
اگر همچنان با رفتار فرزندتان مبارزه میکنید، ممکن است به دنبال کمک یک متخصص سلامت روان باشید. درک کامل مشکل قبل از شروع درمان مهم است؛ به همین دلیل است که ارزیابی اغلب اولین قدم عالی است. اگر به این مسئله اعتقاد ندارید که والدین ناقص بچه های سازگار می سازند، با ما در ارتباط باشید. متخصصان مرکز مشاوره همکده شما را در این مسیر یاری میدهند.