درمانگر با توجه به نگرانی‌ کودکان سبک زندگی را توضیح می دهد

نگرانی‌ کودکان در سنین مختلف با علائم متفاوتی خودش را نشان می دهد. برای مثال کودکی که یک تا سه سال سن دارد با کودکی که تازه می خواهد وارد مدرسه شود نگرانی های متفاوتی دارد. به صورت کلی نگرانی در زندگی وجود دارد اما این که ما بیش از حد نگران باشیم آسیب زا است. طبیعی است که همه ما نسبت به عزیزان خودمان احساس نگرانی داشته باشیم. اما این نگرانی به صورت بیش از حد می تواند آینده اطرافیان ما را به خطر بیندازد. به طور کلی بعضی از نگرانی ها مفید هستند. اما برخی از آن ها اگر ادامه پیدا کنند تبدیل به وسواس های بی مورد می شوند. همه ما احساسات مختلفی داریم. هیچ کس در این دنیا نیست که حتی یک بار احساس ناامیدی نکرده باشد.

همان طور که خانواده می تواند ما را به سمت موفقیت راهنمایی کند، گاهی اوقات ممکن است باعث شکست ما شود. شکست در زندگی گاهی اوقات لازم است. اما به شرطی که افراد بتوانند بعد از به زندگی خود بازگردند.

خیلی از مردم بعد از این که شکست می خورند ناامید و نگران می شوند. در واقع این شکست پایان کار آن ها در زندگی خواهد بود. انسان باید مسئولیت پذیر باشد. حتی با وجود داشتن خانواده بد شما می توانید به موفقیت برسید. حتی بزرگ ترین افراد هم در زندگی مشکلاتی داشتند. نکته مهم این است که چگونه با داشتن خانواده ای آزار دهنده موفق شویم. آسیب  و نگرانی چه بخواهیم چه نخواهیم برایمان اتفاق می افتد. اما آیا ما می توانیم با نگرانی در زندگی خود کنار بیاییم؟ در ادامه می خواهیم ببینیم که درمانگر با توجه به نگرانی‌ کودکان سبک زندگی را توضیح می دهد

احساس شادی و غلبه بر احساس نگرانی‌ کودکان

در مقاله های قبل در ارتباط با این که شادی و خوشبختی چه تاثیری بر ذهنیت افراد دارد صحبت کردیم ما گفتیم که شادی و خوشبختی می تواند بر ذهنیت و جسم افراد تاثیرات بسیار زیادی داشته باشد. در ادامه می خواهیم بدانیم که چگونه با شکست در زندگی کنار بیاییم و موفق شویم. در ادامه این مقاله که در وبسایت همکده به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره تلفنی  روان شناسی در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است می خواهیم در ارتباط با درمانگر با توجه به نگرانی‌ کودکان سبک زندگی را توضیح می دهد، صحبت کنیم.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

تشویق را اضافه کنید و چیزهای مثبت را نیز یادداشت کنید. متوجه یک چرخش سریع در تفکر خود خواهید شد. یادداشت نویسی راهی است که بسیاری از روانپزشکان به بیماران می گویند تا افکار خود را بیرون بیاورند. این به شما کمک می کند تا هنگام خواندن آن‌چه نوشته اید پردازش کنید و همچنین ایده ها را از ذهن پرشور خود خارج کنید.

برای غلبه بر نگرانی در خود یا نگرانی‌ کودکان اخبار بد را  کنار بگذارید

اگر اخبار بد را احساس می کنید، رسانه های اجتماعی و خبری را کنار بگذارید. پیمایش در این موارد فقط سطوح بالاتری از استرس را برای شما به ارمغان می آورد.

روانشناسی چند راه برای رهایی از نگرانی‌ کودکان را توضیح می دهد

استرس می تواند ناتوان کننده زندگی افراد باشد. همه ما در زندگی با موقعیت های استرس زا دست و پنجه نرم می کنیم. اما برخی از ما راز غلبه بر این کشمکش ها را می دانیم. همانطور که یاد می گیرید چگونه این لحظات و احساسات استرس زا را رها کنید، می توانید زندگی را به بهترین شکل انجام دهید.

چگونه فرآیند رهایی از نگرانی در خودمان و نگرانی‌ کودکان را ایجاد کنیم؟

حذف استرس از زندگی ما غیرممکن است. اما همه ما می‌توانیم در یادگیری نحوه مدیریت استرس و مدیریت ترس‌های خود، کار بهتری انجام دهیم. اگر آمادگی دارید یاد بگیرید که چگونه اضطراب خود را رها کنید، به خواندن ادامه دهید.

علت نگرانی‌ کودکان را شناسایی کنید

فهم اینکه چرا نگران هستید اولین بخش از رهایی اضطراب شماست. چرا اینقدر مضطرب هستی؟ آیا واقعاً در مورد چیزی هیجان زده هستید و نگران هستید که آن چیز برای شما خیلی خوب است؟ آیا نگران هستید که اتفاق بدی بیفتد؟ پاسخ به این سؤالات راه خوبی برای رهایی از نگرانی شما می شود. اگر به اندازه کافی کاوش کنید، خواهید دید که واقعاً چه چیزی در زیر این نگرانی ها نهفته است.

هیجان، ترس، غم و اندوه و ترکیبی از بسیاری از احساسات مختلف اغلب در این احساس نگرانی به اوج خود می رسد. هنگامی که بتوانید اضطراب خود را به احساسات کوچک‌تر تقسیم کنید، بهتر می توانید احساسات خود را درک کنید. همچنین برای از بین بردن اضطراب خود به طور کلی تلاش کنید. اگرچه زمان بر است، اما برداشتن این گام به جلو به شما این امکان را می دهد که رهایی از نگرانی خود را شروع کنید.

آن‌چه را که نمی توانید کنترل کنید را تشخیص دهید

در زندگی، ما می خواهیم کنترل همه چیز را در دست بگیریم. همه ما از احساساتمان تا مسیری که زندگی مان در آن پیش می رود، تمام تلاش خود را می کنیم تا به آن‌چه از زندگی می خواهیم برسیم. با این حال، این در هر شرایطی امکان پذیر نیست. پیچیده ترین برنامه های ما راهی برای از بین رفتن دارند، صرف نظر از اینکه چقدر برای آن‌ها تلاش می کنیم. هنگامی که ما قادر به تحقق اهداف خود نباشیم، می تواند منجر به احساس ناامیدی، ناامیدی و نگرانی در مورد اینکه بعد از شکست تلاش های اولیه ما چگونه پیش خواهد رفت.

نکته

اگرچه این لحظات می توانند یک ناامیدی بزرگ باشند، اما اگر چنین احساسی در خود پیدا کردید، باید درک کنید که نمی توانید همه چیز را در زندگی کنترل کنید. در حالی که این درک ممکن است برای برخی افراد ناامید کننده به نظر برسد. اما در واقعیت، نسبتاً آزاد کننده است. اینکه بتوانید هر گونه احساس گناه، ناامیدی و استرس ناشی از عدم کنترل را رها کنید، مهم است. همچنین این جای خود را به احساس اطمینان بیشتر در مورد انتخاب های خود می دهد.

برای رهایی از هر نوع نگرانی در خود یا نگرانی‌ کودکان درک کنید که نگرانی بی فایده است

نگرانی در نهایت یک اتلاف انرژی است. اغلب اوقات، استرس زا ترین موقعیت ها، موقعیت هایی هستند که نمی توان برای آن‌ها برنامه ریزی کرد. موقعیت‌هایی مانند مشکل ماشین یا بلایای طبیعی همگی نمونه‌هایی از مسائل بالقوه استرس‌زا هستند که چه نگران باشید و چه نباشید. چه نگران باشید که شغل خود را از دست بدهید و چه می ترسید که هرگز عشق زندگی خود را پیدا نکنید، بیشتر این اضطراب در ذهن شماست.

از آنجایی که در نهایت نمی‌توانید آنچه را که در زندگی برایتان اتفاق می‌افتد کنترل کنید، نگرانی در مورد چیزی که کنترلی روی آن ندارید چیست؟

درمانگر با توجه به نگرانی‌ کودکان سبک زندگی را توضیح می دهد

ما بزرگسالان تنها کسانی نیستیم که با ترس و نگرانی دست و پنجه نرم می کنیم – بچه ها هم همینطورند. درمانگران می گویند که نگرانی‌ کودکان بر اساس گروه های سنی یا مراحل رشد متفاوت است.

“چرا بچه ها نگران هستند؟”

همانطور که هر والدینی می تواند تأیید کند، خلق و خوی کودکان متفاوت است. برخی از نوزادان آرام تر هستند، در حالی که برخی دیگر مضطرب تر هستند. برخی گریه می کنند، برخی نه، و غیره. اضطراب در واقع تنها زمانی یک مسئله است که با رشد شناختی، عاطفی یا اجتماعی کودک تداخل داشته باشد. (تشخیص این رفتار می تواند سخت باشد، بنابراین اگر متوجه سرنخ های ظریفی شدید، به دنبال تخصص روانشناس یا پزشک باشید.)

نکته

به این فکر کنید، به هر حال چرا بچه ها نگران هستند؟ این ساده ترین زمان زندگی است، درست است؟ همه این‌ها مربوط به مغز است.

(و در مورد آن فکر کنید، آیا وقتی شما بچه بودید همه چیز به این سادگی به نظر می رسید؟)

کودکان به دلیل سرعت رشد مغزشان مضطرب هستند. در این مدت، کودک در حال جذب – و تلاش برای تفسیر – حجم وسیعی از محرک های بیرونی، یعنی محیط افراد، مکان ها و اشیا است.

حل مشکلات اضطرابی و نگرانی‌ کودکان

برای پیچیدگی مسائل، توانایی کنار آمدن با اضطراب و نگرانی تا بعد از نوجوانی ایجاد نمی شود. به همین دلیل است که یک کودک – حتی یک نوجوان – ممکن است عصبانی شود. زیرا آن‌ها از عدم درک احساس ناامیدی می کنند. به طور خلاصه، ترس از ناشناخته ها بخش بسیار طبیعی رشد است. به بخش ابتدایی مغز به نام آمیگدال متصل می شود. همچنین مغز از 0 تا 6 سالگی سریع‌ترین رشد را نسبت به هر زمان دیگری در زندگی دارد، که برای کل موضوع اضطراب مضاعف است.

“نگرانی‌ کودکان شامل چه چیزی هست؟”

کودک تا حدود سه سالگی شروع به بیان افکار و احساسات نمی کند. معمولاً تا حدود 8 سالگی نمی توانند این کار را با مقداری انسجام انجام دهند. بنابراین، طبیعی است که کنجکاو باشید که چه چیزی فرزندتان را نگران می کند.

(فقط سعی کنید بیش از حد نگران نباشید، هر چند ممکن است سخت باشد.)

نکته مهم

شاید مشکوک هستید که نگرانی‌ کودکان شما ممکن است در رشد شناختی، عاطفی یا اجتماعی او تداخل داشته باشد. بنابراین لطفاً از یک روانشناس یا درمانگر کودک مشاوره بگیرید.

فهرست نگرانی ها (و چرایی پشت سر آن‌ها)

نوزادان و کودکان نوپا (0-2 سال)

جدا شدگی از والدین

دلیل این امر این است: تا حدود 8 تا 10 ماهگی، نوزادان بر این باورند که چیزی که به طور موقت از بین رفته است، ناپدید می شود. برای مثال، وقتی از اتاق بیرون می روید، فرزند شما فکر می کند که برای همیشه رفتید. سپس، آن‌ها متوجه این واقعیت می شوند که شما در جایی هستید – و شروع به احساس ترس از جدایی می کنند. پس از همه، آن‌ها شما را دوست دارند.

سروصدا های بلند

دلیل این امر این است: مغز کودک به اضافه بار اطلاعات (و حسی) بسیار حساس است. یک صدای بلند (یا احساس «تحیرکننده») مغز ظریف آن‌ها را در حالت آماده‌باش قرار می‌دهد.

کنترل محیط

دلیل این امر این است: هنگامی که کودک شما اولین قدم های خود را شروع می کند، احساس شگفت انگیز استقلال را به او دست می دهد. آن‌ها نیاز روزافزونی به کنترل محیط خود را احساس می کنند. هر چیزی که خارج از کنترل آن‌ها به نظر می رسد (مثلاً یک ماشین بوق می زند یا رعد و برق) می تواند ترسناک به نظر برسد.

پیش دبستانی یا مهدکودک (3-5 سال)

– ترس از تاریکی تنهایی در شب

بچه های پیش دبستانی به سختی می توانند فانتزی را از واقعیت جدا کنند. به هر حال، اگر کودکی تاریکی را با چیزی ترسناک مرتبط کند، احتمالاً شب ها به اتاق شما می آیند.

افراد با لباس مبدل (بابانوئل و غیره)

دلیل آن این است: اگر یک موضوع مشترک در حال توسعه است، این است: بچه ها با چیزهای ناآشنا راحت نیستند. مردی درشت اندام با لباس قرمز، ریش سفید پرپشت و کلاه قرمزی که ظاهری عجیب دارد، چندان آن‌ها را تحت تأثیر زیبایی قرار نخواهد داد. در واقع، آن‌ها احتمالاً آن را دوست نخواهند داشت.