تنبیه بدنی رفتار را بهبود نمی بخشد
تنبیه بدنی یک فرایند نامناسب برای تربیت فرزندان است. همانطور که در مقاله های قبل گفتیم هر خانواده ای مسئول تربیت فرزندان خودش است. موضوعی که باید درباره آن بدانیم این است که چگونه بتوانیم این تنبیه بدنی را به روش دیگری در مورد تربیت فرزندان تبدیل کنیم. متاسفانه خانواده های سنتی همچنان از این روش برای تربیت فرزندان خود استفاده می کنند. اختلالات روانی یک عملکردی که دارند این است که بیشتر اوقات می توانند باعث آسیب های جسمی شوند.
با وجودی که این آسیب ها ممکن است مدت زمان زیادی طول بکشد تا احساس شود اما اگر اختلالات کنترل تواند اتفاق خواهد افتاد. یکی از مواردی که باعث شروع اختلالات در فرد می شود اتفاقات ناگوار است. گاهی اوقات فشار های وارد شده در زندگی یا جامعه نیز باعث این اختلالات می شود. استرس یکی از شایع ترین مشکلاتی است که در دنیا وجود دارد. استرس می تواند به شدت زندگی را مختل کند. در ادامه می خواهیم ببینیم که ضربه جانبی یا استرس آسیب زا چیست؟
تنبیه بدنی و رفتار کودکان
همان طور که در مقاله های قبل گفتیم هر فردی می تواند دچار خشم یا استرس شود. حال این خشم می تواند یک خشم درونی چندین ساله باشد یا یک خشم آنی که به علت وجود شرایط مختلف ایجاد شده باشد. در دورانی که زندگی می کنیم ممکن است فرد به علت های مختلف دچار این فرآیند استرسی شوند. برخی با داشتن استرس ممکن است خشم را هم در خود به وجود بیاورند. در این موقعیت است که مشاوره وارد کار می شود. در ادامه این مقاله که در وبسایت همکده به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره تلفنی روان شناسی در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است می خواهیم در ارتباط با تنبیه بدنی رفتار را بهبود نمی بخشد صحبت کنیم.
آسیب جسمانی باعث بدتر شدن رفتار کودک می شود
آسیب جسمانی مانند کتک زدن به مرور زمان رفتار کودک را بدتر می کند. بچه ها بدون توجه به جنسیت، نژاد، فرهنگ یا شیوه فرزندپروری تحت تأثیر منفی کتک زدن قرار می گیرند. روش های انضباطی جایگزین می تواند نتایج رفتاری را بهبود بخشد.
کتک زدن کودکان به دلیل رفتار نادرست، روش انضباطی منتخب برای بسیاری از نسلها، در فرهنگهای بیشماری بوده است. در برخی کشورها، آسیب جسمانی کودکان هنوز در خانه و در مدارس دولتی قانونی است.
نکته ای در ارتباط با این زمینه
بر اساس مطالعه جدیدی که در The Lancet منتشر شده است، تنبیه بدنی نه تنها برای کودکان مضر است، بلکه رفتار آن ها را بدتر می کند تا بهبود آن. نتایج در مورد جنسیت، نژاد، فرهنگ و سبک های فرزندپروری صادق است. علاوه بر این، این مطالعه افسانه های رایج در مورد آسیب جسمانی را از بین می برد. نویسندگان مطالعه امیدوارند سیاست عمومی در مورد تنبیه بدنی علیه کودکان را در نتیجه تحقیقات خود تغییر دهند.
نظر الیزابت تی گرشوف در ارتباط با این زمینه
الیزابت تی گرشوف، نویسنده، دکترای روانشناسی میگوید: «فرزندپروری فوقالعاده چالشبرانگیز است. اما اگر به انجام کارهایی ادامه دهیم که تحقیقات به وضوح نشان دادهاند کار نمیکنند و به کودکان آسیب میرسانند، چالشبرانگیزتر است».
مطالعات درباره تنبیه بدنی
مطالعات تحقیقاتی بیشماری در مورد آسیب جسمانی در 20 سال گذشته با نتایج متفاوتی انجام شده است. این واقعیت رمزگشایی تحقیق را برای والدین، متخصصان سلامت و سیاست گذاران چالش برانگیز می کند. چیزی که این مطالعه اخیر را متفاوت می کند این است که محققان بیش از 1600 مطالعه قبلی را بررسی کردند. و آن هایی را انتخاب کردند که تنبیه بدنی کودکان را مورد بررسی قرار داده و پس از آن کودکان را پیگیری کردند. آن ها 69 مطالعه را برای یافتن پیامدهای مرتبط با تنبیه بدنی تجزیه و تحلیل کردند. محققان شش موضوع اصلی را پیدا کردند. در این جا نگاهی دقیق تر به یافته های برتر آن ها داریم.
تنبیه بدنی باعث افزایش رفتار مشکل می شود
به جای بهبود رفتار، آسیب جسمانی مانند کتک زدن در واقع می تواند رفتار نادرست را در طول زمان افزایش دهد. این رفتار نادرست می تواند شامل مواردی مانند پرخاشگری، آسیب عمدی به کسی، رفتار سرکشی و رفتارهای ضد اجتماعی مانند تخریب اموال، دروغگویی و دزدی باشد. تنبیهات رفتارهای اجتنابی را افزایش می دهد، به این معنی که فرد تنبیه شده از فردی که او را تنبیه می کند دوری می کند. و هر کاری می تواند انجام دهد تا گرفتار نشود و از تنبیه دوری کند.
نظر کلی سیفان در ارتباط با این زمینه
کلی سایفان، پزشک، تحلیلگر رفتار توضیح می دهد که آسیب جسمانی فقط عواقب طولانی مدت ندارند. رفتار کوتاه مدت نیز بدتر میشود. متاسفانه ممکن است شخصی که این آسیب را به کودک می رساند از کار خودش رضایت داشته باشد. سایفان توضیح میدهد: «مجازات رفتارهای اجتنابی را افزایش میدهد. به این معنی که فرد تنبیهشده از فردی که او را تنبیه میکند دوری میکند… و هر کاری که میتواند انجام میدهد تا گرفتار نشود و از مجازات اجتناب کند.» “این بدان معنی است که دروغگویی و دزدی کردن ممکن است در رفتار کودک رخ دهد.”
تنبیه بدنی با رفتار مثبت ارتباطی ندارد
ما متوجه شدیم که هیچ کدام یک از نظریات روان شناسان نتوانستند اثبات کنند که تنبیه بدنی می تواند به نفع بچه ها باشد. تحقیقات این ادعا را تایید نمی کند.
تنبیه بدنی مشارکت CPS را افزایش می دهد
والدینی که از تنبیه بدنی استفاده می کنند، خطر درگیر شدن با خدمات محافظت از کودکان (CPS) را افزایش می دهند. سایفان توضیح میدهد: «والدین [که از تنبیه بدنی استفاده میکنند] عموماً از میزان نیرویی که استفاده میکنند و کجا از آن استفاده میکنند را می دانند. اما همیشه این احتمال وجود دارد که شخصی بیش از حد به کودک خودش آسیب بزند”این بدان معنی است که در حال حاضر، ممکن است ندانید که آیا کاری که انجام می دهید به عنوان سوء استفاده طبقه بندی می شود.”
نکته ای در ارتباط با این زمینه
دکتر گرشاف پیشنهاد میکند که مرز بین نظم و آزار به قدری مبهم است که تنبیه بدنی به سادگی باید به عنوان یک گزینه حذف شود. دکتر گرشوف می گوید: «ما قوانینی داریم که کودک آزاری را غیرقانونی می کند. اما تصمیم گیری در مورد این که چه چیزی تنبیه محسوب می شود و چه چیزی سو استفاده، خودسرانه است. «این یک واقعیت غم انگیز است که قوانین ایالات متحده به کودکان اجازه محافظت در برابر خشونت را نمی دهد. در حالی که تنبیه بدنی به یک بزرگسال را تجاوز می نامند، آسیب جسمانی به کودک را «انضباط» می نامند.
تنبیه بدنی بدتر شدن رفتار را پیش بینی می کند
با نگاهی به تحقیقات علمی قوی که تنبیه و رفتار را در مقاطع زمانی جداگانه اندازه گیری می کرد، در یک دوره طولانی، محققان توانستند با اطمینان بگویند که تنبیه بدنی بدون توجه به هر عامل دیگری بدتر شدن رفتار را پیش بینی می کند. یک بحث رایج وجود دارد که نشان میدهد این یک رفتار ضعیف است که منجر به تنبیه بدنی میشود. نه این که تنبیه بدنی باعث رفتار بد شود. گاهی اوقات باید توجه داشته باشید که برخی از روش های جلوگیری از اشتباهات بچه ها درست نیست. آن ها تأیید می کنند که در حالی که کودکان تنبیه بدنی بیشتری را تجربه کردند، اما همچنان رفتار آن ها را بدتر کرد.
نکته ای در ارتباط با این زمینه
به عبارت دیگر، بله، کودکان نافرمانی و پرخاشگری بیشتری در طول زمان تنبیه بدنی از والدین خود دریافت می کنند، اما تنبیه بدنی بدتر شدن رفتار کودک را پیش بینی می کند. دکتر گرشوف توضیح می دهد که متاسفانه این یک فرآیند بسیار تأسف بار است.
سبک فرزندپروری تأثیر تنبیه بدنی را تغییر نمی دهد
سبک فرزندپروری نیز تأثیر منفی بلندمدت تنبیه بدنی را تغییر نمی دهد. کودکانی که والدین مهربان داشتند، اگر تنبیه بدنی را تجربه می کردند، همچنان مشکلات رفتاری طولانی مدت را نشان می دادند. به همین ترتیب، کودکانی که تنبیه بدنی را تجربه کردند، حتی زمانی که والدین با حمایت بیشتر به نیازهای یادگیری آن ها پاسخ دادند، همچنان از نظر تحصیلی با مشکل مواجه شدند.
نکته ای در ارتباط با این زمینه
این تحقیق همچنین «نظریه هنجاری فرهنگی» را که نشان میدهد. وقتی فرهنگ این شکل از انضباط را عادی میپذیرد، در واقع این فرآیند را ایجاد کرد که تنبیه بدنی بد نیست. سایفان توضیح می دهد که تربیت فرهنگی یکی از دلایل اصلی ادامه استفاده والدین از تنبیه بدنی به عنوان نوعی انضباط است.
او توضیح میدهد: «شیوهی تربیت پدر و مادرها هم تحتتاثیر نحوه تربیت ما و هم فرهنگ تربیتی است که در اطراف ما بزرگ شدهایم». تنبیه بدنی بخشی از آن فرهنگ است و می تواند از طریق نسل ها منتقل شود.
علیرغم این که تنبیه بدنی در نسلهای گذشته هنجار بوده، این تحقیق نشان میدهد که آسیب ناشی از ضربه های جسمی بدون توجه به نژاد، قومیت یا جنسیت وجود دارد.
تنبیه بدنی مشکلاتی در رفتار ایجاد می کند
تنبیه بدنی مشکلات آشکارتری در رفتار و بدتر شدن نتایج تحصیلی نشان میدهند. دکتر گرشوف با اطمینان خاطر می گوید که وقتی راهبردهای فرزندپروری به اشکال غیر فیزیکی نظم و انضباط تغییر می کند، رفتار کودکان می تواند بهبود یابد. مطالعه نشان می دهد آسیب های جسمی منجر به عملکرد رفتاری بد می شود.