ایدز

سندروم کمبود ایمنی لازم یا ایدز یک شرایط جدی و تهدید کننده برای زندگی است که توسط ویروس کاهنده ی ایمنی بدن انسان یا HIV ایجاد می شود. با آسیب دیدن سیستم ایمنی، HIV با توانایی بدن برای مبارزه با اعضایی که باعث بیماری می شوند تداخل ایجاد می کند.

HIV یک عفونت است که از راه جنسی انتقال می یابد (STI). همچنین ممکن است بر اثر تماس با خون آلوده یا از مادر به فرزند در طول بارداری، زایمان یا شیردهی نیز منتقل شود. بدون دریافت دارو، ممکن است سال ها HIV بدن را ضعیف کرده و بعد از مدت زیادی شما مبتلا به ایدز خواهید شد.

درمان قطعی برای ایدز یا HIV وجود ندارد اما داروهایی هستند که می توانند به طور قابل توجهی پیشرفت بیماری را کند سازند. این داروها خطر مرگ بر اثر ایدز را در افراد مبتلا کاهش می دهند.

علائم ابتلا

علائم HIV و ایدز بسیار زیادند و این بستگی به مرحله ی عفونت دارد.

عفونت اولیه (HIV حاد )

بیشتر افراد مبتلا به HIV در عرض یک تا دو ماه بعد از وارد شدن ویروس به بدن علائمی شبیه به انفولانزا از خود نشان می دهند. این بیماری که عفونت HIV حاد یا اولیه شناخته می شود ممکن است برای چند هفته ادامه داشته باشد.

علائم و نشانه های احتمالی عبارتند از:

• تب
• سردرد
• جوش های پوستی
• درد ماهیچه و درد مفاصل
• گلودرد و التهاب دردناک زبان
• تورم غدد لنفاوی، خصوصا در گردن

این علائم می توانند بسیار خفیف بوده و در نتیجه شما حتی متوجه آن ها نمی شوید. با این وجود مقدار ویروس در جریان خون در این زمان تقریبا زیاد است. در نتیجه در زمان ایجاد عفونت های اصلی نسبت به مرحله ی بعدی، عفونت ساده تر درون بدن شما گسترش خواهد یافت.

عفونت پنهان بالینی (HIV مزمن)

در برخی افراد تورم مداوم در گره های لنفاوی در این مرحله اتفاق می افتد. در غیر این صورت علائم خاصی وجود نخواهد داشت. HIV داخل بدن باقی مانده و گلبول های سفید خون را عفونی می کند.

اگر درمان های مناسب را دریافت نکنید این مرحله از عفونت HIV اغلب برای حدود ده سال ادامه دارد. اما گاهی حتی با وجود عدم درمان بیماری برای چند دهه در این مرحله باقی می ماند. برخی افراد زودتر به بیماری شدیدتر می رسند.

مرحله ی عفونت دارای نشانه

با ادامه داشتن تکثیر ویروس و تخریب سلول ای ایمنی بدن، سلول هایی در بدن که با میکروب ها مبارزه می کنند، شما شاید دچار علائم ملایم یا شدیدی شوید، از جمله:

• زونا
• اسهال
• تب
• خستگی
• کاهش وزن
• عفونت مخمری دهان
• تورم غدد لنفاوی، اغلب یکی از اولین نشانه های عفونت HIV است.

پیشرفت به ایدز

به خاطر وجود درمان های ضدویروسی بهتر، امروزه اغلب افراد با ویروس HIV به مرحله ی ایدز نمی رسند. HIV درمان نشده در حدود ده سال تبدیل به ایدز خواهد شد.

وقتی ایدز ایجاد می شود سیستم ایمنی بدن به شدت آسیب دیده است. شما به احتمال بیشتری مستعد عفونت ها یا سرطان های فرصت طلب خواهید شد، بیماری هایی که اغلب برای یک فرد با سیستم ایمنی سالم مشکلی ایجاد نخواهند کرد.

این ها علائم و نشانه های برخی عفونت ها می توانند باشند:

• تب مکرر
• اسهال شدید
• کاهش وزن
• تعریق های شبانه
• خستگی همیشگی و بی دلیل
• جوش ها و دانه های پوستی
• لکه های سفید یا زخم های غیرعادی روی زبان یا داخل دهان

چه زمانی نزد پزشک برویم

اگر فکر می کنید ممکن است توسط HIV آلوده شده یا در خطر برخورد با ویروس قرار دارید، بهتر است در اولین فرصت نزد یک پزشک متخصص بروید.

علل ابتلا

HIV توسط یک ویروس ایجاد می شود. این بیماری می تواند توسط تماس جنسی یا خون منتقل شود یا از طریق مادر به فرزند در دوران بارداری، شیردهی و زایمان.

HIV چگونه به ایدز تبدیل می شود؟

HIV سلول های CD4 T در بدن را از بین می برد، گلبول های سفید خون که نقش بزرگی در کمک به بدن برای مبارزه با بیماری ها دارند. هرچه تعداد سلول های CD4 T در بدن شما کمتر باشد سیستم ایمنی شما ضعیف تر خواهد شد.

ممکن است قبل از تبدیل به ایدز برای سال ها دچار عفونت HIV باشید. ایدز زمانی تشخیص داده می شود که تعداد سلول های CD4 T به کمتر از دویست رسیده یا شما مشکلی داشته باشید که ایدز ایجاد کرده باشد.

HIV چگونه گسترش می یابد؟

برای اینکه توسط عفونت HIV آلوده شوید، خون، مایع منی یا ترشحات واژینال عفونی باید داخل بدن شما شود. این اتفاق ممکن است به چند شکل بیفتد:

با داشتن رابطه ی جنسی.

اگر شما رابطه ی جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی با شریک جنسی بیماری داشته باشید و خون، مایع منی یا ترشحات واژن داخل بدن شما شود مبتلا به عفونت خواهید شد. ویروس می تواند از طریق زخم های دهان یا پارگی های کوچکی که گاه در طول رابطه در ناحیه ی واژن یا مقعد ایجاد می شود داخل بدن شما خواهد شد.

با انتقال خون.

در برخی موارد ویروس از انتقال خون جابجا می شود. بیمارستان ها و بانک های خون امروزه منابع خون را برای آنتی بادی های HIV بررسی می کنند، در نتیجه خطر این نوع انتقال بسیار پایین است.

با استفاده از سوزن مشترک.

استفاده یمشترک از وسایل تزریق داروهای داخل وریدی (سوزن ها و سرنگ) شما را در خطر بالای ابتلا به HIV و دیگر بیماری های عفونی قرار می دهد، مانند هپاتیت.

در طول بارداری، زایمان یا شیردهی.

مادر آلوده می تواند ویروس را به نوزاد خود منتقل کند. مادرانی با HIV مثبت که در طول بارداری برای این عفونت درمان می شوند مقدار خطر برای کودک را تا حد زیادی کاهش خواهند داد.

HIV از چه راه هایی منتقل نمی شود؟

شما با تماس پوستی با ویروس HIV عفونی نخواهید شد. این یعنی نمی توان با بوسیدن، بغل کردن، رقصیدن یا دست دادن با فردی که بیمار است عفونت را دریافت کرد.

HIV از طریق هوا، آب یا نیش حشرات منتقل نمی شود.

 

فاکتورهای خطر

زمانی که برای اولین بار HIV/ ایدز در آمریکا نمودار شد بیشتر روی مردانی تاثیر گذاشته بود که با مردان دیگر رابطه ی جنسی داشتند. با این وجود امروزه می دانیم HIV در ارتباط جنسی با جنس مخالف نیز منتقل می شود.

هر فرد در هر سن، نژاد، جنسیت یا گرایش جنسی می تواند بیمار شود. با این وجود خطر ابتلا به HIV/ ایدز برای شما بالاتر است اگر:

• از داروهای داخل وریدی استفاده می کنید.
• رابطه ی جنسی محافظت نشده داشته باشید.
• دچار هر یک از بیماری های آمیزشی یا STI باشید.
• ختنه نشده اید.