چند راز مهم برای تربیت کودک

تربیت کودک یک نفس و هدف اساسی برای هر خانواده ای است. خانواده نقش های مهمی در زندگی کودک دارند. کودکان به خانواده خود نیاز دارند. نیاز های کودک و حسلسات های او بسیار مهم است. در واقع خانواده باید آمادگی این را داشته باشند که نیاز های کودک خود را فراهم کنند. حال این که کدام نیلز ها اولویت دارند و کدام نیاز ها واجب نیستند بستگی به تصمیم خانواده دارد. به طور کلی روان شناسان کودک و مشاوره خانواده می تواند در این زمینه کمک کند. اما متاسفانه در جامعه امروزی بحث مشاوره و روان شناسی برای خیلی از خانواده ها مانند یک توهین محسوب می شود. شما حتی وقتی وسیله ای می خرید به دفترچه راهنما نیاز دارید. اما برای تربیت فرزندان خود به راهنمایی کسی گوش نمی دهید.

در ادامه می خواهیم ببینیم که چند راز مهم برای تربیت کودک چگونه است؟ این رفتار ممکن است در هر فردی به وجود بیاید. این که بگوییم فرد چه نوع رفتاری را در چه لحظه ای انجام خواهد داد غیر قابل پیش بینی و درست نیست. نحوه مدیریت رفتار ها باید زیر نظر روان شناس و مشاور باشد. وقتی یک مشاور با شخص مورد نظر صحبت می کند رفتار های او را تشخیص می دهد. تشخیص رفتار باعث می شود که مشاور بداند چه کاری انجام دهد تا فرد بتواند رفتار خود را مدیریت کند. در ادامه این مقاله که در وبسایت همکده به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره تلفنی  روان شناسی در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است می خواهیم در ارتباط با چند راز مهم برای تربیت کودک صحبت کنیم.

برای تربیت کودک سختی زیادی لازم است

تربیت کودک

برای تربیت درست یک فرد به همان اندازه سختی لازم است که یک فرد نادرست تربیت شود. غرایز والدین قوی هستند اما نیاز به راهنمایی رسمی بیشتری دارند. همه کودکان خردسال و والدین جدید به عنوان بخشی از بلوغ بیولوژیکی و اجتماعی شدن روانی مراحل عادی را طی می کنند. والدین نسبت به نسل های قبلی که فرزندان بزرگتر به پرورش خواهر و برادر کمک می کردند، اهمیت می دهند. آن ها می گویند فرزندان خانواده هایی با تک نسل کوچکتر تأثیر بیشتری می گذارند.

نیاز به منابع تربیت کودک

اتومبیل ها دارای دفترچه راهنما هستند، اما نوزاد شما به جز خودتان دفترچه راهنما دیگری ندارد. چقدر این موضوع عجیب است. والدین به یک دفترچه راهنمای آموزشی درباره مواردی که باید “به طور طبیعی” ارائه شود، نیاز دارند. تربیت کودک کار سختی است. کتاب بنیادین مراقبت از کودک توسط بنیامین اسپاک در ابتدا در سال 1946 منتشر شد. این کار باعث می شود تا به والدین پس از جنگ جهانی دوم کمک کند تا “تربیت کودک” برای آن ها راحت تر باشد. این یک راه مناسب برای تربیت کودک و رشد مناسب آن ها است.

صفت “عقل سلیم” بعدا از این کتاب حذف شد

صفت “عقل سلیم” بعدا حذف شد. زیرا طبق تعریف، اگر به چنین کتابی نیاز بود دیگر عقل سلیم ذاتی انسان از بین می رفت و نیازی به چنین کتابی نخواهد بود. از سال 1946، این کتاب ها، با چندین نویسنده جدید، بیش از 55 میلیون نسخه به فروش رسانده اند. برا این که اثبات کنند والدین به کمک های حرفه ای با خانواده های کوچکتر و پدربزرگ و مادربزرگ غایب نیاز دارند.

یک دوره تصادفی در روانشناسی رشد و یادگیری برای تربیت کودک

در این جا چند پیشنهاد اساسی برای والدین جدید وجود دارد. این برای خانواده هایی است در طول یک سال در تمرینات خود در مشاوره خانواده استفاده کرده اند، آورده شده است. ثابت قدم و منصف باشید. وقتی همه چیز درست به نظر نمی رسد. یا وقتی کودک شما رفتارهای عجیب و غریبی از خود نشان می دهد، همیشه تعجب کنید.  تعجب شما باید از این باشد که چرا و چگونه این رفتار شکل گرفته است.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

تربیت کودک

حتی “متخصصان” گاهی اوقات با تغییر رفتار و تربیت کودک مشکل دارند. تربیت کودکان را در نظر بگیرید و مطمئن شوید که دلیل آن ها را می دانید. کودکان برای راهنمایی و نظم فریاد می زنند. آن ها ساختار می خواهند. آن ها محدودیت می خواهند. کودکان همه چیز را آزمایش می کنند تا ارزیابی کنند که آیا برای شما اهمیت دارد یا خیر. با مثال آموزش دهید و با انجام کار یاد بگیرید. هرگز از کودک نخواهید که اصول انتزاعی را رعایت کند که انجام آنها در زندگی واقعی غیرممکن است.

انتظارات مبتنی بر رشد عصبی و شناختی

با استفاده از انتظارات مبتنی بر رشد عصبی و شناختی، خوش بین و واقع بین باشید. انتظار نداشته باشید که تربیت کودک هفت ماهه به سرعت انجام گیرد. یا از یک کودک شش ساله بخواهید که از عقل سلیم بزرگسالان استفاده کند. دانش اولیه در مورد رشد دوران کودکی، فرزندپروری را بیشتر مدیریت پذیر و موثر می کند.

چند راز مهم برای تربیت کودک

شایع ترین رفتارهای رشدی در کودکان بسیار کم سن و سال شامل موارد مختلفی است. بعضی از آن ها عبارتند از گریه، بیماری، انداختن وسایل، اضطراب جدایی. یا فوبیای مدرسه، خرابکاری، مکیدن انگشت شست و سوء استفاده از وسایل تسکین دهنده است. این هشت رفتار دوران کودکی به اندازه کافی بی اهمیت به نظر می رسد. اما هنگامی که بیش از حد تکرار شود شما را دلسرد می کند.

گریه کردن

فرض کنید در هتلی شیک نشسته اید و شام ​​می خورید. یک خانواده بزرگ پشت میز بعدی نشستند و از گارسون صندلی کودک خواستند. کودک در تمام مدت فریاد زد و فضای مناسبت خاص را خراب کرد. والدین گریه را نادیده گرفتند. سایر مهمانان نیز به همین ترتیب مورد آن ها را همراهی می کنند.  رفتارهای شکایت، عصبانیت و گریه مکرر همه در یک چیز مشترک است. آن ها به والدین هدایت می شوند و حداقل تا حدی با توجه والدین حفظ می شوند.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

در مورد گریه، اما برخی از جنبه های فیزیکی وضعیت دفعات آن را افزایش یا کاهش می دهند. نمودار های مختلف رفتاری در این مرحله می تواند مفید باشد. زمان گریه کردن را یادداشت کنید و دلایل آن را یادداشت کنید. ممکن است قبلاً شک کرده باشید که قسمتی از گریه ناشی از خستگی در اواخر روز است. یا استفاده از آن برای افراد خاصی از خانواده است و یا تنها زمانی رخ می دهد که آن ها در اطراف خود احساس خطر می کنند.

بیماری و تربیت کودک

وقتی یک نوجوان بیمار می شود، معمولاً نحوه توجه به او تغییر می کند. خواسته هایی که کودک به تنهایی انجام می دهد و از خود مراقبت می کند کاهش می یابد. اگر فرزند شما بیاموزد که هر زمان که می گوید بیمار است پاداشی دریافت می کند، شما در مشکل هستید. مواردی وجود دارد که نمی توانید آن ها را تأیید کنید.همانند سردرد، درد دست یا ناراحتی معده که ادعاهای پیچیده ای برای بررسی است. ممکن است کودک حتی إصرار داشته باشد که بیمار نیست اما علائم نشان می دهد که او بیمار است. معمولاً برای والدین دشوار است که بیماری کودک خود را انکار کنند.

انداختن و پرتاب کردن اجسام

تربیت کودک

انداختن و پرتاب کردن اجسام شبیه گریه است. چرا که همه آن ها را می توان رفتارهای جلب توجه عنوان کرد. کودکی که قاشق خود را از روی صندلی بلند خود پرتاب می کند.  یا یک لیوان کامل شیر را می ریزد، راهی بی دردسر پیدا کرده است. در واقع راهی پیدا کرده است تا والدینش (یا مادر معمولاً) در زمان غذا خوردن کمی بیشتر به او توجه کنند. باز هم، تمرکز باید روی تربیت کودک خوب باشد. تمرکز بر این باشد که رفتار های تند و زننده و آزاردهنده از بین برود.  رفتارهایی که توجه منفی را حفظ می کنند باید از تربیت کودک حذف شود.

هراس مدرسه و اضطراب جدایی

این شرایط می تواند به “هراس مدرسه” و اضطراب جدایی تبدیل شود. اول، کودک را به دلایل خوب دوست داشته و به او توجه کنید. ثانیاً، اگر فکر می کنید باعث ایجاد هراس در مدرسه می شود، تمجید از او را کم کنید. سوم، خلاق باشید و ببینید چه اتفاقی می افتد. به عنوان مثال، اگر کودک ادعا می کند که سردرد دارد، شاید اولین پاسخ شما این باشد که به جای انجام تکالیف، دراز بکشد. یا این که به جای تماشای تلویزیون، چرت بزند.

تربیت کودک و رفتار های خراب شده

تربیت کودک

ممکن است والدین مشکوک باشند که برخی از رفتارهای بد فرزندشان به دلیل توجهی که جلب می کند رخ می دهد. اولین قدم برای یافتن راه حل باید این باشد که سوالی از خود بپرسید. “چرا فرزندم نمی تواند با رفتارهای دیگر توجه مورد نیاز خود را جلب کند؟”

یک پاسخ ممکن است این باشد که کودک در فعالیت های خانوادگی توجه یا ملاحظه ای نمی کند. این کار ادامه می یابد  تا زمانی که توجه خود را به خاطر احساساتی بودن جلب نکند. به عبارت دیگر، او برای دستیابی به خواسته خود به این راه حل بسنده کرده است. چرا که در تربیت کودک این راه تایید شده است. و در واقع راه حل های دیگری وجود ندارد که بتواند از آن ها استفاده کند.

https://www.psychologytoday.com/intl/blog/magical-enlightenment/202109/8-secrets-competent-childrearing

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا