سندرم عاطفه منفی
یک رویکرد کلی برای افسردگی و اضطراب وجود دارد که باید به آن توجه بسیاری شود. با وجود همه بحث‌هایی که پیرامون DSM-V وجود دارد، ممکن است زمان مفیدی برای شروع تجدید نظر در مورد آسیب‌شناسی روانی باشد. در همین راستا، ما در این مقاله توضیح می دیهم که چرا دانشمندان فکر می کنند پزشکان باید به جای اینکه بخواهند به طور باورنکردنی در مورد ماهیت نمایه افسردگی یا اضطراب مشتریان خود دقیق باشند، به سندرم عاطفه منفی (NAS) فکر کنند. این مسئله موضوعی است که در ادامه این مقاله از وب سایت مرکز مشاوره همکده به آن می پردازیم. مرکز مشاوره همکده اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره در ایران است. این مرکز ارائه دهنده خدمات حضوری و مشاوره تلفنی روان شناسی می باشد.
سندرم عاطفه منفی
سندرم عاطفه منفی را در این مقاله ما بیشتر به صورت NAS نشان می دهیم. منظور من از NAS چیست؟ NAS حالتی از رنج دشواری روانی است که با غلبه خلق‌ها و احساسات منفی مشخص می‌شود که عملکرد و رفاه سازگارانه را مختل می‌کند. اگر این بسیار گسترده به نظر می رسد، این است. در واقع، این موضوع در تضاد کامل با مقوله‌هایی که DSM-V سعی در ترویج آن دارد، وجود دارد. مشکل چارچوب DSM-V این بود که به طور موثر بر روی یک مدل اساسی از سیستم های ذهنی انسان ساخته نشده بود، و بدون آن طبقه بندی پس از آن کاملاً گیج شده بود.
این سندرم یا NAS با یک مشاهده اساسی در مورد نحوه طراحی سیستم عصبی به طور کلی و مغز به طور خاص شروع می کند. مغز اندام رفتار است، به این معنی که توسط تکامل به عنوان مرکز کنترلی که اعمال را محاسبه می کند، شکل گرفته است. در نهایت اقدامات را بر اساس دو بعد گسترده، هزینه ها و منافع محاسبه می کند.
سندرم عاطفه منفی در طبیعت و حیوانات
حیوانات از رفتار هدایت بر اساس الگوهای عمل ثابت نسبتاً سفت و سخت دور شدند و در عوض سیستم‌هایی برای یادگیری چیزهایی دارند که از طریق تجربه مفید و پرهزینه است. طبیعت این کار را با تثبیت مغز با دو سیستم رفتاری زیستی گسترده انجام داد، یکی که حیوان را به سمت سیگنال دادن به منفعت و تقویت رفتارهای رویکردی هدایت می‌کند که در آن فواید دنبال می‌شود، و دیگری برای نشان دادن هزینه‌ها و تقویت رفتارهای اجتنابی که هزینه‌ها در پی آن است.
با تغییر به سطح تجربه انسانی، سیستم عاطفه مثبت شما سیستم رویکرد شماست. این به شما می گوید که به طور شهودی برای چه چیزهایی به عنوان خوب و مفید ارزش قائل هستید (و زمانی که آنها را به دست می آورید پاسخ می دهد). سیستم تأثیر منفی شما به شما می گوید که چه چیزی را به طور شهودی پرهزینه می بینید (و وقتی این هزینه ها را پیش بینی یا تجربه می کنید با درد، ترس، عصبانیت یا ناامیدی پاسخ می دهد.)
اگرچه، البته، اختلافات زیادی در مورد جزئیات وجود دارد (برای مثال، نسخه پیچیده تر گری را ببینید)، این مدل دو حوزه گسترده با دیدگاه های رفتارگرایان، نظریه پردازان روان پویایی و شخصیت، تکامل گرایان و عصب شناسان سازگار است. در واقع، بسیاری از دانشمندان با این تمایز اساسی موافق هستند و تمایز اساسی دیگری را اضافه می کنند، تمایز فعال یا منفعل. این دو بعد با هم باعث ایجاد شبکه‌ای 2×2 از حالت‌های هسته می‌شوند که به عنوان مدل حلقه‌ای تأثیر شناخته می‌شود.
مدل دایره ای عاطفه
سندرم عاطفه منفی به موارد زیادی مرتبط است. در حالی که امیدوارم بتوانید ببینید که چگونه این شبکه ممکن است به NAS متصل شود (به کسانی که عمدتاً در سمت چپ طیف هستند مربوط می شود)، اجازه دهید یک قطعه دیگر را به تصویر اضافه کنم. شخصیت انسان را می توان به طور مفید به دو حوزه وسیع خلق و خو و منش تقسیم کرد.
خلق و خوی به روش های گسترده و کلی اشاره دارد که در آن افراد تمایل دارند به محیط واکنش نشان دهند و مدل 5 بزرگ در ایجاد یک مدل مفید از ویژگی های کلیدی که زیربنای رفتارهای خاص هستند موفق بوده است. شخصیت به آموخته ها، سازگاری های خاص موقعیت و همچنین خودپنداره و هویت فرد اشاره دارد. جداسازی این دو جنبه از شخصیت برای درک منشاء و توسعه NAS و همچنین آنچه در درمان NAS می گذرد مفید است.
با توجه به منشأ NAS، احتمالاً شناخته شده ترین ویژگی اساسی که تقریباً در همه مدل ها و مطالعات مفاهیم صفت وجود دارد، روان رنجوری است. اما چه معنی دارد؟
روان رنجوری چیست؟
می خواهیم بدانیم در ارتباط با سندرم عاطفه منفی، روان رنجوری چیست؟ این واکنش پذیری سیستم عاطفه منفی است. برخی از افراد در مواجهه با عوامل استرس زا مستعد افزایش احساسات تهدید عاطفی، درد، ناامیدی و غیره هستند (یعنی این افراد دارای ویژگی روان رنجورخویی بالایی هستند)، در حالی که برخی دیگر کمتر احتمال دارد که چنین آستانه های پایینی برای چنین احساساتی داشته باشند. روان رنجورخویی شدید یا کم می تواند بسیار مشکل ساز باشد.
مفهوم شخصیت و الگوهای خاص در افراد
مفهوم شخصیت به ما اجازه می دهد فکر کنیم که چگونه الگوهای خاص در افراد ایجاد می شود. واکنش‌های هیجانی منفی قوی که افراد روان‌رنجور مستعد دارند، آنها را به سمت شناسایی رفتارهای تهدید و اجتناب سوق می‌دهد. رفتارهای اجتنابی، با حذف فرد از تهدید مورد انتظار، می‌تواند از طریق تقویت منفی تقویت شود (یعنی زمانی که فرد تصمیم می‌گیرد پس از پیش‌بینی خجالت در یک مهمانی در خانه بماند، تهدید از بین می‌رود و ترس به طور کلی تقویت می‌شود. وضعیت مشابهی در آینده ایجاد می شود.)
علاوه بر الگوهای رفتاری خاص، افراد روایت‌های مفصلی درباره تهدیدات موجود در جهان، ارزش‌ها و شایستگی‌های خود و آنچه پیش‌بینی می‌کنند برایشان اتفاق می‌افتد، توسعه می‌دهند. این حوزه تمرکز شناخت درمانی سنتی است. روشی که افراد از طریق آن احساسات خود را معنا می کنند، می تواند پویایی های شخصیتی پیچیده ای ایجاد کند. زیرا احساسات منفی خود می توانند منبع دردی شوند که باید از آنها اجتناب کرد. نظریه پردازان روان پویایی از فوبیاهای عاطفی و مکانیسم های دفاعی صحبت می کنند. در حالی که رفتارگرایان مدرن از اجتناب تجربی صحبت می کنند – و کار اخیر در زمینه ادغام به ما امکان می دهد معنی آنها را چیزهای مشابهی ببینیم.
سندرم عاطفه منفی چه زمانی پدیدار می شود؟
سندرم عاطفه منفی زمانی پدیدار می‌شود که افراد قادر به دستیابی به نسبت مؤثر هزینه‌ها و منافع نیستند (یعنی احساس می‌کنند نمی‌توانند نیازهای خود را برآورده کنند) و در نتیجه رنج می‌برند. متأسفانه، رنج باعث ایجاد پیش بینی رنج آینده و همچنین الگوهای اجتنابی می شود که به طور متناقضی منجر به برآورده شدن کمتر و کمتر نیازهای آنها می شود.
در این دیدگاه، شرایط افسردگی و اضطراب ارتباط تنگاتنگی با هم دارند. آنها از نظر مفهومی با این واقعیت متمایز می شوند که افسردگی زمانی بیشتر به وجود می آید که احساس شکست و آسیب جبران ناپذیری در گذشته رخ داده باشد. در حالی که خلق و خوی مضطرب فعال تر و آینده گراتر است. اما هر دو فرد را بر روی هزینه ها، زیان ها متمرکز می کنند. و تهدیدها، و زمانی که این تمرکز منجر به چرخه های ناسازگار شود، ناکارآمد می شوند.
کار دیوید بارلو به تشریح عناصر رایج اضطراب و افسردگی کمک می کند. او این کار را به گونه ای انجام می دهد که به آنچه من فکر می کنم یک پیشرفت مرکزی برای درمان های CBT است. او آنچه را «الگوی یکپارچه» برای درمان اختلالات عاطفی (به عنوان مثال، سندرم عاطفه منفی) می‌نامد، بیان می‌کند که بر سه اصل مهم درمانی متمرکز است.
سه اصل مهم درمانی
این سه اصل عبارتند از:
- محرک های عاطفه منفی و پاسخ ها را شناسایی کنید و به فرد آموزش دهید که به شیوه ای مخالف پاسخ دهد. بنابراین، اگر یک محرک باعث ایجاد اضطراب می شود، آنها را در آرامش آموزش دهید. اگر موقعیتی باعث خاموشی افسردگی شد، آنها را در زمینه فعال سازی رفتاری آموزش دهید.
- روشی که یادگیری جدید پدیدار می شود از طریق تماس با محرک های ترسناک است که پاسخی سازگارتر و پایدارتر ایجاد می کند. بنابراین، اگر فردی از پل می‌ترسد، باید حضور روی پل را به گونه‌ای تجربه کند که به جای وحشت، تسلط را تقویت کند. این در مورد محرک‌های درونی نیز صدق می‌کند، که بسیاری از کارهای رفتاری و روان‌پویشی را ساده می‌کنند.
- باورهایی را که تهدیدهای آینده را بیش از حد اغراق می کنند، شناسایی کنید. بارلو معتقد است که مداخلات شناختی سنتی بسیار بهتر بر روشی که فرد تهدید را پیش بینی می کند متمرکز است.
اگرچه کار او کمی در جنبه‌های رابطه‌ای نظریه‌پردازان انسان‌گرا و پویا کوتاه است. اما من از طرفداران پر و پا قرص بارلو هستم. زیرا کار او نه تنها مبتنی بر تحقیقات فراوان است، بلکه مبتنی بر مفاهیم گسترده‌ای است که از نظر بالینی مرتبط و واضح هستند. برنامه مبتنی بر اصول (به جای برنامه مبتنی بر دستور العمل دستی که به راحتی می تواند در موقعیت های پیچیده به اشتباه اعمال شود). دریافته‌ام که بسیار مفید است که در مورد مشتریانی که تحت درمان و سرپرستی آنها هستم فکر کنم که از سندرم عاطفه منفی رنج می‌برند و با اصول درمانی بارلو هدایت می‌شوند.
