راه هایی برای شروع درمان ترومای دوران کودکی

ترومای دوران کودکی در واقع همان آسیب هایی است که به علت اتفاقات ناگوار ایجاد می شود. حال این اتفاقات ناگوار می تواند توسط خانواده و به علت حذف و بحث های پدر و مادر باشد. یا حتی ممکن است نحوه تربیت نادرست خانواده باعث این آسیب در کودکان شود. اختلالات مختلف در دنیا شایع است. دوران کودکی حساسیت های بسیار زیادی دارد.  امروز در ارتباط با ترومای دوران کودکی صحبت می کنیم. این تروما که به اسم ترومای بزرگسالی هم گفته می شود معمولا با علائم مختلف ظاهر می شود.  اگر این علائم در ابتدا درمان نشوند می توانند آسیب های روانی شدیدی برسانند. بحث تروما درمانی را در مقاله های قبل مورد بررسی قرار دادیم و تاثیرات آن را بر رفتار افراد توضیح دادیم.

ترومای دوران کودکی در بزرگسالان به نوعی یکی از جدید ترین انواع تروما در روان شناسی است. یکی از مواردی که همیشه مورد بررسی قرار می گیرد بحث ضربه های جسمی است. در واقع این ضربه های جسمی به گونه ای است که باعث اختلالات روانی بسیاری می شود. یکی از این موارد تروما است. تروما یک نوع اختلال است که در افراد مختلف متفاوت است. علائم تروما می تواند شامل موارد و ویژگی های منحصر به فردی باشد. نحوه درمان آن اما می تواند به افراد کمک های بسیاری کند. در ادامه می خواهیم ببینیم که علائم راه هایی برای شروع درمان ترومای دوران کودکی چگونه است؟

اختلالات مختلف در کودکان – ترومای دوران کودکی

یک سری از اختلالات هم هستند که بیشتر برای کودکان یا به صورت اختصاصی برای بزرگسالان است. اختلالات در کودکان اگر به طور کامل درمان نشود می تواند به آینده کودک ضربه بزند و در واقع پیامد های آن افسردگی را به همراه داشته باشد. این بدان دلیلی است که کودک در دوران مدرسه احساس کند با بقیه فرق دارد و مورد تمسخر قرار می گیرد که این باعث آسیب روحی به او می شود. در ادامه این مقاله که در وبسایت همکده به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره تلفنی  روان شناسی در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است می خواهیم در ارتباط با علائم راه هایی برای شروع درمان ترومای دوران کودکی، صحبت کنیم.

علائم ترومای دوران کودکی در بزرگسالان

اگر در کودکی دچار تروما شده اید، به احتمال زیاد در آینده دچار اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) شده اید یا تجربه کرده اید. این مقاله توضیح می‌دهد که تروما چیست، سوء استفاده در دوران کودکی چگونه ممکن است به نظر برسد.

ترومای دوران کودکی چیست؟

تروما در دوران کودکی نه تنها به معنای آزار جسمی، عاطفی یا جنسی است. بلکه قرار گیری در معرض رویدادهای آسیب زا نیز است. عواملی که واکنش کودک به ضربه را تعیین می کنند عبارتند از:

• سطح رشد: این می تواند به معنای جایی باشد که کودک از نظر سنی یا ذهنی است.
• قومیت یا عوامل فرهنگی: این می تواند بر آنچه که کودک به عنوان یک پاسخ طبیعی به تروما بر اساس آن‌چه از افراد جامعه یا خانواده خود دیده است، تأثیر بگذارد.

علائم PTSD در کودکان

پس از قرار گیری در معرض هر رویداد آسیب زا، بچه ها تمایل دارند نوعی تغییر رفتاری را بیان کنند. این رفتارها هنوز به طور مرتب توسط متخصصان بهداشت روان در اقدامات روزانه خود با بزرگسالان گزارش می شود.

راه هایی برای شروع درمان ترومای دوران کودکی

ترومای دوران کودکی به یک اثر مخرب درازمدت بر ذهن و بدن شما اشاره دارد که به دلیل چیزی آزاردهنده روانی یا جسمی در کودکی است. این پاسخی است که ناشی از ناتوانی در کنار آمدن با شرایط دلخراش و دشوار است. بسیاری از اشکال تروما در جوانی سرچشمه می گیرد. در صورت عدم رسیدگی، این نوع تروما می تواند تا حد زیادی سرکوب گر باقی بماند و به شیوه های مهم و دردناکی بر زندگی شما تأثیر بگذارد. بنابراین، چگونه می توانید بر آن غلبه کنید؟ در این‌جا چند راه برای شروع درمان ترومای دوران کودکی برای آینده ای مثبت آورده شده است.

آن را بپذیرید

بسیاری از مراحل مختلف بهبودی با پذیرش شروع می‌شوند، و این یک گام فوق‌العاده مثبت است که هنگام بهبودی ترومای دوران کودکی بردارید. شما نمی توانید با چیزی مبارزه کنید که از اعتراف به واقعی بودن آن امتناع می کنید، و نمی توانید از چیزی که نمی گویید وجود دارد، خلاص شوید. این یک مفهوم ساده است اما اجرای آن دردناک است. در این‌جا چند نکته برای پذیرش وجود دارد:

واقعیت را ببینید

آسان است که چیزها را آنطور که می خواهید ببینید، نه آنطور که هستند. بازماندگان تروما اغلب خود را با ایده ها و واقعیت های نادرست در مورد چگونگی جهان فریب می دهند. تخیل و میل مکانیزم های مقابله ای قدرتمندی هستند. اما در حالی که می توانند شما را برای مدتی ایمن نگه دارند، در نهایت توانایی شما را برای رویارویی با حقیقت در مورد خودتان و آنچه برای شما اتفاق افتاده است، مختل می کنند. آن‌ها و تمام زشتی هایشان را به طور واقعی ببینید.

بیان حقیقت با صدای بلند

گفتن حقیقت با صدای بلند یک راه شگفت آور قدرتمند برای شروع درمان ترومای دوران کودکی است. این بدان معنی است که شما به هیچ وجه اعتراف می کنید که چیزی برای شما اتفاق افتاده است و شما یک نام وحشتناک، برای آن دارید. “من مورد آزار والدینم قرار گرفتم.” “من توسط (نام شخص را وارد کنید) مورد تجاوز جنسی قرار گرفتم.” من خانواده ام را در یک فاجعه طبیعی از دست دادم. این اظهارات بسیار زیاد و ترسناک هستند. اما اغلب اولین قدم برای آگاهی کامل هستند. بهتر است ابتدا بیداری ذهن را به خود بدهید.

پرورش آگاهی

باید خودتان را بشناسید تا آن‌چه را که احساس می کنید بپذیرید. هنگامی که یک واکنش عاطفی یا ضربه ای را تجربه می کنید، لطفاً به آن توجه داشته باشید و علل اصلی آن را پیدا کنید. این که به خود اجازه دهید از احساساتتان آگاه باشد، به این معنی است که می توانید مشکلات مختلف، تأثیر آن‌ها بر زندگی شما و اینکه از کجا ممکن است نشات گرفته باشند را بیابید. حتی اگر این روند کمی طول بکشد.

درک کنید که پذیرش به معنای ترجیح نیست

عمل پذیرش چیزی به این معنی نیست که شما با آن مشکلی ندارید. پذیرفتن چیزی به این معنی نیست که تسلیم آن می شوید. پذیرش به این معنی است که متوجه می شوید که آن اتفاق افتاده است و این حقیقت است، مهم نیست چقدر آرزو می کنید که اینطور نباشد. لازم نیست از این بابت خوشحال باشید. شما باید آن را درک کنید.

بگذارید خودتان آن را احساس کنید

یکی از سخت‌ترین اما مسلماً مهم‌ترین بخش‌های شفای ترومای دوران کودکی این است که به خود اجازه دهید آن و همه احساسات ناشی از آن را احساس و تجربه کنید. انجام این تمرین می تواند سخت باشد زیرا هیچ کس نمی خواهد آن احساسات وحشتناک را احساس کند. این بخشی از این است که چرا درمان چنین روند دردناک و چالش برانگیزی است.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

شایان ذکر است که ورود به این مرحله شفا بدون حمایت یا کمک حرفه ای ممکن است ایده خوبی نباشد. می توانید سعی کنید با فرآیند های کوچک شروع به باز کردن احساس خود کنید، از آن لذت ببرید و سپس از آن خلاص شوید. در این‌جا چند نکته وجود دارد که به شما اجازه می دهد آسیب دوران کودکی خود را احساس کنید و شروع به بهبودی کنید:

با آن‌ها بنشینید

هنگامی که شروع به احساس احساسات مرتبط با ترومای دوران کودکی خود می کنید، با افراط پاسخ ندهید. در عوض، متوقف شوید، احساسات را بپذیرید و سپس سعی کنید با آن‌ها کنار بیایید. اجازه دهید آن‌ها به طور طبیعی بدون تلاش برای پنهان کردن یا تغییر جریان پیدا کنند. در عوض، آن‌ها را مشاهده کنید و به واکنش بدن خود توجه کنید. اجازه دهید آن طور که می خواهد عمل کند. گریه کنید، فریاد بزنید، بالش را مشت کنید، احساسات خود را به طور طبیعی بیان کنید که چگونه از شما خواسته شده است. وقتی احساس کردید که این فرآیند تمام شده است، خود را از این روند خارج کنید و به حالت عادی در آورید.

به پیام های آن‌ها گوش دهید

هنگامی که بعد از نشستن با آن‌ها احساسات خود را بیان کردید، این به احساسات شما اجازه می دهد که همه چیز را بیان کنند و زمان آن می رسد که منطق شما بر آن مسلط شود. در آن‌چه که احساس کرده اید به دنبال حکمت باشید. چگونه می توانید احساسات خود را به احساساتی که قبلاً ایجاد کرده اید متصل کنید؟ آیا می توانید ریشه های این احساسات و تأثیر آن‌ها بر شما را پیدا کنید؟ این احساسات می خواهند به شما چه بگویند؟

نکته ای در ارتباط با این زمینه

اگر بیان حرف درونی خودتان به شما کمک می کند، می توانید از رسانه ای مانند هنر یا ژورنال نویسی استفاده کنید تا این افکار را بهتر بررسی کنید و پیام های احساسات خود را پیدا کنید. اگرچه برای انجام این کار به حضور ذهن نیاز دارید. اما نمی‌توانید بدون این که به خودتان اجازه دهید صدمات روحی خود را واقعاً احساس کنید، این کار را انجام دهید.