خودشیفتگی پنهان چیست؟

شخصیت رکن اساسی رشد افراد در طول زندگی آن ها است. طبیعتا همه ما در طول زندگی خودمان شخصیت های متفاوت ورفتار های مختلفی را دیده ایم یا تجربه کرده ایم. یکی از رفتار هایی که شاید خیلی از شماها در نزدیکان تان یا دوستان خود دیده اید خود شیفتگی است. خودشیفتگی یک نوع رفتاری است که بسیار می تواند دیگران را آزار دهد. یکی از انواع خودشیفتگی خودشیفتگی پنهان است. در ادامه به تعریفی از خودشیفتگی پنهان می پردازیم.

خودشیفتگی

اختلال شخصیت خودشیفته دارای الگو هایی از خودمحوری، تفکر و رفتار مغرورانه ، عدم همدلی و توجه به افراد دیگر و نیاز بیش از حد به تحسین است. خودشیفتگی پنهان  نیز درآن است. دیگران غالباً مبتلایان به NPD را با مشکلات بسیار، خودشیفته، خودخواه، حامی و خواستار توجه توصیف می کنند. این طرز تفکر و رفتار در همه زمینه های زندگی همراه با خودشیفتگی سطوح مختلفی دارد: از کار و دوستی گرفته تا روابط خانوادگی و عاشقانه. افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته در برابر تغییر رفتار خود بسیار مقاوم هستند، حتی اگر این امر باعث ایجاد مشکل برای آن ها شود.

این افراد تمایل دارند که تقصیر را به گردن دیگران بیندازند. علاوه بر این، آن ها فوق العاده حساس هستند و حتی در برابر کوچکترین انتقادات، اختلاف نظرها یا گرفتگی های بد، که آن ها را حملات شخصی می دانند، واکنش بد نشان می دهند. برای افرادی که در زندگی خودشیفته هستند، ساده ترین کار است که فقط با خواسته های خود همراه شوند تا از عصبانیت و خشم جلوگیری کنند.  با این حال، با درک بیشتر درباره اختلال شخصیت خودشیفته ، می توانید افراد خودشیفته را در زندگی خود تشخیص دهید، از خود در برابر بازی های قدرت محافظت کنید و مرزهای سالم تری ایجاد کنید.

علائم و نشانه های اختلال شخصیت خودشیفته

احساس بزرگ نمایی در خود

بزرگ بینی ویژگی مشخص خودشیفتگی است. بزرگواری بیش از استکبار یا پوچی، احساس برتری غیرواقعی است. خودشیفته ها معتقدند که آن ها منحصر به فرد یا “خاص” هستند و فقط توسط افراد خاص دیگر قابل درک می باشند. علاوه بر این ، آن ها برای هر چیز متوسط ​​یا معمولی خیلی خوب هستند. آنها فقط می خواهند با افراد، مکان ها و چیزهای دیگر با رده بالا معاشرت کرده و ارتباط برقرار کنند. خودشیفتگان همچنین معتقدند که آن ها از همه بهتر هستند و انتظار دارند همه جا به رسمیت شناخته شوند حتی زمانی که برای بدست آوردن آن کاری نکرده باشند.

آن ها غالباً درمورد دستاورد ها و استعدادهای خود اغراق کرده و یا دروغ صریح می گویند. هنگامی که آنها در مورد کار یا روابط صحبت می کنند، تنها چیزی که می شنوید این است که آن ها چقدر کمک می کنند، چقدر عالی هستند و افراد زندگی آنها چقدر خوش شانس هستند که آنها را دارند.

فرد  باخودشیفتگی پنهان  در دنیایی خیالی زندگی می کند که توهمات با عظمت آن ها را پشتیبانی می کنند.

 از آنجا که واقعیت از نگاهی که آنها نسبت به خود دارند پشتیبانی نمی کند، باعث می شود خودشیفته ها در دنیای فانتزی زندگی می کنند که با تحریف، خودفریبی و تفکر جادویی همراه است. آنها توهمات خود ستایش از موفقیت نامحدود، قدرت، درخشش، جذابیت و عشق ایده آل را در ذهن دارند که باعث می شود احساس خاص بودن و کنترل داشته باشند. این تخیلات آنها را در برابر احساس پوچی درونی و شرم محافظت می کند، بنابراین حقایق و عقاید متناقض با آنها نادیده گرفته یا منطقی می شوند.

نیاز به ستایش و تحسین مداوم دارد.

خودشیفتگان برای منیت خود به توجه و تحسین مداوم احتیاج دارند، بنابراین خود را با افرادی احاطه می کنند که مایل به تأیید وسواس خود هستند. این روابط بسیار یک طرفه است. همه چیز درمورد آنچه ستایشگر می تواند برای خودشیفته انجام دهد خواهد بود و این مسئله هرگز برعکس نمی شود. اگر هرگز در توجه و ستایش مداح قطع یا کاهش یابد، فرد خودشیفته با آن به عنوان خیانت رفتار می کند.

احساس حقانیت و خودشیفتگی پنهان 

از آنجا که آن ها خود را خاص می دانند، خودشیفته ها انتظار دارند که برخورد مطلوبی را داشته باشند. آنها واقعاً معتقدند که هرچه می خواهند، باید به دست آورند. آن ها همچنین انتظار دارند که افراد اطراف خود به طور خودکار هر خواسته و هوی و هوس خود را رعایت کنند. این تنها ارزش آن ها است. از نظر آن ها  اگر همه نیازهای آن ها را پیش بینی و برآورده نکنید و گرنه بی فایده هستید.

مرتباً دیگران را تحقیر، ارعاب، زورگویی یا تحقیر می کند.

خودشیفته ها هر وقت با کسی روبرو می شوند حس می کنند که فرد مقابل چیزی از آنها کم تر دارند. با این حال افراد خودشیفته با اعتماد به نفس و محبوبیت طرف مقابل، احساس خطر می کنند. آنها همچنین توسط افرادی تهدید می شوند که به آنها احترام نمی گذارند یا به هر طریقی آنها را به چالش می کشند. مکانیسم دفاعی آنها تحقیر است. تنها راه برای خنثی کردن تهدید و حمایت از افتادگی خود، خاموش کردن این افراد است. آنها ممکن است این کار را به روشی حامیانه یا انکارآمیز انجام دهند، گویی که نشان می دهد شخص مقابل برای شخص خود اهمیت کمی دارد.

خود شیفتگی پنهان

این افراد ممکن است خودمحور به نظر برسند یا چنان روی اهمیت خود متمرکز باشند که ارتباطشان با واقعیت از بین رفته باشد. یا شاید به نظر نمی رسد که آنها به دیگران اهمیت می دهند و برای دستیابی به خواسته های خود به دستکاری اعتماد می کنند. در حقیقت ، NPD به همین سادگی نیست. این در یک طیف گسترده رخ می دهد که شامل طیف وسیعی از صفات بالقوه است. کارشناسان به طور کلی موافقند که چهار زیرگروه مجزا وجود دارد. یکی از اینها خودشیفتگی پنهانی است که خودشیفتگی آسیب پذیر نیز نامیده می شود. خودشیفتگی پنهان معمولاً علائم بیرونی NPD “کلاسیک” را شامل می شود. افراد هنوز معیارهای تشخیص را دارند اما صفاتی دارند که معمولاً با خودشیفتگی همراه نیستند ، مانند:

• کمرویی
• فروتنی
• حساسیت نسبت به آنچه دیگران درباره آنها فکر می کنند.

علائم زیر نیز ممکن است به خودشیفتگی پنهانی اشاره داشته باشد. بخاطر داشته باشید که فقط یک متخصص بهداشت روان می تواند وضعیت بهداشت روانی را تشخیص دهد. اگر این ویژگی ها را در یکی از عزیزان خود مشاهده کرده اید ، آنها را تشویق کنید تا از یک مشاور آموزش دیده برای کمک به افراد مبتلا به اختلالات شخصیتی پشتیبانی بگیرند. در این مسیر می توانید از مشاوران متخصص مرکز مشاوره همکده، اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره کمک بگیرید.

حساسیت بالا نسبت به انتقاد

فرد در این حالت به طور معمول شامل عدم امنیت و احساس عزت نفس است که به راحتی آسیب می بیند. این می تواند در خودشیفتگی پنهان به عنوان حساسیت شدید به انتقاد بروز کند. این حساسیت فقط به NPD اختصاص ندارد. بیشتر مردم انتقاد، حتی انتقاد سازنده را دوست ندارند. اما توجه به چگونگی پاسخ کسی به انتقاد واقعی یا درک شده می تواند بینش بیشتری در مورد اینکه آیا به حساسیت خودشیفتگی نگاه می کنید، ارائه دهد.

افرادی که دارای خودشیفتگی پنهانی هستند ممکن است سخنان انکارآمیز یا کنایه آمیز بیان کنند و طوری رفتار کنند که انگار بالاتر از هکه هستند. اما در داخل، ممکن است احساس خالی و پوچ بودن، تحقیر یا خشم داشته باشند. انتقاد، دیدگاه ایده آل آنها نسبت به خود را تهدید می کند. وقتی آنها به جای تحسین انتقادی دریافت می کنند ، می توانند آن را بسیار سخت بگیرند.

پرخاشگری منفعل و خودشیفتگی پنهان 

احتمالاً اکثر مردم در یک زمان یا مکان از این تاکتیک پرخاشگری استفاده کرده اند، البته بدون اینکه متوجه باشند. اما افراد مبتلا به خودشیفتگی پنهان، غالباً از رفتار منفعلانه پرخاشگرانه برای انتقال ناامیدی یا برتر جلوه دادن خود استفاده می کنند. دو دلیل اصلی باعث این رفتار می شود: باور عمیق “خاص” آنها که بهشان حق می دهد آنچه را که می خواهند بدست آورند و تمایل به بازگشت به افرادی که به آنها ظلم کرده اند یا موفقیت بیشتری داشته اند. رفتار منفعلانه و پرخاشگرانه می تواند شامل موارد زیر باشد: خرابکاری در کار یا دوستی های کسی، سخنان تمسخرآمیز یا تمسخر گرفته شده به عنوان شوخی.

تمایل به تحسین کردن از خودشان

نیاز به تحسین یکی از ویژگیهای اصلی NPD است. این نیاز غالباً باعث می شود که مردم با دستاوردهای خود به خود ببالند که غالباً با اغراق یا دروغ پردازی صریح است. موری جوزف، دکترای روانشناسی،پیشنهاد می کند که این ممکن است مربوط به مسائل عزت نفس درونی باشد. وی توضیح می دهد: “افراد مبتلا به خودشیفتگی مجبورند زمان زیادی را صرف اطمینان از عدم احساس احساسات بد، احساس ناقص بودن یا شرمندگی یا محدودیت و كوچك كردن” كنند.

افراد مبتلا به خودشیفتگی پنهان برای تقویت عزت نفس خود به دیگران نیز اعتماد می کنند، اما به جای صحبت کردن، تمایل دارند که خودشان را فرومایه نشان دهند. آن ها ممکن است نسبتاً در مورد مشارکت های خود با هدف اصلی کسب تعارف و تقدیر صحبت کنند. یا ممکن است تعارف کنند تا در ازای آن خود را تحسین کنند.

خودشیفتگی پنهان ارتباط بیشتری با درونگرایی دارد.

این مربوط به عدم امنیت خودشیفتگی است. افراد مبتلا به NPD عمیقاً از دیدن نقص یا شکست توسط دیگران می ترسند. افشای درونی ترین احساسات فرومایگی آنها ، توهم برتری آنها را از بین می برد. پرهیز از تعاملات اجتماعی به کاهش احتمال مواجهه کمک می کند. افراد مبتلا به خودشیفتگی پنهان نیز ممکن است از موقعیت های اجتماعی یا روابطی که فاقد مزایای واضح هستند خودداری کنند. آنها به طور همزمان احساس برتری می کنند و تمایل دارند به دیگران بی اعتماد شوند.