بزرگ کردن بچه های لجباز
بزرگ کردن بچه های لجباز
یادگیری چگونگی بزرگ کردن یا برخورد با یک بچه های لجباز که شدیدا روی خواسته های خود پافشاری می کند به والدین چالش های تازه و منحصر به فردی را نشان خواهد داد. درخواست های ساده یا توبیخ های آرام می توانند به سادگی تبدیل به دعواهایی بزرگ و شدید شوند که در آن هیچ دلیل و منطقی نمی تواند باعث شود فرزند لجباز یا عصبانی شما رفتار بهتری پیدا کند. در این لحظات، والدین از دست این کودک سرسخت که اصلا قابل اصلاح شدن نیست ناامید می شوند.
واقعا همه چیز همینطور به نظر برسد. حالا زمان آن می رسد تا الگو و سبک رفتار خود را تغییر دهید. وقتی صحبت از قانون گذاری می شود، سیستمی است که والدین برای انتقال ارزش های مهم و اصلی به فرزندان خود استفاده می کنند. تنبیه گزینه ی زیاد موثر و مناسبی نخواهد بود. همچنین گذاشتن محدودیت هایی برای کودک.
اگر شما کودک سرسخت و لجبازی دارید که به حرف هایتان گوش نمی دهد، محدودیت های شما را دوست ندارند و مرتبا در مورد آن ها با شما در مبارزه است باید بدانید شما هیچ نوع کنترلی را روی این شخصیت نخواهید داشت اما می توانید روی نحوه ی یادگیری او کنترل داشته باشید. به طور خلاصه می توان گفت شما نمی توانید کودک خود را عوض کرده و شخصیت او را تغییر دهید اما می توانید به نوعی متناسب با شخصیت او تطابق هایی را ایجاد نمایید، در نتیجه فرزند شما فرصت کافی خواهد داشت تا در مورد شخصیت خود اطلاعاتی را به دست آورده و بتواند با استفاده از محدودیت هایی که شما در نظر می گیرید بهترین نوع از شخصیت خود را نشان دهد. اما چطور باید این مرزها و محدودیت ها را ایجاد کنید؟
خصوصیات اخلاقی کودکان لجباز
تنها اینکه فکر می کنید فرزند شما برنامه ی ورزشی را دنبال نکرده و به دنبال ورزش مشخص شده از سوی شما نمی رود به این معنا نیست که کودک لجبازی می باشد. مرز مشخصی میان لجباز بودن و مصمم بودن وجود دارد.
این ها خصوصیاتی از رفتارهای لجبازانه ای هستند که باید در کودک خود به دنبال آن باشید:
- بسیار باهوش و خلاق هستند.
- به شدت شخصیت مستقلی دارند.
- شاید دچار تغییرات خلقی شدید باشند.
- همه چیز را با سرعت و روال مخصوص خود انجام می دهند.
- اخلاق رفتاری مدیریتی دارند و دوست دارند همه جا نقش رییس را داشته باشند.
- سعی می کنند در مورد همه چیز سوال بپرسند که این باعث می شود گاه با فردی سرکش و فضول اشتباه گرفته شوند.
- در هر کاری می خواهند شرکت داشته باشند، آن ها به تلاش خود ادامه داده و تا زمانی که به یک نتیجه برسند متوقف نخواهند شد.
- دوست دارند حرف هایشان شنیده شود و انتظار دارند شما ان ها را تایید کنید، به همین دلیل می خواهند فورا به آن ها توجه شود.
- برای دنبال کردن چیزی که دوست دارند تردید نخواهند کرد حتی اگر بدانند این کار چقدر خطرناک است و یا حتی شامل شکستن برخی قوانین شود.
روان شناسی کودکان لجباز
برای برخورد مناسب با کودک لجباز خود، با روشی صحیح، حتما باید در ابتدا درک کنید که چرا فرزند شما اینطور رفتار می کند و چه چیزی باعث این نوع رفتار در او می شود. اینکه فرزند شما روی حرف خود مصمم باشد متفاوت از لجبازی و سرسخت بودن اوست. مصم بودن به معنای ” قاطعیت در هدف ” تعریف می شود در حالی که لجبازی یعنی ” امتناع از تغییر رفتار، طرز فکر یا رفتار تحت هرگونه فشار خارجی “. لجباز بودن کودک می تواند خصلتی ژنتیکی باشد و نیاز به رفتاری دارد که باید توسط دیگران مشاهده شود. اما این رفتار می تواند به نوعی به چالش کشیده شود تا به نوعی سازنده بوده و فرزند شما را تبدیل به فردی متعادل تر نماید.
چطور یک کودک لجباز را مدیریت کنید؟
سعی کنید به او گوش دهید.
مکالمه و گفتگو مانند یک خیابان دو طرفه است. اگر می خواهید فرزندتان به حرف های شما گوش دهد باید در ابتدا شما به گفته های او گوش دهید. کودکان لجباز شاید عقایدی قوی داشته و بخواهند با شما بجنگند.
این کودکان اگر حس کنند حرف هایشان شنیده نمی شود حالتی مبارز و مخالف به خود خواهند گرفت. بیشتر اوقات وقتی فرزند شما روی انجام دادن یا ندادن کاری پافشاری می کند گوش دادن به حرف های او و داشتن مکالمات آزاد و راحت در مورد چیزی که باعث رنجش و ناراحتی او شده است می تواند به شما کمک کند. برای مثال اگر کودک شما مقابل خوردن ناهار سرسخت بوده و لجبازی می کند برای غذا دادن به او از زور استفاده نکنید. از او بپرسید چرا نمی خواهد غذا بخورد و بعد به پاسخش گوش دهید. شاید علت این باشد که او مشغول بازی است یا اینکه دل درد دارد.
اگر می خواهید یک کودک پنج ساله را مجبور کنید تا به حرف های شما گوش دهد سعی کنید با آرامش و به صورت عملی با او برخورد داشته باشید و نه با داد زدن و زور کردن.
با آن ها ارتباط برقرار کرده و مجبورشان نکنید.
وقتی فرزند خود را به سمت چیز خاصی اجبار می کنید آن ها دوست دارند با شما مخالفت کرده و هرچیزی که نباید را انجام دهند. لغتی که این رفتار را خوب توصیف می کند در اصطلاح روان شناسی کانترویل نامیده می شود. (هر تمایل شدید به مقاومت در مقابل احساس کردن اجبار) این رفتار به نوعی غریزی بوده و تنها محدود به کودکان نمی باشد. باید با فرزند خود ارتباط درستی داشته باشید.
برای مثال مجبور کردن کودک شش ساله تان که روی دیدن تلویزیون پافشاری می کند برای خواب، به شما کمکی نخواهد کرد. به جا آن کنار او نشسته و به برنامه ای که نگاه می کند ابراز علاقه کنید. وقتی شما توجه و محبت خود را نشان دهید به احتمال بیشتری کودک به شما واکنش درستی نشان خواهد داد.
کودکانی که ارتباط درستی با والدین یا مراقبان خود دارند بیشتر می خواهند خود را با ان ها هماهنگ کنند. برقرار کردن ارتباطی قوی با کودکی که لجباز است برخورد با ان ها را برای شما تبدیل به کار راحت تری خواهد کرد.
اولین گام برای ارتباط به کودکتان را همین امروز بردارید. او را در آغوش بگیرید.
به او گزینه هایی برای انتخاب کردن بدهید.
کودکان لجباز شاید چیزی را در ذهن خود داشته ولی همیشه دوست ندارند به آن ها بگویید باید چه کار کنند.
شاید کودک شما به مخالفت کردن خود ادامه داده و بگوید ” من نمی خواهم الان به رختخواب بروم ” وقتی این اتفاق افتاد خونسرد و آرام مانده و به او اینطور بگویید ” این اصلا در بین گزینه های انتخابی برای تو نبود. ” در صورت نیاز هرچند بار که لازم بود این حرف را تکرار کنید و تا حد ممکن سعی داشته باشید آرام بمانید. وقتی شما مانند یک صدای ضبط شده به نظر برسید به احتمال زیاد کودکتان تسلیم حرف شما خواهد شد.
نکته قابل توجه
البته باید گفت دادن گزینه های خیلی زیاد هم ایده ی خوبی نیست. برای مثال اینکه از کودکتان بخواهید از داخل کمد یک خوراکی برای خود انتخاب کند می تواند برای او گیج کننده باشد. می توانید با به حداقل رساندن گزینه ها به دو یا سه مورد مانع از این مشکل شده و از کودک بخواهید یکی از آن ها را انتخاب کند.
آرام بمانید.
فریاد زدن بر سری کودکی لجباز و خیره سر تنها باعث می شود مکالمه ی عادی میان شما و فرزندتان تبدیل به رقابتی بر سر فریاد زدن شود. کودک شما واکنشتان را به عنوان دعوتی برای یک مبارزه ی شفاهی تعبیر می کند. این تنها باعث بدتر شدن شرایط خواهد شد. این به شما بستگی دارد که صحبت ها را به سمت یک نتیجه گیری موثر پیش ببرید، زیرا شما بزرگتر هستید. به کودک خود کمک کنید نیاز به انجام دادن کاری یا رفتار کردن به شکل خاصی را درک کند.
هرکاری که می توانید را برای آرامش خود انجام دهید. مدیتیشن، ورزش یا گوش دادن به موسیقی. می توانید موسیقی های آرام و ملایمی را در خانه پخش کنید تا کودک هم بتواند به آن گوش دهد. هرازگاهی موسیقی دلخواه فرزندتان را پخش کنید. با این ترتیب می توانید نظر آن ها را جلب کرده و کمک کنید آرام بمانند.
به او احترام بگذارید.
اگر شما فرزندتان را به انجام کاری مجبور کنید به احتمال زیاد قانون شما را قبول نخواهد کرد. این ها راه هایی هستند که با کمک ان ها می توانید احترام را در رابطه ی خود مدل سازی کنید.
- به دنبال همراهی با او باشید نه پافشاری روی تبعیت از قانون
- واضح بگویید منظورتان چیست و به چیزهایی که می گویید عمل کنید.
- با او همدردی کنید. هیچوقت ایده ها یا احساسات کودک را ندید نگیرید.
- برای تمام کودکان قوانین ثابتی داشته باشید و برای راحتی خود نباید سهل انگاری کنید.
- بگذارید هرکاری که می توانند را برای خودشان انجام دهند، با تمایل به انجام همه کار برای ان ها مبارزه کنید. با این کار به کودک خود می گویید به او اعتماد دارید.
راهنمایی با الگو بودن سبکی است که در اینجا باید دنبال کنید زیرا کودکان همیشه در حال نگاه کردن به شما هستند.
با آن ها کار کنید.
کودکان لجباز بسیار نسبت به نحوه ی رفتار شما حساس هستند. بنابراین باید مراقب تن صدا، زبان بدن و لغات مورد استفاده ی خود باشید. وقتی این کودک از رفتار شما احساس ناراحتی داشته باشد برای حفاظت از خود کاری را انجام می دهد که از نظرش بهترین گزینه است: مقاومت کردن، جواب دادن و نشان دادن پرخاش.
- تغییر دادن روش رفتار شما با این کودک می تواند نحوه ی واکنش او به شما را عوض کند. به جای اینکه به او بگویید چه کار کند با او همراه شوید.
- برای اینکه کودکتان کاری را انجام دهد از فعالیت هایی شاد استفاده کنید. برای مثال اگر می خواهید کودک لجباز شما اسباب بازی هایش را جمع کند در ابتدا خودتان شروع کرده و از او بخواهید همکار مخصوص شما باشد.
- همچنین می توانید برای این کار زمان را به چالش کشیده و از او بخواهید اسباب بازی ها را سریع تر از شما جمع کند. این ترفندی عالی است که اغلب مواقع کار می کند.
دیدگاه کودک را درک کنید.
برای درک بهتر رفتارهای لجبازانه ی کودک، سعی کنید موقعیت را از دیدگاه او در نظر بگیرید. خودتان را به جای کودکتان گذاشته و سعی کنید تصور نمایید چه چیزی باعث شده است این رفتار را داشته باشد. هرچه بیشتر کودک خود را بشناسید بهتر می توانید با این رفتارهای او مقابله نمایید.
وقتی نمی توانید به خواسته های او عمل کنید با او همدردی داشته باشید. شما می توانید احساس ناامیدی، عصبانیت یا ترس کودک را درک کرده و در عین محکم بودن روی حرفتان از او حمایت کنید.
برای مثال اگر کودکتان نمی خواهد تکالیفش را انجام دهد شاید از این کار خسته شده و تکالیف او زیاد است یا نمی تواند تمرکز کند می توانید با تقسیم تکالیف به کارهای کوچکتری که در زمانی کوتاه تر کامل می شوند به او کمک کنید. باید بین هر بخش استراحت یک یا دو دقیقه ای برای او بگذارید تا کار برایش استرس کمتری را همراه داشته باشد.
منابع:
درمان فوری افسردگی بدون دارو!
ارتباط تلفنی با برترین روانشناسان افسردگی
مشاوره روانشناسی با تعرفه دولتی
