ویژگی‌ های خودشیفتگی که بیشتر مردم نادیده می‌گیرند

ویژگی های خودشیفتگی در هر شخصی شرایط متفاوتی دارد. این ویژگی ها می تواند در طول زندگی آسیب های زیادی برساند. گاهی اوقات رفتار خودشیفتگی می تواند به نفع شخصی باشد. اما مسئله مهم این است که سوء استفاده از خودشیفتگی در بین رفتار هیچ کس وجود نداشته باشد. البته روان شناسان برای هر نوع رفتاری یا اختلالی راه حل مختلفی را ارائه می دهند.

یکی از این اختلالات که قبلاً هم در مورد آن با شما صحبت کردیم خود شیفتگی است. خود شیفتگی در روان شناسی برای افرادی گفته می شود که علائم آن را داشته باشند. بنابراین با یک یا دو نمونه از علائم نمی توان گفت که یک فرد خودشیفته است یا خیر. خودشیفتگی می تواند به علت های گوناگون از کودکی تا بزرگسالی وجود داشته باشد. خودشیفتگی یکی از ویژگی های رفتاری در افراد مختلف است.

ویژگی‌ های خودشیفتگی در افراد و والدین

این ویژگی ها می تواند از ابتدا در فرد وجود داشته باشد یا این که به علت دلایل دیگری اتفاق بیفتد. هر فردی باید بداند که رفتار ها به گونه ای است که در زندگی همه اتفاق می افتاد اما قابل کنترل است. کنترل این افکار از طریق خود فرد و روان شناسان انجام می شود. در ادامه این مقاله که در وبسایت همکده به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره تلفنی  روان شناسی در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است می خواهیم در ارتباط با ویژگی‌ های خودشیفتگی که بیشتر مردم نادیده می‌گیرند، صحبت کنیم.

رفتارهایی که ویژگی‌ های خودشیفتگی والدین را در خانه آشکار می کند

آیا در خانه ای پر از خودشیفتگی والدین بزرگ شده اید؟ دوران کودکی بی نقص در کمتر فردی وجود دارد، بنابراین باید یاد بگیرید که با گذشته خود صلح کنید. این کار باعث می شود تا خود را درمان و توانمند کنید. کنار آمدن با بیماری روانی والدین کار آسانی نیست. کودکان به والدین خود نیاز دارند که آن‌ها را در طول سال های شکل گیری کمک کنند، حمایت کنند، تشویق کنند و آن‌ها را پرورش دهند. متأسفانه، وقتی کودکی از این چیزهای ضروری محروم می شود، باید مکانیسم های مقابله ای را برای عبور از آن ایجاد کنید. در بزرگسالی، شما از همین مهارت‌های مقابله با عادت استفاده می‌کنید و این می‌تواند مشکلات زیادی را در روابط شما ایجاد کند.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

وقتی با ویژگی‌ های خودشیفتگی والدین بزرگ می شوید، اغلب به آسیب های روانی کمک می کند. در حالی که این یک اصطلاح عجیب به نظر می رسد، فقط به این معنی است که شما زخم ها و آسیب هایی در زندگی خود دارید که حل نشده اند. همه این شکست ها و مسائل حل نشده، فرآیندهای فکری شما را انباشته و تغییر می دهند.

درمان آسیب های ناشی از خودشیفتگی والدین در دوران کودکی

اگر می‌خواهید از چیزهایی که در کودکی متحمل شده‌اید، شفا پیدا کنید، باید کارهای اشتباهی که با شما انجام شده است را بپذیرید. شما نمی توانید این اقدامات را توجیه یا چشم پوشی کنید زیرا باید به علت اصلی درد خود برسید. هنگامی که یاد گرفتید که چگونه آن را پردازش کنید، آن را رها کنید و ادامه دهید، متوجه خواهید شد که کل دیدگاه شما نسبت به زندگی تغییر می کند.

چند مورد که ویژگی‌ های خودشیفتگی والدین را آشکار می کند

اگر با والدینی با بیماری روانی بزرگ شده‌اید، احتمالاً فکر کرده‌اید که مقصر این مشکل شما هستید. این غیرعادی نیست که به خود و حتی احساساتی که نسبت به والدین خود دارید شک کنید. آیا در دوران کودکی خود با احساس گناه دائمی دست و پنجه نرم می کنید؟

اگر از خودشیفتگی والدین رنج می بردید، احتمالاً از تربیت خود احساس گناه و شرم زیادی می کنید.  وقت آن رسیده است که علائم والدینی را که مشکل داشتند را بشناسید تا بتوانید خودتان را آرام کنید.

ویژگی‌ های خودشیفتگی والدین و احساس گناه

احساس گناه ابزار رایجی است که برای کنترل یک فرد استفاده می شود. به عنوان مثال، اگر آن‌ها از شما می خواهند کاری را انجام دهید که شما نمی خواهید انجام دهید، می توانند لیستی از تمام فداکاری هایی که برای شما انجام داده اند را بگویند. ( به عبارت دیگر منت گذاشتن برای انجام کار) آن‌ها باعث می شوند احساس کنید به آن‌ها مدیون هستید. از آن جایی که افراد دارای این ویژگی دارای توانایی به رخ کشیدن هستند، می توانند با احساس گناه در شما، آسیب های زیادی وارد کنند.

عشق آن‌ها شرطی است

متأسفانه، بیشتر پدر و مادر های دارای ویژگی‌ های خودشیفتگی والدین دیگران را از طریق عشق کنترل می کنند.  با این حال، هنگامی که شما مرتکب اشتباه می شوید، ممکن است والدین چیزهایی بگویند که برای عزت نفس شما مضر باشد.

آن‌ها به شما توهین کردند

بسیاری از کودکان مشکلاتی از آزار و اذیت در مدرسه دارند. با این حال، تعداد کمی می توانند بگویند که والدین آن‌ها قلدر بوده اند. وقتی در حال رشد هستید، مراحل زیادی را پشت سر خواهید گذاشت. با این حال، والدین شما همیشه سریع به همه چیزهای منفی در مورد شما اشاره می کردند. اگر چند کیلو وزن اضافه کردید، آن‌ها اولین کسانی بودند که شما را تنبل صدا کردند. هر بار که به شما ناسزا می گویند یا در مورد یک ویژگی رفتاری به شما توهین می کنند، سال ها طول می کشد تا این رفتار آن ها در ذهن شما از بین برود. عزت نفس شما در  در حال شکل گیری است و ویژگی‌ های خودشیفتگی والدین باعث شده که عزت نفس پایینی داشته باشید.

ویژگی‌ های خودشیفتگی که بیشتر مردم نادیده می‌گیرند

آیا تا به حال از افراد خاصی احساسات عجیب و غریب دریافت می کنید اما نمی توانید دلیل آن را دقیقاً مشخص کنید؟ آیا فکر می کنید آن‌ها ویژگی های خودشیفتگی منفی را نشان می دهند؟ خودشیفتگی رفتاری است که اغلب با یک علت نفس بیش از حد همراه است. اما اگر برای همه ویژگی‌ های خودشیفتگی اینطور نبود چه؟ اگر ارتباط برخی ویژگی های شخصیتی با خودشیفتگی سخت تر باشد چه؟ در ادامه بخوانید تا برخی از ویژگی های خودشیفتگی را که مورد توجه قرار نمی گیرند و چگونه می توانید آن‌ها را شناسایی کنید، بخوانید.

ویژگی های خودشیفتگی که هرگز نباید نادیده گرفت

رایج ترین تعریف خودشیفتگی حول محور خوددرگیری شدید می چرخد. این رفتاری است که باعث می شود فرد نیازهای اطرافیان خود را نادیده بگیرد. معمولاً افراد خودشیفته خود را بهتر از اکثر افراد می بینند. در حالی که اکثر مردم گاهی اوقات می توانند رفتارهای خودشیفته را نشان دهند، این به این معنی نیست که آن‌ها خودشیفته هستند.

برای اینکه در یک فرد خودشیفتگی واقعی را تشخیص دهید، باید به طور مکرر به احساسات دیگران بی توجهی کند و احساس همدلی نداشته باشد. آن‌ها نمی‌دانند رفتارشان چگونه می‌تواند بر دیگران تأثیر بگذارد و اهمیتی هم نمی‌دهند. خود محوری برای این دسته از افراد امری عادی است.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

در حالی که ویژگی‌ های خودشیفتگی یک مشخصه رایج است، می تواند نشان دهنده اختلال شخصیتی به نام اختلال شخصیت خودشیفته باشد. درک این نکته ضروری است که خودشیفتگی یک طیف است. همه خودشیفته ها NPD ندارند. فقط افرادی که در انتهای طیف بالاتر قرار دارند به عنوان مبتلا به NPD طبقه بندی می شوند. افراد طیف پایین تر هنوز خودشیفته هستند اما از این اختلال سلامت روان رنج نمی برند.

چند ویژگی متداول خودشیفتگی

ویژگی‌ های خودشیفتگی متداول که باید در مواقعی که احتمال می‌دهید فردی خودشیفته است، جستجو کنید عبارتند از:

• احساس حقانیت
• رفتارهای دستکاری
• نیاز به تحسین
• عدم همدلی
• تکبر

مشکل این تصویر از خودشیفتگی این است که باعث می شود مردم فکر کنند این یک رفتار آشکار است. در حالی که این در اکثر موارد درست است، یک فرد خودشیفته مجبور نیست در مورد رفتار واقعی خود صادق باشد.

صفات خودشیفتگی خودشیفتگی پنهان

در سال های اخیر، مطالعات عمیق در مورد این رفتار، دو نوع از ویژگی‌ های خودشیفتگی را مشخص کرد: پنهان و آشکار. خودشیفتگی آشکار همان چیزی است که قبلاً مورد بحث قرار گرفت و برجسته ترین نمایش رفتارهای خودشیفته است. خودشیفتگی پنهان همان چیزی است که تشخیص آن سخت تر است.

فرد با خودشیفتگی پنهان درونگرا و محتاط است. ممکن است بپرسید چگونه ممکن است؟ آیا این یک تناقض نیست؟ مطالعه ای در دانشگاه نیویورک نشان داد که خودشیفتگی اغلب ناشی از ناامنی است. به همین دلیل، حتی آن‌ها نیاز به اطمینان دارند. و اگر نتوانند آن را از طریق خودنمایی به دست آورند، آسیب پذیر عمل خواهند کرد.

چند نمونه ویژگی‌ های خودشیفتگی که اکثر مردم نادیده می گیرند

بنابراین، چه ویژگی های خودشیفته نادیده گرفته می شوند و چگونه می توانید از آن‌ها آگاه شوید؟

عدم گوش دادن به عادت افراد مختلف

چه پنهان و چه آشکار، بسیاری از افراد خودشیفته دست به این رفتار می زنند و از آن دور می شوند. از آنجایی که مردم فکر می کنند برخی از افراد دوست دارند صحبت کنند، همیاری در کنار فردی پرحرف که شنونده نیست مشکوک به نظر نمی رسد. اما این یک علامت خطرناک است که باید مراقب آن باشید.

شما از قبل می دانید که افراد خودشیفته پر از کمال گرایی هستند. بنابراین، فقط منطقی است که آن‌ها همه جوانب خود را دوست داشته باشند. آن‌ها فکر می‌کنند که بهتر می‌دانند، بنابراین اگر حرفی با دیدگاه آن‌ها مطابقت نداشته باشد، به خود زحمت توجه به دیدگاه دیگری را نمی‌دهند. در عوض، آن‌ها تصمیم می‌گیرند که گفتگو را به عهده بگیرند تا مطمئن شوند که همه می‌دانند چه فکر می‌کنند.

صحبت زیاد جز

ویژگی‌ های خودشیفتگی

اما صحبت زیاد به خودی خود یک علامت خطرناک نیست. برون گراها معمولاً اهل سخنوری هستند، این بدان معنا نیست که آن‌ها دارای اختلال شخصیت خودشیفته هستند. تفاوت اصلی دلیل صحبت آنهاست. برونگراها و سایر افراد به صحبت علاقه دارند سرگرم می شوند. اما خودشیفته ها صحبت می کنند تا به شما بگویند چقدر عالی هستند. آن‌ها روایات عجیبی درباره دستاوردهای خود می سازند. و وقتی صحبت می کنند، علاقه ای به توجه به صحبت های شما و نظرات شما ندارند. تا زمانی که بدانند شما از عظمت آن‌ها مطلع شدید، اهمیتی نمی دهند که شما چه می گویید.

مهارت شنیداری در مقابل درک دیگران

نکته دیگر این است که حتی وقتی افراد با ویژگی‌ های خودشیفتگی به شما گوش می دهند، این کار را به صورت سطحی انجام می دهند. آن‌ها به شما اجازه می دهند در حالی که سر تکان می دهند صحبت کنید و به هر چیزی غیر از آن‌چه شما می گویید فکر می کنند. تنها چیزی که آن‌ها به آن اهمیت می دهند این است که روزنه ای پیدا کنند که بتوانند در آن حرف های خود را بزنند و دوباره شروع به بزرگ نمایی در مورد خود کنند.

نکته

حتی ویژگی‌ های خودشیفتگی پنهان هم درگیر نشنیدن می‌شوند. در حالی که آن‌ها وانمود می کنند که گوش می دهند و به شما اجازه می دهند برای مدت طولانی تری صحبت کنید، این کار را فقط برای نمایش انجام می دهند. آن‌ها چهره یک دوست نگران را خواهند داشت که به آنچه شما می خواهید بگویید علاقه مند است.