آنچه از ایدز باید بدانید (قسمت اول)

ویروس کاهش ایمنی انسان یا HIV ویروسی است که به سلول های ایمنی به نام سلول های CD4 در بدن انسان حمله می کند، این ها نوعی از سلول T می باشند. این سلول ها همان گلبول های سفید خون هستند که به نقاط مختلف بدن می روند و علاوه بر مشکلات و ناهنجاری ها، عفونت ها را نیز تشخیص می دهند. وقتی HIV به این سلول ها حمله کرده و در آن ها نفوذ می کند توانایی بدن برای مبارزه با بیماری های دیگر را کاهش خواهد داد. آنچه از ایدز باید بدانید بسیار مهم است.

این حمله خطر و تاثیر عفونت های محیطی و سرطان ها را بیشتر خواهد کرد. با این وجود فرد مبتلا ممکن است بدون داشتن علامت خاصی برای مدت ها ویروس HIV را در بدن خود داشته باشد.

HIV عفونتی برای تمام زندگی است. البته دریافت درمان مناسب و مدیریت موثر بیماری می تواند مانع از رسیدن آن به سطح حاد شده و خطر مرگ فرد به خاطر این ویروس را کاهش می دهد.

آنچه از ایدز باید بدانید – ایدز چیست؟

ایدز پیشرفته ترین مرحله ی عفونت HIV است. زمانی که عفونت HIV به مرحله ی ایدز پیشرفت می کنند عفونت ها و سرطان در سطح خطر بالاتری قرار دارند.

بدون دریافت درمان مناسب عفونت HIV به احتمال زیادی تبدیل به ایدز خواهد شد زیرا سیستم ایمنی به تدریج از بین رفته و ضعیف و ضعیف تر خواهد شد. البته تعداد افرادی که به این مرحله از پیشرفت بیماری می رسند مرتبا در حال کاهش است.

آنچه از ایدز باید بدانید – عوامل ابتلا به HIV

انسان ها ویروس HIV را از طریق مایعات به یکدیگر منتقل می کنند، از جمله:

• خون
• اسپرم
• شیر مادر
• ترشحات واژن
• مایعات مقعدی
• دخول واژینال یا مقعدی با فرد مبتلا به HIV در صورت عدم استفاده از کاندوم یا داروهای مخصوص، داروی پیشگیری HIV برای کسانی که در معرض خطر بالای ابتلا هستند.
• استفاده ی مشترک از وسایل برای تزریق غیرقانونی مواد، هورمون ها و استروئید با کسی که مبتلا به HIV است.

زنی که مبتلا به HIV بوده و باردار شود یا به تازگی زایمان کرده باشد در طول دوران بارداری، زایمان یا شیردهی بیماری را به نوزاد خود منتقل می کند.

خطر انتقال ویروس HIV از طریق خون در کشورهایی که فرایندهای درستی برای اسکن خون قبل از اهدای آن به فرد دیگری دارند بسیار کم است.

ویروس تشخیص داده نشده = غیرقابل انتقال

برای انتقال ویروس HIV، مایعات باید دارای مقدار کافی از این ویروس باشند. اگر فرد دارای HIV غیرقابل تشخیص است او نمی تواند بیماری را به فرد دیگری منتقل نماید حتی بعد از انتقال مایعات بدن.

HIV غیرقابل تشخیص زمانی است که مقدار ویروس HIV در بدن به قدری کم است که آزمایش خون نمی تواند آن را تشخیص دهد. با دنبال کردن دقیق درمان های تجویزی می توانید بر این نوع غیرقابل تشخیص غلبه یابید.

تایید و بررسی منظم وضعیت غیرقابل تشخیص با استفاده از آزمایش خون اهمیت دارد زیرا به این معنا نیست که شما دیگر HIV ندارید. HIV غیرقابل تشخیص بستگی به دنبال کردن درمان توسط فرد و همچنین موثر بودن خود درمان دارد.

آنچه از ایدز باید بدانید – پیشرفت به ایدز

خطر پیشرفت HIV به ایدز بین افراد مختلف کاملا متغیر بوده و به فاکتورهای زیادی بستگی دارد، از جمله:

• سن فرد بیمار
• توانایی بدن برای مبارزه با HIV
• حضور داشتن عفونت های دیگر
• نژادهای HIV که در برابر داروها مقاوم هستند.
• دسترسی به خدمات درمانی با کیفیت و بهداشتی
• مقاومت ژنتیکی و ارثی فرد در مقابل فشار ناشی از HIV

علائم ابتلا

در بیشتر مواقع عفونت با باکتری، ویروس، قارچ یا انگل های دیگر باعث بروز علائم شدید HIV می شوند.

این شرایط در افرادی که با ویروس HIV زندگی می کنند سریع تر از افرادی که سیستم ایمنی سالمی دارند پیشرفت خواهد کرد. یک سیستم ایمنی با عملکرد درست می تواند از بدن مقابل اثرات عفونت های پیشرفته حفاظت کند و HIV این فرایند را مختل خواهد کرد.

علائم اولیه ی عفونت HIV

برخی افراد مبتلا به HIV تا ماه ها و حتی سال ها بعد از ابتلا هیچ علائمی را از خود نشان نمی دهند. با این وجود حدود هشتاد درصد از مبتلایان ممکن است علائمی شبیه به انفولانزا که به عنوان سندروم ابتلای حاد شناخته می شود را دو تا شش هفته بعد از وارد شد ویروس در بدن نشان دهند.

آنچه از ایدز باید بدانید – اولین علائم عفونت HIV ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تب
• لرز
• ضعف
• گلو درد
• خستگی
• ریزش مو
• تورم غدد
• درد مفصل
• درد ماهیچه
• قرمزی پوست
• تعریق. خصوصا در شب
• کاهش وزن بدون دلیل و غیرعمدی

این علائم ممکن است نتیجه ی مبارزه ی سیستم ایمنی با بسیاری از انواع ویروس های دیگر نیز باشند.

با این وجود کسانی که چندین مورد از این علائم را تجربه کرده و از هر دلیلی که ممکن است آن ها را در طی شش هفته ی قبل در معرض ویروس HIV قرار داده باشد اگاه اند باید حتما یک ازمایش خون انجام دهند.

HIV بدون علامت

در بسیاری از موارد بعد از اتمام علائم سندروم حاد، علائم شاید برای سال ها آشکار نشوند.

در طول این زمان ویروس به رشد خود ادامه داده و باعث اسیب به سیستم ایمنی و ارگان های دیگر خواهد شد. بدون دارویی که از تکثیر ویروس جلوگیری کند، این فرایند اهسته می تواند برای میانگین حدود ده سال ادامه یابد.

فردی که با HIV زندگی می کند اغلب هبچ علامتی را تجربه نمی کند، حس خوبی دارد و سالم به نظر می رسد.

استفاده ی درست و مرتب از داروهای درمان HIV در این زمان می تواند کاملا این مرحله را مختل نموده و ویروس را از بین ببرد. دریافت داروهای ضدویروسی موثر در تمام زندگی می تواند باعث متوقف شدن آسیب در حال پیشرفت به سیستم ایمنی شود.

مرحله ی آخر از عفونت HIV

بدون دارو، HIV توانایی بدن برای مبارزه با عفونت را کم می کند. فرد مستعد ابتلا به بیماری های جدی خواهد شد. این مرحله با نام ایدز یا مرحله ی سوم HIV شناخته می شود.

علائم مرحله ی آخر HIV می تواند هریک از موارد زیر باشد:

• تاری دید
• تنگی نفس
• خستگی دائمی
• سرفه های خشک
• تعریق های شبانه
• کاهش وزن بدون هیچ تلاش
• نقاط سفید روی زبان یا دهان
• اسهال، که اغلب متداوم و شدید است.
• تورم غدد که برای چند هفته ادامه دارد.
• تب بالای 37 درجه ی سانتی گراد که برای چند هفته ادامه می یابد.

در طول مرحله ی آخر عفونت HIV، خطر پیشرفت بیماری ای که زندگی فرد را تهدید کند به سرعت زیاد می شود. فرد در مرحله ی آخر HIV می تواند با دریافت داروهای دیگر در کنار درمان بیماری، از مشکلات جدی پیشگیری کرده و حتی آن ها را درمان کند.