آمنوره و سلامت استخوان در اختلال پرخوری

آمنوره و سلامت استخوان اهمیت بسیاری دارد. شاید فکر کنید آسیب های جسمانی همیشه به علت ضربه یا اتفاقی است. اگر ماهی اوقات اختلالات روانی مختلف می توانند آسیب های جسمانی را برسانند. اختلالات پرخوری یکی از این آسیب ها است. اختلالات پرخوری می تواند آسیب های مختلفی به افراد وارد کند و حتی باعث افسردگی و اضطراب شدید می شود. پرخوری ممکن است بعدها باعث آسیب های جسمی مختلفی شود. از این رو اگر در اطرافیان یا بین فرزندان خود علائم پرخوری را حس کردید سعی کنید پروسه درمان را هر چه زودتر انجام دهید.

اختلالات انواع مختلفی دارند. هر یک از این اختلالات می تواند به علت های مختلفی ایجاد می شود. اختلالات می تواند از سنین کودکی تا نوجوانی ادامه داشته باشد. این اختلالات حتی به گونه ای است که تا بزرگسالی هم ممکن است ایجاد شود. اختلالات روانی بخش بسیاری از زندگی ما را تشکیل داده است. در جوامع امروزی اختلالاتی وجود دارند که شاید از شنیدن آن تعجب کنید. اما چه بخواهیم چه نخواهیم آن ها وجود دارند و حتی بسیاری از ما با آن ها زندگی می کنیم.

آمنوره و سلامت استخوان در برابر پرخوری عصبی در نوجوانان

همان طور که در مقاله های قبل گفتیم با یک یا دو نشانه نمی توان گفت که شما یا دوستتان دچار اختلالات روانی هستید. این فرایند نیاز به تست های روان شناسی مختلفی دارد. اختلالات در دنیای روان شناسی تعاریف متفاوتی دارند. برای مثال برخی از افراد هستند که برای ایجاد رفتار های مختلف در زندگی خود دلایل مختلفی می آورند. در ادامه این مقاله که در وبسایت همکده به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره تلفنی  روان شناسی در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است می خواهیم در ارتباط با آمنوره و سلامت استخوان در اختلال پرخوری، صحبت کنیم.

آمنوره و سلامت استخوان و پرخوری عصبی در نوجوانان

وقتی افراد در مورد اختلالات مختلف غذا خوردن صحبت می کنند، معمولاً علائمی مانند دنبال کردن کالری بسیار محدود و مبارزه با پرخوری را در ذهن خود دارند.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

اختلال پرخوری در مقایسه با سایر اختلالات مانند بی اشتهایی و پرخوری، هنوز به تازگی شناخته شده است. با این حال، این هنوز یک بیماری جدی است که برای بهبودی نیاز به درمان و مشاوره گسترده دارد. اگر فکر می کنید خود یا یکی از عزیزان تان با اختلال پرخوری دست و پنجه نرم می کنید، برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد علل، علائم و گزینه های درمانی این مقاله را بخوانید

آمنوره و سلامت استخوان در اختلال پرخوری

با این حال، متخصصان درمان اختلالات پرخوری معمولاً وقتی قاعدگی بیمار پس از قطع شدن آن به دلیل یک اختلال خوردن برمی‌گردد، هیجان‌زده می‌شوند.

اگر چه آمنوره و سلامت استخوان از کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم (DSM-5) به عنوان یک معیار تشخیصی برای بی اشتهایی عصبی حذف شده است. اما همچنان یک نشانگر مهم این بیماری برای بسیاری از افراد است.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

مهم است که توجه داشته باشید اختلالات خوردن بر اساس جنسیت تبعیض قائل نمی شوند – هر کسی ممکن است اختلال خوردن را تجربه کند. در واقع، مردان اختلالات خوردن را با نرخی بالاتر از آن چه قبلا تصور می شد تجربه می کنند. لازم به ذکر است که هیچ معادلی برای آمنوره در بین مردان مبتلا به اختلالات خوردن وجود ندارد. مردان اغلب کاهش تستوسترون را تجربه می کنند که می تواند مجموعه ای از علائم خود را ایجاد کند. با این حال، این مقاله تنها به آمنوره مربوط به اختلالات خوردن می پردازد.

علل آمنوره و سلامت استخوان

از زنان مبتلا به بی اشتهایی عصبی بین 66 تا 84 درصد آمنوره را تجربه می کنند و 6 تا 11 درصد دیگر دوره های قاعدگی سبک یا نادر را تجربه می کنند. تقریباً 7 تا 40 درصد از زنان مبتلا به پرخوری عصبی، آمنوره را گزارش می‌کنند. یک نوجوان جوان‌تر ممکن است در نتیجه اختلال خوردن، شروع اولین قاعدگی خود را با تأخیر تجربه کند.

این مشکل چه زمانی رخ می دهد؟

این بیماری و اختلال معمولاً زمانی رخ می دهد که بدن در وضعیت «کمبود نسبی انرژی» قرار دارد، که در آن کالری دریافتی نسبت به انرژی که به پایان یافت، ناکافی است. این حالت چرخه هورمونی را که قاعدگی را تنظیم می کند، مختل می کند. با این حال، برخی از افراد مبتلا به بی اشتهایی، در طول بیماری خود به قاعدگی ادامه می دهند. برخی دیگر حتی قبل از شروع کاهش وزن به دلیل بیماری خود، قاعدگی را متوقف می کنند. همچنین مشخص است که این فرآیند در افراد پرخوری باعث اختلال در قاعدگی می شود. قطع قاعدگی در افراد مبتلا به اختلال پرخوری شبیه شروع یائسگی است. علائم مرتبط ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• مشکلات شناختی
• مشکل در خواب
• تغییرات خلق و خوی
• عرق شبانه
• تخمدان ها و رحم هوایی که کوچک هستند

نکته ای در ارتباط با این زمینه

یکی از مهم ترین اثرات این تغییرات هورمونی استئوپنی است که کاهش کلسیم در استخوان ها است. استخوان‌های ی که دچار آسیب هستند یک نگرانی عمده هستند زیرا با سرعت بیشتری می‌شکنند. در درازمدت، استئوپنی ممکن است منجر به مشکلات غیرقابل برگشت و مزمن مانند پوکی استخوان (استخوان های با آسیب شکستگی) شود.

رفتار و آمنوره و سلامت استخوان

ایمن ترین و مؤثرترین استراتژی برای بهبود مسائل مربوط به تراکم استخوان مربوط به بی اشتهایی عصبی، بازگشت به وزن مناسب مطابق نمودار رشد و تاریخچه، و ترمیم طبیعی عملکرد قاعدگی است.

در زنان، استخوان ها بدون استروژن کافی قوی تر نمی شوند، که مستلزم از سرگیری یا شروع قاعدگی است. تنها درمان برای از سرگیری قاعدگی، بازیابی وزن کافی و پایدار از طریق تغذیه مجدد و عادی سازی پرخوری (از جمله توقف چرخه های پرخوری و پاکسازی) است. در بسیاری از مواردی که بیماران بهبود یافته اند و تصور می شود درمان شده اند، آمنوره دوام می یابد. پس از بازیابی وزن ممکن است تا شش ماه طول بکشد تا قاعدگی دوبراه ایجاد شود. تداوم آمنوره بیش از این نقطه ممکن است نشان دهد که فرد واقعاً وزن خود را به طور کامل ترمیم نکرده است.

مطالعاتی در ارتباط با این زمینه

مطالعه ای در سال 2013 توسط فاوست و همکارانش نشان داد که اهداف درمانی استاندارد اختلال پرخوری ممکن است برای رفع آمنوره ناکافی باشد. این مطالعه خاطرنشان می کند که هدف درمانی استاندارد برای بیماران بزرگسال دستیابی به 90 درصد وزن بدن مورد انتظار (بر اساس شاخص توده بدن، قد، سن و جنس). اما در میان نوجوانان مبتلا به بی اشتهایی عصبی در این مطالعه، بازگشت قاعدگی به طور متوسط ​​در حدود 95 درصد وزن مورد انتظار بدن اتفاق افتاد. این  نشان می دهد هدف استاندارد برای بازگرداندن موفقیت آمیز قاعدگی برای بسیاری بسیار پایین است.

قاعدگی و آمنوره و سلامت استخوان

نویسندگان مطالعه خاطرنشان کردند که «تفاوت‌های فردی در مسیرهای وزنی باید در ذهن افراد  ایجاد شود». زیرا بسیاری از بیماران ممکن است نقاط تنظیم بالاتری داشته باشند (و از این رو، وزن‌هایی که در آن ها قاعدگی شروع می‌شود) نسبت به میانگین جمعیتی که نشان می‌دهد. برای نوجوانان غیرعادی نیست که قبل از شروع آمنوره، قاعدگی را در وزن‌های بیش از 5 پوند بالاتر از وزنی که قاعدگی را پشتیبانی می‌کردند، بازگردانند.

متأسفانه، برای برخی از بیماران، بستگی به طول، شدت و سن شروع بیماری، تراکم استخوان ممکن است هرگز به طور کامل قابل بازیابی نباشد. اما این شانس با درمان زودهنگام و تهاجمی تا حد زیادی بهبود می یابد.

مروری بر درمان اختلالات پرخوری

افسانه ها در مورد آمنوره و سلامت استخوان

موارد زیر تنها تعدادی از افسانه های متعدد در مورد آمنوره و آسیب جدی و خطرناک استخوان به دلیل یک اختلال پرخوری است.

افسانه

قرص های ضدبارداری می توانند مشکل آمنوره ناشی از اختلال پرخوری  را حل کنند

واقعیت

قرص های ضد بارداری معمولا برای شروع مجدد قاعدگی و  ایجاد حداقل ضعف استخوان تجویز می شوند. یک مطالعه با پزشکان مورد بررسی قرار گرفت و نشان داد که 78٪ برای بیماران مبتلا به بی اشتهایی عصبی قرص های ضد بارداری تجویز می کردند. با این حال، تحقیقات نشان می‌دهد که قرص‌های ضدبارداری به معکوس کردن استئوپنی کمک نمی‌کنند

نکته ای در ارتباط با این زمینه

آن ها فقط یک دوره مصنوعی ایجاد می کنند و در قلب مشکل قرار نمی گیرند یا به تراکم استخوان کمک نمی کنند. در واقع، از آن جایی که قرص ها ممکن است مشکل (عدم قاعدگی واقعی) را بپوشانند، برای مقاصد غیرقاعدگی توصیه نمی شوند (زنان غیرفعال جنسی هنوز هم ممکن است باردار شوند).

افسانه

ورزش باعث تقویت استخوان های زنان مبتلا به اختلالات پرخوری و آمنوره می شود

واقعیت

اگر چه ورزش های تحمل وزن معمولا به تقویت و ساخت استخوان کمک می کند، اما این موضوع برای بیماران مبتلا به بی اشتهایی عصبی صدق نمی کند.

Misra و همکارانش نوشتند: “[هنگامی که] آنها آمنوره می شوند، اثر محافظتی ورزش از بین می رود. تا به امروز، هیچ مدرکی مبنی بر اینکه ورزش با شدت بالا در زمینه کاهش وزن و آمنوره از توده استخوانی در [بی اشتهایی عصبی محافظت می کند] وجود ندارد. ].” علاوه بر این، ورزش بیش از حد ممکن است منجر به کمبود استروژن و آمنوره شود و این مشکل را تشدید کند.