قرار دادن کودک برای فرزندخواندگی بر سلامت روان تأثیر می گذارد

کودکان نیاز به حمایت توسط خانواده ها دارند. سلامت روان کودکان اصل بسیار مهمی است. اگر این اصل در دنیای امروزی رعایت نشود می تواند مشکلات زیادی را به وجود بیاورد. همه ما می دانیم که فرزندان باید دوران کودکی را به درستی بگذرانند. روان شناسان می گویند بیشتر مشکلات در دوران کودکی ایجاد شده است. فرزندخواندگی موضوعی است که می تواند باعث ایجاد اختلالات روانی در کودکان شود.

گاهی اوقات ما خیلی از افراد را در جامعه می بینیم که حتی در بهترین شرایط هم ناامید هستند. این موارد می تواند به علت فشار های زیادی در کودکی باشد. پزشکان و روان شناسان می گویند که دوران کودکی بسیار مهم و حیاتی است. متاسفانه خیلی از افراد و پدر مادران به این دوره اهمیتی نمی دهند. کوچ ترین حرکت یا رفتار اشتباهی می تواند آینده کودک را دچار مشکل کند. یکی از رفتارهایی که در آینده کودک بسیار تاثیر گذار است نظم و انضباط سخت توسط والدین است. نظم و انضباط بسیار عالی است اما تا حد تعادل خودش. در ادامه می خواهیم ببینیم که آیا قرار دادن کودک برای فرزندخواندگی بر سلامت روان تأثیر می گذارد؟

رفتار کودکان و فرزندخواندگی

این رفتار ممکن است در هر فردی به وجود بیاید. این که بگوییم فرد چه نوع رفتاری را در چه لحظه ای انجام خواهد داد غیر قابل پیش بینی و درست نیست. وقتی یک مشاور با شخص مورد نظر صحبت می کند رفتار های او را تشخیص می دهد. تشخیص رفتار باعث می شود که مشاور بداند چه کاری انجام دهد تا فرد بتواند رفتار خود را مدیریت کند. در ادامه این مقاله که در وبسایت همکده به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره تلفنی  روان شناسی در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است می خواهیم در ارتباط با قرار دادن کودک برای فرزندخواندگی بر سلامت روان تأثیر می گذارد.

آمار سالانه در کشور ها برای فرزندخواندگی

سالانه بیش از 18000 کودک در داخل کشورهای جهان به فرزندخواندگی پذیرفته می شوند. اغلب افراد را از بحث آشکار درباره سلامت روان خود در حین و پس از به فرزندخواندگی باز می دارد.

حمایت آشکار از جانب عزیزان می تواند به افراد کمک کند تا در طول این فرآیند کنار بیایند.

وقتی جنیس رایت 16 ساله بود، باردار شد و نامزدش او را رها کرد. سال 1980 بود، و دکتر رایت از او پرسید که آیا او به فرزندخواندگی فکر کرده است یا خیر؟ او برای ماه‌ها به طور متناوب بین احساس خوب و پریشان از آینده فرزندخواندگی فکر می‌کرد.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

این روند به طرز باورنکردنی برای رفاه او تلاش می کرد. رایت دوستانی را از دست داد که “به اندازه کافی بالغ” برای کمک نبودند و هیچ حمایتی از جانب خانواده او نداشتند. رایت می‌گوید: « من کاملاً می‌دانم که در آن زمان چقدر افسرده بودم. «به خاطر نمی‌آورم که کسی به من مشاوره داده باشد یا از من بپرسد که آیا حالم خوب است یا نه. یادم می‌آید بعد از به دنیا آمدن نوزاد، دکتر یک قرص سه هفته‌ای قرص ضد درد به من داد تا به من کمک کند پس از آن، راه بازگشت به زندگی را پیدا کنم.»

رایت می‌گوید مهم‌ترین مبارزه‌ای که او با آن روبه‌رو شد، ناشی از فقدان مراقبت‌های بهداشتی روانی بود که برای کشف احساسات او و آماده کردن او برای این فرآیند دشوار فراهم شد.

بسیاری از مردم تصمیم می‌گیرند فرزند خود را به فرزندخواندگی بسپارند

با وجود بیش از 18000 کودک که سالانه تنها در داخل کشور به فرزندخواندگی پذیرفته می شوند، بسیاری از مردم تصمیم می‌گیرند فرزند خود را به فرزندخواندگی بسپارند و با اثرات بالقوه سلامت روان مقابله کنند. آگاهی از فرزندخواندگی مهم است. مکالمه ها اغلب حول افرادی است که خودشان به فرزندی پذیرفته شده اند، برخلاف کسانی که فرزند خود را رها کرده اند.

دکتر بتانی کوک، روانشناس و نویسنده کتاب می گوید: “تفکر دادن به فرزندخواندگی تجربه بسیار آسیب زایی است، صرف نظر از این که انتخابی که انجام می دهید درست است یا نه.”

نکته ای در ارتباط با این زمینه

«فردی ممکن است احساس اضطراب، غم، ترس، سردرگمی، ناامیدی، شادی و حتی تسکین کند. بسیاری از اوقات افرادی در زندگی شما وجود دارند که سعی می کنند به روشی بر تصمیم شما تأثیر بگذارند و باعث ایجاد اضطراب و دوراهی بیشتر شوند. در کنار هورمون‌های طبیعی که بر خلق‌وخو و افکار تأثیر می‌گذارند، معمول است که یک فرد در طول بارداری چندین بار درباره تصمیم خود به این سو و آن سو برود. حتی پس از انجام فرزندخواندگی، برخی از والدین بیولوژیکی هنوز با تصمیم خود درگیر هستند.

فکر کردن به فرزندخواندگی یک تجربه بسیار دردناک است

فکر کردن به فرزندخواندگی یک تجربه بسیار دردناک است. صرف نظر از این که فکر می‌کنید انتخابی که انجام می‌دهید درست است یا خیر. رایت پس از گذراندن سه روز با فرزندش در بیمارستان، تنها به خانه بازگشت و از درون و همسالانش احساس شرمساری شدیدی کرد. در نهایت، او امتحانی معادل GED را برای ترک مدرسه انجام داد.

رایت با نگاهی به تصمیم خود، به نگرش جامعه نسبت به نوجوانان باردار فکر می کند. او توضیح می‌دهد: «یکی از مواردی که متاسفانه  به شدت در دنیای امروزی به جوانان فشار وارد کرده بحث حاملگی است. دختران جوان به دلیل فشار های وارده از طرف خانواده بیشتر با این مشکل رو به رو هستند. آن ها حتی بسیار کمتر برای گذراندن مراحل پذیرش آماده هستند. این فرآیند باعث شد تا دیدگاه همه مردم نسبت به این موضوع تغییر کند. دختران خودشان بچه هستند و گرفتن این تصمیمات بزرگ باید با حمایت زیادی همراه باشد.»

مقابله با نهایی بودن تصمیم برای فرزندخواندگی

چه در نوجوانی و چه در بزرگسالی، برخلاف بسیاری از تصمیمات دیگر، فرزندخواندگی برای همیشه است و می تواند در نهایی شدن آن به طرز باورنکردنی غافلگیر کننده باشد. اگر شما یا کسی که می‌شناسید با این تصمیم دست و پنجه نرم می‌کنید، کوک توصیه می‌کند دو فهرست حرفه‌ای و مخالف تهیه کنید. این فهرست جزئیات و مزایای طولانی‌مدت فعلی و بالقوه را شرح می دهد. لیست اول را برای خودتان و لیست دوم را برای فرزندتان بسازید.

کودک وقتی در آینده بزرگ می شود شاید بتواند درک کند که چرا مادرش به علت کم تجربه بودن او را به افراد دیگر سپرده است. البته شرایط هر فرد متفاوت است و هیچ سن، وضعیت رابطه یا حرفه ای وجود ندارد که به این معنی باشد که فرد باید فرزند خود را به فرزندخواندگی بفرستد یا انتخاب کند که او را بزرگ کند. این تصمیم فوق العاده شخصی و منحصر به فرد است.

نظر دانشمندان در ارتباط با این زمینه

کوک بر این باور است که قطعی بودن تصمیم آن ها یکی از دلایلی است که افراد بیشتری تصمیم به یک فرزندخواندگی آزاد را انتخاب می کنند. از نظر روان شناسان هنگامی که ولدین کودکان توضیحاتی درباره فرزندخواندگی آن ها ارائه دهند آرامش کودک بیشتر می شود. این کار باعث می شود تا بچه ها فشار روانی کمتری را متحمل شوند.  این تصمیم آسانی نیست، و ای کاش مردم دیگر مانند گذشته رفتار نمی کردند و این اتفاقات را تکرار نمی کردند.

مثالی در ارتباط با این زمینه

براکن از زندگی او و کودکش غمگین و اندوهگین بود. او می‌گوید: «شما این حق را از دست می‌دهید که وقتی غمگین هستند یا صدمه می بینید، بتوانید با دیگر اطرافیان صحبت کنید». براکن تا زمانی که والدین خود را ندیده بود نمی توانست با این موضوع کنار بیاید.

او می‌افزاید: «در کنار آن غم، بارقه‌ای از شادی نیز وجود دارد، شادی که تصمیم گرفتی آن ها را بالاتر از خودت قرار دهی، خوشحالی که به آن ها زندگی دادی که در آن زمان نمی‌توانستی آن‌ها را فراهم کنی.»  شناخت و برقراری ارتباط با والدین فرزندخوانده نیز برای رایت احساس آرامش می کرد.

ننگ های موجود در فرزندخواندگی

همه ما می دانیم که فرزند خواندگی در دنیای امروزی بسیار مورد انتقاد است. اما همه ما باید پایبند به این جمله باشیم که فرزندخواندگی گناه نیست. ادلیس ماریل دیاز، که با کودکان و نوجوانان قبل و بعد از فرزندخواندگی و همچنین با خانواده های فرزندخوانده کار می کند، می گوید: فرزندخواندگی تولدی دوباره است. «مردم بیش از حد روی این والدین متمرکزند که «خودخواه» هستند و به آن ها اعتبار نمی دهند که واقعاً می خواهند زندگی بهتری از آن چه که می توانند به کودک بدهند. همه کودکان شایستگی داشتن یک خانواده سالم را دارند، و این لزوماً به این معنا نیست که خانواده ابتدایی آن ها تنها کسی است که می‌تواند آن را فراهم کند.»

قبول مسئولیت تربیت فرزند برای خانواده ها کار بسیار سختی است

همه ما می دانیم که قبول مسئولیت تربیت فرزند کار بسیار سختی است. برای همین امر روان شناسان تاکید بسیاری می کنند که والدین قبل از انجام این کار به درتسی با یکدیگر مشورت کنند. این تصمیم آسانی نیست، و ای کاش مردم از این کار دست بردارند. ما خودمان را به اندازه کافی مورد آسیب قرار می دهیم پس بهتر است با بچه دار نشوید یا اگر می خواهید بچه دار شوید این اتفاقات را فراموش کنید. ما در این مقاله در ارتباط با فرزندخواندگی و تاثیرات آن صحبت کردیم.