اختلال آسیب روانی و عاطفی بعد از حادثه(قسمت دوم)
قسمت دوم بهبود آسیب روانی بعد از حادثه در ادامه بیان شده است.
نکاتی برای بهبود آسیب روانی بعد از حادثه
-
نکته اول: تحرک داشته باشید.
آسیب روانی تعادل طبیعی بدن را به هم می زند و شما را در حالت ترس و گرفتگی عضلانی نگه می دارد. ورزش و تحرک علاوه بر سوزاندن آدرنالین و آزادسازی اندروفین، می تواند سیستم عصبی بدن شما را بازیابی نماید.
در اغلب روزها سی دقیقه یا بیشتر ورزش کنید یا اگر برای شما ساده تر است سه بار در روز و هربار ده دقیقه تمرین کنید، این تمرین نیز برای شما خوب است.
ورزش هایی که ریتمیک است و هردو دست و پاها را درگیر می کنند؛ مانند پیاده روی، دو، شنا، بسکتبال یا حتی رقص این ها بهتر هستند.
یک المان برای پرت شدن حواس اضافه کنید؛
به جای تمرکز روی افکار یا پرت کردن حواس خود در طول ورزش، روی بدن خود و احساسی که در زمان تحرک داشتن دارید تمرکز کنید. به حس برخورد پاهایتان با زمین یا ریتم نفس کشیدنتان یا احساس باد روی صورت خود تمرکز کنید. صخره نوردی کنید، به تمرین بوکس بپردازید، وزنه بردارید یا هنرهای رزمی را تمرین کنید، به هر حال در طول این فعالیت ها شما نیاز دارید برای جلوگیری از آسیب دیدن بدن خود روی حرکاتتان تمرکز داشته باشید.
-
نکته دوم: گوشه گیر نباشید.
بعد از یک آسیب روانی و تجربه ی سخت، شاید بخواهید از دیگران دور باشید اما گوشه گیری تنها اوضاع را بدتر خواهد کرد. ارتباط رودررو با دیگران به بهبود شما کمک خواهد کرد، در نتیجه باید تلاش کنید روابط خود با افراد دیگر را حفظ کرده و زمان زیادی را تنها نمانید.
لزومی ندارد در مورد آن اتفاق حرف بزنید؛
ارتباط با دیگران لزوما به معنای صحبت در مورد اتفاقی که تجربه کرده اید نیست. در حقیقت صحبت کردن در این باره برای برخی افراد تنها باعث بدتر شدن شرایط خواهد شد. راحتی شما با حس پذیرفته شدن توسط دیگران و مشغول شدن با افراد دیگر به دست می آید.
به دنبال حمایت باشید؛
در حالی که لازم نیست در مورد خود حادثه حرف بزنید اما باید کسی را داشته باشید تا احساسات خود را به شکل رودررو با او در میان بگذارید، کسی که بدون قضاوت به حرف های شما گوش دهد. می توانید از یک دوست، فردی مورد اعتماد در خانواده، مشاور یا یک روحانی مذهبی کمک بگیرید.
در فعالیت های اجتماعی شرکت کنید؛
حتی اگر حس می کنید این کار را دوست ندارید. در کنار افراد دیگر کارهای عادی انجام دهید، تجربیاتی که لازم نیست در آن کاری انجام دهید که شبیه به تجربه ی شما در آن حادثه ی تلخ باشد.
ارتباط دوباره با دوستان قدیمی؛
اگر از روابطی که زمانی برای شما مهم بوده اند فاصله گرفته اید برای برقراری ارتباط دوباره تلاش کنید.
عضو یک گروه حمایتی شوید؛
ارتباط با کسانی که مشکلاتی مشابه با شما دارند می تواند به کاهش حس تنهایی تان کمک کند و شنیدن حرف های افراد دیگر می تواند بهبود را به شما الهام بخشد.
کارهای داوطلبانه؛
انجام کارهای داوطلبانه در کنار کمک به افراد دیگر می تواند راهی عالی برای به چالش کشیدن حس بی پناهی باشد که اغلب با آسیب روانی حادثه همراه است. به خودتان نقاط قوتتان را یادآوری کنید و با کمک کردن به افراد دیگر حس قدرت خود را احیا نمایید.
دوستانی جدید پیدا کنید؛
اگر تنها زندگی می کنید یا دور از دوستان و خانواده ی خود هستید باید نزد افراد دیگر رفته و دوستی های جدیدی بسازید. به یک کلاس رفته یا عضو گروهی شوید که علایقی مشابه با شما دارند، یا نزد همکاران یا همسایه های خود بروید.
اگر ارتباط با دیگران برای شما سخت است…
افراد زیادی که آسیب روانی در حوادث را تجربه کرده اند احساس می کنند دوست ندارند با کسی در ارتباط بوده و گوشه گیر شده و برقراری ارتباط با دیگران برای آن ها دشوار خواهد شد. اگر شما نیز اینطور هستید کارهایی وجود دارند که می توانید قبل از ملاقات بعدی خود با یک دوست انجام دهید:
ورزش یا کمی تحرک؛ بالا و پایین بپرید، دست و پاهای خود را تاب دهید یا کمی در اطراف قدم بزنید. حس می کنید ذهنتان آزادتر شده و ارتباط با دیگران برای شما ساده تر خواهد شد.
کمی آواز بخوانید؛ شاید عجیب به نظر برسد اما این کار راهی عالی برای برقراری ارتباط اجتماعی است. صاف نشسته و زیر لب کمی آهنگ بخوانید. تا وقتی که حس کنید یک حالت خوشایند در صورت خود دارید صدایتان را بالا و پایین کرده یا لحنتان را تغییر دهید.
- نکته سوم: تنظیم سیستم عصبی توسط خودتان
سنسور ورودی؛ آیا یک منظره، بو یا طعم خاصی به سرعت باعث می شود آرام شوید؟
متعادل تر بمانید؛ برای اینکه حس کنید در زمان حال حضور دارید و تعادل بیشتری را تجربه کنید روی یک صندلی بنشینید. پاهای خود را روی زمین حس کرده و پشتتان به صندلی بچسبد.
- نکته چهارم بهبود آسیب روانی بعد از حادثه: مراقب سلامتتان باشید.
داشتن بدنی سالم می تواند توانایی شما برای برخورد با استرس ناشی از حادثه را افزایش دهد.
خواب کافی داشته باشید؛ بعد از یک تجربه ی ترسناک، نگرانی یا ترس الگوی خواب شما را ویران خواهد کرد. اما بد بودن کیفیت خواب می تواند علائم اختلال حادثه را تشدید کرده و حفظ تعادل عاطفی شما را سخت تر خواهد کرد. هر روز در ساعت خاصی به خواب رفته و بیدار شوید و هرشب بین 7 تا 9 ساعت بخوابید.