اختلال بی میلی جنسی

اختلال بی میلی جنسی شرایطی روانی است که با کمبود فعالیت جنسی در طول دوره ای طولانی مدت شناخته می شود.

تعریف

تشخیص اختلال بی میلی جنسی در مردان و زنان به از بین رفتن یا کاهش شدید در علاقه ی جنسی یا تمایل به فعالیت جنسی برمی گردد. این مشکل می تواند برای خشونت در افکار یا فانتزی های جنسی، کاهش یا از بین رفتن لذت در طول فعالیت جنسی و نبود یا کاهش علاقه به علائم شهوانی درونی یا بیرونی باشد.

این شرایط می تواند کلی باشد، یعنی فرد رفتاری کلی در مقابل هرگونه فرد یا شرایط دارد. این شرایط می تواند برای یک شرایط خاص نیز باشد، یعنی علائم تنها با انواع خاصی از محرک ها، شرایط یا شریک جنسی آشکار می شوند. اختلال بی میلی جنسی در زنان در قدیم در DSM به صورت کلی برای مردان و زنان شناخته شده و امروزه در دسته بندی DSM-5 بر اساس گروه طبقه بندی می شود.

علائم

علائم اختلال جنسی در مردان شامل موارد زیر است:

• نبود یا کاهش فعالیت جنسی
• کاهش یا عدم شروع فعالیت جنسی
• نبود یا کاهش افکار یا فانتزی های جنسی
• نبود یا کاهش حس در اندام جنسی یا در طول فعالیت جنسی
• کاهش یا نبود هیجان یا لذت جنسی در بیشتر فعالیت های جنسی
• عدم وجود یا کاهش علاقه یا برانگیختگی در واکنش به علائم شهوانی درونی و بیرونی، برای مثال تلاش های شریک جنسی برای شروع رابطه

برای بررسی شاخص اختلال عدم تمایل جنسی در زنان، علائم باید برای حداقل شش ماه ماندگار بوده و باعث استرس شدید برای فرد شده باشد.

علائم اختلال بی میلی جنسی برای مردان شامل موارد زیر است:

• کاهش یا نبود افکار یا فانتزی های جنسی
• کاهش یا نبود تمایل به فعالیت جنسی

مشابه اختلال بی میلی جنسی در زنان، علائم برای مردان نیز باید برای حداقل شش ماه ماندگار بوده و باعث استرس شدید برای فرد شده باشد.

هردو این شرایط باید به عنوان یک مشکل در تمام زندگی  بوده یا مشکلی که بعد از یک دوره فعالیت جنسی عادی ایجاد شده باشد.

علل

تغییرات در میل جنسی در طول زمان عادی بوده و شاید بر اساس اتفاقات فردی یا مشکلات مربوط به همسر فرد ایجاد شده باشد. وقتی کمبود میل جنسی در فعالیت جنسی برای بیشتر از شش ماه ماندگار بوده و باعث استرس شود بحران برای اختلال بی میلی جنسی آغاز خواهد شد.

برخی فاکتورهای خطر برای رشد اختلال تمایل جنسی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• مصرف الکل
• اختلال نعوظ
• عملکرد جنسی همسر
• عوارض جانبی داروها
• اختلالات غدد درون ریز
• استرس های دوران کودکی
• سابقه ی خشونت عاطفی یا فیزیکی
• دیگر مشکلات روانی (افسردگی، اضطراب)
• نگرش های منفی در مورد رابطه ی جنسی
• مشکلات در روابط (ارتباطات ضعیف، خشونت)
• مشکلات سلامت (دیابت، عدم فعالیت تیروئید)
• استرس ها (از دست دادن کار، از دست دادن یک عزیز)

درمان

درمان برای اختلال بی میلی جنسی می تواند شامل روان درمانی و دارو باشد. در سال 2015، FDA دارویی به نام Addyi را برای درمان اختلال عدم تمایل جنسی کلی در زنان پیش از دوران یائسگی تایید کرده است. تحقیقات برای ارزیابی میزان اثرگذاری این دارو هنوز در حال انجام است.

البته بسیاری از زوج ها نیاز دارند روی روابط جنسی تمرکز کنند و از طریق کسب دانش می توانند تنوع و زمان خاصی را به فعالیت جنسی اختصاص دهند.

وقتی مشکلات در برانگیختگی یا عملکرد جنسی وجود دارد این اختلالات جنسی باید شرح داده شوند.

پیشگیری

یک راه موثر برای پیشگیری از مشکلات مربوط به تمایل جنسی کنار گذاشتن زمانی برای عدم صمیمیت جنسی است. زوج هایی که برای مکالمه ی یک به یک زمان می گذرند به احتمال بیشتری تمایل جنسی را تجربه خواهند کرد. بعلاوه گذاشتن وقتی قبل از زمان خستگی باعث تشویق زوجین به نزدیکی و تمایل جنسی خواهد شد. شاید زوجین از نظر روانی رابطه ی جنسی را از محبت به هم جدا بدانند بنابراین هریک از نشان دادن محبت به یکدیگر می ترسند.

خواندن کتاب یا شرکت در ارتباطات و گفتگوهای بین زوجین یا پیام هایی که باعث احساس نزدیکی به هم خواهند شد موثرند. برای برخی زوج ها خواندن رمان یا دیدن فیلم های رمانتیک یا صحنه های شهوانی باعث تحریک میل جنسی خواهد شد.

کمبود تمایل جنسی می تواند فشارسنجی برای سلامت عاطفی روابط باشد. در روابط عاشقانه، کمبود میل جنسی باعث می شود یکی از زوجین مرتبا احساس آسیب دیدن و طرد شدن داشته باشد و این باعث حس خشم شده و در نهایت فاصله ی عاطفی بین زوجین را زیاد می کند.

رابطه ی جنسی چیزی است که، برای بیشتر زوج ها، هم می تواند باعث پیوند رابطه شده یا گودالی می سازد که به تدریج آن ها را از هم جدا می کند. وقتی یکی از زوجین علاقه ی کمتری به برقراری رابطه دارد قبل از آن که رابطه دچار آسیب شود پیشنهاد می شود کمک های حرفه ای دریافت کنید.