ADHD و حافظه

در دنیایی که زندگی می کنیم و به علت وجود بیماری همه گیری ممکن است اختلالات مختلفی را تجربه کنید. یکی از مهم ترین اختلالات در دنیای ما اختلالات روانی است. البته اختلالات جسمانی نیز می توانند زمینه ساز اختلالات روانی باشند. برای مثال بیماری های که از طریق حوادث ایجاد می شوند مانند تصادفات یا سو استفاده های جنسی می توانند اختلالات وانی را به همراه داشته باشند. اختلالات روانی اگر درمان نشوند می توانند خطرناک باشند. بنابراین بهتر است افراد قبل از تشدید اختلالات آن ها را درمان کنند. درمان از طریق روان شناسان و درمانگر انجام می شود. در ادامه می خواهیم ببینیم که آیا  ADHD و حافظه  با هم ارتباط دارند یا خیر؟ 

متاسفانه به علت شرایط مختلف در زندگی هر فرد اختلالات روانی ممکن است به وجود بیاید. برخی افراد هستند که ثروتمند یا شاید قدرتمند تربن افراد هم باشند اما به علت اختلافات خانوادگی دچار مشکلات روحی روانی شوند. در طول سالیان گذشته افراد مشهوری زیادی وجود داشته‌اند که اختلالات مختلف روانی را تجربه کرده اند.  ADHD و حافظه: آنچه باید بدانید موضوعی است که می خواهیم در ارتباط با آن با شما صحبت کنیم. در ادامه این مقاله که در وبسایت همکده به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره تلفنی  روان شناسی در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است می خواهیم در ارتباط با ADHD و حافظه: آنچه باید بدانید صحبت کنیم.

ADHD (اختلال نقص توجه و بیش فعالی) یک بیماری شناختی است

ADHD (اختلال نقص توجه و بیش فعالی) یک بیماری شناختی است که معمولاً در دوران کودکی تشخیص داده می شود. انجمن روانپزشکان آمریکا تخمین می زند که 8.4 درصد از کودکان و 2.5 درصد از بزرگسالان دارای ADHD هستند. افراد مبتلا به ADHD اطلاعات را متفاوت از افراد مبتلا به نوروتیپ تجربه و پردازش می کنند. اگر شما به این بیماری مبتلا هستید، ممکن است احساس کنید فراموشی بیشتر اتفاق می افتد و ممکن است کارهایی را که نیاز به استفاده از حافظه کوتاه مدت دارند، بیشتر چالش برانگیز کنید. ADHD همچنین می تواند بر عملکرد حافظه بلند مدت شما تأثیر بگذارد.

محققان هنوز در تلاشند تا تاثیر دقیق ADHD را بر حافظه برای کودکان و بزرگسالان درک کنند. بیایید نگاهی به آن چه تا کنون می دانیم بیاندازیم.

ADHD چه تاثیری بر حافظه دارد؟

ADHD (اختلال نقص توجه و بیش فعالی) می تواند باعث تمرکز بزرگسالان و کودکان شود. افراد مبتلا به ADHD ممکن است گاهی بی توجه باشند و موارد مهم را بیشتر فراموش کنند. این به عنوان ADHD نوع بی توجه تعریف می شود. همچنین ممکن است رفتارهای مزاحم را بیشتر قطع کرده یا بیان کنند. این اختلال به عنوان بیش فعالی- بیش فعالی نوع ADHD شناخته می شود. شایع ترین نسخه ADHD ترکیبی از این علائم است که به عنوان نوع ترکیبی بیش فعالی-تکانشی یا بی توجهی شناخته می شود.

ADHD یک اختلال اوتیسم نیست

ADHD همان اختلال طیف اوتیسم (ASD) نیست. این مطابق راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM -5) یک وضعیت جداگانه است. ممکن است هر دو بیماری وجود داشته باشد، اما هر کدام دارای مجموعه مشخصی از معیارهای تشخیصی هستند. رفتارهای مرتبط نیز ممکن است حتی در بین افرادی که دارای یک یا هر دو شرایط هستند متفاوت ظاهر شوند. هر یک از این انواع ADHD ناشی از یک علت بیولوژیکی مرتبط با فعالیت مغز است. به نظر می رسد در صورت داشتن ADHD، لوب جلویی مغز، که کنترل ضربه، توجه و حافظه را کنترل می کند، کندتر توسعه می یابد.

ADHD و حافظه کاری

حافظه فعال مقدار کمی از اطلاعاتی است که ذهن شما هنگام کار برای تکمیل یک کار در اختیار دارد. آن را به عنوان بخشی از مغز خود در نظر بگیرید که یک شماره تلفن را در حالی که با آن شماره گیری می کنید در خود نگه داشته است. هنگام کار روی تکمیل کاری، “کپی” داده ها از یک مکان و “چسباندن” آن ها در مکان دیگر قبل از فراموش کردن هر آن چه که بوده است، حافظه فعال در آن واحد مقدار کمی اطلاعات را در خود نگه می دارد.

مطالعاتی در ارتباط با این زمینه

یک مطالعه معتبر در سال 2020 نشان داد که ADHD بر حافظه فعال در اکثر کودکانی که آن را دارند تأثیر می گذارد. یک بررسی تحقیقی در سال 2013 این ایده را تأیید کرد که این تأثیر تا بزرگسالی ادامه می یابد. حافظه فعال به شدت با هوش و توانایی یادگیری ارتباط دارد، بنابراین افراد مبتلا به ADHD ممکن است به طور ناعادلانه از نظر توانایی یادگیری مورد ارزیابی قرار گیرند. بدون داشتن یک حافظه فعال قوی، توسعه مهارت های مقابله ای و استراتژی های یادگیری جایگزین که کمتر به عملکرد مغز متکی هستند، اهمیت پیدا می کند.

ADHD همچنین ممکن است بر نحوه درک مغز کودکان از زمان تأثیر بگذارد

ADHD همچنین ممکن است بر نحوه درک مغز کودکان از زمان تأثیر بگذارد. ادراک زمان با حافظه فعال مرتبط است. این همچنین ممکن است بخشی از دلایلی را که افراد مبتلا به ADHD برای رسیدن به موقع به محل ها دچار می شوند، توضیح دهد. یک مطالعه کوچک در سال 2007 به درک زمان در 40 کودک مبتلا به ADHD و 40 کودک بدون ADHD پرداخت. کودکان مبتلا به ADHD در درک تفاوت بین مدت زمان کوتاه، متوسط ​​و طولانی مدت مشکل تر بودند.

ADHD و حافظه بلند مدت

آن چه کمتر درک می شود تأثیر ADHD بر حافظه طولانی مدت و از دست دادن حافظه است. یک بررسی تحقیقی در سال 2013، ادبیات پزشکی را مورد بررسی قرار داد که بزرگسالان مبتلا به ADHD را مورد مطالعه قرار داد. نویسندگان به این نتیجه رسیدند که ADHD تمایل دارد توانایی های حافظه بلند مدت را بیشتر محدود کند. اما این بررسی تحقیق همچنین نشان داد که این محدودیت ناشی از اختلالات یادگیری ناشی از ADHD است، نه لزوماً از تأثیر ADHD بر مغز شما.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

به عبارت دیگر، بررسی تحقیق نشان داد که کودکان مبتلا به ADHD با توسعه مهارت های حافظه بلند مدت همانند کودکان بدون ADHD، با چالش هایی رو به رو می شوند که می توانند بدون سازوکارهای مقابله یا جبران اضافی به بزرگسالی منتقل شوند.

ADHD و از دست دادن حافظه

رابطه بین ADHD و از دست دادن حافظه یکی دیگر از زمینه های عدم قطعیت در ادبیات تحقیق ADHD است. یک منبع معتبر نشان داد که محققان در مورد اینکه آیا ADHD در بزرگسالان شما را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به زوال عقل یا سایر اختلالات شناختی مربوط به حافظه در اوایل زندگی قرار می دهد، روشن نیست.

به نظر می رسد ADHD و زوال عقل به طرق مشابهی بر مغز تأثیر می گذارند و این سوالی پیچیده با متغیرهای متعدد است. در سال 2017 مروری بر منبع معتبر در مورد علائم همپوشانی ADHD و نوعی زوال عقل به نام اختلال خفیف شناختی (MCI) مورد بحث قرار گرفت. به دلیل مشکل در تشخیص علت دقیق علائم MCI و ADHD مانند فراموشی که بیشتر اتفاق می افتد یا در تمرکز طولانی مدت دچار مشکل می شود، مرز بین ADHD علائم  و زوال عقل در بزرگسالی اغلب نامشخص است.

نکاتی برای بهبود حافظه با ADHD

برخی از رفتارهای مرتبط با ADHD را می توان با تنظیم شیوه زندگی اصلاح کرد که به شما کمک می کند تا بهتر با ریتم های کار و زندگی در خانه سازگار شوید. سعی کنید از ترکیبات خاصی در رژیم غذایی خود اجتناب کنید. FD&C Red No. 40 (یک ماده رنگ کننده غذا) و بنزوات سدیم با افزایش رفتارهای بیش فعال در کودکان مرتبط است. سعی کنید از عوامل حساسیت زا که بر عملکرد مغز تأثیر می گذارد، اجتناب کنید. اگر شک دارید که قرار گرفتن در معرض آلرژن علائم ADHD را بدتر می کند، برای جلوگیری از عوامل محرک، آزمایش آلرژی را در نظر بگیرید.

ایجاد تقویم در برنامه خود

یک برنامه یا تقویم را امتحان کنید که تاریخ و زمان رویدادها، سطل جمع کننده کلید یا ایستگاه شارژ محل ذخیره دستگاه ها را دنبال کند. این موارد می تواند به کاهش استرس شما کمک کند تا همه چیز را به خاطر بسپارید. قطع کافئین را در نظر بگیرید. سعی کنید نوشیدنی های کافئین دار را با دمنوش گیاهی که از مواد آرام بخش استفاده می کند جایگزین کنید. جینسنگ و چای بابونه می تواند مبادله خوبی برای شروع صبح شما با تمرکز و طراوت باشد.

برخی تحقیقات نشان می دهد که نوشیدن چای می تواند حافظه شما را تقویت کند. این نوع مکمل ها ممکن است به شما در کاهش استرس ناشی از رفتارهای ADHD کمک کنند. این نکات جایگزین برنامه عملی برای درمان نیست که با پزشک یا متخصص ADHD انجام می دهید، اما می تواند به رفتارها یا مشکلات حافظه کمک کند که به نظر شما در فعالیت های روزانه شما تداخل ایجاد می کند.

چگونه می توانم علل مشکلات مربوط به ADHD را درمان کنم؟

داروها برای مدیریت رفتارهای مرتبط با ADHD نیز ممکن است برای بهبود حافظه کاری شما مفید باشد. هدف این داروها بهبود تمرکز شما و ایجاد احساس ترس کمتر در کارهای روزانه است.