چگونه با کودک خود در مورد اختلالات خوردن صحبت کنیم؟

اختلالات روحی و روانی یکی از موضوعات مهم مهم در بین کودکان و بزرگسالان است. در دنیایی که زندگی می کنیم اختلالات روانی بسیاری وجود دارند. برخی از این اختلالات روانی را ممکن است بشانسید. برخی هم برای شما تازگی دارند. کودکان نیاز به راهنمایی و مراقبت دارند. والدین باید در نظر داشته باشند که بهترین راه برای کمک به فرزندانشان از طریق صحبت کردن است. اختلالات بخش زیادی را در روان شناسی شکل می دهند. اختلالات خوردن می تواند در سنین مختلفی ایجاد شود.

این اختلالات انواع مختلفی دارند و در بدن هر فرد به علت های مختلفی ایجاد می شوند. در دنیایی که زندگی می کنیم اختلالات روانی نقش بسیار مهمی دارد. امروز می خواهیم درباره یکی از اختلالات مهم به نام اختلالات خوراکی در کودکان صحبت کنیم. چه بخواهیم چه نخواهیم آن ها وجود دارند و حتی بسیاری ی از ما با آن ها زندگی می کنیم. همان طور که در مقاله های قبل گفتیم با یک یا دو نشانه نمی توان گفت که شما یا دوستتان دچار اختلالات روانی هستید.

اختلالات غذایی در دنیای روان شناسی

این فرایند نیاز به تست های روان شناسی مختلفی دارد. اختلالات در دنیای روان شناسی تعاریف متفاوتی دارند. برای مثال برخی از افراد هستند که برای ایجاد رفتار های مختلف در زندگی خود دلایل مختلفی می آورند. برخی از آن ها ممکن است به خاطر شرایطی که در جامعه وجود دارد به گونه های مختلفی رفتار کنند. این فرآیند در مشکل خوراکی هم هست. این مقاله که در وبسایت همکده به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره تلفنی  روان شناسی در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است. می خواهیم در ارتباط با چگونه با کودک خود در مورد اختلالات خوردن صحبت کنیم؟ صحبت کنیم.

همه پدر و مادر ها شادی فرزندان را می خواهند

هر پدر و مادری چیزی جز سلامت و شادی فرزندشان نمی خواهد. به همین دلیل است که اگر علائم اختلالات خوردن را مشاهده کنند احساس خطر می کنند.

شاید پسر شما نسبت به وزن خود وسواس دارد و بلافاصله بعد از شام دچار استرس می شود. یا دختر شما از افزایش وزن می ترسد. از استفاده برخی غذاها امتناع می کند. صرف نظر از آن چه در خانه می بینید، گفت و گو اولین قدم مهم است.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

اما این مکالمه ای نیست که بدون فکر و برنامه ریزی وارد آن شوید. این مشکل یک بیماری جدی است. نحوه صحبت ما در مورد آن مهم است. در اینجا چیزهایی است که باید در مورد شروع مکالمه بدانید، از جمله این که چه چیزی باید بگویید و از چه چیزهایی باید اجتناب کنید. شاید شما یا یکی از نزدیکانتان با این مشکل کنار نمی‌آیید. برای پشتیبانی و کمک با روان شناسان مختلف، تماس بگیرید.

چه زمانی در مورد اختلالات خوردن صحبت کنیم؟

اختلالات خوردن یک مسئله رو به رشد در کشور های مختلف است. جایی که 30 میلیون نفر در آن این مشکل را دارند. در همین حال، 95 درصد از افراد مبتلا به اختلالات خوردن بین 12 تا 25.1 سال سن دارند.

افرادی که دارای اختلالات خوردن هستند نیز بالاترین خطر مرگ را در بین هر بیماری روانی دارند. به همین دلیل، اگر به مشکلی مشکوک هستید، مهم است که با کودک خود در مورد اختلالات خوردن صحبت کنید.

نظر روانشناسان در ارتباط با این زمینه

Lauren Muhlheim، روانشناس و متخصص تغذیه   Eating Disorder Therapy LA می‌گوید: «اگر والدینی نگران رفتاری هستند که در فرزندشان مشاهده می‌کنند، من فکر می‌کنم که باید حتماً آن را با او حل کنند. “خطر پرسیدن در مورد اختلالات خوردن کمتر از خطر نپرسیدن است. آن ها می توانند به فرزند خود بفهمانند که برخی از رفتارهای عجیب  را در او مشاهده می کنند.  و به او بفهمانند که نگران هستند – آن ها می توانند این کار را بدون پیشنهاد رفتارهای دیگر انجام دهند.”

نکته ای در ارتباط با این زمینه

اکثر مردم تصور می کنندکه باید در ارتباط با اختلالات خوراکی نیز همانند اختلالات دیگر صحبت کنیم. در واقع شما باید بدانید که رفتار پ نحوه برخورد با هر نوع اختلالی متفاوت است. حتی روان شناسان وقتی دو بیمار به آن ها مراجعه می کنند که دارای اختلالات روانی هستند، با هر کدام به روش های مختلف صحبت می کنند. متاسفانه خانواده ها کمتر به مشاوره ور درمان از طریق روان شناس اعتقاد دارند.

نظر پزشکان در ارتباط با این زمینه

دکتر Muhlheim می گوید: «آموزش اختلال خوراکی کار دشواری است. هیچ تحقیقی برای حمایت از این ایده وجود ندارد که آموزش اطلاعات عمومی در مورد اختلالات غذایی به کودکان مفید است. در واقع شواهدی وجود دارد که نشان می دهد ممکن است این روش مضر باشد.

او توضیح می دهد که آموزش دادن به کودک یا نوجوان در مورد اختلالات خوراکی به طور کلی به معنای گفتن در مورد رفتارهای غذایی نابسامان است. این می تواند منجر به اتخاذ این رفتارها شود.

نکته

هیچ تحقیقی برای حمایت از این ایده وجود ندارد. این که آموزش اطلاعات عمومی در مورد اختلالات غذایی برای کودکان مفید است نیاز به تحقیقات بیشتر دارد. و شواهدی وجود دارد که نشان می دهد ممکن است مضر باشد.

رژیم داشتن برای جلوگیری از اختلالات خوردن چه خطراتی دارد؟

اگر می‌خواهید اختلالات عذایی را به جوانان آموزش دهید، دکتر Muhlheim به والدین پیشنهاد می‌کند که در عوض به فرزندان خود در مورد خطرات رژیم غذایی آموزش دهند. رفتاری که رایج‌ترین دروازه ورود به اختلالات غذایی است. شما همچنین نباید در مورد تغذیه سالم صحبت کنید. بلکه باید غذای انعطاف پذیر را با فلسفه “همه غذاها مناسب” بیان و مدل سازی کنید.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

او می‌گوید: ( والدین باید سعی کنند که در زمینه اختلالات روانی مثبت اندیش باشند. حال سوال این جا است که این مثبت اندیش بودن به چه معنا است. در واقع منظور ما این است که به نحوه درست با کودک خود برخورد کنید. متاسفانه بسیاری از والدین نام های بد و خوب را بر روی غذاها می گذارند. در صورتی که این روش برای بچه ها مضر است.)

سعی کنید به فرزندان خود در مورد تنوع غذا آموزش دهید

سعی کنید به فرزندان خود در مورد تنوع غذا آموزش دهید. این واقعیت که بدن به طور طبیعی در اندازه ها و شکل های مختلف است و هیچ اندازه بدنی برتر نیست، مهم است. شما همچنین می توانید با فرزندان خود در مورد آنچه در مورد تناسب اندام و سلامتی به طور کلی می آموزند صحبت کنید.

دکتر Muhlheim می‌گوید: «برخلاف سایر اختلالات روانی، اختلالات خوراکی و غذایی در فرهنگ ما مورد تمجید قرار می‌گیرد. بنابراین، [صحبت در مورد اختلالات خوردن] باید با دقت انجام شود تا رفتارهای اختلال خوردن توصیف نشود.» او اضافه می کند که والدین همچنین می توانند به کودکان در مورد تصاویر غیر واقعی بدنی که در رسانه ها می بینند و نحوه استفاده از این تصاویر در بازاریابی آموزش دهند.

نحوه صحبت در مورد اختلالات خوردن با بچه ها

همان طور که می دانید سخت ترین اتفاق در زندگی ما انسان ها انتقاد کردن از یکدیگر است. همه ما به محض این که انتقادی نسبت به خودمان بشنویم واکنش های مختلفی نشان خواهیم داد. از این رو روان شناسان به خانواده ها تاکید می کنند که نحوه صحبت و انتقاد از فرزندانشان را تغییر دهند. بنابراین زمانی که متوجه شدید کودک شما دچار اختلالات روانی است سعی کنید با رفتاری درست اور را به راه درست هدایت کنید.

برای مثال اگر کودک شما در زمینه اختلالات روانی دچار مشکل است ابتدا سعی کنید صحبت های او را گوش دهید. برای این کار می توانید از روان شناسان مختلف کمک بگیرید.

ایجاد یک طرح

خانواده ها باید سعی کنند در مورد اختلالات روانی مختلف مطالعاتی داشته باشند. اگر خانواده ها بتوانند نیاز های بچه های خود را به درستی پاسخ دهند طبیعتا آن ها کمتر دچار مشکل خواهند شد. روان شناسان نظریه های مختلفی را در ارتباط با اختلالات روانی بیان کرده اند. ایجاد یک طرح رفتاری مناسب با رفتار کودکان می تواند روشی مناسب برای حل این مسائل باشد.

نظرات پزشکان و روان شناسان در ارتباط با این زمینه

سعی کنید مباحث غیر علمی و حقایق مرنبط با اختلالات روانی را از هم جدا کنید. دکتر گلدمن همچنین پیشنهاد می کند قبل از حل کردن مسائل مختلف نوجوانان و فذزندان سازماندهی برای حل مشکلات داشته باشید. در مورد آنچه می خواهید بگویید و زمانی که می خواهید آن را بگویید فکر کنید.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

او پیشنهاد می کند: «اگر به راهنمایی نیاز دارید، آن چه را که قرار است بگویید، تمرین کنید. “با تمرین، آمادگی بیشتری برای انجام این مکالمه احساس می‌کنید و کمتر مضطرب می‌شوید.

دکتر گلدمن می‌گوید سعی کنید از این بحث‌ها در طول وعده‌های غذایی یا اطراف غذا اجتناب کنید. هر دوی شما ممکن است در حین صرف غذا کاملاً مضطرب باشید.

با سوالات مهمی درباره این نوع اختلالات خوردن صحبت را شروع کنید

هر رابطه خوب با صحبت های درست و خطوط ارتباطی ایده آل شروع می شود. اما در بسیاری از مواقع، والدین به حالت سخنرانی متوسل می شوند و با فرزندان خود در مورد آن‌ چه که می بینند یا نگران آن هستند صحبت می کنند. وقتی این اتفاق می‌افتد، احتمالاً بچه‌هایتان شما را ساکت می‌کنند یا از شما دوری می‌کنند.

گفت‌وگوهای باز و صادقانه به کودک یا نوجوان خود نشان می‌دهد که شما از این گفتگوها استقبال می‌کنید. بنابراین ممکن است در صورت نیاز کمتر احساس اضطراب و ناراحتی کنند.