چرا ممکن است علاقه ای به دوست فرزندتان نداشته باشید؟

دوستی در دنیای امروزی مهم است. ما اگر نتوانیم رابطه دوستانه ای داشته باشیم تنهایی را تجربه خواهیم کرد. تنهایی باعث ایجاد آسیب های روانی مختلفی می شود. در دنیای امروزی بسیاری از مردم از تنهایی رنج می برند. اگر ما دچار تنهایی شویم اختلالات مختلفی را تجربه خواهیک کرد. رعایت قوانین نیازمند درک کردن آن ها است. ممکن است دوستی با برخی افراد آن قدر ساده باشد که نیاز به قوانین مختلف نداشته باشد. جدایی در روابط وجود دارد. شما چه بخواهید چه نخواهید جدایی را تجربه خواهید کرد. حال این جدایی می تواند موقت یا تمام وقت باشد. در ادامه می خواهیم چرا ممکن است علاقه ای به دوست فرزندتان نداشته باشید؟

تمام وقت بودن مثل زمانی است که دو زوج از یکدیگر جدا می شوند. اما کوتاه مدت مانند جدایی از خانواده برای رفتن به دانشگاه است. امروز بیشتر در ارتباط با جدایی رو زوج صحبت خواهیم کرد. دوستی بعد از جدایی مهم است. دوستی می تواند باعث پیشرفت شما شود اما گاهی اوقات اگر سمی باشد باعث آسیب‌ شما خواهد شد. قوانین در روابط دوستی بسیار مهم و تاثیر گذار در زندگی است. شادی بسیار در زندگی افراد مهم است.

حال این که بگوییم پیشرفت یعنی چه و این که چگونه می توان آن را از چه مواردی تعریف کرد متفاوت است. پیشرفت کردن در زندگی بسیار مهم است. در ادامه این مقاله که در وبسایت همکده به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره تلفنی  روان شناسی در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است می خواهیم در ارتباط با چرا ممکن است علاقه ای به دوست فرزندتان نداشته باشید؟ صحبت کنیم.

تماشای دوست یابی در فرزندتان

به عنوان یک والدین، احتمالاً عاشق تماشای دوست یابی در فرزندتان هستید. دیدن شکوفایی مهارت‌های اجتماعی (و زندگی اجتماعی) آن ها، دیدن بازی و خنده آن ها، و دانستن این که آن ها چیزهایی را یاد می‌گیرند قشنگ است. فرزندان از دوستانشان حمایت کنند و این فوق‌العاده است. علم حتی می‌گوید که دوستی‌ها می‌توانند موفقیت فرزند شما را از راه‌های مختلفی افزایش دهند. به گفته محقق کاترین بگول، دکترای دانشگاه اموری، کودکانی که دوستی نزدیک دارند، در بزرگسالی احساس ارزشمندی بیشتری دارند.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

اما دیر یا زود، احتمالاً با دوست فرزندتان روبرو خواهید شد که دوستش ندارید. ممکن است دوست مورد نظر فرزندتان خیلی خشن بازی می‌کند، فحش می‌دهد، رئیس یا قلدر باشد. وقتی این اتفاق می‌افتد، بیشتر والدین احساس می کنند که در یک دوراهی قرار دارند. واکنش‌شان را زیر سوال می‌برند و متحیر می‌شوند که در صورت وجود، چه اقداماتی را انجام دهند. در این جا، نگاهی دقیق‌ تر به این وضعیت و توصیه‌هایی برای پیمایش در این آب های دشوار می‌اندازیم. چگونه والدین می توانند به فرزندان خود کمک کنند تا دوستانی داشته باشند؟

چرا ممکن است دوست فرزندتان را دوست نداشته باشید؟

قبل از این که شروع به تجزیه و تحلیل کنید که چرا دوست خاصی را دوست ندارید، احساسات خود را بپذیرید. ایجاد این گره در اطراف یکی از دوستان فرزندتان بسیار رایج است. هیچ ایرادی ندارد که نسبت به دوستان فرزندتان احساسات ناخوشایندی داشته باشید. کارلا ناومبورگ، دکترا، LICSW، مددکار اجتماعی بالینی و نویسنده کتاب های روان شناسی نکته ای را می گوید.  «چگونه جلوی از دست دادن مهارت‌های خود با بچه‌ها را بگیریم.» «احساسات کودک ممکن است ناخوشایند باشند، اما هرگز به خودی خود اشتباه نمی‌کنند.

داشتن احساسات ناخوشایند نسبت به دوستان فرزندتان مطلقاً هیچ اشکالی ندارد. این احساسات ممکن است مثبت نباشند، اما گاهی أوقات می توانند مفید باشند.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

هنگامی که این کار را انجام دادید، می توانید به شناسایی آن چه شما را  ناراحت می کند و چه احساساتی برای شما تحریک شده است بروید. آیا احساس ترس، اضطراب، ناامیدی یا عصبانیت می کنید؟ نگاهی عمیق‌تر به ناراحتی تان بیندازید تا بفهمید که چرا در انتخاب دوستان فرزندتان بی تفاوت هستید.

نظر دکتر نیکول بورکنز در ارتباط با دوست فرزندتان

دکتر نیکول بورکنز، روانشناس بالینی دارای مجوز و بنیانگذار و مدیر مرکز منابع توسعه Horizons در کالدونیا، MI، توضیح می دهد: “شما ممکن است نگران این باشید که چگونه رفتار دوست بر فرزند شما تأثیر می گذارد.” در طول سال‌های مدرسه، این رفتارها می‌تواند شامل هر چیزی باشد، از فقدان آداب درک شده تا پرخاشگری فیزیکی. اما آن ها چیزی هستند که باعث ناراحتی و نگرانی فرزندتان می‌شوند.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

وقتی بچه‌ها به دوران راهنمایی می‌رسند، نگرانی‌ها معمولاً تغییر می‌کند. شاید شنیده باشید که یکی از دوستانتان چیزی ظالمانه به فرزندتان می گوید. یا متوجه می شوید که کودک حساس شما در چرخه ای از ضربات و آشتی با دوست صمیمی فرضی خود گیر کرده است. شاید فرزند شما بعد از گذراندن مدرسه دچار ناراحتی های مختلفی شود.

دوران نوجوانی و دوران راهنمایی چقدر چالش برانگیز است. این موقعیت‌ها می توانند موفقیت های زندگی شما را از دست بدهند. «آیا دوست فرزندتان با شما به خوبی رفتار می کند یا به روش های مشکل زا بر او تأثیر می گذارد؟ آیا دوست آن ها را با رفتارهای خطرناک آشنا می کند؟ و آیا فرزند شما می‌تواند در برابر فشار همسالان، انتخاب‌های سالم و ایمن داشته باشد؟»

نائومبورگ می‌گوید که اضطراب‌ های معمولی را در ذهن والدین نشان می‌دهد. هیچ کس نمی خواهد ببیند که فرزندش مورد سوء استفاده قرار می گیرد، آسیب می بیند یا تحت تاثیر بد قرار می گیرد.

وقتی روابط کودکان بیشتر به والدین مربوط می شود تا خود فرزند

جنبه دیگری در این وضعیت  وجود دارد که اعتراف آن دشوارتر است. شما به عنوان والدین ممکن است چیزی را در مورد دوست فرزندتان دوست نداشته باشید. وقت بگذارید و این را در ذهن خود تغییر دهید.

آیا نگران مشکلات مختلف در خانه هستید؟ ممکن است نگران باشید که فرزندتان در حالی که والدین دور هم صحبت می کنند، بازی های ویدیویی انجام می دهد. یا شاید شما احساس می کنید که والدین دوست دارند در مورد فرزندتان قضاوتی کنند، که باعث ناراحتی شما می شود.

نظر بورکنز در ارتباط با این زمینه

بورکنز خاطرنشان می کند: «بعضی اوقات والدین ترجیح می دهند فرزندشان با یک کودک دوست نباشد. این کار باعث می شود تا مجبور نباشد با تعاملات بالقوه ناراحت کننده با والدین روبرو شود.

با در نظر گرفتن این احتمالات، باید بتوانید آن چه را که در پس آن احساس ناراحتی که در مورد دوستی فرزندتان دارید، کشف کنید. این برای تصمیم گیری در مورد این که چگونه وارد رابطه شوید، حیاتی است.

پی بردن به حرکت بعدی در دوست فرزندتان

اگر نگرس شما نشان می‌دهد که به دلایلی به رفتار دوست فرزندتان شم دارید، با دوستتان ناراحت هستید، احتمالاً بهتر است نگرانی‌های خود را کنار بگذارید. ممکن است کودک از پس زمینه ای متفاوت با خانواده شما بیاید یا خود را به شیوه ای متفاوت بیان کند. علیرغم ناراحتی شما، ممکن است این دقیقاً همان چیزی باشد که کودک شما را جذب می کند.

بورکنز می گوید: «والدین باید از مرز بین احساسات خود و احساسات فرزندشان آگاه باشند. «به راحتی می توان تصور کرد یا انتظار داشت که کودک نیز همین احساس را داشته باشد. اما والدین و فرزندان اغلب افکار و احساسات متفاوتی دارند و این سالم و مناسب است.»

نکته ای در ارتباط با این زمینه

خودتان را به چالش بکشید تا بفهمید احساسات شما از کجا می آید. آیا آن ها ریشه در تجربه ای دارند که با یکی از دوستانتان در دوران رشد داشته اید؟ آیا نگران این هستید که فرزندتان احساس یا موقعیت ناخوشایندی را تجربه کند؟ بورکنز می‌گوید: «اغلب این تصمیم ربطی به دوست فرزندتان ندارد، و بیشتر به آگاهی والدین از مسائل خود و حل آن‌ها مربوط می‌شود.

چگونه با فرزند خود صحبت کنید اگر دوست او را دوست ندارید؟

البته، مواقع زیادی وجود دارد که باید مداخله کنید. اگر رفتار یا تعامل کودک دیگر با کودک شما سمی است، وارد عمل شوید. اما این کار را به گونه ای انجام دهید که والدین را در مقابل کودک قرار ندهید.

سوالات خود را بپرسید

بدون قضاوت درباره رابطه بیشتر بدانید. به گفته نائومبورگ، والدین می توانند سوالاتی مانند “در مورد دوستت به من بگو یا چه چیزی را در مورد آن ها دوست داری؟ بپرسند. حتی از انجام چه کاری با هم لذت می بری؟” هم جمله مرسومی است.  والدین ممکن است در حین باز کردن خطوط ارتباطی چیزی یاد بگیرند که نظر آن ها را در مورد دوستشان تغییر دهد.

بچه دیگر را بدگویی نکنید

بله، وسوسه انگیز است که سعی کنید در مقابل این خواسته مقاومت کنید.  بورکنز توصیه می‌کند: «گفتن چیزهای منفی در مورد دوست یا خانواده‌اش مناسب نیست. این می‌تواند بین شما و فرزندتان شکاف ایجاد کند و احتمالاً با بازگشت به والدین مشکلات بیشتری ایجاد می‌کند».

اگر در مورد دوستتان چیزهای منفی می‌گویید، احتمالاً فرزندتان همچنین جمله ای را می گوید که «مامان من دیگر نمی‌خواهد در خانه شما وقت بگذرانم. بهتر است فرزندتان را در این موقعیت دشوار قرار ندهید.

ممکن است چیزی را مشاهده کنید که به شما و دوست فرزندتان  مربوط می شود.  یا فکر می کنید فرزندتان از آن به عنوان مشکل اصلی آگاه نیست، پس در مورد آن رفتار سوال بپرسید.