علم روانشناسی چند دلیل برای عدم تنبیه بدنی کودکان را توضیح می دهد

عدم تنبیه بدنی کودکان به امری واجب در برخی از کشورهای اروپایی تبدیل شده است. همه روانشناسان بر این موضوع تاکید دارند که تنبیه بدنی نمی تواند مانع از تکرار رفتارهای نادرست شود. همانطور که در مقاله های قبل گفتیم هر خانواده ای مسئول تربیت فرزندان خودش است. موضوعی که باید درباره آن بدانیم این است که چگونه بتوانیم این تنبیه بدنی را به روش دیگری در مورد تربیت فرزندان تبدیل کنیم. متاسفانه خانواده های سنتی همچنان از این روش برای تربیت فرزندان خود استفاده می کنند. اختلالات روانی یک عملکردی که دارند این است که بیشتر اوقات می توانند باعث آسیب های جسمی شوند.

با وجودی که این آسیب ها ممکن است مدت زمان زیادی طول بکشد تا احساس شود اما اگر اختلالات کنترل تواند اتفاق خواهد افتاد. یکی از مواردی که باعث شروع اختلالات در فرد می شود اتفاقات ناگوار است. گاهی اوقات فشار های وارد شده در زندگی یا جامعه نیز باعث این اختلالات می شود. استرس یکی از شایع ترین مشکلاتی است که در دنیا وجود دارد. استرس می تواند به شدت زندگی را مختل کند. در ادامه می خواهیم ببینیم که علم روانشناسی چند دلیل برای عدم تنبیه بدنی کودکان را توضیح می دهد چگونه است.

عدم تنبیه بدنی کودکان و رفتار کودکان

همان طور که در مقاله های قبل گفتیم هر فردی می تواند دچار خشم یا استرس شود. حال این خشم می تواند یک خشم درونی چندین ساله باشد یا یک خشم آنی که به علت وجود شرایط مختلف ایجاد شده باشد. در دورانی که زندگی می کنیم ممکن است فرد به علت های مختلف دچار این فرآیند استرسی شوند. برخی با داشتن استرس ممکن است خشم را هم در خود به وجود بیاورند. در این موقعیت است که مشاوره وارد کار می شود. در ادامه این مقاله که در وبسایت همکده به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره تلفنی  روان شناسی در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است می خواهیم در ارتباط با علم روانشناسی چند دلیل برای عدم تنبیه بدنی کودکان را توضیح می دهد، صحبت کنیم.

تنبیه بدنی باعث بدتر شدن رفتار کودک می شود

تنبیه بدنی مانند کتک زدن به مرور زمان رفتار کودک را بدتر می کند. بچه ها بدون توجه به جنسیت، نژاد، فرهنگ یا شیوه فرزندپروری تحت تأثیر منفی کتک زدن قرار می گیرند. روش های انضباطی جایگزین می تواند نتایج رفتاری را بهبود بخشد.

کتک زدن کودکان به دلیل رفتار نادرست، روش انضباطی منتخب برای بسیاری از نسل‌ها، در فرهنگ‌های بی‌شماری بوده است. در برخی کشورها، تنبیه بدنی کودکان هنوز در خانه  و در مدارس دولتی  قانونی است.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

بر اساس مطالعه جدیدی که در The Lancet منتشر شده است، تنبیه بدنی نه تنها برای کودکان مضر است، بلکه رفتار آن ها را بدتر می کند تا بهبود آن. نتایج در مورد جنسیت، نژاد، فرهنگ و سبک های فرزندپروری صادق است. علاوه بر این، این مطالعه افسانه های رایج در مورد تنبیه بدنی را از بین می برد. نویسندگان مطالعه امیدوارند سیاست عمومی در مورد عدم تنبیه بدنی کودکان را در نتیجه تحقیقات خود تغییر دهند.

نظر الیزابت تی گرشوف در ارتباط با عدم تنبیه بدنی کودکان

الیزابت تی گرشوف، نویسنده، دکترای روانشناسی می‌گوید: «فرزندپروری فوق‌العاده چالش‌برانگیز است. اما اگر به انجام کارهایی ادامه دهیم که تحقیقات به وضوح نشان داده‌اند کار نمی‌کنند و به کودکان آسیب می‌رسانند، چالش‌برانگیزتر است».

مطالعات درباره تنبیه بدنی

مطالعات تحقیقاتی بی‌شماری در مورد تنبیه بدنی در 20 سال گذشته با نتایج متفاوتی انجام شده است. این واقعیت رمزگشایی تحقیق را برای والدین، متخصصان سلامت و سیاست گذاران چالش برانگیز می کند. چیزی که این مطالعه اخیر را متفاوت می کند این است که محققان بیش از 1600 مطالعه قبلی را بررسی کردند.  و آن‌ هایی را انتخاب کردند که تنبیه بدنی کودکان را مورد بررسی قرار داده و پس از آن کودکان را پیگیری کردند. آن ها 69 مطالعه را برای یافتن پیامدهای مرتبط با تنبیه بدنی تجزیه و تحلیل کردند. محققان شش موضوع اصلی را پیدا کردند. در این جا نگاهی دقیق تر به یافته های برتر آن ها داریم.

تنبیه بدنی باعث افزایش رفتار مشکل می شود

به جای بهبود رفتار، تنبیه بدنی مانند کتک زدن در واقع می تواند رفتار نادرست را در طول زمان افزایش دهد. این رفتار نادرست می تواند شامل مواردی مانند پرخاشگری، آسیب عمدی به کسی، رفتار سرکشی و رفتارهای ضد اجتماعی مانند تخریب اموال، دروغگویی و دزدی باشد. تنبیهات رفتارهای اجتنابی را افزایش می دهد، به این معنی که فرد تنبیه شده از فردی که او را تنبیه می کند دوری می کند. و هر کاری می تواند انجام دهد تا گرفتار نشود و از تنبیه دوری کند.

نظر کلی سیفان در ارتباط با این زمینه

کلی سایفان، پزشک، تحلیلگر رفتار توضیح می دهد که تنبیه های بدنی فقط عواقب طولانی مدت ندارند. رفتار کوتاه مدت نیز بدتر می‌شود. اما ممکن است برای کسی که این ضربه را انجام داده قابل مشاهده نباشد. سایفان توضیح می‌دهد: «مجازات رفتارهای اجتنابی را افزایش می‌دهد. به این معنی که فرد تنبیه‌شده از فردی که او را تنبیه می‌کند دوری می‌کند… و هر کاری که می‌تواند انجام می‌دهد تا گرفتار نشود و از مجازات اجتناب کند.» “این بدان معنی است که دروغگویی و دزدی کردن ممکن است در رفتار کودک رخ دهد.”

تنبیه بدنی بر خلاف عدم تنبیه بدنی کودکان با رفتار مثبت ارتباطی ندارد

از 69 مطالعه بررسی شده، هیچ یک از آن ها بهبودی در رفتار، توجه، هوش، روابط، رفتارهای اجتماعی یا پاسخ استرس کودک نشان ندادند. تحقیقات این ادعا را تایید نمی کند.

تنبیه بدنی مشارکت CPS را افزایش می دهد

والدینی که از تنبیه بدنی استفاده می کنند، خطر درگیر شدن با خدمات محافظت از کودکان (CPS) را افزایش می دهند. سایفان توضیح می‌دهد: «والدین [که از تنبیه بدنی استفاده می‌کنند] عموماً از میزان نیرویی که استفاده می‌کنند و کجا از آن استفاده می‌کنند ‌را می دانند. اما همیشه این احتمال وجود دارد که شخصی بیش از حد به کودک خودش آسیب بزند”این بدان معنی است که در حال حاضر، ممکن است ندانید که آیا کاری که انجام می دهید به عنوان سوء استفاده طبقه بندی می شود.”

نکته ای در ارتباط با این زمینه

دکتر گرشاف پیشنهاد می‌کند که مرز بین نظم و آزار به قدری مبهم است که تنبیه بدنی به سادگی باید به عنوان یک گزینه حذف شود. دکتر گرشوف می گوید: «ما قوانینی داریم که کودک آزاری را غیرقانونی می کند. اما تصمیم گیری در مورد این که چه چیزی تنبیه محسوب می شود و چه چیزی سو استفاده، خودسرانه است. «این یک واقعیت غم انگیز است که قوانین ایالات متحده به کودکان اجازه محافظت در برابر خشونت را نمی دهد. در حالی که تنبیه بدنی به یک بزرگسال را تجاوز می نامند، ضربه زدن به کودک را «انضباط» می نامند.

علم روانشناسی چند دلیل برای عدم تنبیه بدنی کودکان را توضیح می دهد

آیا می دانستید که طبق قانون، والدین نمی توانند کودکان را در 53 کشور کتک بزنند؟ شاید کامل ترین نوع عدم تنبیه بدنی کودکان از سوی سازمان ملل متحد (سازمان ملل) باشد. این سازمان جهانی متشکل از 193 کشور، از طریق معاهده “کنوانسیون حقوق کودک سازمان ملل” تعیین کرد که تنبیه بدنی  ناقض حقوق بشر است. تا به امروز، 53 کشور عضو سازمان ملل اکثر اشکال خشونت بدنی علیه کودکان را ممنوع کردند. 56 کشور عضو متعهد به ممنوعیت کامل آن شدند.

اما دانشمندان و کارشناسان بهداشت روان ممکن است در این زمینه به طور کامل اتفاق نظر نداشته باشند. در این مقاله به بررسی آخرین یافته های علمی و روانشناختی در مورد عدم تنبیه بدنی کودکان می پردازیم.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

تنبیه بدنی کودکان نقض حقوق آن‌ها برای احترام به کرامت انسانی و تمامیت جسمانی آنهاست. قانونی بودن گسترده آن، حق آن‌ها برای حمایت برابر تحت قانون را نقض می کند.»

به گفته علم روانشناسی چرا هرگز نباید فرزندان خود را کتک بزنید؟

در مقاله ای که در مجله روانشناسی خانواده منتشر شد، محققان تصمیم گرفتند به دو موضوع پایدار بپردازند. شاید مهم ترین مسئله این باشد که آیا تأثیرات روانی کتک زدن با آزار فیزیکی قابل مقایسه است یا خیر. برای این تصمیم، دانشمندان بیش از 100 مطالعه را که بیش از 160000 کودک را نشان می‌دادند، ارزیابی کردند. از 17 پیامد استاندارد روانی آزار جسمی، کتک زدن در 13 مورد مشاهده شد.

مطالعات در ارتباط با عدم تنبیه بدنی کودکان

الیزابت گرشاف، دانشیار توسعه انسانی و علوم خانواده در دانشگاه تگزاس در آستین، می گوید:

ما متوجه شدیم که تنبیه بدنی با پیامدهای زیان‌آور ناخواسته همراه است و با رعایت فوری یا طولانی‌مدت‌تر، که نتایج مورد نظر والدین هنگام تنبیه فرزندانشان است، همراه نیست.»

به عبارت دیگر، تنبیه نه تنها بر اطاعت تأثیر نمی گذارد، بلکه به «افزایش رفتار ضد اجتماعی، پرخاشگری، مشکلات سلامت روانی و مشکلات شناختی» کمک می کند.

عدم تنبیه بدنی کودکان حتی با وجود رفتارهای ضد شما

آلن کازدین و استرلینگ، استاد روانشناسی و روانپزشکی کودکان در دانشگاه ییل می گوید: «شما نمی توانید کودک خود را به علت رفتارهایی را که نمی خواهید ببینید تنبیه کنید»، بنابراین، «بر اساس تحقیقات نیازی به تنبیه بدنی نیست.  کازدین اطلاعات خود را به شیوه ای صریح و صریح به پایان می رساند:

ما از یک تکنیک موثر دست نمی کشیم. ما می گوییم که تنبیه چیز وحشتناکی است که کار نمی کند.»

نکته

تنبیه بدنی، از جمله کتک زدن، ممکن است در کوتاه مدت موثر باشد. توضیح این اثر نسبتاً ساده است. این به این دلیل است که کودکان می ترسند والدین آن‌ها را بزنند. به گفته کازدین، دلیل اینکه تنبیه بدنی در دراز مدت جواب نمی دهد، این است که کودکان مکانیسم تنبیه یا پاداش توسعه یافته ای ندارند. از این رو، کودک نمی تواند رفتارهای خود را به دنبال تنبیه بدنی تغییر دهد.

آیا عدم تنبیه بدنی کودکان رگه خشونت آمیز را کنترل می کنند؟

مطالعه‌ای در سال 2011 که در Child Abuse and Neglect منتشر شد، به این نتیجه رسید که کتک زدن ممکن است منجر به “چرخه خشونت بین نسلی در خانه‌ها” شود. به عبارت دیگر، والدین ممکن است ناآگاهانه یک چرخه دائمی خشونت فیزیکی ایجاد کنند.

محققان شرکت کننده در این مطالعه با والدین و کودکان 3 تا 7 ساله از بیش از 100 خانواده مصاحبه کردند. تجزیه و تحلیل این تحقیق به این نتیجه می رسد که کودکان دارای تنبیه بدنی به احتمال زیاد برای حل تعارضات با همسالان خود از خشونت فیزیکی استقبال می کنند.

محققان در مورد عدم وجود “اثرات منفی فوری تنبیه بدنی” هشدار می دهند

بعد از مدتی که کودک به فرایند تنبیه بدنی عادت کرد دچار مشکلاتی می شود. در واقع عدم تنبیه بدنی کودکان در این‌جا معنایی ندارد.