تفاوت افسردگی و غم و اندوه

تشخیص تفاوت افسردگی و غم و اندوه می‌تواند به فرد کمک کند تا بتواند به کمک یک روش مناسب، مشکل خود را برطرف کند. افسردگی یکی از شایع ترین بیماری‌های سلامت روان در سراسر جهان است. این در حالی است که میلیون‌ها نفر در سراسر جهان در مقطعی از زندگی خود احساس غمگینی یا افسردگی را تجربه می‌کنند. احساس غم و اندوه بخشی جدایی ناپذیر از افسردگی است، اما این دو با یکدیگر یکسان نیستند.

دانستن و درک تفاوت‌ افسردگی و غم می‌تواند به فرد کمک کند تشخیص دهد که چه زمانی باید به دنبال درمان باشد. در این مقاله از همکده درباره فرق افسردگی و غم نکات مفیدی ذکر شده است. ابتدا به تعریف غم و افسردگی می‌پردازیم. همچنین بخوانید که افسردگی درمان نشده چه عوارضی دارد؟ راه درمان چیست؟

تعریف غم و اندوه در برابر افسردگی

غم و اندوه یک احساس طبیعی انسانی است که هر فرد در مواقع استرس زا یا غم انگیز آن را تجربه می‌کند. تعدادی از وقایع زندگی می‌توانند باعث بروز غمگینی یا ناراحتی در افراد شوند. از دست دادن یا غیبت یکی از عزیزان، طلاق، از دست دادن شغل یا درآمد، مشکلات مالی یا مسائل مربوط به خانواده همگی می‌توانند بر خلق و خوی انسان تأثیر منفی بگذارند.

مردود شدن در امتحان مدرسه و دانشگاه، استخدام نشدن در شغل مورد نظر یا تجربه سایر رویدادهای ناامید کننده نیز می‌توانند باعث بروز غم و اندوه در انسان شوند. با این حال، فردی که غم و اندوه را تجربه می‌کند، معمولاً می‌تواند به کمک گریه کردن، بیان احساسات یا صحبت کردن با دیگران از ناراحتی‌های خود بکاهد.

بیشتر اوقات، غم و اندوه در اثر یک محرک خاص بروز پیدا می‌کنند. غم و اندوه معمولا با گذشت زمان برطرف می‌شود. با این حال اگر غم و اندوه از بین نرود، یا اگر فرد نتواند عملکرد طبیعی خود را از سر بگیرد، این وضعیت می‌تواند نشانه افسردگی باشد.

اگر خلق و خوی فرد حالت منفی به خود بگیرد یا وضعیت غم و اندوه بیش از 2 هفته طول بکشد، فرد باید با پزشک معالج خود مشورت کند.

تعریف افسردگی در برابر غم و اندوه

افسردگی یک اختلال روانی است که بر بسیاری از بخش‌های زندگی افراد تأثیر می‌گذارد. این وضعیت روانی می‌تواند در افراد با هر جنسیت یا سنی رخ دهد. به طور کلی افسردگی رفتارها و نگرش‌های فرد را تغییر می‌دهد. از جمله علائم افسردگی، عبارت‌اند از:

• ناامیدی
• غمگینی
• کمبود انگیزه
• احساس دلسردی
• از دست دادن علاقه به فعالیت‌هایی که زمانی برای فرد لذت بخش بود.

در موارد شدید افسردگی، فرد ممکن است که افکار خودکشی داشته باشد یا اقدام به خودکشی کند. این افراد ممکن است که دیگر تمایلی به گذراندن وقت با خانواده یا دوستان خود نداشته باشند و از انجام دادن سرگرمی‌های خود دست بردارند و احساس کنند که قادر به حضور در محل کار یا مدرسه نیستند.

اگر این احساس بیش از 2 هفته طول بکشد، ممکن است که فرد به اختلال افسردگی اساسی (MDD) مبتلا باشد. علائم MDD عبارت‌اند از:

• خستگی و کاهش انرژی
• ناتوانی در تمرکز یا تصمیم گیری
• احساس بی ارزشی یا احساس گناه بیش از حد
• کاهش یا افزایش وزن به میزان قابل توجه و غیر عمدی
• از دست دادن علاقه به فعالیت‌های معمول فرد برای مدت طولانی
• افکار مکرر درباره مرگ، افکار خودکشی یا تلاش و برنامه ریزی برای خودکشی
• بی خوابی یا افزایش مقدار خواب که بر برنامه‌های عادی زندگی فرد تاثیر می‌گذارد.
• خلق و خوی افسرده روزانه که بیشتر ساعات زندگی فرد، تقریباً هر روز، با نشانه‌های قابل توجهی از ناامیدی و غم و اندوه ادامه دارد.

پزشک فردی را که پنج مورد از این علائم را برای بیش از 2 هفته تجربه کند، به جای تشخیص به عنوان یک تجربه طولانی غمگینی، مبتلا به یک مشکل پزشکی در نظر می‌گیرد. برای تشخیص MDD، پزشک باید علائم ایجاد شده را فقط به افسردگی و نه به تشخیص پزشکی دیگر، مانند سوء مصرف مواد یا یک بیماری زمینه‌ای، ارتباط دهد.

بر خلاف غم و اندوه، افسردگی می‌تواند باعث شود که فرد برای انجام امور روزمره خود نیز با مشکل رو به رو شود. غم و اندوه تنها یکی از عناصر تشکیل دهنده افسردگی است.

فرق افسردگی و غم و اندوه در گزینه درمانی

اگر فردی علائم افسردگی را برای بیش از 2 هفته تجربه کند، باید از کمک‌های یک روانپزشک بهره بگیرد. پزشک برنامه و سطح درمانی مورد نیاز را برای رفع مشکل فرد تعیین خواهد کرد. پس از تشخیص، روش‌های درمانی احتمالی شامل دارودرمانی، مشاوره و روان درمانی است.

دارو درمانی برای افسردگی

برای درمان افسردگی از داروهای مهارکننده‌ انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)، که نوعی داروی ضد افسردگی است، استفاده می‌شود. این داروها با افزایش سطح سروتونین در مغز اثر درمانی خود را ایجاد می‌کنند. سروتونین یک پیام رسان شیمیایی است که به بهبود خلق و خو کمک می‌کند. نمونه‌هایی از SSRI ها، عبارت‌اند از:

• فلوکستین
• سرترالین
• سیتالوپرام
• اسیتالوپرام

این داروها می‌توانند علائم افسردگی را کاهش دهند، اگرچه مصرف این داروها خطر بروز عوارض نامطلوب را به همراه دارد. به عنوان مثال، هنگامی که افراد برای اولین بار از داروهای ضد افسردگی استفاده می‌کنند، این داروها خطر بدتر شدن علائم را، قبل از بهبود بیماری، ایجاد می‌کنند.

اعضای خانواده فردی که دارو مصرف می‌کند، باید آنها را از نزدیک تحت نظر داشته باشند و در صورت تشدید علائم به پزشک مراجعه کنند. سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) ابراز نگرانی کرده است که برخی از SSRI ها می‌توانند باعث افزایش افکار خودکشی در افراد جوان شوند و در صورت مصرف در دوران بارداری ممکن است خطراتی برای جنین ایجاد کنند.

در نتیجه، این داروها دارای یک هشدار جعبه‌ای سیاه هستند که هشدار مهمی در بروشور اطلاعاتی است که خطرات احتمالی داروها را مشخص می‌کند. هنگام تجویز داروهای SSRI، تجویز کنندگان باید به دقت بین مزایا و معایب مصرف این دارو مقایسه انجام داده و نهایتا تصمیم گیری کنند.

روان درمانی و مشاوره

روان درمانی شامل صحبت با یک متخصص آموزش دیده است. فرد می‌تواند به تنهایی یا با مصرف همزمان داروهای ضد افسردگی روان درمانی را دنبال کند. یک درمانگر می‌تواند به شناسایی مشکل فرد کمک کند، مکانیسم‌های مقابله‌ای را به بیمار آموزش دهد و به فرد در مورد واقعیت‌های افسردگی اطلاعاتی را ارائه دهد.

علاوه براین یک تیم پزشکی ممکن است فرد مبتلا به افسردگی شدید را به علت وجود خطر خودکشی یا عدم توانایی مراقبت از خود، در بیمارستان بستری کند. امکانات سرپایی و کلینیک های روان درمانی می‌توانند به انجام مراقبت‌های طولانی مدت کمک کنند. افسردگی و غم با هم مرتبط هستند اما یکسان نیستند.

غم و اندوه احساسی است که همه افراد اغلب پس از رویدادهای استرس زا یا ناراحت کننده مربوط به زندگی آن را تجربه می‌کنند. افسردگی یک اختلال مربوط به سلامت روانی، شدید و مداوم است که می‌تواند به شدت بر زندگی روزمره بیمار تأثیر بگذارد. در اغلب موارد محرک‌های خاص باعث بروز غم و اندوه می‌شوند، در حالی که افسردگی ممکن است هیچ علت قابل شناسایی نداشته باشد. غم و اندوه بخشی از افسردگی است، اما ماهیتی موقتی دارد.

در صورتی که به نظر می‌رسد غم و اندوه برای مدت زمان غیر عادی شما را درگیر خود کرده است، به دنبال کمک پزشکی باشید. زیرا این وضعیت می‌تواند نشان دهنده بروز افسردگی باشد.

تفاوت غم و افسردگی از نظر بروز علائم

غم و اندوه به طور معمول در اثر یک رویداد آسیب زا و دشوار ایجاد می‌شود، در حالی که افسردگی یک حالت عاطفی غیر طبیعی است. وقتی فردی افسرده است، با رو به رو شدن  با همه چیز احساس غمگینی می‌کند. بروز حالات افسردگی نیازی به ماشه ندارد. تشخیص و درمان افسردگی مستلزم مشاوره با یک پزشک متخصص دیده است.

افسردگی یک بیماری روانی است که تفکر، عواطف، ادراکات و رفتارهای ما را به روش‌های فراگیر و مزمن تحت تاثیر خود قرار می‌دهد. وقتی افسرده هستیم، از همه چیز ناراحت می‌شویم. افسردگی لزوماً به یک رویداد یا موقعیت دشوار، احساس از دست دادن یا تغییر شرایط به عنوان محرک بروز علائم نیاز ندارد.

در واقع، افسردگی در اغلب موارد در غیاب چنین محرک‌هایی رخ می‌دهد. زندگی افراد افسرده، ممکن است که بر روی کاغذ کاملاً خوب باشد. آنها حتی می‌پذیرند که این نکته درست است. با این حال هنوز احساس افسردگی را تجربه می‌کنند. افسردگی تمام جنبه‌های زندگی ما را زیر چتر خود می‌گیرد و باعث می‌شود که همه چیز به یک شرایط کمتر لذت بخش، کمتر جالب، کمتر مهم، کمتر دوست داشتنی و کم ارزش تبدیل شود.

افسردگی با کاهش انرژی، انگیزه و توانایی ما را برای تجربه شادی، لذت، هیجان، انتظار، رضایت، ارتباط و معنا از بین می‌برد. در طول افسردگی تمام آستانه‌های ما کاهش می‌یابد. فرد افسرده بی حوصله است، سریع تر عصبانی یا ناامید می‌شود، سریع تر خسته می‌شود و زمان بیشتری طول می‌کشد تا بتواند امور خود را انجام دهد.

تفاوت افسردگی و غم در روند تشخیص

غم و اندوه جزو احساسات عادی انسان است. همه ما آن را تجربه کرده‌ایم و دوباره روزهای غم انگیزی خواهیم داشت. غم و اندوه معمولاً توسط یک رویداد، تجربه یا موقعیت دشوار، آسیب زا، چالش برانگیز یا ناامیدکننده ایجاد می‌شود. به عبارت دیگر، انسان‌ها درباره یک‌ شرایط نامطلوب احساس غم پیدا می‌کنند.

علاوه براین این نکته به این معنی است که وقتی شرایط تغییر ‌کند، وقتی آسیب‌های عاطفی ما فراموش ‌شوند و زمانی که احساس از دست دادن یا ناامیدی را پشت سر بگذاریم، غم و اندوه ما نیز از بین می‌رود. با این حال، اختلال افسردگی یک حالت عاطفی غیرطبیعی است.

برای تشخیص افسردگی، افراد باید حداقل پنج مورد از علائم افسردگی را برای مدت حداقل دو هفته داشته باشند. توجه داشته باشید که شدت این علائم نیز باید در نظر گرفته شود، بنابراین لطفاً از علائم افسردگی که در اینترنت مطرح می‌شود، فقط به عنوان یک راهنما استفاده کنید و برای تشخیص قطعی بیماری خود، به یک روانپزشک مراجعه کنید.

اگر فکر می‌کنید ممکن است که شما یا یکی از نزدیکانتان به افسردگی مبتلا شده باشید، مهم است که برای تشخیص و درمان از یک پزشک متخصص مشاوره بگیرید. به طور کلی افسردگی یک بیماری روانی بسیار شایع است و روش‌های درمانی زیادی وجود دارد که می‌توانند برای اکثر افراد مفید باشند. به این ترتیب بهتر است که ناامید نشوید و به راه خود ادامه دهید.

سخن آخر

یکی از کارهای اشتباه این است که از افرادی که با افسردگی دست و پنجه نرم می‌کنند، معمولاً انتظار می‌رود که «از این وضعیت خارج شوند» و به آنها گفته می‌شود که «همه چیز در ذهن شماست» یا «انتخاب کنید که شاد باشید». چنین سخنانی منعکس کننده یک سوء تفاهم عمیق درباره افسردگی است. این کار باعث بدتر شدن احساس فرد مبتلا به افسردگی می‌شود. در این شرایط فرد بهتر است برای درمان وضعیت خود به یک مشاور یا روانشناس باتجربه و ماهر در زمینه مشاوره های فردی مراجعه کرده تا راهکارهای مدیریتی را برای روند درمان خود دریافت کند.