برچسب زدن به کودک را متوقف کنید
چرا برچسب زدن به بچه ها آسیب می زند؟ پیامدهای سخت این کلمات دائمی می تواند منجر به بروز مشکلاتی در کودکان شود. اگر شما رفتار آن ها را برچسب بزنید بچه ها را مجبور به انتخاب های منفی از طریق اقدامات خود می کنید. به جای این کار سعی کنید بر اعمال کودک تمرکز داشته باشید. گفتن چیزهایی که منظور ما نیست، بسیار آسان است و حتی چیزهایی که فکر نمی کنیم بیش از سه ثانیه پس از گفتن با بچه های ما باقی می ماند. اما این گونه نیست. اثری که بر کودک می گذارد بسیار زیاد است. به همین دلیل باید برچسب زدن به کودک را متوقف کنید.
اگر می خواهید تکنیک های مختلف را در این زمینه یاد بگیری با متخصصان ما همراه شوید. مرکز مشاوره همکده اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره در ایران می باشد. این مرکز ارائه دهنده خدمات حضوری و مشاوره تلفنی روان شناسی است.
برچسب زدن به کودک دقیق چه کاری است؟
بیایید کمی مسئله را با دقت زیاد تری نگاه کنیم. مواردی مانند “چرا باید اینقدر سخت باشی؟” یا “شما خیلی خوب نیستید”، می تواند تأثیرات طولانی مدتی داشته باشد. شاید ما موقع گفتن متوجه نمی شویم. این به این دلیل است که وقتی به کودک برچسب می زنیم، به جای رفتار و احساساتی که چنین رفتاری را تحریک کرده است، ما یک ویژگی دائمی در مورد اینکه کودک فکر می کند کیست، ایجاد می کنیم. به راحتی می توان از برچسب ها استفاده کرد:
- سرسخت
- بدبین
- بدخلق
- بی ادب
- بی پروا
- گستاخ
- عصبی
- خودخواه
- دروغگو
- ناله کننده و غیره.
شاید این موارد از نظر ما ساده باشند. اما کلمات بار معنایی بسیاری دارند. از این رو منجر به مشکلات بسیاری در کودکان می شوند. مسائلی که در آینده می تواند افسردگی و مشکلات روانی بیشتری به همراه داشته باشد.
اثرات برچسب زدن بر سلامت روانی کودک چیست؟
خواندن این مطالب ممکن است خاطرات برچسب هایی را که در دوران کودکی شما به شما چسبانده شده بود، ایجاد کند. همچنین ممکن است صدای خودتان را که در خانه صحبت می کند یا حتی یکی از این برچسب ها را فریاد می زند به خاطر بیاورید. بیایید تأثیرات این مورد بر سلامت عاطفی کودک و ایجاد روابط را بررسی کنیم. برچسب زدن به کودک می تواند اثرات زیر را به همراه داشته باشد:
برچسب ها به کودکان می چسبند
کودکان در حال انجام هستند. آنها هر روز اطلاعاتی درباره خود دریافت می کنند. آنها با تصور مثبت از خود متولد نمی شوند. والدین نقش مهمی در این بخش ایفا می کنند. والدین به عنوان “آینه های روانی” عمل می کنند و آنچه را که می خواهید به آنها بچسبانید به کودکان نشان می دهند. سعی کنید تصور کودک از خود را مانند یک سیمان مرطوب بدانید. تصور کنید که هر یک از پاسخ های ما به او اثری از خود به جای می گذارد و شخصیت او را شکل می دهد. پس بدانید که این کار در آینده او م تاثیر منفی خواهد داشت. می تواند مشکلات بسیاری را حتی در رابطه و ازدواج به وجود آورد. پس بهتر است این تکنیک فرزندپروری را به خاطر بسپارید.
حرف ها و کلمات با کودک صحبت می کنند!
برچسب ها حاوی پیام هایی هستند که اغلب کودک را به نقش یا رفتار خاصی محدود می کند. کودکی که مکرراً “بد” یا “مزاحم” نامیده می شود، خود را چنین می داند. پس بر اساس این برچسب ها عمل می کند. مسیری در سیستم اعتقادی او شکل می گیرد که به او می گوید او است. حتی برچسب های مثبت مانند “شاهزاده خانم”، “پادشاه”، “زیبا” یا “بچه باهوش” می تواند کودک را به این باور برساند که حق دارد به طور منظم با او رفتار شود. هنگامی که از “پرنسس” خواسته می شود اتاق خود را تمیز کند، ممکن است قبول نکند و اظهار می دارد که کار زیاد است و شخص دیگری باید این کار را برای او انجام دهد.
برچسب زدن به کودک برای او هزینه هایی به همراه دارد
به گفته هایم جینوت، روانشناس: “حتی در سرگرمی، می تواند ناتوان کننده باشد.” کلمات می توانند به رابطه والدین و فرزندان آسیب برسانند. زیرا با گذشت زمان، والدین به طور خاص طبق برچسب شروع به دیدن فرزند خود می کنند. فکر می کنند کلمات کودکان را وصف می کنند. فرزند من همیشه بد اخلاق است. بهتر است از او دوری کنید. ” والدین می توانند از نظر توانایی کامل کودکان محدود شوند و چالش های خود را برای رشد کودکان محدود کنند.
اغلب، کلمات “همیشه” یا “هرگز” با برچسب ها همراه هستند. اینها به این دلیل که معمولاً نادرست است به هزینه می افزاید.
کلمات ماننده زنجیره عمل می کنند
یک کودک چهار ساله را در نظر بگیرید که توسط والدینش با برچسب احمق شناخته می شود. او از این برچسب در روابط خود با دوستانش استفاده می کند. در زمان بازی کودک با دوستان می بینیم که از این کلمه یا مشابه آن برای همراهان خود استفاده می کند. در حقیقت اغلب برای کودک راحت تر است که به شیوه های قدیمی خود شکست دهنده پایبند باشد. زیرا حداقل برای او آشنا هستند. در این راستا والدین باید به گونه ای عمل کنند که کودک توانایی های خود را به شیوه ای مثبت ببیند.توصیف رفتار و کارهای کودک درست است. شخصیت فرزند را می توانند با رفتاری که آن را می توان خلاقیت نامید توصیف کنند. این کار منجر به ایجاد تصویری جدید در کودک از خود می شود.
رهایی از برچسب زدن به کودک
روش های زیادی وجود دارد که منجر به رهایی از این مسئله می شود. در ادامه ما به بررسی این تکنیک ها می پردازیم.
ستایش توصیفی
رفتاری که در بخش زنجیره کلمات برای شما توضیح دادیم با عنوان ستایش توصیفی شناخته می شود. والدین، معلمان و بزرگسالانی که می خواهند کودک را بدون برچسب به رشد تشویق کنند، می توانند از آن استفاده کنند. اجازه دهید که با چند مثال ستایش توصیفی را راحت تر توضیح دهیم:
خطاب به کودکی که اغلب فراموشکار است: قبل از خروج از خانه ناهار خود را همراه ببر. این مسئله نشان دهنده مسئولیت پذیری است.
خطاب به کودکی که اغلب تنبلی می کند: شما نیمی از اتاق خود را مرتب کرده اید. همه لباس ها در کشوها هستند. یا آویزان شدند. من این کار را پشتکار شما می دانم.
ایجاد تصویری از خود در کنار کودک
به کودک اجازه دهید حرف های مثبت را درباره خود بشنود. مثلا: اگر شما نبودی من نمی توانستم تمام کارهایم را انجام دهم. یک ساعت کمکی که در کامپیوتر و جمع آوری به من کردی واقعا مفید بود. این ها منجر به متوقف شدن برچسب زدن به کودک می شود. همچنین اعتماد به نفس او را افزایش می دهد. الگویی از رفتارهایی که دوست دارید ببینید را خود اجرا کنید. وقتی فرزند بزرگتر بر سر فرزند کوچکتر فریاد می زند از او بخواهید که کنار شما بیاید. به او بگویید: شما باید به خواهر/ بردار خود توضیح دهید که چه چیزی شما را ناراحت کرده است.
رفتار دلگرم کننده و همراه با پشتیبانی
حذف برچسب ها ممکن است دشوار باشد. اما هرگز برای تغییر، آگاهی از تأثیر برچسب ها، درک درک منفی از فرزند خود و تلاش برای “قاب بندی مجدد” آن تصویر دیر نیست. مطمئن شوید کلماتی که به کار می برید، واژه هایی هستند که خوشحال می شوید روی آنها تمرکز کنید. با فرزندان خود در این زمینه صحبت کنید. هزینه پیام هایی را که فرزندان شما دریافت می کنند، بشمارید تا در دوران بلوغ، کلماتی که با خود حمل می کنند، دلگرم کننده و پشتیبانی کننده چالش های پیش رو باشد. اگر شما برچسب زدن به کودک را متوقف کنید بهتر است. او در بزرگسالی فردی با روحیات مثبت خواهد بود.
چرا باید برچسب زدن به کودک را متوقف کرد؟
می توان با رفتار و انتخابها علامت داشتن را تغییر داد. به او فرصت می دهد تا اوضاع را برعکس کند. دفعه بعد تصمیمات بهتری اتخاذ کند. صحبت کردن در مورد رفتار مهم است. احساسات بزرگی قبل از وقوع رفتار ایجاد می شود. به آشکاری احساسات کودک کمک می کند. در این زمینه که دفعه بعد انتخاب متفاوتی داشته باشد. پاسخ به همدلی گزینه ای مناسب است. نتایج بهتری نسبت به زیرسوال بردن رفتار خواهد داشت. خصوصا نسبت به واکنش سریع و برچسب زدن به کودک.
این همچنین به کودک می گوید که فارغ از هر چیزی، صرف نظر از رفتار و احساسات بزرگ او، هنوز هم فرد خوبی است و شما او را دوست دارید. وقتی به کودک برچسب می زنید، او چنین احساسی ندارد و بازگشت از آن دشوار است. شما می توانید به کودکان در ایجاد آرامش و مهارت های مقابله ای، حتی در فضایی آرام در خانه خود کمک کنید.
دقت کنید حتی اگر کودک یک اسباب بازی پرتاب کند و قاب عکس را بشکند، این او را بچه بدی نمی کند. فقط انتخاب او را برای رها کردن احساسات بزرگ و رفتارهای غیرقابل کنترل خود بد انتخاب می کند. آن را به عنوان تفاوت بین گفتن “تو بچه بدی” و “شما کار بدی انجام داده اید” در نظر بگیرید. این دو بسیار متفاوت از هم هستند.
منابع:
https://www.thepragmaticparent.com/stop-labeling-the-child-label-behavior/
درمان فوری افسردگی بدون دارو!
ارتباط تلفنی با برترین روانشناسان افسردگی
مشاوره روانشناسی با تعرفه دولتی
