استراتژی های مدارس برای PTSD دانش آموزان
در دنیای امروزی اختلالات روانی مختلفی وجود دارد که می تواند به افراد فشار وارد کند. گاهی اوقات نوجوانان و دانش آموزان بیشتر در معرض این مشکلات هستند. یکی از مسائل مهم در دنیای روان شناسی استرس است. یکی از انواع استرس PTSD دانش آموزان است. خود مسئله PTSD به تنهایی می تواند آسیب های برای بزرگسالان و افراد مختلف جامعه داشته باشد. اما دانش آموزان به علت تجربیات کمتر بیشتر در معرض این آسیب ها هستند.
اختلالات انواع مختلفی دارد. یکی از این اختلالات استرس است. استرس ممکن است در هر فردی به وجود بیاید. در دنیایی که زندگی می کنیم استرس شایع ترین مشکلاتی است که برای افراد به وجود میآید. در مقاله های قبل در ارتباط با استرس و تاثیرات آن بر بدن صحبت کردیم. استرس تا میزان نورمال برای بدن مفید است. حال اگر این استرس بیش از حد شود خطرناک است. استرس بیش از حد ممکن است به اضطراب و افسردگی تبدیل شود. در ادامه می خواهیم ببینیم استراتژی های مدارس برای PTSD دانش آموزان چگونه است؟
استرس و PTSD دانش آموزان
در مقاله های قبل در ارتباط با PTSD و انواع آن صحبت کردیم. همه ما می دانیم که استرس یکی از شایع ترین مشکلاتی است که برا همه افراد به وجود آمده است. استرس در زندگی تا حدودی باعث پیشرفت است. حال اگر این استرس بیشتر از حد معمول باشد آسیب زا خواهد بود. در واقع شما در هر کاری اگر بیش از حد بخواهید آن را تکرار کنید روزی شما را آزار می دهد. استرس انواع مختلفی دارد. در ادامه این مقاله که در وبسایت همکده به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره تلفنی روان شناسی در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است می خواهیم در ارتباط با استراتژی های مدارس برای PTSD دانش آموزان صحبت کنیم.
مثال های در ارتباط با PTSD دانش آموزان
وقتی صحبت از بچههایی در کلاس درس میشود که آسیب دیدهاند یا دچار PTSD هستند، چیزی به سادگی بلند شدن صدای معلم برای جلب توجه همه میتواند باعث پاسخ منفی دانشآموز شود. کودک ممکن است شروع به آسیب های روانی کند یا دچار اختلالات روانی شود. این به این دلیل اتفاق می افتد که معلم با بلند کردن صدای خود به نوعی رویداد آسیب زا را به او یادآوری می کند و باعث واکنش جنگ یا گریز در بدن کودک می شود.
نکته ای در ارتباط با این زمینه
اگر این واکنش جنگ یا گریز بارها و بارها اتفاق بیفتد، دانشآموز میتواند راحتتر تحریک شود و در نهایت به نظر میرسد رفتاری از خود نشان میدهد که گاهی بیادبانه به نظر میرسد. علاوه بر این، این رفتار برای معلم مطلقاً بی معنی است. زیرا آن ها از علت اصلی – تروما یا PTSD دانش آموزان آگاه نیستند.
نقش معلمان برای این اختلالات
به همین دلیل، برای معلمان اهمیت فزاینده ای پیدا می کند که بتوانند تشخیص دهند که چه زمانی ممکن است کودک آسیب دیده یا دچار PTSD شده باشد. با این کار آن ها می توانند رفتارهای عجیب و غریب و مخل دانش آموز را به شیوه ای مهربانانه و دلسوزانه رسیدگی کنند.
چه چیزی باعث تروما و PTSD دانش آموزان می شود؟
وقتی به PTSD و آسیبهایی که بچهها تجربه میکنند فکر میکنیم، ممکن است ذهن ما به طور خودکار به سمت تجربیات در مقیاس بزرگ مانند آزار و اذیت در مدرسه و خشونت گروهی برود. اما بچهها میتوانند تقریباً از هر چیزی که ترسناک است یا احساس ترس و عدم اطمینان به آن ها میدهد، تروما را تجربه کرده و دچار PTSD شوند.
مثالی در ارتباط با این زمینه
به عنوان مثال، زمانی که کودکان شاهد آزار و اذیت در خانه، مورد غفلت والدین، بی خانمانی، شاهد خشونت در محله یا مدرسه خود، ناامنی غذایی، یا مورد آزار و اذیت همسالان خود قرار می گیرند، غیر معمول نیست که دچار آسیب شوند. حتی قرار گرفتن در یک تصادف رانندگی یا ابتلا به یک بیماری مهم می تواند باعث علائم تروما یا PTSD دانش آموزان شود.
به همین دلیل، برای مربیان و مدیران بسیار مهم است که بفهمند تروما و PTSD چگونه بر دانشآموزان تأثیر میگذارد. به ویژه به این دلیل که نشان داده شده است که بر یادگیری نیز تأثیر میگذارد.
درک PTSD و تروما
برای مربیان، پرداختن به تروما و PTSD دانش آموزان می تواند به طور ویژه ای چالش برانگیز باشد. زیرا کودکان اغلب ناراحتی خود را به گونه ای بیان نمی کنند که به راحتی قابل تشخیص باشد. در عوض، آن ها درد و ترس خود را با رفتارهایی که اغلب پرخاشگرانه یا چالش برانگیز هستند، پنهان می کنند. در واقع، آن ها می خواهند مطمئن شوند هیچ کس نمی تواند درد آن ها را ببیند.
نکته ای در ارتباط با این زمینه
اما وقتی معلمان و مدیران بتوانند علائم تروما و اختلالات روانی را شناسایی کنند، بهتر می توانند رفتارهای دانش آموز آسیب دیده را درک کنند. زیرا می دانند چه چیزی باعث می شود آن ها رفتارهای مخربی داشته باشند. این درک همچنین می تواند به جلوگیری از تشخیص اشتباه کودکان مبتلا به سایر بیماری هایی که دارای علائم هستند، مانند PTSD دانش آموزان کمک کند.
کودکان مبتلا به PTSD و تروما به طور معمول در تعدادی از زمینه ها دست و پنجه نرم می کنند. به عنوان مثال آن ها:
- در ایجاد روابط با معلمان مشکل دارند
- خودتنظیمی ضعیفی دارند
- مبارزه با کارکردهای اجرایی
- درگیر افکار منفی هستند
- بیش از حد هوشیار هستند
در این جا نگاهی دقیق تر به هر یک از رایج ترین علائم کودکان مبتلا به PTSD و تروما نشان می دهیم. و این که چگونه معلمان می توانند به رفع این مسائل در محیط کلاس کمک کنند.
مشکل در ایجاد روابط
ایجاد روابط با معلمان اغلب اولین قدم در یک تجربه موفق کلاس درس برای بچه ها است. اما کودکانی که مورد بی توجهی قرار گرفته یا مورد آزار قرار گرفته اند، به دلیل عدم اعتمادشان در ایجاد پیوند با افراد دیگر مشکل دارند. از آن جایی که افرادی که روی آن ها حساب کرده اند معمولاً به نوعی به آن ها خیانت کرده اند، آن ها یاد گرفته اند که به دیگران اعتماد نکنند.
علاوه بر این، افراد داری PTSD دانش آموزان معمولاً در کلاس درخواست کمک نمیکنند. زیرا عادت ندارند که افراد در زمانی که واقعاً به آن نیاز دارند به آن ها کمک کنند. در نتیجه، آن ها اغلب در کلاس درس با مشکل مواجه می شوند و باز هم درخواست کمک نمی کنند. یکی از راه هایی که معلمان می توانند از بچه ها در این زمینه حمایت کنند این است که قابل اعتماد باشند. همچنین به ارائه کمک در مواقعی که نیاز به کمک دارند به جای این که منتظر بمانند تا آن را بخواهند کمک می کند.
خودتنظیمی ضعیف و PTSD دانش آموزان
وقتی صحبت از احساسات قوی به میان می آید، بچه های آسیب دیده برای مدیریت احساسات خود مشکل دارند. در کلاس درس، معلمان می توانند از این بچه ها به روش هایی حمایت کنند تا به آرامش خود و مدیریت احساساتشان کمک کنند. به یاد داشته باشید که تنظیم مشترک مقدم بر خود تنظیمی است. در نتیجه، آموزش نحوه تنش زدایی در زمانی که احساس فشار و استرس میکنند بسیار مهم است.
چالش ها با عملکرد اجرایی
هنگامی که هر کودکی PTSD دانش آموزان را تجربه می کند، این بر حافظه و همچنین بر دامنه توجه آن ها تأثیر می گذارد. علاوه بر این، آن ها با برنامه ریزی، فکر کردن به چیزها و سایر عملکردهای اجرایی مشابه دست و پنجه نرم می کنند. جدای از زمینههای واضحی که در آنها به کمک نیاز دارند مانند یادگیری تمرکز و بهبود حافظه، بچهها همچنین به کمک برای برنامهریزی نیاز دارند. این ناتوانی در برنامه ریزی موثر نه تنها بر تکالیف مدرسه آن ها تأثیر می گذارد، بلکه بر رفتار آن ها نیز تأثیر می گذارد زیرا آن ها قادر به انجام فعالیت نیستند.
نکته ای در ارتباط با این زمینه
معلمان می توانند به پرورش این مهارت برنامه ریزی کمک کنند و به PTSD دانش آموزان در کلاس کمک کنند. ندانستن آینده برای این بچهها ناراحتکننده است و میتواند باعث ایجاد اضطراب و ناراحتی شود. اما، اگر معلم در مورد آن چه بعدا اتفاق می افتد واضح باشد، این به دانش آموز احساس راحتی و کنترل بر محیط خود می دهد زیرا قابل پیش بینی تر شده است. کودکان آسیب دیده همچنین برای صحبت کردن در موقعیت های دشوار یا چالش برانگیز به کمک نیاز دارند. بنابراین، این حوزه ای است که معلمان می توانند این مهارت را برای آن ها الگوبرداری کنند.
افکار منفی
کودکانی که آسیب دیده اند یا دچار PTSD دانش آموزان شده اند، اغلب این باور غلط را دارند که آن اتفاقات بد برای آن ها رخ داده است. زیرا ذاتاً بد یا به نوعی معیوب هستند. این نوع تفکر این انتظار را ایجاد می کند که مردم هرگز آن ها را دوست نداشته باشند یا با آن ها خوب رفتار کنند. آن ها حتی ممکن است تا آنجا پیش بروند که باور کنند همه به دنبال آن ها هستند.
یکی دیگر از زمینه هایی که این بچه ها در آن مشکل دارند، مشارکت در کلاس درس است.