آیا باید دوستی با فرزندان خود را انجام دهید؟
فرزندان نیاز به حمایت ما دارند. هنگامی که بچه دار می شوید باید نکات زیادی را در نظر داشته باشید. کودکان نیاز دارند که در محیطی آرامش بخش قرار بگیرند. محیط خانه باید به گونه ای باشد که کمتر کودکان دچار آسیب و فشار های روانی شوند. فشار های روانی مثل افسردگی یا اضطراب ناشی از دعوا بین والدین باعث آزار و اذیت کودک می شود. در دنیای روان شناسی تعاریف متفاوتی وجود دارد. برخی از این تعاریف را ممکن است بشانسید. برخی هم برای شما تازگی دارند.
ما باید به عنوان والدین فرزندان خود را دوست داشته باشیم. تربیت فرزندان اهمیت بسیاری دارد که متاسفانه برخی از خانواده ها آن را درک نمی کنند. یکی از راه های مناسب برای برقراری ارتباط موثر را فرزندان راهنمایی از مشاوران است. مشاوران خانواده و مشاوره کودک می تواند کمک بسیاری به شما بکند. ما بررسی خواهیم کرد که آیا باید دوستی با فرزندان خود را انجام دهید یا خیر؟
در روان شناسی برای هر امری توضیحاتی داده شده است. برای زمینه هایی مثل این موضوع به خصوص باید در نظر داشت که با یک نوع از یک فرایند نمی توان گفت که شما دارای آن مشکل هستید. یکی از نکاتی که همه باید بدانند این است که با استفاده از یک یا دو مورد نمی توان تایید کرد که اختلالاتی وجود دارد یا خیر. پیشرفت کردن در زندگی بسیار مهم است و نیازمند تلاش هایی در بخش های مختلف زندگی است. در ادامه این مقاله که در وبسایت همکده به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره تلفنی روان شناسی در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است می خواهیم در ارتباط با آیا باید دوستی با فرزندان خود را انجام دهید؟ صحبت کنیم.
ارتباط دوستانه بین پدر و مادر
این نکته- که بین پدر و مادرها و رابطه ای دوستانه است – این روزها اغلب مبهم می شود. مخصوصاً با افزایش سن کودکان ابهام بیشتری پیدا می کند. سال ها به والدین گفته می شد که تربیت معتبر نیازمند الگو برداری است. اما با ظهور شیوه های مختلف فرزندپروری مانند فرزندپروری دلبخواه و فرزندپروری آزاد، این مرز بین والدین و دوستی با فرزندان کمتر می شود.
آیا باید با فرزند خود دوست باشید؟
اکثر کارشناسان معتقدند که در حالی که والدین می توانند و باید با فرزندان خود دوستانه باشند اما این کار را انجام نمی دهند. ارتباط با آن ها سرگرم کننده است. در پایان روز هنوز باید نقش خود را به عنوان والدین بپذیرند، نه به عنوان دوست.
کودکان به مرزها، قوانین و راهنمایی نیاز دارند. دوستان قرار نیست به آن ها بگویند چه زمانی باید بخوابند یا مطمئن شوند که تکالیف خود را انجام دادهاند. یا در مورد رضایت و رابطه جنسی به آن ها توصیه کند – این ها نقش های والدین است و آن ها برای ایجاد فرآیند دوستی با فرزندان به شما نیاز دارند.
خطرات دوستی با فرزندان
بسیاری از والدین تصور می کنند که اگر با فرزند خود دوست باشند، فرزندپروری آسان تر می شود. زیرا فرزندشان به دلیل دوست بودن، آن چه را که می خواهند انجام می دهد. اما در حقیقت، تلاش برای دوست بودن فرزند شما برای کودک گیج کننده است. مرزها و قوانین باعث می شود بچه ها احساس امنیت کنند. اما اگر سعی می کنید دوست فرزند خود باشید به احتمال زیاد قوانین یا دستورالعمل های زیادی به آن ها نمی دهید. این می تواند مشکلاتی را ایجاد کند.
از دست دادن اقتدار در والدین با دوستی با فرزندان
علاوه بر این، والدین اقتدار خود را از دست می دهند. زیرا در حال حاضر در سطح یکسان با فرزند خود هستند، بچه ها می توانند مضطرب و ناراحت شوند. آن ها به شما اطمینان می دهند که شما دیگر جذبه ای ندارید. شما تحت کنترل هستید و از آن ها محافظت خواهید کرد. تلاش برای دوست شدن این مورد را در شما به عنوان محافظ و نگهبان حذف می کند. یکی از مهمترین شبکه های پشتیبانی را در زندگی آن ها حذف می کند.
نکته ای در ارتباط با این زمینه
به علاوه، کنار گذاشتن اقتدار، خرد و تجربه همراه با والدین برای این که در حال دوستی با فرزندان خود قرار بگیرند خطرناک است. تربیت فرزندان سالم و شایسته ای را که بتوانند سرخوردگی و ناامیدی را تحمل کنند، مشکل می کند.
تحقیقات درباره این زمینه
در واقع، تحقیقات نشان می دهد که فقدان ساختار در واقع می تواند رابطه والدین و فرزندان را تضعیف کند. این باعث می شود کودکان احساس کنترل بیشتری داشته باشند. در عوض، بچه ها به والدین نیاز دارند که در دوران کودکی کارهایی که دوست دارن انجام دهند. ممکن است فرزند شما عصبانی یا ناراحت شود و از این که شما بدترین والدین هستید شکایت کنند. اما در نهایت شما بهترین کار را برای او انجام می دهید. و محدودیت هایی را در جایی که به آن ها نیاز دارند تعیین می کنید.
تنش در روابط والدین و فرزندان هنگام دوستی با فرزندان
به همین ترتیب، تلاش برای دوستی با فرزندان شما می تواند فشار غیر ضروری را بر او وارد کند. فشاری که آن ها آن قدر بالغ نیستند که بتوانند از عهده آن برآیند. در حقیقت، یک مطالعه نشان داد که وقتی مادران مطلقه اطلاعات شخصی خود را با دختران خود به اشتراک می گذارند اتفاقات مختلف خوبی نمی افتد. مانند وقتی که جزئیات مالی یا افکار منفی در مورد همسر سابق خود به اشتراک می گذارند، این دو را به هم نزدیک نمی کند. در عوض، این باعث ناراحتی روانی در دختران شد.
چگونه در دوستی با فرزندان تعادل پیدا کنیم
هیچ خانواده ای نمی خواهد احساس دیکتاتوری کند. به هر حال، شما فرزندان خود را دوست دارید و از آن ها لذت می برید. در واقع می خواهید وقت خود را با آن ها بگذرانید. اما این بدان معنا نیست که شما برای دستیابی به این هدف باید از پدر و مادر بودن دست بکشید. راه هایی وجود دارد که بدون قربانی کردن نقش شما به عنوان والدین، با فرزندان خود تجربه های دوستانه داشته باشید. در واقع داشتن رابطه دوستانه با فرزندان بسیار مهم است. محققان دریافتند کودکانی که والدینشان گرم ، حامی و همدل هستند ویژگی های خاصی دارند. آن ها تمایل بیشتری در رفتن به مدرسه داشتند. آن ها همچنین کمتر درگیر دعوا می شدند.
نکته ای در ارتباط با این زمینه
بنابراین، چگونه می توان بین والدین و دوستی در مورد فرزندان خود تعادل مناسبی پیدا کرد؟ در حالی که فرزند شما کوچکتر است، تقریباً تمام تصمیمات را شما خواهید گرفت. اما با افزایش سن و شروع به ایجاد استقلال، می توانید بیشتر به عنوان مربی فعالیت کنید و به آن ها آزادی تصمیم گیری دهید.
البته، سنی که شروع به عقب نشینی می کنید تا حد زیادی به بلوغ و مسئولیت فرزند شما بستگی دارد. این همچنین بدان معنا نیست که شما مجبور نخواهید بود از استراتژی های انضباطی مناسب سن خود استفاده کنید. یا برای فرزندان خود محدودیت تعیین کنید، اما رابطه والدین شما تکامل خواهد یافت.
فرصت هایی برای گذراندن وقت با فرزندان خود
همچنین می توانید به دنبال فرصت هایی برای گذراندن وقت با هم و انجام کارهایی باشید که هر دو از آن لذت می برید. اما مراقب باشید که برای رفع نیاز دوستی به فرزندان خود نگاه نکنید. شما باید روابط دوستانه خود و همچنین رابطه خود را با شریک خود تقویت کنید. در نتیجه، هر هفته زمانی را برای گذراندن وقت با بزرگسالان در زندگی خود اختصاص دهید. انجام این کار به شما امکان می دهد روابط با کیفیتی با دیگران برقرار کنید تا از نظر سرگرمی و لذت به فرزندان خود وابسته نشوید.
چرا فردیت در دوستی با فرزندان مهم است؟
وقتی بچه ها بزرگ می شوند، فرایندی را طی می کنند که در اصل به آن ها اجازه می دهد تا وابستگی خود را به والدین خود کاهش دهند. اگر چه فردیت سازی در طول زندگی فرد رخ می دهد، اما برای نوجوانان و جوانان بسیار مهم است. به عنوان مثال، آن ها ممکن است از والدین خود عقب نشینی کنند. آن ها ممکن است بخواهند زمان کمتری را با هم بگذرانند و به دنبال حفظ حریم خصوصی بیشتر باشند. اغلب، وقتی بچه ها این فرایند جدایی را شروع می کنند، می تواند در روابط آن ها با دیگران، به ویژه با والدین خود، درگیری و آشفتگی ایجاد کند.
نکته ای در ارتباط با این زمینه
اما، این درگیری ها طبیعی است. تا زمانی که فرزند شما خطرات ناسالم را انجام نمی دهد. یا این که در رفتارهای مضر شرکت نمی کند، باید به او اجازه دهید خود را از شما جدا کند. البته، این فرایند جدایی می تواند استرس زا باشد. اما در برابر تمایل به تلاش برای جلوگیری از وقوع آن مقاومت کنید. این زمان آن نیست که از پدر و مادر بودن دست بکشید و در عوض دوست فرزند خود شوید.
تلاش برای جلوگیری از جدایی کودک از شما یا گذراندن مراحل فردی می تواند پیامدهای منفی متعددی داشته باشد. علاوه بر این در دوستی با فرزندان نداشتن خودآگاهی، محدودیت ها و عزت نفس، برای کودکان خطرناک است. حتی ممکن است در بزرگسالی با مسائل روانی رو به رو شوند.
https://www.verywellfamily.com/should-you-be-friends-with-your-kids-5119877
خیلی خوب.
سلام و سپاس