تفاوت بین اختلال مصرف مواد به صورت شخصی و اجتماعی

اختلال مصرف مواد می تواند آسیب های بسیاری چه به خود فرد و چه بر خانواده او وارد کند. مصرف مواد مخدر در بسیاری از کشورها آسیب زا بوده و اختلالات روانی مختلفی به همراه داشته است. حال این که یک فرد مواد مخدر را به صورت شخصی مصرف کند یا در اجتماع نیز تفاوت های خاص خود را دارد. روش های درمانی برای افراد دارای اعتیاد به مواد مخدر متفاوت است. امروزه بهترین روش استفاده از دارو درمانی و تراپی است.

اختلالات همیشه جسمی نیستند. برخی اوقات اختلالات روحی روانی آسیب بیشتری به افراد وارد می کنند. برخی اوقات در جوامع ما افراد به علت فشار های مختلف رو به مصرف مواد مخدر می روند. مواد مخدر بسیار خطرناک است. متاسفانه جوانان امروزی به شدت به مصرف مواد مخدر روی آورده و آسیب های جدی می بینند. یکی از اختلالاتی که می تواند با مصرف مواد مخدر ارتباط داشته باشد PTSD  است. در مقاله های قبل در ارتباط با PTSD  صحبت کردیم. در ادامه می خواهیم ببینیم که تفاوت بین اختلال مصرف مواد به صورت شخصی و اجتماعی، چگونه است.

استرس و اختلال مصرف مواد در افراد

برای ارتباط با روانشناس کلیک کنید

همه ما می دانیم که استرس یکی از شایع ترین مشکلاتی است که برا همه افراد به وجود آمده است. استرس در زندگی تا حدودی باعث پیشرفت است. حال اگر این استرس بیشتر از حد معمول باشد آسیب زا خواهد بود. در واقع شما در هر کاری اگر بیش از حد بخواهید آن را تکرار کنید روزی شما را آزار می دهد. استرس انواع مختلفی دارد. در ادامه این مقاله که در وبسایت همکده به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره تلفنی  روان شناسی در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است می خواهیم در ارتباط با تفاوت بین اختلال مصرف مواد به صورت شخصی و اجتماعی صحبت کنیم.

تمرینات روانشناختی در ارتباط با اختلال مصرف مواد

در حالی که همه ممکن است مسائل ذکر شده در این مقاله را تجربه کنند، لطفاً توجه داشته باشید که به عنوان بخشی از ابتکار عمل ما در پاسخ به دستورالعمل‌های APA برای تمرین روان‌شناختی با پسران و مردان (2018)، این مقاله‌ها بر چگونگی تأثیر این موضوعات بر مردان و پسران تمرکز خواهند کرد.

اختلال مصرف مواد چیست؟

اختلال مصرف مواد (SUD) نوعی اعتیاد به مواد مخدر است. این بیماری باعث ناتوانی فرد در کنترل مصرف داروهای قانونی یا غیرقانونی می شود. الکل، ماری جوانا و نیکوتین همگی مواد مخدر محسوب می شوند.

SUD اغلب به اندازه کافی ناگهانی شروع می شود. در موارد دیگر، بیماری می تواند با داروهای تجویز شده مانند مواد افیونی شروع شود. سرعت معتاد شدگی و اختلال مصرف مواد شما از ماده ای به ماده دیگر متفاوت است. مواد افیونی، آمفتامین ها و حتی نیکوتین به عنوان برخی از اعتیادآورترین مواد شناخته شده اند.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

با ادامه مصرف، ممکن است برای احساس اثرات مشابه دارو به دوزهای بیشتری نیاز داشته باشید. همچنین ممکن است متوجه شوید که احساس خوب بودن شما به دارو وابسته است. همچنین ممکن است بدون این ماده کار چالش برانگیز باشد. این علائم ترک و مدیریت علائم ترک را به طور فزاینده ای دشوار می کند.

علائم اولیه که باید مراقب آن ها باشید

تشخیص اختلال مصرف مواد در خود و دیگران دشوار است. افراد مبتلا به این بیماری تمایل دارند علائم خود را کم اهمیت جلوه دهند و پنهان کنند. در این جا مواردی وجود دارد که می توانید مراقب آن ها باشید:

• هوس های شدید برای دارو که تمرکز بر هر چیز دیگری را دشوار می کند.
• استفاده مکرر، روزانه یا چند بار در روز از دارو.
• افزایش تحمل، که باعث می شود برای رسیدن به اثرات مطلوب، مقدار بیشتری از دارو مصرف کنید.
• مشکل در روابط شخصی به دلیل مصرف مواد مخدر.
• اجتناب و بی توجهی به مسئولیت ها در محل کار، مدرسه و یا خانه.
• تغییر در سرگرمی ها یا فعالیت ها برای مصرف مواد.
• تغییر در اشتها، الگوهای خواب، ظاهر و نظافت شخصی.
• هنگامی که بدون دارو می روید علائم ترک را تجربه می کنید.

علل اختلال مصرف مواد

علت دقیق SUD قطعی نیست. با این حال، عوامل زیادی می توانند در ابتلا به این بیماری نقش داشته باشند. عوامل محیطی مانند خانواده و دوستان می توانند در مصرف مواد مخدر نقش داشته باشند. قرار گرفتن در معرض والدینی که در دوران کودکی شما از آن ها استفاده می کردند یک مثال است. ویژگی‌های ژنتیکی نیز می‌توانند نقش داشته باشند. داشتن اعضای خانواده با سابقه مصرف مواد می تواند شما را در معرض خطر بیشتری قرار دهد. عوامل دیگری مانند استرس، اختلال کم توجهی بیش فعالی (ADHD) و افسردگی همگی می توانند نقش داشته باشند.

تشخیص اختلال مصرف مواد

چهار دسته اصلی برای تشخیص اختلال مصرف مواد وجود دارد. تشخیص بر اساس مجموعه ای از رفتارهای پاتولوژیک در مورد استفاده از ماده است. در اینجا پاتولوژیک به معنای رفتارهایی است که کنترل آن ها دشوار یا غیرممکن است و به طور منظم اتفاق می افتد.

اختلال در کنترل شامل استفاده از این ماده برای مدت طولانی یا در دوزهای بالاتر از آنچه در نظر گرفته شده است. اختلال در کنترل همچنین شامل کاهش ناموفق مصرف، هوس شدید و صرف زمان زیاد برای استفاده و بهبودی از این ماده است.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

آسیب اجتماعی بر روابط و تعهدات کاربر تأثیر می گذارد. این اختلال می تواند در عملکرد ضعیف کار یا مدرسه، نابودی روابط شخصی، و کنار گذاشتن فعالیت های اجتماعی و تفریحی معنی دار باشد. استفاده پرخطر به عدم کاهش مصرف مواد با وجود پیامدهای نامطلوب مربوط می شود. برخی از نمونه‌ها عبارتند از: رانندگی تحت تأثیر استفاده از مواد مخدر، استفاده از سیگار با وجود دانستن عوارض سلامتی، یا شرکت در فعالیت‌های جنسی خطرناک.

ترک مواد مخدر

تحمل و ترک اغلب شاخص های کلاسیک اعتیاد پیشرفته به مواد مخدر هستند. افراد افزایش تحمل را متفاوت تجربه می کنند، اما فردی که معتاد است استفاده از داروی خاص را افزایش می دهد تا به طور کلی به نتایج دلخواه خود برسد. ترک واکنش بدن به قطع ناگهانی مصرف دارو پس از ایجاد تحمل است. علائم ترک از دارویی به دارویی دیگر متفاوت است.

چگونه می توان تفاوت بین اختلال مصرف مواد به صورت شخصی و اجتماعی را تشخیص داد؟

محیط های اجتماعی یا استفاده از مواد در مناسبت ها همیشه مساوی با اختلال مصرف مواد نیست. به عنوان مثال، نوشیدن  با دوستان خود در تعطیلات آخر هفته به عنوان یک اختلال مصرف مواد در نظر گرفته نمی شود. مشکل واقعی در زیاده روی و فراوانی نهفته است. هنگامی که استفاده از یک ماده یا دارو شروع به تسخیر ذهنی یا فیزیکی شما می کند، این نشان دهنده وجود مشکل است. اگر هوس‌ها، علائم ترک یا افزایش مصرف خود را تجربه می‌کنید، ممکن است زمان آن باشد که اعتیاد خود را کنترل کنید. شناخت مراحل مصرف مواد مخدر و اعتیاد نیز مهم است.

مراحل اختلال مصرف مواد

یک چرخه حیات در مصرف مصرف کننده مواد مخدر وجود دارد. برخی از افراد مرحله آزمایش را پشت سر نمی گذارند، اما برخی پیشرفت می کنند. در حالی که این به طور خودکار مصرف هر ماده ای را به عنوان اختلال مصرف مواد طبقه بندی نمی کند، چهار مرحله درمانی وجود دارد.

مرحله 1: آزمایش دارو

آزمایش مواد مخدر همیشه منجر به مصرف منظم مواد مخدر و اعتیاد نمی شود، اما مرحله اول در نظر گرفته می شود. در این مرحله فرد در حال آزمایش انواع جدید داروها و مواد است. موقعیت های اجتماعی و عوامل محیطی مانند حضور در دانشگاه می تواند باعث آزمایش شود. خطر در آزمایش زمانی است که فرد دوره‌ای چالش برانگیز یا آسیب‌پذیر از زندگی خود را سپری می‌کند. این استرس می تواند منجر به استفاده مکرر شود.

یکی دیگر از عوامل خطر این است که فردی نتایج مثبتی از مصرف دارو یا ماده دریافت کند. این نتایج مثبت می تواند به صورت کاهش استرس یا پذیرش همسالان باشد.

مرحله 2: استفاده اجتماعی یا منظم

مرحله 2 می تواند یک مرحله چالش برانگیز برای تعیین باشد. برخی از افراد می توانند گاه به گاه به مصرف مواد مخدر بپردازند و معتاد یا وابستگی را از بین ببرند. همانطور که گفته شد، خطر اعتیاد در این مرحله افزایش می یابد. مصرف منظم مواد مخدر احتمال رفتار و فعالیت های پرخطر را افزایش می دهد. رفتار پرخطر می تواند شامل رانندگی تحت تأثیر، نوسانات عاطفی و رفتارهای جنسی پرخطر باشد. در این مرحله مراقب علائم جسمی و روانی ترک باشید. مراقب رفتار، سطح انرژی و اولویت های خود باشید. ممکن است خود را از دوستان و خانواده منزوی کنید یا از رفتار خود احساس شرمندگی کنید.

مرحله 3: استفاده پرخطر

رفتن بین مراحل 2 و 3 می تواند بسیار سریع اتفاق بیفتد. حتی ممکن است در خود یا افرادی که دوستشان دارید متوجه آن نشوید. در طول مرحله 3، فرد دارو یا ماده را بالاتر از سایر زمینه های زندگی خود در اولویت قرار می دهد. آن ها می توانند از عواقب بالقوه و جنبه های منفی استفاده از آن ها بی خبر باشند یا نترسند. آن ها در صورت عدم مصرف این ماده می توانند خستگی، تحریک پذیری، افسردگی و سایر علائم را تجربه کنند.

تا دیر نشده با یه مشاور متخصص صحبت کن