بولیمیا یا پرخوری عصبی در نوجوانان
بولیمیای عصبی یا پرخوری عصبی در نوجوانان نوعی از اختلال غذایی است که در ابتدا با بخش های مکرر از اختلال غذایی بینگ مشخص شده و سپس فرد تلاش می کند به نوعی مقدار غذای زیاد خورده شده را از بدن خارج نماید. این ها می اتواند شامل استفراغ، روزه گرفتن، ورزش بیش از حد یا مصرف داروهای زیاد ملین یا ادرارآور باشد تا مانع از اضافه وزن گردد. این چرخه ی پرخوری و بعد خالی کردن بدن می تواند بسیار حاد شده و به نوعی شبیه به اعتیاد به داروها خواهد شد.
شیوع پرخوری عصبی در نوجوانان
شیوع بیماری بولیمیا در زنان جوان چیزی حدود 1 تا 1.5 درصد می باشد. با این وجود تحقیقی صورت گرفته در اروپا نشان داده است علائم اصلی بولیمیا و بی اشتهایی عصبی در دوازده درصد از زنان در طول زندگی شان دیده می شود. بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال غذایی زن هستند اما مردان نیز ممکن است به طور جدی با این اختلال برخورد داشته باشند. در حقیقت در بسیاری از موارد بیماری حتی گزارش نمی شود، خصوص در مردان.
این اختلال غذایی می تواند تحریک شده بر اثر استرس، رژیم غذایی ناموثر یا تلاش برای برخورد با مشکلات روحی و عاطفی یا مبارزه با تصویر بدنی بد در ذهن فرد باشد. این گونه رفتارها باعث می شوند بولیمیا برای بدن بسیار مضر شود. اگر نگرانید که نوجوان شما از این مشکل غذایی رنج می برد باید یک فرد متخصص وضعیت او را ارزیابی نماید، چه یک متخصص سلامت فیزیکی یا متخصص سلامت روان.
نشانه های پرخوری عصبی در نوجوانان و دریافت کمک
تشخیص زودهنگام به افزایش شانس موفقیت درمان نوجوان در اختلال غذایی کمک خواهد کرد. شاید مقابله با علائم این بیماری در نوجوان شما دشوار باشد اما باید کاملا هشیار باشید تا اطمینان یابید الگوهای غذایی نوجوان شما عادی هستند. شاید صحبت در مورد اختلالات غذایی با پزشک مورد اعتماد نوجوانتان بتواند برای شما و او موثر باشد و کمک کند متوجه علائم شده و راه های اصلی برای کمک به این مشکل را یاد بگیرید.
اگر شاهد بیشتر از یک یا چند مورد از علائم زیر بودید جای نگرانی است:
- ترس شدید از افزایش وزن
- نارضایتی غیرمنطقی از سایز یا شکل بدن
- استفاده از خوشبوکننده های نعنایی بعد از استفراغ
- ادامه دادن به خوردن حتی زمانی که احساس سیری دارید.
- نشان دادن نگرانی مداوم در مورد وزن بدن یا شکل اندام ها.
- گذراندن زمان زیاد در دستشویی، اغلب برای استفراغ کردن.
- احساس عدم کنترل یا عدم توانایی در توقف خوردن در زمان شروع بینگ
- استفاده ی غیرعادی یا شدید از داروهای رژیمی یا ملین ها برای کنترل وزن
- اجتناب از وعده های غذایی یا رژیم های سنگگین برای رهایی از رفتارهای بینگ
- ورزش خیلی زیاد، در زمان های نامناسب یا با برنامه های نادرست ،حتی زمانی که فرد بیمار است یا جراتی دارد.
- خارج کردن غذا از بدن بعد از پرخوری برای اجتناب از افزایش وزن و در تلاش برای به دست آوردن دوباره ی حس کنترل
- خوردن مقدار غذای زیاد در زمانی کوتاه، چیزی بیشتر از حدی که افراد عادی می خورند. این مورد اختلال غذایی بینگ شاخته می شود.
تاثیر بولیمیا بر نوجوانان آسیب دیده
پرخوری عصبی در نوجوانان می تواند تاثیری ویرانگر روی نوجوانان داشته باشد. باید حتما سطح آگاهی خود و نوجوانتان را در مورد اثرات مضر بولیمیا روی بدن، ذهن و روح افزایش دهید. در حالی که بهبود از اثرات جانبی بولیمیا روی سلامت فیزیکی می تواند سریع باشد اما اثرات روانی و عاطفی آن ممکن است برای باقی عمر ادامه داشته باشند. این ها عوارض جانبی مهمی هستند که بولیمیا روی سلامت شما برجا خواهد گذاشت:
- مرگ
- سرگیجه
- خستگی
- کم خونی
- اعتیاد به داروها
- از کار افتادن قلب
- مشکلات هورمونی
- از بین رفتن مینای دندان
- تغییرات خلقی یا افسردگی
- عملکرد نادرست سیستم دفع مدفوع
- شکستن رگ های خونی داخل چشم ها
- نابود شدن دیواره ی مری بر اثر استفراغ
- عدم تعادل مواد معدنی یا الکترولیت ها در بدن
شاخص های لازم
یک فرد باید برای تشخیص اختلال غذایی عصبی بولیمیا تمام موارد زیر را داشته باشد:
- تکرار اختلال غذایی بینگ. یک بخش از اختلال بینگ خوردن مقدار غذای بیشتر از چیزی است که افراد عادی در همان مقدار زمان می خورند. فرد باید حس کند کنترلی روی پرخوری خود ندارد و نمی تواند جلوی خوردن غذا را گرفته یا نمی تواند مقدار غذایی که می خورد را کنترل کند.
- استفاده از رفتارهای نادرست برای اجتناب از اضافه وزن یا رفتارهای برای جبران غذایی که خورده شده است. متخصصان اغلب این رفتارها را رفتارهای جبرانی می نامند. این ها شامل استفراغ، استفاده ی زیاد از ملین ها، داروهای ادرارآور یا تنقیه و ورزش بیش از حد می باشد.
- هردو رفتارهای بینگ و رفتارهای جبرانی باید برای سه ماه و حداقل یک بار در هفته اتفاق بیفتند.
- شکل و وزن بدنی باید تاثیر قابل توجهی روی دیدگاه فرد نسبت به خودش داشته باشند.
نشانه های دیگر پرخوری عصبی در نوجوانان
کسانی که از بولیمیا رنج می برند شاید لاغر نباشند؛ در حقیقت برخلاف بیماران بی اشتهایی عصبی آن ها اغلب وزنی عادی دارند. حتی برخی ممکن است کمی اضافه وزن داشته باشند. آن ها شاید از این رفتارهای خود شدیدا احساس خجالت داشته و در تلاش برای پنهان کردن آن باشند. ( در برخی موارد تنها ممکن است افراد متخصص به مشکل فرد مشکوک شود )
بولیمیا به مرور زمان می تواند باعث علائمی دیگر نیز شود، مانند التهاب شدید گلو یا تورم غدد بزاقی و کم آبی بدن. این ها می توانند نتیجه ی استفراغ های مکرر باشند. بولیمیای حاد می تواند با کاهش شدید مواد معدنی باعث از کار افتادن قلب شود، مانند کلسیم و سدیم، و بر اثر بینگ و چرخه های مکرر آن باعث عدم تعادل مواد در بدن گردد.
در آمریکا چیزی حدود دو تا سه درصد از زنان از بولیمیا رنج می برند و در گروه های مستعد (خصوصا دختران در سنین دانشگاه) ده درصد بیماران بولیمیا وضعیتی حاد دارند. مردان نیز تحت تاثیر این بیماری قرار می گیرند اما میزان آن یک دهم زنان است.
زنان جوانی که در دوران کودکی مورد خشونت جنسی قرار گرفته اند اغلب مستعد بولیمیا خواهند بود، به خصوص اگر تنهایی غذا می خورند، در مکان هایی مانند بهزیستی زندگی می کنند، یا کاری دارند که روی وزن تمرکز دارد ( مانند مدل یا بازیگر ) این ها می توانند مستعد ابتلا به بولیمیا باشند. میزان این بیماری در مردان نیز کم نیست.