تریکوتیلومانیا یا کشیدن مو

تریکوتیلومانیا یا کشیدن مو یک بیماری مربوط به اختلال روان است که در آن شما به طور اجباری موهای خود را می‌کنید. بروز اختلال کندن مو در سنین نوجوانی، نوجوانی و بزرگسالی اغلب اثرات منفی شدیدی بر سلامت روان و رفاه شما می گذارد. با این حال، این وضعیت در صورت تشخیص و اقدام به موقع کاملا قابل درمان است. اگر شما هم یکی از افرادی هستید که با اختلال کندن مو یا کشیدن مو مواجه هستید بهتر است برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد تریکوتیلومانیا ادامه این مقاله از همکده را تا انتها بخوانید.

اختلال کشیدن مو یا TTM در طبقه بندی اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD) قرار می گیرد که در موارد بسیار شدید می تواند بر شادی، رفاه و کیفیت کلی زندگی فرد تاثیر بدی داشته باشد.

تفاوت بین تریکوتیلومانیا و اختلال وسواس فکری جبری چیست؟

TTM در دسته بندی کلی اختلال وسواس فکری- اجباری قرار می گیرد، اما تفاوت های زیادی با خود OCD دارد. به نحوی که OCD  شامل وسواس افکار یا رفتاری است که فرد نمی تواند کنترل کند. اما اختلال کشیدن مو، وسواس نیست. بلکه وقتی افراد مبتلا به TTM موهای خود را بیرون می‌کشند، اغلب احساس آرامش یا سایر احساسات مثبت می‌کنند. OCD به این ترتیب شامل احساسات مثبت نمی شود.

چه کسانی موهای خودشان را می کشند؟

اختلال کشیدن مو یا کندن مو به ویژه در کودکان و نوجوانان شایع است. در کودکان خردسال و نوزادان، معمولاً یک نگرانی کوتاه مدت است و خود به خود از بین می رود. اما معمولا وقتی اختلال کشیدن مو بین 10 تا 13 سالگی شروع شود ممکن است نگران کننده باشد. این وضعیت در بزرگسالان به یک اندازه بین دختران و پسران رخ می دهد اما در بزرگسالان، تعداد زنان از مردان مبتلا به این عارضه 9 به 1 بیشتر است. بررسی های صورت گرفته نشان می دهد که 0.5 تا 3.4 درصد از بزرگسالان در مقطعی از زندگی‌شان را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

عوارض ناشی از اختلال کشیدن مو چیست؟

افراد مبتلا به TTM به طور اجباری موهای خود را، معمولا یک تار در یک زمان، می‌کشند. بسیاری از افراد از یک نقطه موها را می کشند. رایج ترین مکان هایی که افراد از آن ها مو می کشند، پوست سر، مژه ها و ابروها و موهای ناحیه تناسلی است.

عوارض ناشی از تریکوتیلومانیا به سنی که در آن فرد این اختلال را بروز می دهد بستگی دارد. کودکان معمولاً موهای خود را به این روش می‌کشند، تا به آرامش برسند. بچه ها اغلب با رشد خود از این رفتار دست می کشند و هیچ اثر منفی طولانی مدتی ندارند. اما برعکس نوجوانان، نوجوانان و بزرگسالان مبتلا به این بیماری معمولاً مشکلات بسیار شدیدتری دارند.

افراد مبتلا به TTM معمولاً در مورد این وضعیت احساس اضطراب، خجالت یا شرم می کنند. چون اختلال کندن مو می تواند بر زندگی کاری و اجتماعی افراد مبتلا تأثیرات بدی بگذارد. بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری به دلیل احساس خجالت یا شرم به دنبال درمان وضعیت خودشان نیستند.

تریکوفاژی

حدود 20 درصد از افراد مبتلا به این عارضه پس از کشیدن موهای خود می خورند، وضعیتی که به عنوان تریکوفاژی شناخته می شود. این وضعیت به نوبه خود می تواند منجر به انسدادهای شبیه گلوله مو در دستگاه گوارش آنها شود. این انسدادها گاهی خطرناک هستند و اغلب باعث آسیب می شوند که برای ترمیم نیاز به جراحی دارد.

آسیب مو، پوست و بافت

افرادی که موهای خود را بیرون می‌کشند و آنها را می کنند اغلب به پوست و بافت زیر سطح پوست آسیب می‌رسانند، به خصوص اگر از هر نوع ابزار مراقبت شخصی مانند موچین استفاده کنند. آسیب های پوستی و بافتی گاهی برای رفع نیاز به ترمیم یا پیوند پوست دارند. حتی در موارد شدیدتر آسیب به پوست ناشی از کشیدن مو نیز می تواند باعث ریزش دائمی مو در نواحی آسیب دیده شود.

علائم تریکوتیلومانیا یا اختلال کشیدن مو چیست؟

بر اساس نسخه پنجم راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی انجمن روانپزشکی آمریکا ( DSM-5 ) ، اختلال کشیدن مو را می توان از روی علائم زیر شناسایی کرد:

• کندن مکرر مو که باعث ریزش مو می شود.
• احساس اینکه کشیدن مو بر زندگی شما، به خصوص زندگی کاری و اجتماعی تان تأثیر منفی می گذارد.
• کشیدن مو یا ریزش مو که هیچ دلیل مشخص دیگری مانند (مانند اختلال یا مشکل پوستی) یا بیماری روانی ندارد.

برخی از افراد مبتلا به TTM به عمد موهای خود را می کشند، مانند زمانی که احساس می کنند موی سر در جای نامناسبی رشد کرده و یا با موهای اطراف آن متفاوت به نظر می رسد. افراد دیگر بدون اینکه به آن فکر کنند به طور خودکار موهای خود را می کشند.

چه چیزی باعث تریکوتیلومانیا یا اختلال در کشیدن مو می شود؟

در حالی که کارشناسان گمان می کنند چندین عامل ممکن است منجر به TTM شود، هیچ دلیل مشخصی برای این وضعیت وجود ندارد. برخی از عوامل احتمالی که ممکن است منجر به بروز اختلال کندن مو شوند، عبارتند از:

• ژنتیک. اختلال کشیدن مو ممکن است به دلیل جهش های DNA خاص اتفاق بیفتد. اما هنوز این موضوع به طور کامل تایید نشده است.
• تغییرات در ساختار مغز یا شیمی. افراد مبتلا به TTM اغلب تغییراتی در نواحی خاصی از مغز خود یا تفاوت هایی در شیمی مغزشان دارند و به نظر می رسد اختلال کشیدن مو به این تغییرات بستگی داشته باشد.
• مکانیسم مقابله ای. بسیاری از افراد مبتلا به اختلال کندن مو می گویند پس از یک دوره استرس زا در زندگی خود به این اختلال مبتلا شده اند. برخی دیگر توصیف می کنند که شروع آن به دلیل بی حوصلگی بوده و کشیدن موهایشان به مرور زمان به یک عادت تبدیل شده است.

تریکوتیلومانیا چگونه تشخیص داده می شود؟

تشخیص  اختلال کندن مو با استفاده از یکسری گزینه های تشخیصی ترکیبی انجام می شود. اما به هر حال، TTM یک بیماری نسبتاً ساده ای است، اما افراد مبتلا به این بیماری اغلب از شرم یا خجالت آن را پنهان می کنند و به دنبال درمان خود نیستند و همین موضوع باعث می شود تشخیص بیماری کمی سخت باشد.

آیا اختلال کشیدن مو نیاز به درمان دارد؟

درمان اختلال کندن مو اغلب شامل روان درمانی، دارو یا ترکیبی از هر دوی آنها است. تحقیقات نشان می دهد که برخی از داروها برای سایر شرایط سلامت روان ممکن است به TTM کمک کنند، اما قبل از اینکه هر دارویی به عنوان گزینه درمانی استاندارد تبدیل شود، تحقیقات بیشتری باید بر روی آن انجام شود.

اما به طور کلی دارو به تنهایی اغلب برای درمان TTM کافی نیست و پزشک ممکن است ترکیبی از داروها، تکنیک های درمانی یا هر دو استفاده کنند.

داروهایی که ممکن است به تنهایی یا به صورت ترکیبی، برای درمان اختلال کشیدن مو تجویز شوند، عبارتند از:

• داروهای ضد افسردگی. مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (که معمولاً به آنها SSRI گفته می‌شود) و داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای گاهی می‌توانند به کاهش تکانه کشیدن مو کمک کنند.
• داروهای ضد روان پریشی. این داروها تعادل شیمیایی مغز را بهبود می بخشند. آنها در واقع بسیاری از بیماری ها، از جمله زوال عقل، اختلال دوقطبی و اسکیزوفرنی را درمان می کنند .
• داروهای ضد تشنج. این داروها معمولاً به درمان تشنج و سایر اختلالاتی که بر حرکات عضلانی تأثیر می‌گذارند کمک می‌کنند، اما می‌توانند در تسکین علائم کشیدن مو تاثیر مثبتی داشته باشند.

روش های درمانی که ممکن است برای اختلال کشیدن مو تجویز شوند، عبارتند از:

درمان معکوس عادت. این روش به شما کمک می کند تا رفتارها و الگوهای فعالیت خودتان را بیشتر بشناسید و با آگاهی بیشتری بتوانید عادت هایی مانند کشیدن مو را کنار بگذارید. این روش بهترین شانس موفقیت را از هر گزینه درمانی برای TTM دارد.

سایر درمان های مرتبط با TTM. افراد مبتلا به TTM با ریزش مو یا اسکار ممکن است نیاز به مراجعه به سایر متخصصین پزشکی داشته باشند. در برخی موارد، متخصص پوست می تواند به درمان مشکلات یا آسیب های پوستی مرتبط کمک کند. جراحان پلاستیک و ترمیمی نیز ممکن است به پیوند پوست برای نواحی آسیب دیده بدن شما کمک کنند. حتی مراجعه به یک روانشناس یا روانپزشک در مواردی که اختلال کشیدن مو مربوط به بیماری روانی باشد می تواند موثر باشد.

سخن آخر

اگر شما هم از آن دسته افرادی هستید که موهای خودتان را می کشید بهتر است برای تشخیص علت اصلی وضعیت خود به یک پزشک و حتی در صورت لزوم روانپزشک مراجعه کنید تا از بروز عوارض احتمالی آن در طولانی مدت پیشگیری کنید.

تریکوتیلومانیا یا کشیدن مو می تواند تاثیر شدیدی بر سلامت روان شما داشته باشد. افراد مبتلا به این بیماری اغلب به خاطر آن احساس شرم، خجالت یا گناه می کنند. اگر مبتلا به TTM هستید یا فردی را می شناسید که این بیماری را دارد، مهم است به خاطر داشته باشید که این یک بیماری محسوب می شود و کنترل یا توقف کشیدن مو به تنهایی بسیار دشوار است. اما با درمان، می توان تعداد دفعات کشیدن موهای خود را محدود کرد یا کشیدن آن را متوقف کنید. پس بهتر است همین الان به فکر درمان وضعیت خودتان باشید.